Since the messages that follow concern the effects of the Popes dream which Mary revealed to the three children of Fatima (July 13, 1917) I will put here Lucys description of that vision as released by the Vatican (June 2000)
We saw in an immense light that is God: something similar to how people appear in a mirror when they pass in front of it, a Bishop dressed in white. We had the impression that it was the Holy Father. Other bishops, priests, men and woman religious going up a steep mountain, at the top of which there was a big Cross of rough-hewn trunks, as of a cork-tree with the bark; before reaching there, the Holy Father passed through a big city half in ruins and half trembling with halting step, afflicted with pain and sorrow, he prayed for the souls of the corpses he met on his way; having reached the top of the mountain on his knees at the foot of the big Cross, he was killed by a group of soldiers who fired bullets and arrows at him, and in the same way, there died one after another, the other bishops, priests, men and women religious, and various lay people of different ranks and positions. Beneath the two arms of the Cross, there were two angels each with a crystal aspersorium in his hand, in which they gathered up the blood of the martyrs and with it sprinkled the souls that were making their way to God.
En Français
26/6/2000
TRADUCTION
INTEGRALE DU TEXTE ORIGINAL
CITE DU VATICAN,
26 JUI 2000 (VIS) - Voici la traduction intégrale du texte original portugais
de la troisième partie du "Secret de Fatima",
révélé le 13 mai 1917 aux trois petits bergers, à la Cueva de Iria-F tima, et
transcrit par Soeur Lucia le 3 janvier 1944:
"J'écris en
obéissance à vous, mon Dieu, qui me le commandez par l'intermédiaire de
Mgr.l'Evêque de Leira et de votre Très Sainte Mère, qui est la mienne".
"Après les
deux parties que j'ai déjà exposées, nous avons vu sur le cté gauche de
Notre-Dame, un peu plus en hauteur, un Ange avec une épée de feu dans la main
gauche. Elle scintillait et émettait des flammes qui, semblait-il, devaient
incendier le monde, mais elles s'éteignaient au contact de la splendeur qui
émanait de la main droite de Notre-Dame, en direction de lui. L'Ange, indiquant
la terre avec sa main droite, dit d'une voix forte: Pénitence! Pénitence!,
Pénitence! Et nous vîmes dans une lumière immense qui est Dieu 'quelque chose
de semblable à la manière dont se voient les personnages dans un miroir quand
elles passent devant' un Evêque vêtu de blanc. 'Nous avons eu le pressentiment
que c'était le Saint-Père'. (Nous avons vu) divers autres évêques, prêtres,
religieux et religieuses monter sur une montagne escarpée, au sommet de
laquelle il y avait une grande Croix en troncs bruts, comme s'ils étaient en
chêne-liège avec leur écorce. Avant d'y arriver, le Saint-Père traversa une
grande ville à mo itié en ruine et, à moitié tremblant, d'un pas vacillant,
affligé de souffrance et de peine, il priait pour les âmes des cadavres qu'il
trouvait sur son chemin. Parvenu au sommet de la montagne, prosterné à genoux
au pied de la grande Croix, il fut tué par un groupe de soldats qui tirèrent
plusieurs coups avec une arme à feu et des flèches. De la même manière
moururent les uns après les autres les évêques, les prêtres, les religieux et
les religieuses, et divers lacs, hommes et femmes de catégories sociale s
différentes. Sous les deux bras de la Croix, il y avait deux Anges, chacun avec
un vase de cristal à la main, dans lequel il recueillaient le sang des Martyrs,
et avec lequel ils irrigaient les âmes qui s'approchaient de Dieu".
Onderstaand treft u de complete vertaling van de originele Portugese
tekst van het derde geheim van Fatima, geopenbaard aan de drie
herdertjes te Cova da Iria-Fatima op 13 juli 1917 en toevertrouwd aan
het papier door zuster Lucia op 3 januari 1944.
"Ik schrijf in gehoorzaamheid aan U, mijn God, die via zijne Excellentie
de Bisschop van Leiria en door onze Heilige Moeder mij opdroeg dit te
doen.
"Na de twee delen die ik reeds heb uitgelegd, zag ik aan de linkerzijde
van Onze-Lieve-Vrouw en iets daarboven, een engel met een vlammend
zwaard in zijn linkerhand; weerlichtend kwamen er vlammen uit alsof zij
de wereld in brand wilden zetten; maar zij doofden toen zij in contact
kwamen met de glans die Onze-Lieve-Vrouw vanuit haar rechterhand naar
hen uitstraalde: met zijn rechterhand naar de aarde wijzend riep de
engel met luide stem uit: Boete, boete, boete!
En we zagen in een oneindig licht dat God was: zoiets als hoe mensen in
een spiegel verschijnen wanneer ze deze passeren een bisschop in het
wit gekleed waarvan wij de indruk hadden dat het de Heilige Vader was.
Andere bisschoppen, priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen die
een steile berg opgingen waar op de top een groot Kruis was van ruw
gekapte stammen van een kurkboom met de schors; alvorens daar aan te
komen passeerde de Heilige Vader een grote stad half in ruines, en half
trillend op de plaats stilstaand, gekweld door pijn en verdriet, bad hij
voor de zielen van de lichamen die hij onderweg tegenkwam. Toen hij de
top bereikt had, werd hij, geknield aan het voet van het grote Kruis,
gedood door een groep soldaten die kogels en pijlpunten op hem afvuurden
en op eenzelfde wijze doodden zij stuk voor stuk de andere bisschoppen,
priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen en vele leken van
verschillende rangen en standen.
Onder de twee armen van het Kruis stonden twee Engelen met ieder een
kristallen schaal in hun hand waarin zij het bloed van de Martelaren
verzamelden en waarmee zij de zielen besprenkelden die op weg waren naar
God."
De vermelde waterput is gelegen op volgend adres Abdijstraat 84 te Gistel, vanuit de waterput kunt U ter plaatse water afnemen , tevens drinken en naar huis meenemen voor verdere verzorging van vooral keel-en oogaandoeningen.
De start van de 25daagse werd gisteren gegeven in een H mis met wel 8 Heren Priesters, de processie gaat vandaag uit ter plaatse.
Ik plaats dit bericht omdat nu recent alle aandacht gaat naar H Pater Damiaan die grote heilige van ons land, later daarover meer
Vriendelijke groeten,
Bekijk ook de website welke bij favorieten staat " Moeder van Vrede", waarvan de ganse communioteit op hetzelfde adres verblijft.
Hier is een gedicht van de Heilige Johannes van het Kruis, misschien wel de grootste mystieke heilige ooit:
**VERZUCHTING NAAR HET EEUWIG LEVEN **
Ik leef, maar niet in mij,
en mijn hopen is zo hunkerend
dat ik sterf van niet te sterven.
Ik leef reeds buiten mij
sinds ik van liefde sterf.
Want leven doe ik in de Heer,
die mij heeft gewild voor Zich.
Toen ik Hem mijn hart gaf,
plaatste Hij dit schild erin:
dat ik sterf van niet te sterven.
Dit goddelijk gevang van
de liefde waarmee ik leef
heeft God mijn gevangene gemaakt
en vrij mijn hart.
En het doet mij zoveel leed
God te zien nu mijn gevangene:
dat ik sterf van niet te sterven.
Ach, wat duurt dit leven lang!
En hoe hard die ballingschap!
Deze kerker, deze boeien,
waarin de ziel is opgesloten!
Alleen al 't wachten los te komen
geeft mij pijn zo vreselijk :
dat ik sterf van niet te sterven.
Ach, hoe bitter is het leven
daar waar men de Heer niet smaakt !
Want zo de liefde zoet is,
het durend hunkeren is dit niet.
Mocht God mij deze last ontnemen,
drukkender dan staal :
dat ik sterf van niet te sterven.
Enkel met het diep vertrouwen
eens te sterven, leef ik.
Want sterven dat is leven,
verzekert mij mijn hoop.
Dood, die 't leven doet bereiken,
talm niet langer, jou verwacht ik:
dat ik sterf van niet te sterven.
Bedenk hoe sterk de liefde is;
leven, val mij niet meer lastig,
bedenk hoe enkel overblijft
om jou te winnen, je te verliezen.
Laat de zoete dood maar komen,
laat de dood snel komen:
dat ik sterf van niet te sterven.
Dit leven van Hierboven
dat het ware leven is,
tot aan 't sterven van dit leven
smaakt men, al levend, niet.
Dood, wil mij dan niet ontvluchten;
laat, eerst stervend, mij toch leven:
dat ik sterf van niet te sterven.
Leven, hoe kan ik jou geven
aan mijn God die leeft in mij,
tenzij door je te verliezen
zó verdienend je te winnen?
Stervend wil ik jou verkrijgen
daar ik zozeer min mijn Liefste :
dat ik sterf van niet te sterven.
Put in mijn genadeschatten voor u zelf en voor de anderen. Vrees niet Mij lastig te vallen. Vraag. Vraag zonder ophouden. Het doet Mij zulk genoegen op uw wensen in te gaan. Mijn genaden zijn niet bestemd voor de honden. Ze zijn voor u, mij geliefden.
Zondag 8 december 2019 Uur van Genade van 12u tot 13u.
Dogma
Op 8
december 1854
kondigde paus Pius IX, via de pauselijke bul Ineffabilis
Deus,
een nieuw dogma af: de Onbevlekte Ontvangenis van Maria. In artikel
één van deze pauselijke bul schrijft hij het volgende:
[ ] Van in het
begin, en vóór de aanvang van de tijd, heeft God voor Zijn
Eniggeboren Zoon een moeder gekozen en voorbereid, waarin Christus
het vlees zou aannemen en, in de zalige volheid van de tijden,
geboren zou worden in deze wereld. Hij heeft haar boven alle
schepselen aan Zijn Liefde deelachtig gemaakt. Hij heeft haar
derhalve, boven alle engelen en heiligen, met alle hemelse
genadegunsten uit de schat van Zijn goddelijke voorraad wonderbaar
begiftigd, zodat deze moeder, voor
eeuwig absoluut vrij van alle zonde en
in heel haar wezen eerlijk en perfect, een volledige heilige onschuld
en heiligheid zou bezitten waarvan niemand onder God iets groters kan
bedenken en niemand volledig kan begrijpen. En het was dan ook maar
gepast dat zon wonderbaarlijke moeder, met de glorie van volkomen
heiligheid gesierd en immer schitterend, ook vrij
zou zijn van alle erfschuld en
dat zij de hoogste zege over het oude serpent zou behalen. [ ][1]
Op 8 december viert
de kerk dan ook het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van
Maria. Zoals hierboven gesteld betekent dit dat Maria niet bevlekt
is door de erfzonde. Wat is de erfzonde? Volgens het Van Dale
woordenboek betekent erfzonde de zondigheid die de mens door zijn
geboorte aankleeft als gevolg van de zondeval van het eerste
mensenpaar, die echter door de doop wordt weggenomen. Die
zondigheid, met zijn oorsprong bij Adam en Eva, had Maria niet toen
zijzelf geboren werd. Daarenboven kan zij ook nooit zondig zijn
tijdens haar leven. Ook in de teksten van het Tweede Vaticaans
Concilie wordt deze zondeloosheid vermeld: 56. Met geheel haar
hart en door geen enkele zonde weerhouden, heeft zij de goddelijke
heilswil aanvaard. (Lumen Gentium). In Jesaja 11, 1-3a (Maar uit
de stronk van Isaï schiet een telg op,een scheut van zijn wortels
komt tot bloei [...]) zou er ook reeds verwezen worden naar de
Onbevlekte Ontvangenis. "Volgens een kerkelijke traditie
verwijst deze Bijbelse tekst naar de Ontvangenis van Maria. Het
ontbloeien van een tak aan een levenloze stronk duidt op de
menselijke en goddelijke oorsprong van Jezus. De christelijke
geloofsinterpretatie zag de verbondenheid tussen Maria en Jezus
verbeeld in de twijg en haar vrucht. Uit het geslacht van Isaï (in
het Latijn Jesse), de vader van David, wordt Jezus geboren als een
zoon van mensen. Het bijzondere van Zijn geboorte is dat Zijn moeder
overschaduwd werd door heilige Geest. Dit verwijst naar Jezus
Goddelijke oorsprong. Jezus de Nazarener is de zoon van een vrouw, in
wie Hij als Zoon van God mens werd."[2]
[2]
S. Bruijns, Weg van Maria, Als God je leven raakt, Leuven, KBS/VBS,
2002, blz. 13-14.
8
december de onbevlekte ontvangenis van
Maria
https://www.youtube.com/watch?v=9he8Bud3KnQ 11
februari: Onze Lieve Vrouw van
Lourdes https://www.youtube.com/watch?v=0XMKjjy4hBE Beste
broeders en zusters, Laten
wij zondag 8 december van 12.00
tot 13.00U
het eer
herstellend gebedsuur
niet vergeten dat onze heilige Moeder gevraagd heeft te verrichten op
haar feestdag. Men
brengt dit uur door in gebed, in de kerk of thuis, maar weg van alle
afleidingen, dus met volledige concentratie op het gebed.
Vooreerst
bid men 3x PSALM 51 met uitgestrekte armen.
De
rest van het Uur van Genade in stilte doorbrengen met God, mediteren
over het Lijden van Jezus, de Rozenkrans bidden, God prijzen op uw
eigen manier en met uw favoriete gebeden, het zingen van hymnen, enz.
Dit
werd gevraagd door onze Gezegende Moeder aan Zuster Pierina Gilli in
een kleine kerk in Montichiari in Italië, aan wie zij 11x verschenen
is.
In
één van de boodschappen zegt de Gezegende Moeder:
Opnieuw,
vroeg O.L. Vrouw voor boete. Zij zei:
Boete is niets anders dan het aanvaarden
van onze dagelijkse kruisjes. Hoe klein ze ook zijn, aanvaardt ze met
liefde. Toen vroeg Zij aan Zuster Pierina om op 8 december op de
middag terug te komen. Dit zal mijn Uur van Genade zijn. De
Zuster vroeg hoe zij zich moest voorbereiden voor dit Uur van Genade,
waarop ze zei: Met gebeden en boete. Bidt Psalm 51 driemaal met
uitgestrekte armen. Gedurende dit Uur van Genade, worden zeer veel
geestelijke genaden gegeven. De meest verharde zondaars zullen
geraakt worden door de Genade van God. De Gezegende Maagd beloofde
dat wat men ook vroeg gedurende dit Uur van Genade, het hen zou
verleend worden, indien het in overeenstemming was met de Wil van de
Eeuwige Vader.
Psalm 51
1
Gena, o God, gena,
hoor mijn gebed.
Verschoon mij toch
naar Uw barmhartigheden.
Delg uit mijn
schuld, vergeef mijn overtreden:
Uw goedheid wordt
noch paal, noch perk gezet.
Ai, was mij wel van
ongerechtigheid;
Mijn schuld is
zwaar, ik heb Uw wet geschonden;
Zie mijn berouw,
hoor, hoe een boetling pleit,
En reinig mij van al
mijn vuile zonden.
2
Want ik gevoel de
grootheid van mijn kwaad;
Mijn zonde zie 'k
mij steeds voor ogen zweven.
'k Heb tegen U, ja U
alleen, misdreven.
Uw wil en wet, hoe
heilig, stout versmaad,
Ik heb gedaan, wat
kwaad was in Uw oog;
Dies ben ik, Heer',
Uw gramschap dubbel waardig!
'k Erken mijn
schuld, die U tot straf bewoog.
Uw doen is rein, Uw
vonnis gans rechtvaardig.
3
't Is niet alleen
dit kwaad, dat roept om straf;
Neen, 'k ben in
ongerechtigheid geboren.
Mijn zonde maakt mij
't voorwerp van Uw toren,
Reeds van het uur
van mijn ontvangnis af.
Zie, Gij hebt lust
tot waarheid in 't gemoed;
Gij, Heer', Die
weet, al wat ik heb misdreven;
Gij, die mijn geest
met wijsheid hadt gevoed,
En in mijn ziel Uw
Goddlijk licht gegeven.
4
Ontzondig mij met
hysop, en mijn ziel,
Nu gans melaats, zal
rein zijn en genezen.
Was mij geheel, zo
zal ik witter wezen,
Dan sneeuw, die vers
op 't aardrijk nederviel.
Ai, geef mij weer
gewenste zielevreugd;
Laat uit Uw mond mij
stof tot blijdschap horen;
Zo wordt opnieuw 't
verbrijzeld hart verheugd,
En in mijn geest de
ware rust herboren.
5
Verberg Uw oog van
mijn bedreven kwaad,
Waardoor mijn ziel
gevoelt de diepste wonden.
Delg, delg toch uit
mijn schuld en al mijn zonden,
En spreek mij vrij
van mijne gruweldaad.
Herschep mijn hart,
en reinig Gij, o Heer',
Die vuile bron van
al mijn wanbedrijven;
Vernieuw in mij een
vasten geest, en leer
Mij aan Uw dienst
oprecht verbonden blijven.
6
Verwerp mij van Uw
aangezicht toch niet.
Ai, laat van mij Uw
Heilgen Geest niet scheiden!
Die kan alleen op 't
rechte spoor mij leiden.
Bestier mijn gang,
daar Gij mijn zwakheid ziet;
Geef mijn gemoed,
dat nu angstvallig vreest,
De blijdschap weer;
doe op Uw heil mij hopen.
Laat mij, gesterkt
door enen eedlen geest,
Volvaardig 't pad
van Uw geboden lopen.
7
Dan zal ik elk, die
't heilspoor bijster is,
Vrijmoedig al Uw
rechte wegen leren;
De zondaar zal zich
dan tot U bekeren,
En scheppen moed uit
mijn behoudenis.
O God, Gij God mijns
heils, vergeef mijn schuld,
Mijn bloedschuld
toch, hoe billijk ook te doemen.
Dan zal mijn mond,
met zangstof weer vervuld,
Uw heilig recht,
gepaard met goedheid, roemen.
8
Heer', open Gij mijn
lippen door Uw kracht,
Zo zal mijn mond Uw
lof gestaag vermelden,
Geen offer kan voor
mijne zonden gelden ;
Behaagd' U dat,
straks wierd het U geslacht.
Indien Gij lust in
brandend' offren hadt,
Dan wierd het vuur
door mij gewis ontstoken;
Ik spaarde dan noch
zorg, noch vlijt, noch schat,
Maar zou 't altaar
van offervee doen roken.
9
Gods offers zijn een
gans verbroken geest,
Door schuldbesef
getroffen en verslagen.
Dit offer kan Uw
heilig oog behagen,
't Is nooit, o God,
van U veracht geweest.
Doe Sion wel, laat
om mijn zwaren val
Uw goedheid niet van
zijne burgren wijken;
Bouw Salem op, laat
nooit zijn muur en wal,
Door Uwe straf, voor
's vijands macht bezwijken.
10
Dan vindt Gij in
onz' offeranden lust,
Waarmee wij U naar
't heilig recht vereren;
Dan zal 't altaar de
varren gans verteren;
Dan wordt het vuur
daarop nooit uitgeblust.
Psalm 51
1
Gena, o God, gena,
hoor mijn gebed.
Verschoon mij toch
naar Uw barmhartigheden.
Delg uit mijn
schuld, vergeef mijn overtreden:
Uw goedheid wordt
noch paal, noch perk gezet.
Ai, was mij wel van
ongerechtigheid;
Mijn schuld is
zwaar, ik heb Uw wet geschonden;
Zie mijn berouw,
hoor, hoe een boetling pleit,
En reinig mij van al
mijn vuile zonden.
2
Want ik gevoel de
grootheid van mijn kwaad;
Mijn zonde zie 'k
mij steeds voor ogen zweven.
'k Heb tegen U, ja U
alleen, misdreven.
Uw wil en wet, hoe
heilig, stout versmaad,
Ik heb gedaan, wat
kwaad was in Uw oog;
Dies ben ik, Heer',
Uw gramschap dubbel waardig!
'k Erken mijn
schuld, die U tot straf bewoog.
Uw doen is rein, Uw
vonnis gans rechtvaardig.
3
't Is niet alleen
dit kwaad, dat roept om straf;
Neen, 'k ben in
ongerechtigheid geboren.
Mijn zonde maakt mij
't voorwerp van Uw toren,
Reeds van het uur
van mijn ontvangnis af.
Zie, Gij hebt lust
tot waarheid in 't gemoed;
Gij, Heer', Die
weet, al wat ik heb misdreven;
Gij, die mijn geest
met wijsheid hadt gevoed,
En in mijn ziel Uw
Goddlijk licht gegeven.
4
Ontzondig mij met
hysop, en mijn ziel,
Nu gans melaats, zal
rein zijn en genezen.
Was mij geheel, zo
zal ik witter wezen,
Dan sneeuw, die vers
op 't aardrijk nederviel.
Ai, geef mij weer
gewenste zielevreugd;
Laat uit Uw mond mij
stof tot blijdschap horen;
Zo wordt opnieuw 't
verbrijzeld hart verheugd,
En in mijn geest de
ware rust herboren.
5
Verberg Uw oog van
mijn bedreven kwaad,
Waardoor mijn ziel
gevoelt de diepste wonden.
Delg, delg toch uit
mijn schuld en al mijn zonden,
Krachtig gebed tot de Heilige Kleine Theresia van Lisieux
Krachtig
gebed tot de Heilige Kleine Theresia van Lisieux
O.
Heilige Theresia van het Kind Jezus, die een spiegel van Engelachtige
zuiverheid, van sterke liefde en zo edelmoedige overgave van God was,
werp nu gij de vrucht van Uw deugden geniet, een medelijdende blik op
mij , die me geheel aan U toevertrouw.
Maak mijn inzichten tot
de Uwe, richt voor mij een woord tot de Onbevlekte Maagd, waarvan gij
het uitverkoren bloempje was, tot de Koningin des Hemels, die U
toelachte. Smeek Haar , die zo machtig is op Jezus hart,
mij de
zo verlangde genade ..te bekomen en dat Zij mij in dit leven
sterke, in het uur van de dood verdedige, en mij de eeuwige zaligheid
binnenleide.
Kerkelijk goedgekeurd in 1952
Aanroepingen
tot de Heilige Kleine Theresia
H. Kleine Theresia, bid
voor ons,
Van uit de hoge hemel, sla Uw blikken op ons,
ge
hebt het beloofd, kom tot ons neer,
Gij zijt een woord van God,
onderwijs ons,
Wonder van mirakelen, verhoor ons,
Mirakel
van deugden, heilig ons,
Zoete sterre, verlicht
ons,
Koninginnetje, voer ons mede,
Bloempje van Jezus, en
Maria, trek ons aan,
Hemelse rozenstrooister, schenk ons Uw
zegen,
H. Kleine Theresia, troost de lijdenden,
H. Kleine
Theresia, genees onze zielen,
H.
Kleine Theresia, genees onze zieken,
H.
Kleine Theresia, bekeer de zondaars,
H.
Kleine Theresia, ere zij U, en door U ere zij God;
H. Kleine
Theresia, U zij liefde, en door U ,zij liefde aan God
Zij is mijn Moeder! En als ik niet God was zou Zij boven Mij verheven zijn. Maar ik schep er behagen in tegenover Haar te handelen als een liefhebbende en onderdanige zoon.
Wat zou Ik kunnen weigeren aan mijn Moeder?
Ik ben het Al! Maar in het Al . staat het Hart van de Zoon voorop.
Mijn moeder is mijn Uitverkorene! Hoe meer ge Haar zult liefhebben, hoe meer ge Haar zult eren; en hoe meer Ik u zal liefhebben, hoe meer Ik u met gunsten zal overladen.
De Moeder en de Zoon zijn innig verenigd om u te beminnen en te beschermen .. Maar scheid nooit de Eén van de Ander.
Koningin-Moeder . van de kleinen; onthoud uit deze titel slechts dit: Macht en Moederschap. Ik heb u vrijgekocht met mijn Bloed dat voor uw zonden werd vergoten. Denkt ge er voldoende aan dat dit Bloed ook haar bloed is?
Het geloof verzet bergen Liefde kan heel de wereld verzetten! Tevergeefs hebben velen zich gebogen over het mysterie van de Menswording. Ze hebben er alleen veronderstellingen aan over gehouden. Een ontsluierd geheim is geen geheim meer. Maar voorwaar, Ik bevestig u, met het volle gezag van God, Vader, Zoon en Heilige Geest , dat Maria zonder zonde ontvangen is en zuiver en maagdelijk is gebleven!
Daaraan twijfelen zou de straf verdienen die verbonden is aan de zelfgenoegzaamheid van de hoogmoed!
Beschouw Maria niet als uws gelijke, maar als Heerseres en Moeder .verheven boven alle moeders der wereld.
Zonder zonde ontvangen: Onbevlekte Ontvangenis. Maagdelijk in haar goddelijk Moederschap.
Tot Haar bidden is tot Mij bidden . Vergeet het niet.
Maar weet ook dat Zij, als het nodig is, op de achtergrond kan treden voor haar Zoon.
Zonder mijn Moeder zou ik niet bestaan. De Jezus die Zij u gegeven heeft is de gave van een Liefdegod aan een wereld die wreed en ongelukkig is door de zonde.
De miraculeuze stem van de Heilige Clelia Barbieri
De
miraculeuze stem van de Heilige Clelia Barbieri [1847-1870]
De H. Clelia Barbieri is de jongste stichtster in de geschiedenis
van de Katholieke Kerk wiens stem men heden op miraculeuze wijze nog hoort. Ze
is de Patroonheilige van zij die belachelijk gemaakt worden omwille van hun
geloof. met het gebed voor de armen. Zij werd door Paus Paulus VI zalig
verklaard in 1968. Haar heiligverklaring door Paus Johannes Paulus II volgde in
1989. Haar feestdag is 13 juli.
Heilige Clelia Barbieri
Clelia werd op 13 februari 1847 geboren in het dorpje LeBudrie van San Giovanni
in Persiceto, in de achterbuurten van Bologna, Italié. Haar
korte leven beroerde iedereen die met haar in contact kwam. Ze is de stichtster
van de Congregatie van de "Miniemen van de Zorgvolle Moeder," die
zich bezighoudt met de hulp in hospitalen en lagere scholen voor zieken,
ouderen en eenzamen, en met het gebed voor de armen. Ze is ook de jongste
stichtster van een godsdienstgemeenschap in de geschiedenis van de Katholieke
Kerk.
Clelia werd geboren in een arm gezin van henneptelers. Haar vader Giuseppe
stierf tijdens een cholera-epidemie die in 1855 door Italié raasde.
Clelia was amper 8 jaar oud. Zonder hem stonden Clelias moeder,
haar twee zussen en haar vijfenzeventigjarige grootvader voor een moeilijke
toekomst. Maar Clelia was een grote troost voor haar moeder, en hielp haar door
te leren werken met het weefgetouw en hennep te weven. Zelfs op deze leeftijd
was Clelia heel godvruchtig en leerde ze van haar moeder en de parochiepriester
zoveel mogelijk over het Katholieke geloof. Nadat ze leren lezen en schrijven
had, werd Clelias catechismus haar favoriete boek, omdat het haar over God
onderwees en haar aanmoedigde in haar deugdzaamheid.
Toen ze vijftien was, stichtte haar parochiepriester, Vader Gaetano Guidi, een
groep gekend als "De Christelijke Doctrine Werkers" [of ook
"Werkers van de Christelijke Catechismus"]. Het was een groep jonge
leraren waar Clelia ook lid van was. Ze onderwees de catechismus aan kinderen
en beheerde een kleine plattelandse lagere school waar de leerlingen slechts
een paar jaar jonger waren dan zijzelf. Na verloop van tijd kwamen ook de
mannen en vrouwen de lessen volgen, samen met hun kinderen.
Geboortehuis Heilige
Clelia
Geboortekamer Heilige
Clelia
Clelia wordt de jongste stichtster in de geschiedenis van de Kerk
Clelia had zichzelf volledig aan Jezus gegeven en weigerde minstens twee
huwelijksaanzoeken. In het gebed vroeg ze God om een geestelijke vriend die
haar zou vervoegen en waarmee ze broederlijk zou kunnen samenleven. Theodora
Beraldi, die zes jaar ouder was dan Clelia, werd die speciale vriend, en geinspireerd
door haar uitzonderlijke deugdzaamheid en vroomheid, moedigde Clelia andere
meisjes aan om hen te vervoegen. Tijdens deze tijd legde Clelia onder de
begeleiding van haar parochiepriester en geestelijk begeleider, Vader Guidi,
persoonlijke geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid af.
Clelia was pas twintig jaar oud toen ze deze kleine groep van jonge vrouwen met
gelijkaardige godsdienstige idee�n inspireerde om haar te
vervoegen in de uitvoering van liefdadigheid en goede werken. Ze kochten een
klein huis nabij een kerk in LeBudrie [Italié], en begonnen een
gemeenschapsleven, maar ze behielden hun wereldlijke status zolang Clelia
leefde. Ze wijdden zich toe aan het onderrichten van de Christelijke Leer,
naaiwerk, ziekenhulp en het verlenen van alle vormen van bijstand aan de
behoeftigen. Een van Clelias idealen voor haar gemeenschap, was dat er geen
"bruidsschat" nodig was, zodat zelfs de armste aspiranten haar
Gemeenschap konden vervoegen.
Tijdens de stichting van haar Gemeenschap werd Clelia in 1867 heel erg ziek. Ze
kreeg tuberculose en na een medisch onderzoek stelde men vast dat ze een
boeteketting met pinnen droeg, die drie keer rond haar lichaam was gewikkeld.
Zo werd een van de boetedoeningen die ze deed bekend. Ze werd zo ziek dat
haar familie een priester liet komen om haar de laatste Sacramenten te geven,
en net toen hij op het punt stond dat te doen werd Clelia klaarwakker en zei
tot haar familie en de omstanders: "Waarom wenen jullie? Wees niet bang;
de Heer zal me deze keer nog niet wegnemen. Hij verwacht nog meer van me."
Het eerste religieuze huis werd geopend op 1 mei 1868. De meisjes leefden in
gemeenschap, droegen een grijs kleed en sliepen op houten bedden met
hooimatrassen. Hun dag bestond uit een afwisseling van gebed, geestelijke
literatuur en werken [naaien, spinnen en weven].
Een aantal opmerkelijke wonderen tijdens het leven van Clelia
Kort na de stichting van de Gemeenschap begonnen veel ongewone dingen te
gebeuren. Toen er geen voedsel in huis was bad de gemeenschap onder begeleiding
van Clelia, en kort nadien ging de deurbel en ontvingen ze een voedseldonatie.
Clelia koos de H. Franciscus van Paola als de patroonheilige van de
Gemeenschap, en dankzij het bidden om zijn bemiddeling waren er bij
verschillende gelegenheden op uitzonderlijke wijze giften van brood, bloem,
wijn en ander basisvoedsel.
Clelia was ook gezegend met andere mystieke gaven, zoals bleek toen ze van de
moeder van Anne Forni, een lid van de gemeenschap, een hoeveelheid appels
kreeg. Clelia legde de appels op tafel, verdeelde ze in drie groepen en zei:
"Diegene die je in de boomgaard geplukt hebt en die je op de grond
gevonden hebt zal ik houden. Maar de derde groep kan ik niet aannemen omdat je
ze niet op eerlijke manier bekomen hebt." De vrouw had in feite een paar
appels van de bomen in iemand anders boomgaard geplukt. Daarnaast
genas "Moeder" Clelia, zoals ze gekend was, veel mensen door het
gebruiken van olie van de lamp die voor het portret van de H. Franciscus van
Paola brandde.
Op een dag, toen ze bij het raam van het gemeenschapshuis stond, wees ze naar
een nabijgelegen veld en voorspelde ze: "Zie je dat veld naast de kerk?
Daar zal het nieuwe huis komen. Maar ik zal er niet meer zijn. Jullie zullen
groeien in aantal en jullie verspreiden over de vlakten en in de bergen om in
Gods wijngaard te werken. Velen zullen met koetsen en paarden komen."
Ik zal altijd bij jullie zijn en jullie nooit verlaten
Alles wat Clelia voorspeld had gebeurde uiteindelijk. Clelia stief op 13
juli 1870 aan tuberculose. Ze was 23 jaar oud. Haar laatste woorden waren
profetisch: "Wees moedig omdat ik naar het Paradijs ga, maar ik zal altijd
bij jullie blijven ook. Ik zal jullie nooit verlaten." Deze voorspelling
werd ook werkelijkheid, want kort nadien bewees ze haar aanwezigheid door haar
stem te laten horen. Het miraculeuze fenomeen van haar stem gebeurde voor het
eerst tijdens de avond van 13 juli 1871, precies een jaar na
haar dood, toen de Zusters in de kapel aan het bidden waren. De Zusters
verklaarden: "Plots hoorden we een hoge, harmonieuze en hemelse stem die
samen zong met het koor. De stem ging van rechts naar links. Soms passeerde ze
dicht bij de oren van een van de Zusters. De vreugde die ze bracht vulde onze harten met een
gelukzaligheid die onmogelijk in woorden kan uitgedrukt worden. Dit was niet
van deze wereld. Die dag leefden we in het paradijs. Soms moest iemand de kamer
verlaten.. De emoties die we meemaakten waren zo sterk dat ze ons ademloos
maakten tot iemand moest roepen: Genoeg, Lieve Heer, genoeg."
Deze miraculeuze gebeurtenis verdreef alle gedachten aan slaap. Ze besloten de
nacht in aanbidding voor het H. Sacrament door te brengen, in een nabijgelegen
kerk. Opnieuw verklaarden ze: "Maar groot was onze verbazing toen we
vaststelden dat de stem ons was gevolgd en samen met ons de gebeden zei!"
Clelias stem bad samen met hen tot dageraad. Het was de eerste
verjaardag van haar overlijden. Sinds die dag heeft ze hen nooit meer verlaten,
en vervoegd ze hen in de meest uiteenlopende omgevingen en omstandigheden.
Ten tijde van Clelias dood leefden er slechts tien meisjes in de gemeenschap. Nadat de
Regel van de Orde door het Vaticaan werd goedgekeurd, traden meer leden toe tot
de gemeenschap, velen onder inspiratie van de stem van de heilige stichtster.
Na de tweede wereldoorlog waren er 236 leden. Tijdens de jaren 1950 liep het
aantal tegen de driehonderd. Heden heeft de bloeiende orde vijfendertig
instellingen over heel Italié. De Zusters voelden de roep uit
het buitenland en begonnen met buitenlandse missies. Huizen van de Orde werden
geopend in Kenia, India, en Tanzania [Afrika], waar een aantal plaatselijke
jonge vrouwen de deugden en idealen van de heilige stichtster beoefenen.
Clelias stem wordt ook vandaag nog gehoord
In de gemeenschappen van Usokami en Wadakanchery horen de Zusters
Clelias stem mee zingen en bidden in het Swahili en Malayalam. Wanneer
ze in het Latijns bidden, bidt Clelia ook in het Latijn.
Clelias stem wordt nog regelmatig gehoord in de huizen van de Orde.
Vooral in LeBudrie hoort men de stem samen zingen met de Zusters, tijdens
religieuze lezingen, en tijdens hun gesprekken. Men hoort ze ook samen met de
priester tijdens de viering van de H. Mis, en tijdens de preken.
In 1970 verklaarde de Moeder Overste van de Orde in LeBudrie het volgende aan
Joan Carroll Cruz, de auteur van het boek "Mysteries, Marvels and Miracles
in the Lives of the Saints": dit wonderbaarlijk geschenk stimuleert ons om
goed te doen, ons geloof te versterken. Het is een verlichting voor de
beproevingen van het leven, en doet ons naar de hemel verlangen.
In
de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
Dierbare
gelovigen,
Clément,
Emma. Vandaag is het een grote dag. U krijgt Jezus voor de eerste
keer. Laten jullie Jezus bedanken, laten jullie uw ouders bedanken.
Bid voor uw ouders. Bid voor u. Bid voor de Kerk.
Wanneer
wij kinderen op hun eerste communie voorbereiden, gaan wij eerst in
de kerk, en wij moeten knielen. Maar waarom moeten wij knielen? Voor
wie moeten wij knielen? Voor Jezus! Ja, Jezus is aanwezig, Jezus is
dichtbij ons. Jezus is in het tabernakel.
En
waar is Jezus gestorven? Op het kruis! Waarom? Om onze zonden te
vergeven. Deze woorden, deze antwoorden uit de mond van de kinderen
klinken zo diep. Ze hebben een zuiver geloof. Ze twijfelen niet. Als
Jezus dat heeft gezegd, en als hun papa en mama en de priester dat
nog eens herhalen, dan is dat waar! en dat is een echt voorbeeld voor
ons!
Er
blijft nog een vraag over: wilt
u uw eerste communie doen? Als antwoord op deze vraag zien wij
schitterende ogen en een eenvoudig woord: ja. En waarom? Om Jezus in
mijn hart
te ontvangen.
Dierbare
gelovigen, wij moeten ook dit geloof hebben of opfrissen. Wij moeten
genieten van dit kinderlijke vertrouwen, dit kinderlijke
enthousiasme, deze zuivere en grote verlangens.
Vandaag
zou ik u graag een waar gebeurd verhaal willen vertellen.
Het
is een verhaal over een jongen. Een zieke jongen. Het was Kerstmis.
Zijn stad was versierd en totaal anders. In de kerken straalden de
kribben een geest van zachtheid uit en een geur van pas gesneden
takken. Alleen het kindje Jezus ontbrak nog.
Op
een nacht, kwam er echter in de spoedafdeling van het ziekenhuis een
ziekenwagen aan met onze kleine zieke jongen. Na snel röntgenfotos
te hebben genomen kwam de beste chirurg hem meteen onderzoeken. Hij
sprak even met zijn ouders en zei toen zachtjes tegen de jongen:
-
Ik moet je opereren.
-
Binnenkort? vroeg de jongen.
-
Ja, morgenochtend.
-
En wat gaat u doen?
-
Ik ga je hart openen.
-
Echt? Dan zal u er Jezus vinden, zei de jongen.
De
verraste chirurg fronste de wenkbrauwen:
-
Waarom zeg jij dat? Ik ga je hart openen om te zien welke schade de
ziekte veroorzaakt heeft.
-
Ja, maar wanneer u mijn hart geopend zal hebben, dan zal u er Jezus
vinden.
De
chirurg keek naar de ouders die daar rustig zaten en vervolgde:
-
Als ik de toestand van je hart gezien zal hebben, zal ik het weer
hechten, en dan zal ik beslissen wat er nodig is om je te genezen.
-
Maar het zal Jezus zijn die u in mijn hart zal vinden, zei de jongen
opnieuw. Ik heb mijn Eerste Communie gedaan en sindsdien verblijft
Hij er.
Nu
was de dokter erg geïrriteerd en hij antwoordde hem een beetje
streng:
-
Ik ga je vertellen wat ik in je hart zal vinden. Ik zal een
beschadigde spier vinden, een slechte bloedtoevoer en zwakke
bloedvaten. En dan zal ik weten of ik je weer gezond kan maken. Ik
zal alles wat ik kan voor je doen.
-
En u zal er ook Jezus vinden. Hij is daar.
De
chirurg verliet de onderzoeksruimte geërgerd. Hij had nog nooit in
zijn hele leven zoiets in het ziekenhuis gehoord. Hij voerde de
operatie uit en zoals verwacht vond hij een zwaar beschadigd klein
hartje. Hij kon niets meer doen.
Later,
toen hij aan zijn bureau zat, schreef hij, zoals gewoonlijk, heel
ijverig, het verslag van zijn operatie: "aorta beschadigd,
longader beschadigd, algemene spierontsteking. Geen hoop op herstel.
Remedie: pijnstillers en totale rust. Prognose: de dood zal binnen
het jaar plaatsvinden.
Hij
stond op en slaakte een diepe zucht van moedeloosheid. "Als u
mijn hart opent, zal u er Jezus vinden". De woorden van de
kleine jongen weerklonken in zijn hoofd. En na een lang leven van
onverschilligheid, een heidens leven zelfs, omdat hij al vele jaren
niet meer naar de kerk ging, roept hij tegen Jezus, die hij al zo
lang vergeten was:
-
Waarom? Waarom hebt u dat kind naar hier gestuurd? Waarom hebt u die
vreselijke ziekte toegestaan? Hij gaat dood gaan. Hoe kon u zoiets
willen? En hij hoorde een stem in het binnenste van zijn ziel die hem
antwoordde:
-
Dit kind is niet bestemd voor mijn kudde op aarde. Het is een
lammetje dat ik dicht bij Mij wil roepen. Zijn ouders, zijn broers en
zussen zullen hem op een dag volgen. En ze zullen herenigd worden in
de vrede die niemand kan verstoren en zelfs niet kan voorstellen.
Een
antwoord van bitterheid en trots kwam in het hoofd van de chirurg op
en hij begon zich hardop te verzetten tegen de zachte stem uit zijn
hart:
-
U heeft die jongen geschapen. U heeft dat hart gemaakt. Hij zal
binnen een paar maanden dood zijn. Waarom?
De
stem antwoordde:
-
Het kind zal worden verwelkomd in zijn gezin in de hemel omdat het
zijn plicht volbracht heeft. Ik heb hem niet op aarde gebracht om hem
te verliezen of te verlaten - God doet dat nooit, dierbare gelovigen,
met niemand van ons, met geen enkel van Zijn kinderen, met geen enkel
van uw kinderen - nee, ik heb hem niet op aarde gebracht om hem in de
steek te laten maar om een ander verloren schaap terug te brengen.
Het
succes had van de beroemde chirurg een zelfzeker en zorgeloos man
gemaakt. Nu rilde hij echter over heel zijn lichaam. Hij bedekte zijn
ogen en er rolde een traan uit. Morgen is het Kerstavond. "Een
Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven". Het is het
Goddelijk Lam dat komt om mensen te redden van hun zonden en om hen
terug te brengen naar de schaapsstal.
Toen
ging hij terug naar de kamer en ging bij het bed van de kleine jongen
zitten, recht tegenover zijn ouders. De jongen werd wakker en vroeg
hem:
Maand juni Toewijding aan het allerheiligst hart van Jezus
Toewijding
aan het allerheiligst hart van Jezus
Het
volgend gebed werd op verlangen van paus Leo XIII in het jaar 1900
allerwegen uitgesproken bij de toewijding der gehele wereld aan het
goddelijk Hart. Paus Pius XI schreef voor, dat het, in onderstaande
enigszins gewijzigde vorm, jaarlijks in het openbaar in alle kerken
zal worden gebeden op het feest van Christus Koning.
Allerzoetste
Jezus, Verlosser van het mensdom, zie op ons neer, nu wij in alle
ootmoed voor uw altaar (of: in uw tegenwoordigheid) zijn
neergeknield. Wij behoren U toe en wij willen U ook toebehoren; maar,
om nog inniger met U verenigd te worden, wijdt ieder van ons zich
heden vrijwillig toe aan uw allerheiligst Hart.
Velen
hebben U nooit gekend, velen hebben uw geboden veracht en zich van U
afgekeerd.
Allergoedertierenste
Jezus, heb medelijden met al deze mensen, en trek hen allen tot uw
allerheiligst Hart. Heer,
[p.
930]
wees
Koning, niet alleen over de getrouwen, die zich nooit van U hebben
verwijderd, maar ook over de kinderen, die, als de verloren zoon, U
hebben verlaten. Maak, dat zij spoedig terugkeren naar het vaderhuis,
en dat zij niet omkomen van ellende en honger.
Wees
Koning over hen, die door dwaling zijn misleid of door scheuring zijn
afgescheiden. Breng hen terug in de haven van de waarheid en tot de
eenheid van het geloof, opdat er weldra één kudde zal zijn en één
Herder.
Wees
de Koning over allen die nog ronddolen in de duisternis van het
heidendom of de Islam, en leid hen tot uw licht en uw rijk.
Sla
uw barmhartige ogen op de kinderen van het volk, dat zo lang uw
uitverkoren volk is geweest. En moge het bloed, dat weleer over hen
is afgeroepen, ook nu over hen neerkomen, maar dan als een doopsel
van verlossing en van leven.
Heer,
geef aan uw Kerk ongestoorde vrede en vrijheid. Schenk aan alle
volken rust en orde. Geef, dat over de gehele aarde eindelijk deze
éne kreet weerklinke: Eer aan het goddelijk Hart, dat ons het heil
heeft gebracht; aan dat Hart zij eer en lof in eeuwigheid.
Amen.
LITANIE
VAN HET
HEILIG HART
VAN JEZUS
Heer, ontferm U over
ons Christus, ontferm U over ons Heer, ontferm U over ons
Christus, aanhoor ons Christus, verhoor ons
God, hemelse Vader, ontferm U over ons
God Zoon, Verlosser van de wereld,
ontferm U over ons
God, Heilige Geest,
ontferm U over ons
Heilige Drievuldigheid, één God,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, de Zoon van de eeuwige Vader,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, door de Heilige Geest in de schoot van de Moedermaagd
gevormd,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, wezenlijk verenigd met het Woord van God,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, oneindige majesteit,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, heilige tempel van God,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, woontent van de Allerhoogste,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, huis van God en poort van de hemel,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, gloeiende oven van liefde,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, schatkamer van gerechtigheid en van liefde,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, vol goedheid en liefde,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, peilloze diepte van alle deugden,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, alle lofprijzingen overwaardig,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, Koning en middelpunt van alle harten,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, waarin alle schatten zijn van wijsheid en van
wetenschap,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, waarin de Godheid in alle volheid woont,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, waarin de Vader zijn welbehagen heeft gesteld,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, dat ons allen deelgenoot hebt gemaakt van uw oneindige
rijkdom,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, verlangen van de eeuwige heuvelen,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, geduldig en groot in barmhartigheid,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, mild voor allen, die U aanroepen,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, bron van leven en van heiligheid, ontferm U over ons
Hart van Jesus, verzoening voor onze zonden,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, van versmadingen verzadigd,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, om onze misdaden gebroken,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, gehoorzaam geworden tot de dood,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, met een lans doorstoken,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, bron van alle troost,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, ons leven en onze venijzenis,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, onze vrede en onze verzoening,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, slachtoffer voor de zondaars,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, heil van hen, die op U hopen,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, hoop van ben, die in U sterven,
ontferm U over ons
Hart van Jesus, hoogste vreugde van alle heiligen,
ontferm U over ons
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, spaar ons Heer.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, verhoor ons Heer.
Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt, ontferm U over ons.
Jesus, zachtmoedig en nederig van Hart, Maak ons hart gelijkvormig aan uw Hart.
LAAT ONS BIDDEN - Almachtige, eeuwige God, sla uw blikken op het Hart
van uw zeer beminde Zoon en op de lofprijzingen en voldoeningen, die Hij
U heeft gebracht in naam van de zondaars. Laat U verzoenen en schenk
vergiffenis aan hen, die uw barmhartigheid afsmeken, in de Naam van
dezelfde Jesus Christus, uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eeuwen
der eeuwen. Amen.
Apostolaat
van Eerherstel
Het Hoogfeest van
het Heilig Hart van Jezus wordt gevierd op de derde vrijdag na
Pinksteren.
Jean
Marc: uw kind Jeanine, ook kankerpatiënte, verlangde andere door
deze gesel getroffen, te helpen.
Wat
kan zij doen om hen te helpen?
Dank
U, God van Liefde en Tederheid.
Vrede
zij u mijn lieve dochter.
Je
hebt groot gelijk, mijn kind, medelijden te hebben met je broers en
zussen die lijden aan een ziekte die het lichaam ondermijnt en wrede
pijnen veroorzaakt.
Mijn
kind het is belangrijk voor allen die door deze kwaal aangetast zijn,
hun toevlucht te zoeken tot mijn goddelijke bescherming door het
dragen van sacramentaliën zoals kruisen, medailles en scapulieren.
Dagelijks
met wijwater het kruisteken te maken en terug te keren tot een
dagelijkse geloofspraktijk, de sacramenten te ontvangen die Ik geef
doorheen mijn Heilige Kerk. Mijn zeer Heilige Moeder te bidden om
genezing.
Het
is hen ook noodzakelijk een evenwichtig leven te leiden en een
gezonde zuivere lucht in te ademen. Het vertoeven in de steden
verbreidt deze ziekte, alsook een gejaagd leven teveel op het
materiële gericht. Er is veel kalmte, stilte en gebed nodig.
Mijn
kind, je moet hen aanmanen zich te bekeren tot een Christelijk
geloofsleven, daar hun ziel meer in gevaar is dan hun lichaam.
Het
is dikwijls in tijden van beproevingen en ziekten dat de zielen
begrijpen dat zij niet voor het bijzonderste hebben geleefd: Het
leven met God, maar voor het leven van de wereld dat voorbijgaand
is.
Ik
geef je dit gebed om het dagelijks te mediteren met groot vertrouwen
en om het door te geven aan hen die door kanker aangetast zijn.
Lieve Vrouw der schone Schelde,
met als woon een wilgenboom,
maak het snoer der levensdagen
tot een glinsterende stroom.
Moeder uit het hemelrijk,
tronend op een Scheldedijk
leer ons blij voor U te zingen
met een ziel vol waterringen.
Lieve Vrouw der schone Schelde,
bij het water en het riet,
bij het ruisen van Uw mantel
klinkt voor U dit Scheldelied.
Moeder uit het hemelrijk,
tronend op een Scheldedijk
leer ons blij voor U te zingen
met een ziel vol waterringen.
Lieve Vrouw der schone Schelde,
maak ons woelig hart tot boot,
laat het vroom en vredig varen
van het leven naar de dood.
Moeder uit het hemelrijk,
tronend op een Scheldedijk
leer ons blij voor U te zingen
met een ziel vol waterringen.
Ten noorden van Beyrouth, op 1600m hoogte, bevindt
zich Beqaa Kafra, het hoogstgelegen dorp van Libanon. Daar is het centrum van
de Maronieten. Het zijn fiere, moedige en gastvrije mensen die sterk gehecht
zijn aan hun christelijke overtuiging.
Sedert vele eeuwen vereren zij de H.Maagd Maria; ze
bidden de Rozenkrans waar ze ook zijn: thuis, op het werk, op het veld. Ze
hebben grote eerbied voor hun priesters. Als een Maroniet een priester ontmoet,
kust hij zijn hand als uitdrukking van eerbied voor hem.
Youssef Anton Makhlouf is op 8 mei 1828 geboren, als
vijfde kind van een arm gezin. Zijn ouders waren zeer vroom en godvrezend,
inzonderheid zijn moeder, Brigitta. Zij vastte dikwijls. Vol genegenheid leerde
zij haar kinderen de geloofswaarheden kennen en bracht ze elke avond samen voor
het gezinsgebed. Ze ontbrak nooit in de dagelijkse H.Mis. Voor haar was dit het
steunpunt van de dag. Ze ging ernaar toe met haar jongstgeborene in de armen.
Toen hij amper drie jaar was verloor Youssef zijn
vader. Deze stierf in de oorlog. Er was toen een invasie van Libanon door de
troepen van de Egyptische Ibrahim Pacha. Tanios, een oom aan moeders kant,
hoewel hij hard moest werken voor het onderhoud van zijn eigen gezin, deed zijn
best om zijn zuster en de weeskinderen te helpen. Enkele jaren later besloot
Brigitta opnieuw te huwen. Lahoud, de tweede man van Brigitta was zeer vroom.
Hij nam het welzijn van het gezin ter harte. Hij droomde ervan priester te
worden. Hij sprak erover met zijn vrouw. Zij stemde in. Na zijn studies werd
hij priester gewijd. De orthodoxe godsdienst laat immers toe dat gehuwde mannen
priester worden.
De jonge Youssef koesterde onmiddellijk genegenheid
voor zijn stiefvader Lahoud. Toen deze priester werd kreeg hij de naam pater
Dominicus. Hij nam het kind met zich mee overal waar hij ging om de mensen te
helpen.
Als hij oud genoeg was werd hij zijn koorknaap en
diende hem als hij de H.Mis opdroeg. Naast de dorpskerk werd er een school
opgericht waar de jongens leerden lezen en schrijven, de H.Mis dienen en ze
leerden er ook de H.Mis helemaal te zingen.
Naast zijn studies, moest de jonge Youssef de dieren
hoeden en hij werkte op het veld. Zijn moeder leerde hem te bidden met het
hart, maar ook bidden in de eenzaamheid. Hij nam de gewoonte zich terug te
trekken in een grot, waar hij alleen was en waar hij bad voor een beeldje van
O.L.Vrouw dat hij daar verborgen had. Aan de H.Maagd sprak hij zijn verlangen
uit om in het voetspoor te treden van zijn twee ooms van moeders zijde,
Augustin en Daniël die monniken en asceten waren. Vaak bracht hij hun een
bezoek in het klooster en bad er met hen. Hij bewonderde hun leven van
onthechting en volkomen overgave aan God.
Mariam, een jong meisje uit de buurt en zelfs een
verre verwante van Youssef, werd verliefd op hem. Hij was mooie, rijzige jonge
man. Soms volgde ze hem ongemerkt tot aan de grot en sloeg hem gade terwijl hij
in gebed verzonken was. In stilte leed ze eronder dat hij zo onthecht was aan
het wereldse. Ze begreep dat hij zijn liefde enkel aan God zou geven. Het jonge
meisje had de echte betrachting van Youssef begrepen.
Op de leeftijd van drie en twintig jaar verliet
Youssef zijn huis,s nachts in het geheim, zich bewust dat zijn omgeving niet
opgetogen zou zijn met zijn keuze. Zijn stiefvader en zijn oom rekenden op hem
voor het werk op het veld en zijn moeder had twijfels in verband met zijn
roeping. Mariam hield van hem en zijn broers en zussen verkozen dat hij bij hen
bleef.
Om die reden nam Youssef afscheid van hen in de stilte
van zijn gemoed. Zonder dat iemand het wist, ondernam hij een verre tocht naar
het heiligdom van O.L.Vrouw van Mayfoug. Hij had besloten daar zijn eerste
jaren noviciaat te doen.
Na enige ontreddering wegens het plotse vertrek van
Youssef, gingen zijn oom Tanios en zijn moeder naar het klooster van Mayfoug om
hem te overreden naar huis terug te keren. Maar dit bleek vergeefse moeite. Hij
wilde monnik worden. Tenslotte zei zijn moeder: Als je een slechte monnik wil
worden, kom dan direct naar huis! Maar als je roeping van God komt, word dan
een heilige.
De jonge man was echter meer dan ooit overtuigd van
zijn levenskeuze. Hij bleef in het klooster en kreeg de naam Charbel. Die naam
verwijst naar een martelaar uit de tweede eeuw. Om God nog beter te dienen en Zijn
Wil te doen, wijdde hij zich nog meer aan gebed en vasten, aan gehoorzaamheid
en versterving. In het klooster deed hij alle taken met nederigheid en
tevredenheid: hij waste de kleren, maakte sandalen, bewerkte en bemestte het
veld.
Na dit eerste jaar noviciaat, vast besloten om dit
leven van onthechting voort te zetten, begaf de jonge Charbel zich naar het klooster
van de heilige Maron (behoeder van de katholieke orthodoxie). Hij deed er zijn
eeuwige geloften. Hij begon toen uitsluitend binnen de kloostermuren te leven.
Het was aan vrouwen niet toegelaten er binnen te komen, zelfs niet aan
familieleden. Zo kwam Brigitta, zijn moeder op zekere dag naar het klooster op
bezoek bij haar zoon.
Maar ze kreeg hem niet te zien. Ze kon enkel zijn stem
van achter de tralies horen en zei hem:
Mijn jongen, wat doe je? Steek je je weg voor mij?
Moeder, antwoordde Charbel, als God het wil, zullen
we mekaar ontmoeten in de eeuwigheid en we zullen voor altijd verenigd zijn.
Zijn leven als kluizenaar.
Na zijn theologiestudies in het klooster van St
Kobrianous en St Justin te Kfifan( Batroun), werd Charbel op 23 juli 1859 te
Bkerkg priester gewijd.
Toen hij naar de stad Annaga werd gestuurd, kwamen
alle familieleden en veel mensen uit zijn dorp daarheen.
Zij ontvingen er zijn zegen. Zo kwamen ook zijn oom
Tanios en zijn oude moeder daar naartoe. Ook Mariam die intussen gehuwd was en
vele anderen. Ze kusten zijn hand vol eerbied en vroegen hem naar het dorp te
komen en er de H.Mis op te dragen. Maar hij weigerde. Hij was er zich van
bewust dat de monnik die zijn klooster verlaat, het risico loopt de onthechting
aan de voormalige levenswijze te schaden.
Vanaf die dag begon de monnik Charbel steeds meer
ascetisch te leven.
Onder leiding van zijn geestelijke leidsman, pater
Hardini, wijdde hij zich aan de studie van de Heilige Schrift om zo te groeien
in heiligheid.
Hoe meer hij afstand nam van het leven, hoe meer zijn
innerlijk leven groeide in eenheid met God.
Dit alles ging niet vanzelf. De duivel, de eeuwige
vijand van de mens, kwelde hem voortdurend. Maar hij doorstond de pijnen,
zuchtend en op de tanden bijtend. Wanneer de aanval van Satan voorbij was,
herwon hij ogenblikkelijk zijn serene, onthechte ingesteldheid.
Charbel leidde een steeds ascetischer leven.
Hij werd een voorbeeld van armoede.
Hij droeg de meest versleten kledij, altijd dezelfde:
s zomers en s
winters, ondanks vaak bittere koude.
Hij had beslist nooit vlees te eten.
Voor zichzelf koos hij het meest aangebrande voedsel,
de minderwaardige vruchten. Op het veld deed hij het lastigste werk. Wanneer
hij geld ontving om H.Missen op te dragen, gaf hij het onmiddellijk af aan zijn
oversten, zonder zelfs te weten wat hij gekregen had. Hoewel hij voortdurend in
de stilte leefde, in onthechting aan de wereld, kende men hem als een iemand
die vol respect en liefde voor de medemens was.
Wanneer hij biecht hoorde, bleek dat hij de gave had
om in de harten van de mensen te zien. Hij gaf strenge penitenties voor het
herstel van de zonden, terwijl hij de biechteling met respect en liefde hielp
om zijn levensstijl tegenover God en de naaste te verbeteren.
Zekere dag werd Charbel opgeroepen bij een zieke
knaap. Hij begreep onmiddellijk dat het levenseinde van de jongen nabij was.
Hij nam zijn biecht af en bereidde hem voor om sereen in Gods barmhartige
Liefde te sterven.
Naar verluidt heeft Charbel een andere jongeman genezen
van typhus.
Bij een brutale aanval van de Turken werden 14.000
christenen samen met hun priesters gemarteld en gedood. Charbel was toen nog
maar pas priester gewijd.
Urenlang bleef hij geknield voor het tabernakel,
bewegingloos, om God te bidden om hulp voor zijn volk. Hij smeekte de H.Maagd
Maria om voorspraak bij haar Zoon om Libanon te redden.
Zijn toewijding aan de Moeder Gods was bekend.
Vaak zei hij : Als je wil dat je ziel gered wordt,
bid dan tot de H.Maagd Maria opdat Zij voor jou ten beste spreekt.
Zij zal je heil waarborgen.
Na zestien jaar kloosterleven met de andere monniken,
vroeg Pater Charbel de toelating om afgezonderd als kluizenaar te leven. Dit
werd toegestaan.
Gedurende 23 jaar leefde hij in onthechting, strijdend
tegen de zonde en tegen elke gedachte die niet op God was gericht.
Hij at slechts éénmaal per dag en at slechts één soort
voedsel tegelijk. Hij gebruikte geen vlees noch fruit.
Hij sliep ongeveer drie à vier uren per nacht op een
schamele strozak op de grond; een houtblok diende als hoofdkussen. Hij kreeg
toelating om in zijn cel slechts over een kan met water te beschikken. Tijdens
zijn kluizenaarschap ging hij door met eenvoudige en lastige handenarbeid. Hij bad
veel. Om 11u , elke dag, droeg hij de Heilige Mis op. Die duurde drie
uren.Daarna gebruikte hij zijn armoedige maaltijd. Als hij iets moest zeggen
aan zijn confraters, sprak hij op gedempte toon en met weinig woorden. Hij
stapte in stilte, met neergeslagen blik, terwijl hij de Rozenkrans of andere
gebeden bad.
Hij was groot van gestalte, mager, waardig, zwijgzaam
en hij straalde vrede en liefde uit. Zij die hem ontmoetten in zijn eenzame
leven werden vaak tot tranen toe bewogen. Pater Charbel was erin geslaagd om al
wat niet van God kwam uit zijn hart te bannen. Zelfverzaking, Armoede enGehoorzaamheid waren in hem vlees en bloed
geworden. Terwijl hij naast zijn confraters werkte, leefde hij in een sfeer van
stilte en ingekeerdheid.
Een paar kleine anekdotes illustreren enkele facetten
van zijn levensstijl.
Op zekere dag kwam zijn broer op bezoek.
Hij belt aan het portaal en van achter de deur hoort
hij de stem van een monnik die vraagt wat hij verlangt. Ik kom mijn broer ,
pater Charbel, bezoeken. Wacht even, ik ga vragen of je hem mag ontmoeten.
Pater Charbel ging bij zijn overste en vroeg hem of hij zijn broer mocht
ontvangen.
De overste stemde in, tegelijk was hij even verrast
over die verregaande nederigheid en gehoorzaamheid. Pater Charbel kwam terug,
liet zijn broer binnenkomen en stelde hem twee korte vragen: Hoe gaat het met
de ganse familie? En beleven jullie de geboden van God? Hiermede was het
onderhoud afgelopen.
De kluizenaar gebruikte ook niet veel woorden als
andere monniken hem kwamen bezoeken. Hij ontving hen met een glimlach die hun
welkom betekende en zonder verder omhaal stak hij hun de biografie van een
heilige in handen. Daarna wees hij hun een passage aan die ze moesten lezen als
spirituele aansporing voor de bezoekers en voor hemzelf. Bij het einde van deze
lezing deed hij hen uitgeleide zonder één woord toe te voegen aan de tekst die
ze hadden gelezen.
Verscheidene mensen kunnen getuigen dat Pater Charbel
nooit een dier heeft gedood, zelfs niet als het om gevaarlijke dieren ging. In
de wijngaard van het klooster vonden de monniken eens een grote giftige slang.
Tevergeefs trachtten ze het dier te doden dat zich verweerde en hen bedreigde.
Vol schrik riepen zij de kluizenaar te hulp. Hij kwam, stond recht tegenover de
slang en terwijl hij zijn wijsvinger vooruit richtte, zei hij op kalme toon:
Verdwijn van hier! de slang kronkelde even en kroop weg in de richting die hij
had aangewezen!
Dit gebeurde volgens de manier van denken van de
heilige. Het behoort mij niet toe, maar alleen God, de Schepper, om al dan
niet een slang van het leven te beroven.
Maar wat gedaan met de sprinkhanen die in het verleden
het graan hadden opgegeten en die hongersnood brachten voor duizenden
Libanezen? En nu waren ze er terug; met miljoenen, om alles ineens te
verwoesten.
De overste van de kluizenarij, die vaststelde dat de
lucht verduisterde door de miljoenen dreigende insekten, vroeg aan Pater
Charbel onmiddellijk water te wijden. Hij wijdde het. Men liet de boeren ervan
nemen om hun velden te besprenkelen.
Overal waar dit wijwater werd gebruikt waren de velden
gered. Later hebben de bewoners van de nabij gelegen dorpen de gewoonte
aangenomen wijwater van de Kluizenarij te gebruiken om ongedierte ( ratten,
vossen) en ook muggen en andere schadelijke insekten te verdrijven.
Bij de christenen en de moslims was het vertrouwen in
de macht van de wonderdoener, pater Charbel, zeer groot.
De genezing van een gevaarlijke mentaal zieke toont
dit aan. Met veel moeite en met de hulp van verscheidene sterke mannen werd de
zieke man tot aan de ingang van het klooster gebracht. Toen ze daar aankwamen
was hij woest, hij beet, hij sloeg en schreeuwde en wou niet naar binnen. Maar
toen de rijzige gestalte van de Kluizenaar aan de deur verscheen, knarsetandde
de gekke man en hij snakte naar adem. Daarna werd hij rustig en liet zich naar
de kapel leiden waar pater Charbel het Evangelieboek op zijn hoofd legde. Hij
las er een bladzijde uit voor en de man was volkomen genezen.
Dit zijn slechts enkele korte gegevens uit de vele
buitengewone voorvallen uit het leven van de heilige Charbel. Hij ontsliep op
24 december 1898 s avonds.
Acht dagen voordien bevond hij zich in de ijskoude
kapel en bad er geknield als voorbereiding op de H.Mis. Niet zonder moeite
besteeg hij het altaar en begon de H.Mis.
Tot tweemaal toe viel hij bijna op de grond.
Bij het omhoogheffen van de kelk moest pater Makarios
hem komen helpen. Een beroerte had de Kluizenaar getroffen.
De laatste week van zijn leven lag hij vol pijn op een
strozak op de grond. Ondanks het lijden en met de dood voor ogen, bad hij
zonder ophouden. Hij weigerde versterkend voedsel en wilde trouw blijven aan
zijn vroegere gelofte. In de heilige nacht even voor Kerstmis, na het sacrament
van de zieken te hebben ontvangen, is hij gestorven om voor eeuwig in Gods Liefde
opgenomen te worden.
Wenend droegen zijn medebroeders zijn lichaam op hun
schouders. Stappend doorheen de tuin die met een laagje verse sneeuw was
bedekt, brachtenze hem binnen in de
ijskoude kapel. Ze legden hem vóór het altaar en staken vier kaarsen aan.
Bevend van de koude en helemaal verkleumd, hielden ze de hele nacht de wake bij
de afgestorvene, terwijl ze zich afvroegen hoe pater Charbel het had gekund om
talloze uren geknield voor het tabernakel te blijven bidden in deze ijskoude
kapel, ook tijdens de voorbije drieëntwintig barre winters.
s Anderendaags wikkelden zij het lichaam in een laken
en begroeven het, zonder kist, in de grond van het kerkhof van Annaga, dat aan
de kluizenarij paalt. Vijf maanden later werd een schitterende lichtstraal
gezien tussen de begraafplaats van Pater Charbel en de kapel. De overste was
hierover niet verbaasd. Hij wist dat pater Charbel reeds tijdens zijn leven een
heilige was. Hij gaf opdracht het lichaam te ontgraven.
Tot ieders verbazing bleek het lichaam ongeschonden.
Het laken was doordrenkt met een rooskleurig vocht dat
op bloed geleek. Het leek alsof pater Charbel niet dood was, maar ingeslapen.
Het lichaam was niet stijf maar soepel en beweeglijk alsof hij levend was. Ze
trokken hem verse kleren aan. Kort daarna waren die kleren ook doordrenkt met
hetzelfde eigenaardige vocht. Deze feiten konden niet onopgemerkt of
onbesproken blijven. Weldra kwamen de mensen van overal toegelopen.
Er volgden toen tal van genezingen en duizenden
bekeringen, en dit niet alleen bij de christenen.
Teneinde het lichaam te onttrekken aan de soms
opdringerige mensen, legde men het in een graf, ditmaal niet in de grond, maar
in een stenen graf. Kort daarop begonnen de wanden van het graf bloederig zweet
af te scheiden.
In 1927 werd een nieuwe opgraving bevolen. Opnieuw
vond men een ongeschonden lichaam, soepel, dat hetzelfde mysterieus vocht
afscheidde. Vanuit het klooster zond men een brief aan Paus Pius XI met verzoek
tot zaligverklaring van Pater Charbel. Toen werd hij een derde maal begraven in
een nieuwe graftombe.
Er werden talrijke genezingen door toedoen van de
heilige uit Libanon vastgesteld. We staan even stil bij twee gevallen die met
het oog op de zaligverklaring door de geneesheren nauwgezet onderzocht werden.
Het eerste geval betreft de plotse genezing van zuster
Marie Abel Kamani. Door een landurige ziekte kon ze zich enkel in een rolstoel
verplaatsen. Nadat ze het vocht dat door de stenen wand van het graf naar
buiten drong, had aangeraakt, was zij in staat uit haar rolstoel op te staan.
Al 14 jaar leed zij aan de maag. Haar pancreas, blaas en nier waren
aaneengekleefd en werkten bijna niet.
Ze moest dikwijls overgeven en ze was graatmager. Haar
rechter arm was verlamd. Ondanks twee operaties voelde ze dat ze weldra zou
sterven. Maar nadat ze het vocht op de wand van het graf van Pater Charbel
had aangeraakt, was ze ineens helemaal genezen. Toen de klokken luidden om dit
heugelijk feit te verkondigen , was er ook een moslim naar de kerk gekomen; hij
verklaarde meteen dat hij christen wilde worden.
Er was ook een Egyptenaar die de genezen zuster
aansprak.
Hij zei:uw genezing heeft me teruggebracht tot het
christendom. Eigenlijk was ik naar hier gekomen om te genezen van mijn doofheid,
maar God heeft mij geestelijk licht gegeven.
De andere genezing betreft de heer Iskander Obeide die
opnieuw kon zien nadat hij het graf van de heilige had bezocht. Nadat hij uit
één oog blind was geworden, had hij vaak tot de heilige Charbel gebeden. Deze
verscheen hem s nachts in een droom en zegde hem zich naar zijn graf te
begeven. Hij zou pijn voelen maar ook genezen. Toen hij daar aankwam, voelde
die man een brandende pijn in zijn oog; en toen hij zijn oog opende kon hij
opnieuw zien.
Het nieuws over de buitengewone genezingen en
bekeringen van vele mensen die het graf van Pater Charbel bezochten, ging tot
ver over de grenzen van Libanon. Steeds meer mensen gingen er op bedevaart om
meer van zijn leven te weten te komen en om zijn voorspraak te bekomen. Een jong
meisje, Hosn Mohair had van toen ze nog klein was een been dat 5 à 6 centimeter
korter was dan het andere. Hierdoor liep ze erg mank. Ze begaf zich naar Annaga
en bracht wijwater en wat aarde, die ze nabij het graf van de heilige had
genomen, mee naar huis. Met dit water en die aarde begon ze haar gebrekkig been
te masseren. Haar verwanten probeerden haar daar vanaf te brengen omdat ze na
verloop van enkele dagen geen enkelresultaat bespeurden. Maar het meisje was zo gedreven door een vast
vertrouwen dat ze doorzette.... en stilaan werd het gebrekkige been langer tot
het even lang was als het andere. De overheidspersonen van het dorp die tot de
Druzen behoorden, kende haar persoonlijk. In 1950 verstrekten zij beëdigde
verklaringen om dit wonderbare feit te bevestigen.
In de jaren 1950 werd het graf meerdere malen geopend.
Eminente specialisten onderzochten het lichaam. Na meer dan een halve eeuw bleek
het nog onaangetast.
Er was geen enkel spoor van ontbinding en het was
bedekt met een rooskleurig vocht, wat medisch onverklaarbaar was.
Veel mensen die naar het graf kwamen werden genezen,
niet alleen fysisch maar ook spiritueel.
Het nieuws over de talrijke mirakelen verspreidde zich
als een lopend vuurtje. Er bestaat ook een miraculeuze foto. Deze kwam er
tijdens één van de verschijningen van de heilige Charbel. Op die wijze kregen
de komende generaties een duurzaam portret van de heilige.
Heden ten dage komen er vele duizenden mensen op
bedevaart naar het graf van de H.Charbel.
Zijn buitengewoon voorbeeld moge ons aansporen tot
meer godsvrucht en vertrouwen in O.L.Vrouw en tot een blijmoediger leven in de
Wil van God.
We vieren de heilige op 24 juli, de noveen begint op 15 juli, en 15 december u kunt het noveengebed hier dag na dag volgen, beveel al uw gekende zieke mensen aan en vertrouw op genezingshandelingen.
Overgenomen van een ter hand gestelde fotocopie van een interview opgetekend door Peter de Bruijne tijdens zijn gesprek met Daniël Shayesteh uit Iran.
Ex-volgeling van ayatollah Chomeni leidt nu honderden moslims tot Jezus.
Daniël Shayesteh was als student actief in de islamitische revolutie van Iran en was een felle tegenstaander van de sjah. Hij trouwde met de even toegewijde activiste Mary en kreeg twee dochters. Toen ayatollah Chomeini op 1 februari 1979 ut ballingschap terugkeerde naar Iran werd hij verwelkomd als een messias. Shayesteh was toen al jaren betrokken bij de islamitisce revolutie in zijn land, die in feite het begin inluidde van het internationale terrorisme. Toen de Islamitische republiek Iran in augustus 1980 officieel werd uitgeroepen, werd daniël belast met het rekruteren van jonge moslims die als terrorist naar westerse landen moesten gaan om daar dood en verdef te zaaien. Maar een paar jaar later, tijdens de oorlog met Irak (1980-1988), kreeg hij kritiek op het totalitaire regiem van Chomeini en werd hij gevangen genomen en in een dodencel geplaatst. Vreemd genoeg werd hij korte tijd erna vrijgelaten en onder huisarrest geplaatst. Omdat hij wist dat er een veroordeling zou volgen , vluchtte hij naar Turkije. Zijn vrouw en kinderen moest hij achterlaten. Hij leefde in grote angst, want de Iraanse veiligheidsdienst was ook in Turkije actief. In de periode dat hij zich in Turkije schuilhield, werden zon 450 politieke vluchtelingen uit Iran door Chomeinis mensen vermoord.Tot op de dag van vandaag hangt Daniël de doodstraf boven het hoofd. Hij is dan ook nooit meer in zijn vaderland terug geweest.
Mary en de kinderen volgden hem later naar Turkije, maar tot hn schrikwas er iets met Daniël gebeurd wat ze in haar stooutste dromen niet had verwacht.
Totaal ander mens
Daniël was in Turkije een totaal ander mens geworden. Hij liepvoortdurend het gevaar om te worden geliquideerd door de Iraanse veiligheidsdienst en bovendien had een zakenpartner hem financieel bedrogen. Op het moment dat hij van plan was om deze moslimvriend achterna te reizen naar Duitsland om zijn geld terug te eisen ontmoette hij Iraanse vluchtelingen die geloofden in Jezus. Ze kwamen samen in een Armeense kerk in Turkije. Daniël had altijd gedacht dat christenen immoreel, zondig en onbetrouwbaar waren, maar deze mensen ontdermden zich over hem en boden hun hulp aan. Hij besloot een keer naar hun bijeenkomst te gaan. In die tijd droomde hij s nachts over het huis waarin hij was opgegroeid. Het was een beangstigde droom. Overal was vuur , aardschokken deden het huis wankelen en mensen stierven onder het puin. Daniël riep in zijn droom tot God om hulp. Toen verscheen er een licht waaruit een stem klonk die zei: Ik ben Jezus, Ik wil je helpen, kom uit je vaders huis. Daniël rende het huis uit en vlak achter hem stortten de muren in. Toen werd hij wakker en hij begreep dat het een droom was geweest. Die nacht kon hij niet meer slapen. De droombleef hem achtervolgen. De volgend ezondag ging Daniël naar de kerk waar zijn nieuwe vrienden samenkwamen. Tot zijn grote verbazing sprak de voorganger over precies dezelfde digen als waarover hij gedroomd had. Als je hele wereld ineenstort, is Jezus de onwankelbare rots. Hij kan je uit de totale chaos redden, uit het vuur van het eeuwige oordeel.letterlijk zei de voorganger: Kom uit je vaders huis, uit de traditie, en kom naar het licht, Jezus.
Eerste Bijbel
Daniël was diep aangeraakt en vroeg de voorganger om het boek waar dit allemaal in beschreven staat, en zo kreeg hij zijn eerste bijbel.
Daniël was leraar geweest in Iran. Hij had filosofie gestudeerd en gaf les op koranscholen. Maar de Bijbel had hij nog nooit gelezen. Zelf zegt hij:"het evangelie van Jezus Christus is zo anders dan de islam en dan iedere andere godsdienst? Het gaat over een relatie met de eeuwige God, als tussen een kind en een vader. Ik was een zeer wreed mens. Ik leidde terroristen op om in het westen de dood en verderf te gaan zaaien. Dat was een onderdeel van mijn werk. Ik was door en door slecht, maar mijn leven is totaal veranderd door de ontmoeting met Jezus. En het begon met de positieve invloed van de Iraanse christenen. De liefdevolle manier waarop zij mij in Turkije hebben behandeld, nota bene de mensen die ik volgens mijn strenge islamitische opvattingen verplicht was te haten. Nu mag ik zelf moslims tot Jezus leiden. Wat een genade!
Marys droom
Toen Mary met de kinderen in Turkije aankwam, ontmoette ze een andere Daniël. Maar in zijn genade verscheen Jezus ook aan haar in een droom. Zo werd ook Mary van een fundamentalistische moslim een volgeling van Jezus. De dreiging in Turkije was echter zo groot dat het voor het gezin te gevaarlijk werd om bij elkaar te blijven. Daarom keerde Mary met de kinderen terug naar Iran. Later werden ze weer verenigd nadat ze politiek asiel hadden gekregen in Australië. Inmiddels zijn de kinderen volwassen en Daniël en Mary reizen over de hele wereld om te vertellen over de totale verandering die Jezus in ieder mens tot stand wil brengen, ongeacht religieuze of maatschappelijke achtergrond.
U bent zelf een toegewijd moslim geweest. Hoe zou u de islam beschrijven?
De islam behelst het totale leven, zowel individueel als collectief, maar het is vooral een godsdienst met een totaalprogramma voor een andere wereldorde. Het grote doel van de islam is de hele wereld te onderwerpen aan Allahs wil. Voor dat doel zijn alle middelen gerechtvaardigd. Dat kan zelfs betekenen dat je mag liegen en bedriegen als het maar leidt tot het grote doel. Dit noemen we in de islam taqiyya, wat je zou kunnen vertalen met heilige misleiding . Het betekent dat je mensen op vele manieren mag misleiden om de weg te banen voor de islam. Als je in Iran woont, heb je taqiyya minder nodig dan bijvoorbeeld in Nederland, waar moslims een minderheid vormen. Uiteindelijk gaat het erom dat Allahs gerechtigheid via de islamitische wetgeving, de sharia, alledaagse praktijk zal worden. Taqiyya betekent dat je iemand misleidt om hem of haar uiteindelijk voor de islam te winnen. En als dat niet lukt,is het bij sommigen stromingen binnen de islam zelfs geoorloofd om uiteindelijk zo iemand te doden. Als het maar voor het hogere doel van de islam is, en niet voor je eigen belang.
Het begrip taqiyya, dat letterlijk in de Koran beschreven staat, maakt dat de hele islamitische samenleving doordrongen is van leugen en bedrog. Vrienden bedriegen elkaar, mannen bedriegen hun vrouw en ga zo maar door. Maar taqiyya is in eerste instantie een middel om de vijanden van de islam te misleiden.
Hoe kan een schepsel van God met een leugenachtige manier leven zonder zichzelf niet evenzeer te misleiden?
Ja, dat is onmogelijk in een echte relatie met God. Maar in de islam wordt misleiding geprezen. In de Koran staat zelfs dat Allah de grootste en beste misleider is die er bestaat (Sura 3:54). Dus als Allah de beste misleider is dan moeten zijn volgelingen ook zoeken naar de beste vormen van misleiding. De Bijbel is totaal anders en noemt misleiding gewoon zonde. De heilige God tolereert geen enkele zonde, dus ook niet de leugen. Als een christen zoiets doet, zal de Heilige Geest hem overtuigen van zonde. Maar in de islam volgt er een beloning als je heilige misleiding toepast. Je wordt zelfs de beste volgeling van Mohammed, want als je misleidt, treed je in het voetspoor van Allah.
Helaas weten de meeste westerse landen dit niet, daarom zie ik het als mijn plicht om de mensen wakker te schudden en ze op te roepen om de originele geschriften van de islam te lezen en niet te luisteren naar de huidige moslimleiders, die nota bene een opdracht van Allah hebben om je te misleiden. Een moslim kan zijn wortels niet verloochenen, want als hij dat doet, wijst hij Allah af en dat is het ergste wat hem kan overkomen.
Hoe zit het met de naam Allah? Is dat dezelfde naam als God?
De naam Allah is de Arabische vertaling voor God. Die naam vertegenwoordigt niet direct de persoon die ermee wordt bedoeld.
De naam God zonder verwijzing naar bijvoorbeeld Israël, of naar Jezus, betekent eigenlijk niets anders dan een begrip voor de allerhoogste macht. Het woord God draagt niet de zuiverheid en de heiligheid in zich die je pas gaat zien als je de Bijbel leest.
Arabische christenen hebben geen alternatief, en in die zin is het geen probleem dat Arabische christenen de naam Allah voor God gebruiken. Daarmee bedoelen ze immers de God van de Bijbel. Het enige wat je hierover tegen moslims kunt zeggen, is dat Allah van de Bijbel anders is dan de Allah van de Koran.
Sommige Arabieren hebben na hun bekering tot Jezus de naam van Allah veranderd in Jahweh. Maar ook dat is een taalkwestie. In feite zijn zowel Allah als God begrippen die uit het heidendom komen. Daarom zegt God tegen Mozes als hij vraagt hoe hij de Ik ben die zich in de brandende braamstruik aan hem openbaart, moet noemen: Zeg tegen de Israëlieten dat Ik ben, de God van Abraham, Isaak en Jakob je heeft gestuurd God staat altijd in relatie tot de mensen die Hem persoonlijk kennen.
Als ik met moslims praat, gaat het er in de eerste plaats om dat ik duidelijk maak wie de werkelijke God is, en vervolgens vertel ik wat deze God voor ons heeft gedaan. Dat Hij zelf alle stappen heeft gezet om ons van het eeuwige oordeel te redden. Als de moslim begrijpt dat God zelf naar de aarde moest komen om de mensen te redden, dan komt ook het besef naar boven dat de islam juist op dat punt volledig faalt, en in feite alles laat afhangen van de mens en zijn daden. God neemt het initiatief, God zorgt voor jou en is bewogen met jou. Hij heeft je lief. Als dat doordringt, is dat meestal ook het moment dat de moslim bereid is te luisteren naar het evangelie. Het is zo overtuigend voor een moslim, want als het God is die je redt, dan moet Hij je ook steunen zolang je op deze boze wereld leeft. En dat is precies wat Jezus belooft:Ik ben met je alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld. Geen wonder dat de islam alles doet om te ontkennen dat God een zoon heeft, en zegt dat God die geest is geen zoon kan hebben omdat hij niet kan trouwen.
Op die manier demoniseren ze het christelijk geloof, terwijl de Koran zelf spreekt over een maagdelijke geboorte. In Sura 19 staat:Ik zond mijn Geest en Hij werd een perfecte mens. Het is een exacte overname van Lucas 2. Maar dat wordt volledig verzwegen onder moslims. Als ik dit met moslims bespreek zijn ze stomverbaasd.
Er staat nog steeds een prijs op uw leven. Hoe durft u dan zo open en vrij de islam bekritiseren? In Nederland is, op een paar waaghalzen na iedereen bang om dat te doen.
Ik ben drie keer op het nippertje aan de dood ontsnapt. En nog steeds ben ik niet veilig. Ik ben ter dood veroordeeld in Iran voor mijn politieke verleden, ik heb de doodstraf verdiend vanwege mijn bekering tot het christelijk geloof. En ten derde moet ik volgens de Koran sterven omdat ik openlijk kritiek heb op de profeet. Maar ik ben in de hand van Jezus. Hij is soevereine God en zijn genade is alles voor mij. Hij heeft alle angst bij mij weggenomen. Ik sta niet boven mijn Heer. Het is een vreugde voor mij om gedood te worden al sdicipel van Hem. Intussen mag ik vele mensen in de wereld wakker schudden en wijzen op de liefde van God. Honderden moslims hebben door mijn getuigenis de genade en liefde van God leren kennen. Ik weet dat Nederland en Europa en Amerika onder grote dreiging staan van de islam. De islam is een rijke godsdienst, en die rijkdom en macht dwingen veel westerse landen tot een slaafse houding. En dat is fataal. Helaas doen de meeste leiders in het Westen niets om hun eigen land en volk te beschermen tegen de islam. Ze laten zich manipuleren door de economische macht en welvaart van de islamitische regiems. De olie heeft hen volledig in de ban. Maar ik zeg het met klem: er komt niets goeds van de islam! Word nooit afhankelijk van de economische macht van de islam. Het is de onverbiddelijke doodstraf voor ieder niet-moslim, eerst de jood, dan de christen en daarna iedere ongelovige. Probeer uit alle macht onafhankelijk te worden en te blijven van islamitische landen en van de olie. Het geeft je op de korte termijn welvaart, maar op de lange termijn betekent het een geestelijke en vaak ook fysieke dood. Je eindigt op de slachtbank waar volgens de Koran iedere ongelovige hoort te eindigen. Je kinderen, je kleinkinderen zullen geen vrijheid en democratie meer meemaken als ze onder de islam leven. Als jullie eens wisten hoe wanhopig de mensen zijn onder een islamitisch bewind. De islamitische regeringen zijn zo wreed. Ze lopen in het voetspoor van Mohammed, die gebood dat iedereen die tegen de Koran is , gedood moet worden. In Iran is 95 procent van de mensen het islamitisch regiem helemaal zat. Ze haten de sharia-wetgeving en voelen zich als in een gevangenis.
Hoe kan het toch dat een moslim besluit om Jezus te volgen, terwijl hij van tevoren weet dat het zijn leven kan kosten?
Jullie in het Westen begrijpen dat niet. Jullie cultuur is zo zelfgenoegzaam geworden, zo gericht op je eigen welbevinden. Het is een cultuur die ver verwijderd is van het hart van Christus, en dat is diep treurig. Daarom moet de kerk in het Westen opnieuw gaan nadenken over de werkelijke waarden van het Christelijk geloof. En als ze die ontdekt hebben, zal alles veranderen. Hoe kan het dat mensen die leven onder islamitische regiems, kiezen voor Jezus? Dat is niet moeilijk te beantwoorden. Het water in hun tot de lippen gestegen. Ze zijn ten einde raad. Genoeg is genoeg. Ik wil mijn vrouw liefhebben. Ik wil mijn dochters liefhebben. Maar de islam heeft vrouwen verlaagd tot tweederangs mensen. Ik wil mijn zevenjarige dochter niet uithuwelijken aan en man van dertig of soms wel vijftig jaar. Genoeg is genoeg. Ik wil ook kunnen genieten van dingen die mooi zijn , poëzie, muziek en alle kunst die door de islam altijd maar duivels wordt genoemd. De mensen zijn doodmoe van de fundamentalisten. Vrouwen pikken het niet langer dat hun mannen overal andere vrouwen hebben; dan weer een weekje bij de één, dan weer een weekje bij de ander slapen. En vooral dat de islam dit overspel een zegen van Allah noemt. Dus als ze de boodschap horen van Jezus, als ze horen dat je aan één vrouw trouw moet blijven tot de dood je scheidt, dan is dat de boodschap van hun hart. Als Jezus zegt dat je haat met liefde moet beantwoorden, dan is dat de boodschap van hun hart. Ik begrijp dat moslims die tot Jezus komen, zo overweldigd zijn door zijn liefde dat ze openlijk van Hem getuigen en beried zijn hun leven te geven. Velen zijn zo al de dood ingegaan. Het was voor hen een eer om voor Jezus te sterven. Als je weet hoe totaal Jezus een mens bevrijdt dan is er geen ding op aarde wat daartegen opweegt. Het is de wanhoop waarin de mensen verkeren en het is de aantrekkingskracht van de boodschap van het evangelie, die ertoe leiden dat moslims kiezen voor Jezus. Het is de liefde die ieder mens zo nodig heeft, die hem of haar aantrekt.
Nog een vraag over het Westen, of concreter over Nederland. Hoe moet onze houding zijn tegenover de islam en de moslims?
Dat zijn twee verschillende zaken. De islam moet je bestrijden met alles wat in je is, maar de moslims moet je liefhebben met alles wat in je is. Zij zijn zelf slachtoffer van de islam. Je moet hen in alle liefde overtuigen van Gods oplossing door zijn zoon Jezus te sturen om ieder mens te redden van het eeuwige oordeel. Het christelijk geloof is geen politiek antwoord op de islam.
Maar het christelijk geloof is wel de enige levensvorm voor mensen om een licht te zijn in een duistere wereld. Om zout te zijn dat het verderf van de zonde stopt. Dat licht en dat zout hebben geleid tot de vrijheid en de democratie in het Westen. Niet de grote kerken met al hun pracht en praal, maar christenen die door de Geest van God werden geraakt en die toen de Bijbelse principes gingen in voeren waar de hele maatschappij beter van werd. Dat is niet Gods koninkrijk op aarde, maar dat is het gevolg van mensen die deden wat Jezus zei:zoek eerst mijn koninkrijk, en al het andere zal u gegeven worden. Als God Geest is, dan moeten wie dit koninkrijk op een geestelijke manier vestigen, dus in het hart van de mensen. Allen dat zal de mensen veranderen en daardoor zal de wereld beïnvloed worden. Wij hebben als volgelingen van Jezus zoveel positieve middelen om mensen te beïnvloeden. Als je met moslims praat, spreek dan niet over hun persoonlijke fouten of over de manier waarop zij de islam beleven. Discussieer niet over de manier waarop zij de Koran interpreteren, of over hoe christenen de Bijbel interpreteren. Spreek over de wortels van beide geloofsrichtingen. Laat zien hoe het christelijk geloof en de islam zijn ontstaan. En schroom niet om zo duidelijk mogelijk te laten zien dat de islam het grote probleem is waardoor de moslims zo gefrustreerd zijn en geestelijk zo onderdrukt worden.
Ik zeg heel gewoon: Kijk, dit is de Allah van de Koran, dit heeft hij gesproken en gedaan, dit is zijn doctrine, dit zijn zn sociale waarden, zijn politieke doelen en zijn morele waarden. Als je Allah volgt, dan heb je geen keus, dan moet je andere mensen haten. Als je de Allah van de Bijbel volgt, heb je ook geen keus, dan moet je andere mensen liefhebben!
In plaats van hele bevolkingsgroepen te demoniseren, moet je je richten tot het hart en tot de kern van het leven. Je zult verbaasd staan hoeveel moslims hunkeren naar die boodschap.
Wilt u dr Daniël Shayesteh zien spreken op YouTube of uw moslimvriend erop attenderen? Ga naar youtube.com en typ zijn naam in de zoekfunctie.
«De Boodschap is een stroom van liefde over de wereld. Ze is de weg voor de besluiteloze, voor hen die gebukt gaan onder de huidige tegenstrijdigheden, ze is de vertroosting voor de gekwetste harten die in de geweldige beroering van deze tijd vereenzaamd zijn.” (23.7.68)
Wat is het doel van de Boodschap?
Jezus tot Marguerite
“ Ziehier het doel van mijn Boodschap: grondiger kennis van mijn liefde voor de mensen. Wat Ik vraag: offers, gebeden,verstervingen; levendiger Maria-verering; ijver voor de rozenkrans die overal dient hervat” ( 29.1.67)
Moet men deze Boodschap aanvaarden?
Jezus tot Marguerite
“Voorwaar Ik zeg u: de wereld blijft vrij ze aan te nemen of te weigeren. Ze zal de gevolgen van haar keuze op zich nemen” (18.7.67)
Wat zal de Boodschap teweegbrengen?
Jezus tot Marguerite
“De Boodschap ontsluit de harten voor de liefde en voor de kennis van een God die verliefd is op zijn schepselen.” (5.5.70)
Komt deze Boodschap werkelijk van Jezus?
Jezus tot Marguerite
“Ik ben de auteur van deze geschriften, Ik ben degene die ze ingeeft. Twijfel daar niet aan. Wie zou u nu op dit ogenblik durven bedriegen?”(24.3.66)
Waarom een legioen kleine zielen?
Jezus tot Marguerite
“Omdat Ik goed en barmhartig ben hou Ik meer rekening met het goede dat men doet dan met het kwade dat men mij aandoet.
Mijn gerechtigheid wijkt graag voor mijn barmhartigheid. Ziedaar waarom Ik een leger kleine zielen verlang, die zich innig verenigd tussen mijn gerechtigheid en de zondaars zullen opstellen onder de hoede van mijn Koningin-Moeder” (20.7.67)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Wenst u De Boodschap in boek te lezen, mail me dan even en ik antwoord U op welke adressen U deze kunt aankopen. Vermeldt tevens da gewenste taal De Boodschap is in verschillende talen beschikbaar. If You want to read The Message as a book, sent me a mail , I answer you with the address where to buy. Please indicate which language You wish, The Message is available in different languages. En cas Vous voulez lire Le Message comme un livre, envoi moi un petit mail, et je vous réponds ou vous le pouvez acheter. Le Message est disponible en plusieurs langues.
