Printen is niet altijd te vermijden, hoe duur de printerinkt ook is.  Zelfs een echt computermens vindt het niet altijd even aangenaam om teksten te lezen op het scherm.  Om toch een beetje van die printerinkt te sparen kun je nu het zgn. Ecofont downloaden en installeren op je computer.  Het is een lettertype waar kleine rondjes uit weggelaten zijn, zodat je minder inkt verbruikt terwijl de letter toch leesbaar blijft.  Hoe groter je de letter afdrukt, hoe meer het opvalt dat er iets verschilt van de letters die we gewoonlijk gebruiken.  Maar ook dan blijft het een mooie letter.  Kijk maar.

Eerder deze week hadden we al twee namaak-papieren-zakken.  Hier is er nog een, en ook weer met een sociale inhoud:  een vaas van Rosenthal uit 1978.  Hij is momenteel zichtbaar en te koop op de veilingsite van de Gentse kringwinkel Ateljee www.uwkringding.be.  Bij mijn laatste bezoek stond het prijskaartje op 15,75 €.  Bieden kan nog tot 22/03/2009, 18.00 u. 

Vader en zoon Demaine haalden wat van hun mosterd bij Harry Houdini, wereldberoemd geworden als de ontsnappingskoning, maar daarvóór o.m. bezig met 'paper magic'.  Hij schreef er zelfs een boekje over. Dat boekje (eerste druk 1922) is nu nog te koop op www.amazon.com, en is er zelfs gedeeltelijk in te kijken.  Je krijgt de hele eerste truuk cadeau, maar voor de rest moet je betalen.

Nog tot 30 april kun je op www.strijkmetstijl.be je allereigenste strijkplankovertrekontwerp insturen.  Organisator is de firma Brabantia, en je kunt honderden euro's aan Brabantiaprijzen in de wacht slapen.  Ik doe mee. 

Het boekblok kan nu in het omslag gekleefd worden.  Daarvoor leggen we het omslag open, en het boekblok precies op de plaats waar het achterste schutblad zal vastgekleefd worden.  De voorkant van het omslag wordt erop gelegd, en we controleren of het geheel op die manier symmetrisch en haaks is. 
We leggen het omslag weer open, en het boekblok op de juiste plaats.  Onder het voorste schutblad (die éne laag die aan het omslag zal vastgekleefd worden) schuiven we een smeervel.  We lijmen het schutblad in met stijfsellijm, we halen het smeervel voorzichtig weg, en we leggen de voorkant van het omslagje nauwkeurig op de juiste plaats.  We drukken het geheel stevig aan.  Het omslag mag aan de gelijmde kant niet meer geopend worden tot het schutblad droog is!
We draaien het boekje om, en we leggen de nog niet gelijmde kant van het omslag open.  Ook hier lijmen we het schutblad in met stijfsellijm en met behulp van een smeervel, we sluiten het omslag nauwkeurig, en we drukken aan. Laat je nooit verleiden om het omslagje open te doen als de schutbladen nog niet droog zijn: je veroorzaakt onherroepelijk een uitrekking van het schutblad die alleen maar kan opdrogen in lelijke valse plooien. 
Tenslotte schuiven we - nog steeds zonder het omslagje verder dan één cm op te tillen - voor en achter een velletje plastic tussen omslag en boekblok, en we leggen het boekje te drogen tussen twee planken met een gewichtje op.
De plastic velletjes zorgen ervoor dat het vocht van de stijfsellijm niet in het boekblokje dringt en daar lelijke golven veroorzaakt.  Pas na een nachtje rusten mag je het omslagje even openen om je werk te bewonderen, en pas twee à drie dagen later is het boekje helemaal droog, en kan het zonder de plastic velletjes verder. 
Het boekje is klaar.  Gelukkig duurt het maken van zo'n boekje niet zo lang als het schrijven van de handleiding.  Dit betekent dat je er zonder terughoudendheid gebruik kunt van maken.  Als het vol is, dan maak je toch zo weer een nieuw boekje? 

Het omslagje moet nu alleen nog bekleed worden waar het grijsbord aan de buitenkant zichtbaar is.  Daarvoor snijden we stukje sierpapier die 3 cm hoger zijn dan het omslagje en 1,5 cm breder dan het zichtbare stuk grijsbord (we hebben maar aan één zijde een inslag nodig).  We lijmen het sierpapier in, brengen het aan op het grijsbord (voorzie ongeveer 1 mm overlap met het linnen, om te verhinderen dat het linnen uitrafelt), en we snijden de 2 hoekjes van het sierpapier af op 45°, maar niet tot tegen het karton.  We moeten zeker 2 mm wegblijven van het karton, anders kunnen we het karton nooit goed bekleden (we moeten rekening houden met de dikte van het karton als we de hoeken wegsnijden). 
Dan slaan we boven- en onderzijde in (hoekjes nauwkeurig afwerken), en we slaan de lange zijden in.  Het omslagje is klaar. 

Tijd nu om een reep boekbinderslinnen op maat te snijden.  De hoogte van het linnen is eenvoudig: hoogte van de borden + 3 cm (want we hebben boven en onder 1,5 cm inslag nodig).  De breedte is wat ingewikkelder.  Eerst en vooral moeten we zorgen dat het linnen voldoende overlap heeft met het karton van voor- en achterplat.  Het is immers het linnen dat het omslagje samenhoudt.  Voor een klein boekje rekenen we hiervoor 2,5 cm.  Dan hebben we een zekere ruimte nodig tussen de borden en het rugbordje, om toe te laten dat het boekje open en dicht scharniert.  We voorzien hiervoor 4 mm aan beide zijden.  Tenslotte hebben we natuurlijk ook de breedte van het rugbordje nodig.  De breedte van onze reep linnen is dus: 2,5 cm + 4 mm + breedte rugbordje + 4 mm + 2,5 cm. 
We tekenen al deze maten ook af op de achterzijde van het strookje linnen.  We lijmen het strookje linnen in met boekbinderslijm, en dankzij de potloodlijnen is het een fluitje van een cent om elk stuk karton op de juiste plaats te leggen.  Rest ons nu nog de inslagen boven en onder nauwkeurig af te werken.