Het was vandaag een heerlijke dag om met de groep te gaan lopen. Met een temperatuur van +:- 8°C is het wel verdomd koud om te vertrekken maar na een 5 tal minuutjes heeft iedereen het al veel te warm. Met Lien, Jeanette, Linda met hond Oda, Betsy de vriendin van Lien, maar voor ons geen onbekende; "want zij heeft ons bij eenvan de eerste weekends samen met Lien culinair vertroeteld"; liepen we weer langs ons vertrouwd parcours voor de langere afstanden. Vandaag zou het iets speciaal worden; Lien had Bea kunnen overhalen om als begeleidster mee te fietsen met de marathoners. En het is begod gelukt ook. De nietsvermoeden-de Bea was dan ook verbaasd dat ze als afsluiter een glaasje champagne aangeboden kreeg met een happy birthday song. Ik weet dat ze hier enorm van heeft genoten; en ze mag weten dat ik haar toch enorm ga missen de volgende 4 weken. Maar in ieder geval geniet van je mooie vakantie, maar vergeet zeker niet je dagboekje bij te houden. Dit gedichtje is voor het hele HRC team; maar nu speciaal voor Bea, die ons voor 4 weken alleen gaat laten lopen. Vriendschap is een mooi woord maar al te vaak te rap gebruikt toch wil ik vandaag tegen jou zeggen dat ik blij ben dat je mijn vriendin bent toch wil ik je vertellen hoeveel je voor me betekend toch wil ik je zeggen dat je bijzonder bent en je bedanken. voor je vriendschap. Vriendschap is een héél kostbaar en uniek iets ik zal deze vriendschap eindeloos koesteren...
Vandaag gaat we richting Tervuren. Het is echt 1 november weer, donker en grijs Slechts 7°C. Het is echt herfst weer. Na vorige maandag met een temperatuur van 22°C, zullen we nu moeten gewoon worden aan de koude. Dat iedereen nog niet echt beseft dat het Herfst is, zagen we deze morgen aan de korte broekjes van de Bosklappers. Bea, Gerda, Jeanette, Lien, Axel en ikzelf waren in Tervuren van de partij. Pas vertrokken voelden we de eerste regendruppels op ons neerkomen. Daar is Axel nu niet een grote favoriet van, maar met wat gegrommel en zijn uitspraak "ik haat regen" liep hij toch goed mee met ons groepje vrouwen. Het mag gezegd het park van Tervuren is enorm mooi; en zeker een aanrader om daar nog eens een zondagsloopje te organiseren. Onderweg komen we een groep ganzen tegen, waar we uit voorzorg toch heel rustig voorbij gaan. Met deze dieren weet m'n nooit hoe ze gaan reageren en Axel was al blij dat ze niet in zijn billen beten. Gelukkig dat we als staatsburgers ook mogen lopen op de wegen waar vroeger de High Society liep.
De natuur is met dit seizoen wel echt prachtig en de kleurnuances van de bomen maakt het uitzicht nog mooier. Terwijl 2 uitslovers ons voorbij schieten , denken we met ons allen, wij genieten. Na 3 kwartier is Axel moe aan het worden en Lien stelt voor dat wij rustig terug lopen naar de wagen en dat zij nog een klein toertje doen. Terwijl we terug naar de auto lopen is Axel heel stilletjes geworden. Ik voel dat er iets scheelt! En moeders voorgevoel wordt waarheid, want wanneer we thuis lekker in een warm bad zitten, vertelt hij me dat hij spijt heeft dat we het laatste stukje niet hebben kunnen meelopen. Volgende keer zal het hem wel lukken. Maar het is toch best dat we naar de wijze raad van onze coach luisteren; zijn knieen niet te veel belasten omdat hij toch in zijn groeifase is. Anders kan hij kwetsuren krijgen en dan is het plezier er ook af. Hiermee kan ik hem dan toch troosten.
Hoe sneller de tijd verstrijkt, hoe meer de zenuwen me weer enorm last bezorgen. Leo en Axel weten dit al, maar zelf vind ik dit niet zo fijn voor hen. Kristine en Mit rijden mee en stipt om 10.30 zijn we vertrokken met een mooi najaarszonnetje. Na een 1 uur en half rijden komen we in Etten-Leur aan; nog eventjes een berichtje naar Lien om te zeggen dat we naar de inschrijvingen gaan. Hier ging alles heel vlot en na een out-fit change lopen we richting loopparcours, waar ondertussen Kris, Linda, Joke en Ronny vertrokken zijn voor hun 10 km en Harban voor de marathon. Proficiat aan iedereen voor hun prachtige tijden. Om 13.40 is het tijd voor de halve marathon. Lien, Mit, Kristine Jeanette, Jan en Eddy en ikzelf staan te popelen om te kunnen lopen. Lien, Mit en Kristine vertrekken voorop,Jeanette en ik blijven samen; met Rome in ons gedacht is het fijn om terug samen te lopen. Na een paar kilometers horen we een groepje achterons lopen. Ik blijf achter deze 2 groentjes lopen horen we roepen, want hij vindt ons tempo fantastisch en daarom blijft maar heel de groep een hele tijd achterons lopen. Haasjes!!!!. Op de 10 km is onze tijd 1.03.Uur. We zijn goed bezig. Het landschap helpt ons ook te genieten van ons loopje en ook de mensen langs de weg maken het plezierig. De aanmoedigingen zijn goed meegenomen en het mag gezegd de bevoorrading is in ieder geval oké. Wat op sommige wedstrijden toch een heel stuk minder is. Naarmate de wedstrijd vordert voel ik toch dat Jeanette, meer in haar marge heeft dan ik en vraag haar om toch maar haar tempo aan te houden. Ik kom wel roep ik haar nog na; op mn eigen tempo loop ik nu rustiger maar af en toe moet ik toch enkele malen stappen. Gelukkig had Lien ons verwittigd dat als we de brug oversteken het niet meer zover is. Eindelijk zie ik 20 km staan.Iedereen langs de kant supportert en moedigt me aan dat het de laatste meters zijn. Ineens zie ik 200 m hangen, nog maar een halve piste. Dit in mn gedachte kan ik met mijn resterende energie toch nog een sprintje maken. 2.17.07. Axeltje staat te supporteren en dat doet me enorm deugd. Proficiat hoor ik hem roepen, goe gedaan mama. Leo die foto's aan te maken was komt me aan de finish ook feliciteren en vertelt me dat hij me niet zo snel verwachtte. Oef! ik heb het weer volbracht.
Voor Axel is vandaag de dag aangebroken waar hij al zo lang naar verlangde. Zijn verjaardag. 13 jaar wordt onze mascot al. Hip, hip hoera. wordt al om 7 uur 's morgens gezongen. Ik heb Axel nog nooit zo vlug uit zijn bedje zien springen. Sinds de Rome reis is het Colosseum toch wel het meest indrukwekkende gebouw dat hem nog steeds bezighoudt en dit was dan ook zijn wens om te krijgen met zijn verjaardag. Het zal vandaag een heel drukke dag worden. Eerst nog gauw naar de bakker om voor de kindjes van zijn klas wat lekkers te kopen. Dan mijn coupe wat laten bijknippen, om zondag toch wat deftig aan de meet te staan in Etten-Leur. Terug naar huis om wat op te ruimen en na een uurtje terug naar de school. Omdat we niets gezegd hadden dat Leo verlof had genomen was dit voor Axel toch ook een verrassing . Terug naar de kapper om Axel zijn haartjes laten knippen en dan richting een Chinees restaurant. Om 15.30 maken we ons klaar om naar het sportkot te rijden waar we gaan meelopen in de aflossingskoers van de studenten. We zijn benieuwd hoeveel toertjes van 400m de Run for Specials tijdens de studentenloop heeft gehaald.
Zoals gewoonlijk ziet Axel veel vrienden van de Speelpleinwerking in Herent.
Leiders die nu al op de Universiteit zitten.
Na de koers gaan we nog eventjes naar de Spuye om wat te rusten en dan naar Heverlee Sporthal, om daar nog ons woensdagloopje te verwerken. Voor de halve marathoners en axel wordt het een gezapig duurloopje. Onderweg wordt Axel nog getrakteerd door de hele groep met Gelukkige verjaardagwensen. Zn gekende smile doet me heel veel deugd. Het mag gezegd, daar was hij enorm blij mee.
Maandag Piste training. Na een drukke werkdag, spoeden we ons zo snel mogelijk naar de school. Het is ondertussen al 17.30 uur; nog een uurtje om op tijd in het Sportkot te komen. Axeltje nog snel iets laten eten en wat drinken. Na het omkleden toch nog eventjes kijken of hij geen huiswerk en lessen heeft. Gelukkig heeft hij reeds zijn huiswerk gemaakt en moet hij alleen nog maar zijn woordjes oefenen. Vandaag gaat het heel moeizaam omdat er nieuwe woordjes bij zijn en dit vindt hij dan ook niet heel plezier. Maar met wat geduld zal dit zeker ook wel lukken. En geduld moeten we zeker hebben. Rond 18.20 gaan we stilletjes naar de grote ingang van het sportlokaal. Stipt 18.30 vertrekken we voor ons opwarmingstoertje vooralleer we naar de piste gaan. Het is er al heel druk want 24-25oktober is het de 24 uren loop van de verschillende faculteiten van de Universiteit. De opbouw van de tentjes en diverse stellages is reeds volop aan de gang. Voor Axel is dit indrukwekkend en we moeten hem dikwijls verwittigen dat hij voor zich moet kijken om niet te vallen. Woensdag mag Axel meelopen in de aflossingskoers voor de instelling van MPI Terbank. Joke een vriendin die daar haar stage loopt heeft hem ingeschreven. De pistetraining is 3 x 1000m aan een tempo 6.40 de km. Zondag gaan we naar Etten-Leur om de halve marathon te lopen en zoals gewoonlijk begin ik de zenuwkribbels al te voelen. Steeds dat falingsgevoel; zal ik het wel kunnen. Maar met Jeannet m'n medeloopster zullen we mekaar wel steunen en zeker over de meet helpen.
Als secretaris van BBOG Woudlucht - Heverlee zijn er weer drukke tijden aangebroken. Volgende week is de eerste ouder info-dag. Ons jaarprogramma is reeds samengesteld en met het voltallige team van de oudervereniging maken we ook enorm plezante momenten mee. De vergaderingen houden we heel gezellig en de vriendschap tussen de leden groeit nog steeds. Hoe kan het ook anders met zo een toffe bende. We zitten allen in hetzelfde schuitje en gelukkig kunnen we als ouders van onze buitengewone kinderen heel goed de dingen relativeren. Ik moet wel bekennen dat er dagen bij zijn dat het niet zo evident is om als een blij lachend mens door de wereld of maatschappij te stappen; maar ik kan heel gelukkig zijn met voor sommige mensen kleine wonderen maar die voor mij heel groots zijn. Sinds een paar weekjes kan Axel (nog drie dagen en hij wordt 13 jaar)zinnetjes lezen. Is dit geen fantastische gebeurtenis. Een droom die ik al jaren koester; zou het Axeltje eens lukken om woordjes te kunnen lezen. Eindelijk is het zo ver. EEN HEEL GELUKKIGE MAMA AXEL KAN LEZEN
Voor ouders met een mentaal gehandicapt kind is het niet steeds eenvoudig om thuis te geraken in het web van de voorzieningen voor onze buitengewone kinderen. Gelukkig hebben we vrienden die ons kunnen helpen met interessante links om iets te zoeken en te vinden dat betrekking heeft op onze problemen.
Elke zaterdagnamiddag heeft axeltje zijn zwemuurtje samen met nog andere buitengewone kindjes. De kinderen kunnen hun pret niet op en voor ons ouders is het, een klein uurtje om te ontspannen en onze eigen verhaaltjes aan mekaar te vertellen. Omdat we dit jaar met de oudervereniging van Axel's school een kookboekje willen uitgeven van en door de kinderen gemaakt; waren we op zoek naar iemand die kon tekenen. Noella die ook elke zaterdag op post is om haar dochtertje Zoe te laten zwemmen is bereidt om ons hiermee te helpen. Dit is zo'n fantastisch nieuws dat ik m'n geluk niet op kan. Met de hulp van Juf Ilse gaan de kindjes tekeningen maken; groenten,fruit, kookpotten en alles wat met de keuken te maken heeft, mag aan bod komen. Noella zal de tekeningen dan verder inkleuren, zodat we toch een pracht boekje kunnen aanbieden aan de ouders.
De belangrijkste ingrediënten om het heerlijke gerecht "Liefde" te kunnen bereiden,
zijn achting en vriendschap.(gevonden op de blog van Utta) Dit ondervinden we soms nog meer dan we eigenlijk willen zien.
De lang verwachte dag is eindelijk aangebroken. Vandaag gaan we de naam van de nieuwe club te weten komen. Wachten duurt lang en zo begrijpen we ook weer de kinderen die zitten te wachten tot het hun verjaardagsfeestje is. Is het niet Axeltje. Na een vrijdag van druk verkeer in onze keuken zijn we toch klaar geraakt om wat hulp te bieden met het dessertbuffet. 't is plezant om andere mensen te helpen; alleen al een dankwoord is meer dan genoeg om de vermoeidheid te vergeten. Ons Lien is blij dat we haar nog eventjes kunnen komen helpen in de feestzaal en maken het ons nog plezant op de koop toe. Stilletjes aan komt 6 uur nader, la moment suprème van de dag. De naam van ons doopkind zal dan worden bekent gemaakt. Klokslag 6 uur. Het hele bestuur neemt plaats om de 100 genodigden en sympathisanten de uiteindelijke beslissing mede te delen. En de naam is geworden : HAGELANDSE RUNNING CLUB. afgekort HRC. Met de kleuren groen en blauw zal onze club nu in vele wedstrijden regelmatig te zien zijn. Voor Leo (papa van Axel) zal het nu gemakkelijker zijn om tijdens wedstrijden iemand te kunnen fotograferen. Het aantal officiële ingeschrevenen bedraagt reeds een 60-tal lopers en we zijn zeker dat dit aantal nog zal stijgen. De eerste wedstrijd onder het nieuwe logo was Dwars door Hasselt. Met Pieter en Thomas die de primeur hadden. Thomas die de 15 km aflegde in 58'42" en Pieter die aankwam in 1.01'12" Proficiat mannen dit is een mooie start voor onze club. 29 oktober staat Etten-Leur op de agenda voor de 10km, 21km en de marathon. Voor de volgende maand staat ook reeds de marathon van Firenze op de agenda. En nog zoveel meer...........................
Vandaag voor de eerste maal de wintertoer gaan verkennen Omdat het reeds om 18.30 begint te schermeren, is het lopen in Heverleebos, niet meer zo evident zonder valpartijen en om dit te vermijden, gaan we maar beter langs verlichte paden lopen. Fluovestjes en lampjes worden weer uit de onderste laden genomen en zullen ook dit jaar weer dienst doen tijdens de herfst en winterperiode. Voor Axel die in de voormiddag reeds 4 km was gaan wandelen ging het heel vlotjes. Zelfs met de verschillende steile heuveltjes kon hij steeds bij de groep blijven aanklampen. Lien kwam regelmatig kijken of ze haar jongste pupil niet verloor en dit vond Axel dan weer heel plezierig. Het was weer een heel fijn loopuurtje met de hele groep.
Vandaag kriebelt het toch om terug te gaan lopen. De virussen zijn nog niet volledig verbannen maar we zullen maar het beste hopen. Voor Axel is het nog een rustdag en hij mag met de papa mee naar de winkel. Daar ziet hij niet tegenop want nu kan hij weer zijn lievelingstijdschrift Formule 1 kopen. Vandaag staat op het programma 1.30 uur., want we hebben besloten om de halve marathon van Etten-Leur mee te lopen. Hopelijk is het parcours niet te heuvelachtig.
Deze week is er een gezonde week gepland in de school. 's morgens een gezond ontbijt en aerobic. De dag begint voor al de kinderen op ontspannen manier.
Woensdag is er een wandeltocht van 2 km, 4km of 6km door het bos voorzien. Axel vindt het spijtig dat hij maar 4 km mag wandelen, maar ik ben blij want 's avonds gaan we ook nog met de club voor een uurtje lopen.
Vrijdag is er het Spel Fata Morgana op het programma. Dan moeten ze 5 sterren kunnen halen Axel is al heel zenuwachtig en dat laat zich wel gevoelen. Hij wil 5 sterren maken om zijn meester mee te verrassen maar dat lukt hem niet zo goed; maar met de hulp van papa is het dan toch in orde gekomen.
Vandaag wordt het informatiepakket geleverd voor de kerstkaartjes van de school. Ik vind het plezierig om me te kunnen inzetten voor de kinderen van de school. De crea juf is ook enthousiast en wil aan dit initiatief meewerken. Hopelijk wordt de verkoop van de kaartjes een groot succes en kunnen er weer enkele dingen voor de school en de kinderen gerealiseerd worden.
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
;){kind=link}