Schema vandaag vertelt ons dat er op het menu Fartlek staat. 1/1 - 2/2 - 3/3 - 4/4 - 3/3 - 2/2 - 1/1. 1 minuut snel/1 minuut traag enzovoort. Vandaag zijn we niet met zo velen omdat het weer nu ook niet al te denderend is. Ons Lien die met een keelontsteking kampt kan noodgedwongen niet mee lopen; en omdat Axel zich toch ook nog niet zo sterk voelt na een buikprobleempje van onder het weekend blijven zij achter. Zij wil ondertussen Axel helpen met het leestukje dat hij tegen morgen moet kunnen. Dat ziet hij wel zitten. Met ons kleine groepje vertrekken we richting Blanden waar we rustig??? onze oefeningen kunnen doen en ik moet zeggen ik voel me enorm goed. Ik moet zeggen dat ik me vandaag minder zorgen moet maken om Axel en dat zal ook wel een van de redenen zijn dat ik me heel relax voel. Ik weet hij is in goede handen. Ondertussen vertelt Gerda die pas terug is van een bezoekje aan An (ook een loopster) die voor de ogenblik in Burkina verblijft als vrijwilligster. honderduit over het leven daar. Met een heleboel bruikbare spullen voor de school en de inwoners van het dorpje die Gerda had meegenomen was An in ieder geval heel blij; evenals de inwoners. Zelfs Axel had een deel van zijn speelgoedautootjes meegegeven. Terug aan de sporthal aangekomen spoed ik me om naar Axel te gaan. Hij heeft zich heel goed bezig gehouden met Lien en zijn lezen. Ik heb haar al voorgesteld om hem privé-lessen te geven om te leren lezen. Hierna volgt een stukje uit haar blogje : http://aninafrika.blogspot.com/ Haar stukjes die ze schrijft zijn heel ontroerend en we mogen ons blijprijzen dat we het hier toch wel heel goed hebben. Maar dat we soms toch ook wel eens vergeten.
Het dispensair Trottoir
Het centrum waar ik werk is begonnen als een gewoon dispensarium of een infirmerie waar de mensen naartoe komen voor medische zorgen. Nadien zijn ze ook de straat op gegaan om de mensen daar te helpen, maar gemakkelijk is dat niet. Ze zagen dat de noden groter waren dan enkel medische zorgen, dus wilden ze ook eten en onderwijs geven aan de mensen. Er is dus een kleuterschool van een 120 kleuters met 3 klassen: petite section, moyenne section en grande section. Deze zijn "tamelijk" uitgerust doordat hier veel buitenlanders vrijdwilligerswerk komen doen en materiaal meebrengen. De dag begint meestal met een turnlesje. Rond 9u krijgen ze een ontbijtje: stokbrood, rijstmelk, yoghurt of een chocomelkje. Nadien wordt er gespeeld en gewerkt in groepjes. Er wordt vooral ook veel gezongen. Net voor ze naar huis gaan krijgen ze een maaltijdje. Armzalig, maar voor hen beter dan niks en dan worden de tanden gepoetst. Het is ook alleen in de voormiddag les voor de kleuters. Daarna is het "repose" tot 14u30. Velen slapen dan ook echt. Nadien is er nog voorbereidingstijd en huisbezoeken om de thuissituatie te leren kennen. Donderdag is er geen school voor de kleuters maar komen kinderen die vroeger hier kleuterschool gevolgd hebben een dagje terug voor herhalingsoefeningen en om te eten. Om 17u gaan de meesten naar huis. Al blijven er een 30-tal kinderen ook overnachten in het dispensair. De groteren zorgen dan voor de kleineren. Zoals wassen, verzorging, kleren wassen,... Overdag heb je ook nog een hele groep kidneren (van 6 jaar en ouder) die vooraf nooit naar school zijn geweest die alfabetisatie volgen. Er zijn er zelfs die geen woord frans spreken. Voor de jongeren zijn er de ateliers zoals bogolan, menuiserie, couturier,... Soms is het een beetje bezigheidstherapie, maar hier verdient het dispensair ook iets mee en vele kinderen komen omdat ze dan ook eten krijgen. Wanneer er werk is op de rijstvelden gaan de jongeren ook mee werken op de velden. Zelfs de kinderen van alfa helpen dikwijls met het ontgranen van de maïs. Wanneer er geoogst wordt of de verschillende granen moeten verwerkt worden gaat dat voor op de ateliers of de alfabetisatie. Er zijn ook kippen en ander klein pluimvee die verzorgd moeten worden waarvan ze de eieren en nadien ook het vlees verbruiken en/of verkopen. De infirmerie voor het deel van de de stad gelegen rond het dispensair is ook open tijdens de voormiddag. De kinderen van het dispensair krijgen wel steeds voorrang. Er zijn hier echt wel veel zieke en gewonden die moeten verzorgd worden, want thuis hebben ze de mogelijkheden niet. In het dispensair worden ze gratis verzorgd en krijgen ze medicatie. Veel voorkomende dingen zijn "palu" wat een malaria-aanvalletje is en meestal gepaard gaat met grote vermoeidheid, koorts en soms ook overgeven en hoofdpijn. Ook wonden die enkele dagen niet verzorgd zijn en beginnen te etteren. Soms niet om aan te zien. En dan weten dat sommige kinderen geen kick geven als ze dit proper maken. Hard hoor! Er zijn ook vergaderingen voor de ouders om hen in te lichten over inentingen, preventie, e.d. meer. Er wordt dus echt veel en goed werk geleverd, al loopt de organisatie iet wat minder vlot dan bij ons. Ik zal een deel geld geven aan het dispensarium, maar ook aan de gezinnen zelf wil ik iets geven, want zij hebben het nog meer nodig. Tegen kersmis gaan we met enkele vrijwilligers hier pakketten maken met rijst, melkpoeder, ballonnekes, fruit en/of groenten, balpennen,... om mee te geven aan elk kind hier. Voor de kinderen die ook op het centrum blijven slapen, proberen we af en toe eens te koken met veel groentjes, want dat ontbreekt hier wel.
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
