Zeg Ja, tegen de Liefde van ons Heer, Jezus Christus. Say, Yes to The Love of Our Lord Jesus Christ.
28-02-2012
Maand Maart de maand van St Jozef
Gebed tot de Heilige Jozef
Heilige Jozef, voedstervader van het goddelijk Kind
Jezus, beschermer van het heilig Huisgezin, kuise bruidegom van de heilige
Maagd Maria, vol vertrouwen bidden wij tot U,
Voorspreker in alle nood:
-Help de zielen van het vagevuur en
breng hen bevrijding.
-Ondersteun de stervenden.
-Behoed en zegen onze gezinnen.
-Genees de zieken.
-Steun allen die lijden.
-Red onze jeugd uit de talloze
verleidingen waaraan zij is blootgesteld.
-Geef dat wij een rein en sober
leven leiden.
-Inspireer alle bisschoppen en
priesters tot grote nederigheid, volkomen trouw en heilige toewijding.
-Schenk de genade van bekering aan
de vele verdwaalde en afvallige zielen.
-Leid de kleine rest van trouwe
christenen tot totale liefde en blijmoedige overgave aan Jezus en Maria.
-Bescherm heel speciaal onze
geliefde Paus , Benedictus XVI.
-Voer de heilige Kerk van Jezus,
doorheen de storm van verwarring en vervolgingen, tot de overwinning over de
satanische machten. Moge Maria, onze Hemelse Moeder weldra de kop van het
Serpent verpletteren.
-Breng alle zielen tot de ware
vrede in Gods Koninkrijk op aarde.
-Help ons in deze eindstrijd en
voer ons tot het enige grote Doel van ons bestaan: leven in Gods Liefde, nu en
altijd!
Dank U, heilige Jozef, nooit is iemand teleurgesteld,
die op U vertrouwde
Jezus, Maria, Jozef, ik bemin U, redt de zielen.
Aanbeveling: bid dit
gebed elke dag van de maand maart, toegewijd aan de heilige Jozef. Maar ook in
de loop van het jaar. Dank U.
Alleen de liefde tot God, aan wie wij ons heel en al
toevertrouwen kan ons redden.
Galm het uit, en houd u niet in, Laat schallen uw stem als
bazuinen; Maak mijn volk zijn misdaden bekend, Het huis van Jakob zijn zonden!
Zeker, ze zoeken Mij iedere dag, En hunkeren er naar, mijn wegen te
kennen: Als waren ze een volk, dat gerechtigheid oefent, En de wet van zijn
God niet verzaakt. Zelfs durven ze Mij rechtvaardige oordelen vragen, En naar
de Komst van God verlangen; "Waarom ziet Gij niet, dat wij vasten; Weet
Gij niet, dat we ons vernederen!" Ziet, op uw vastendag zoekt gij uw voordeel,
En beult gij al uw arbeiders af. Ziet, gij vast onder kijven en twisten,
En slaat er ruw met de vuisten op in. Neen, zoals ge nù vast, Zal uw stem in
de hoge niet worden gehoord! Is dit soms een vasten, die Mij aangenaam
is, Een dag, waarop de mens zich vernedert? Zijn hoofd laten hangen als een
riet, In zak en as gaan liggen: Noemt ge dat soms vasten, Dat soms een dag,
die Jahweh behaagt? Is dit niet een vasten, Zoals Ik het wil; Is de
godsspraak van Jahweh, den Heer: Zondige boeien slaken, Knellende banden
ontbinden; Verdrukten de vrijheid geven, Ieder juk verbreken? Is dat
niet een vasten: Den hongerige uw brood reiken, Arme zwervers in huis opnemen;
Den naakte kleden, dien gij ziet, Uw eigen broeder niet verstoten? Dan
eerst zal uw licht als de dageraad gloren, En uw wonde spoedig genezen, Uw
gerechtigheid voor u uitgaan, De glorie van Jahweh u volgen; Dan eerst
zal Jahweh u verhoren, Als ge Hem aanroept; En als ge om hulp smeekt, U
zeggen: Hier ben Ik.
Leviticus 19,1-2.11-18.
Jahweh sprak tot Moses: Beveel heel de gemeenschap van Israëls kinderen, en zeg hun: Weest heilig;
want Ik, Jahweh uw God, ben heilig! Ge zult niet stelen. Ge moogt niet
liegen noch elkander bedriegen. Ge moogt niet vals zweren bij mijn Naam,
en de Naam van uw God niet ontheiligen. Ik ben Jahweh! Ge zult uw naaste
niet afzetten of beroven. Ge zult het loon van den dagloner niet tot de
volgende morgen bij u houden. Een dove zult ge niet verwensen, en den
blinde geen struikelblok in de weg leggen. Gij zult uw God vrezen; Ik ben
Jahweh! Gij zult bij de rechtspraak geen onrecht begaan: den arme niet
bevoordelen, maar ook niet de partij van den rijke kiezen; met
rechtvaardigheid moet ge uw naaste oordelen. Gij zult geen laster onder
uw volk rondstrooien, en niet naar het bloed van uw naaste dorsten. Ik ben
Jahweh! Gij moogt tegen uw broeder geen haat koesteren. Gij moet uw
naaste terecht wijzen, om niet medeplichtig te worden aan zijn zonde. Neem geen wraak en blijf ook geen wraak koesteren tegen de zonen van uw
volk, maar bemin uw naaste gelijk uzelf. Ik ben Jahweh!
Mattheus 6,7-15.
Als gij bidt, gebruikt dan geen
stortvloed van woorden, zoals de heidenen dit doen; want ze menen, dat ze om
hun vele woorden worden verhoord. Doet niet zoals zij; want uw Vader
weet, wat gij nodig hebt, vóórdat gij er Hem om vraagt. Zó zult gij dus
bidden: Onze Vader, die in de hemel zijt: Uw naam worde geheiligd. Uw
rijk kome. Uw wil geschiede op aarde, zoals in de hemel. Geef ons heden
ons dagelijks brood. En vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan
anderen hun schuld vergeven. En leid ons niet in bekoring, maar verlos
ons van het kwade. Want zo gij aan de mensen hun fouten vergeeft, zal uw
hemelse Vader ook u vergeven. Maar vergeeft gij aan de mensen niet, dan
zal uw Vader ook uw fouten niet vergeven.
Patriarch of Jerusalem Calls for
Fasting for Peace
JERUSALEM, FEB. 21, 2012 (Zenit.org).- Here is the Lenten letter from
the Latin Patriarch of Jerusalem, Fouad Twal.
* * *
Dear Brothers and
Sisters in Christ, Grace and peace be with you all!
1. We read in the
Gospel that Jesus fasted for forty days and forty nights. (Mt
4:2)
This fast very likely
took place in the desert region four kilometers northwest of Jericho , on a mountain named
Quarantena (or Quruntul in Arabic). In the 12th century, the
mountain belonged to the Latin Canons of the Holy Sepulcher, and was inhabited
by a group of clerics named the Brothers of the Forty Days.
Once more, our Church of Jerusalem may speak not only about
history, but also of the geography and the topography of Salvation. This site,
not far from Jordan ,
is a place of pilgrimage not only for Christians coming from afar but also for
the local faithful who are invited to visit the sites of our Redemption with
piety.
2. A fast which the
Lord did not need!
In theory Jesus could
have miraculously dispensed with food; but he had to become like his
brothers and sisters - other men, and has similarly been tested
in every way, yet without sin. (Heb 4:15) Neither his fast, nor even his
baptism from John, satisfied any kind of personal necessity. In contrast,
penance, fasting, reconciliation, with prayer and almsgiving are indispensable
for us for the atonement of our own sins. However, there is an essential
difference: we have in the fast of our Lord, a magnificent example for
ourselves. We cannot fast for forty days and forty nights without
anything to eat; but during Lent the Church undertakes to re-enact the t ime passed by Christ in the desert in prayer and
fasting. The intention of the Church is clear: to imitate Christ
(1 Cor 11:2) who wished to serve as an example, not only in the
washing of one anothers feet (Jn 13:15) but also in every other domain.
(Phil 2:5)
Our fast intends to
imitate that of Christ, who himself followed the example of Moses who fasted
forty days before receiving the tablets of the Commandments. (Ex 34: 28-29)
Elijah also fasted for forty days before his encounter with the Lord on Horeb.
(1 Kgs 19:8) During the transfiguration of our Lord on Mount Tabor ,
it was precisely these two figures, who had fasted forty days, who appeared
beside the Messiah in glory.
3. A
preventive and atoning fast
In his 2009 Lenten
message, Pope Benedict XVI raised the question of what value and sense there
might be for us Christians today, in depriving ourselves of food and drink,
both being necessities for our health and survival. He responded with support
from Holy Scripture and Christian Tradition that a fast is an important
undertaking for the avoidance of sin and all that might lead us to it.
In his Lenten message
for 2011, the Pope denounced greed, as if men wanted to devour the
world. He stated, we are often faced with the temptation of accumulating
and love of money that undermine Gods primacy in our lives. In
2008, he courageously said: According to the teaching of the Gospel, we
are not owners but rather administrators of the goods we possess: these, then,
are not to be considered as our exclusive possession, but means through which
the Lord calls each one of us to act as a steward of His providence for our
neighbor. Through this sharing and in communion, we live as in the early
Church of Jerusalem . (Apostolic Life
of the Early Christians in Acts 2 and 4; 2 Cor 8 and 9) The beloved apostle,
John, wrote with severity: If someone who has worldly means sees a
brother in need and refuses him compassion, how can the love of God remain in
him? (1 Jn 3:17)
The Holy Fathers
Message for Lent this year takes the theme: Let us be concerned for each
other, to stir a response in love and good works. (Heb 10:24) Pope
Benedict stated that, Christians can also express their membership in
the one body which is the Church through concrete concern for the poorest of
the poor. Concern for one another likewise means acknowledging the good that
the Lord is doing in others and giving thanks for the wonders of grace that
Almighty God in his goodness continuously accomplishes in his children.
For us sinners, mortals
constantly confronted with our failures, fasting is an effective way to
demonstrate our repentance and the desire to set right our failings. It
was in this way that after Jonahs warning, through penance and fasting
the Ninevites avoided Gods wrath and were granted His mercy.
(Jonah 3:10)
Jesus gives us a
framework for fasting and almsgiving: that they are to be carried out secretly
and discretely, without pretension, (Mt 6: 3-4) showing outwardly neither
misery nor mortification. (Mt 6:16) This does not in any way contradict the
public and communal character of these practices in the Church, but rather is
necessary to spurn individual excess and caprice.
Later, Jesus will
expound on the Christian fast, in contrast with that of the Pharisees and the
disciples of John: Christians, as relatives of the Bridegroom, will fast
in those days [when He is taken away from them] and raised on the Cross.
(Mk 2: 19-20)
This is why the first
Christians fasted during the holy Triduum. Subsequently, they fasted every
Wednesday and Friday. (The Didache, Ch. 8)
Penance is a healthy
practice. Indeed, it calls for a healthy attitude, which is a
return to the Lord and to His goodness; a return to the
Father like the prodigal son. (cf Lk 15) In fact, the verb toubou
in Aramaic and Arabic means Return. This call by the Baptist and
the Savior is significant. It is there, near the Jordan
River and the rest of this desert region, where the presence of
God is marked in the emptiness and splendor of nature!
4. A fast of conversion
of persons and peoples
In the tradition of the
Church, Lent is a preparation for the Easter Triduum, the days during
which the Bridegroom will be taken away from among us, (Mt 9:15) and
raised on the Cross.
Lent is a forty-day
journey, symbolically representing the forty years of the Hebrew people in the
desert it is a call:
a) To meditate on the
mystery of the Cross, that we might conform ourselves to the death of Jesus,
(cf Rom 6:5) in light of a radical change in our lives;
b) To be docile to the
action of the Holy Spirit, who will transform us, as he transformed Saul of
Tarsus on the road to Damascus ;
c) To adapt our lives
with determination to the will of God, freeing ourselves from any egoism, lust
for power, or avarice, by opening our hearts to the love of Christ and
neighbor, especially the poor and indigent. Lent, as the Holy Father reminds
us, is a providential t ime for us to
recognize our frailty and welcome reconciliation, in order to orient ourselves
to Christ.
Lent this year is
between two Episcopal Synods of extreme importance. The first was the Special
Assembly for the Middle East in October 2010,
and the next in October this year, for the New Evangelization for the
Transmission of the Christian Faith. As with ecumenism which aims at
reconciliation in light of the unity of Christians, it is the conversion
of the heart which, by the grace of God, is the key to seemingly
impenetrable problems and the end to ostensibly ceaseless and irreparable
hostilities. This conversion rests on the understanding that man does
not live on bread alone but by every word that comes forth from the mouth of
God, (Mt. 4: 4) that the flesh [alone] is of no use, and
one must watch and pray that you may not undergo the test. (Mt.
26:41) In this case, fasting is an excellent antidote to the many excesses of
every day.
Is this not a great t ime for the people of our region, constantly in
conflict, to return to the Lord, by the application of the Ten
Commandments, especially the respect for life, for property, and for human
rights? Would the solution not be in a metanoia, in upheaval, in
radical change, whereby the good of the nations supersedes the interests of
some leaders and authorities to the detr ime nt
of their people?
5. A fast in a t ime of crisis
In the midst of
difficulty and adversity, we must act with wisdom while helping one another.
Pope Benedict has stated without hesitation from the advent of the global
financial crisis that, those who construct on money build on sand. The Holy Father
on several occasions has underlined that the fundamental crisis is one of
values and ethics, following a crisis of faith.
6. Our fast: a means
not an end
We do not fast simply
to fast. We fast to imitate Christ, to be conscious of those who hunger and thirst.
As procla ime d by the fourth Preface
for Lent: For through bodily fasting you restrain our faults, raise up
our minds, and bestow both virtue and its rewards, through Christ our
lord.
7. Fast for peace
In the Holy Land and
throughout the Middle East , we continue to
suffer from violence and conflict. Peace is one of the greatest graces that the
Lord gives to humanity. With the birth of the Saviour, who is Peace incarnate,
in Bethlehem-Ephratha, (Mic 5:1, 5) the angels sang peace to those on whom
His favor rests. (Lk 2:14) The Lord asks us to work for peace, and if we
achieve it, He commends us with compassion and gentleness. (Beatitudes, Mt
5:3,9) Before his Passion, he declared to his disciples: I leave you
peace, my peace I give you. (Jn 14:27) In his crucified Body, Jesus
abolished the separation wall between peoples, (Eph 2:14) by establishing
peace. It is this peace that we hope to achieve by the grace of God, to which
we dedicate our prayer, our penance and our fast.
8. How to fast
The Church demands a
minimum of fasting and abstinence as follows:
a) Those above 14 are
asked to abstain from meat on Fridays during Lent, during the t ime of the Passion, and on Ash Wednesday.
b) Those between 21 and
60 are urged to be satisfied with only one meal per day. The sick and elderly
are excused from this practice.
c) In addition to
abstinence and fasting from certain foods and drinks, it is the
spiritual fast which most pleases the Lord: that our sense of
fasting extends to refusing sin, in word, act, and
omission.
d) During Lent, it is
advised to avoid succulent meals and alcoholic beverages. It is suitable to
abstain from or limit smoking. To promote an atmosphere of contemplation and of
piety, it would be beneficial to avoid or reduce viewing spectacles, especially
on television and the internet.
e) So that charity and
almsgiving might accompany our fast, we suggest that the fruit of our
sacrifices and renunciations be offered to the poor, and to a vital project for
our Diocese. I propose, in particular, donations for the construction of the
Church of the Baptism of the Lord and the adjacent convent on the Jordan .
Conclusion
In the Mother Church
of the Holy City ,
the city of Calvary ,
of the empty tomb of the Resurrection, of the Church of the Ascension and of
Pentecost, we pray with fervor. We plead that the Lord accept our penance and
include us, in spite of our weaknesses, in the procession of his
triumph over evil, sin, and death. (Eph 1:15-23)
And that the
Lord, creator of heaven and earth, bless you all the days of your life.
(Ps 128:5)
Een exorcist over de rook van de Duivel in het Vaticaan
Iedereen heeft zo
zijn eigen agenda. Het totaalplaatje zit nogal ingewikkeld in elkaar
omdat zowel hulpjes van het duister als gevallen lichtwezens zich er
niet van bewust hoeven te zijn in welke agenda van welke groepering ze zijn
ingelijfd.
Het massabewustzijn in het westen is zwaar geprogrammeerd met
het idee dat duistere krachten in absolute zin niet bestaan. Voor de
psychologie betekent dit concreet dat bezetenheid niet mogelijk is: elk
menselijk lichaam wordt gewoon bewoond door een enkele spirit, een enkele
geest of bewustzijnseenheid, die in zijn eentje dat lichaam kan beheren en
besturen. Bezetenheid in al zijn vormen van lichte astrale
beïnvloeding via tijdelijk overschaduwen, van manipulaties op afstand tot
complete overname - wordt in alle toonaarden ontkend.
Er zijn een
aantal prullenbakbegrippen geïntroduceerd binnen de psychologie en de
psychiatrie waar men al het onverklaarbare in kwijt kan: wanen,
hallucinaties, schizofrenie. Dit zijn geen verklaringen, het zijn etiketten.
Wie nog verder op zoek gaat naar een verklaring zoekt die meestal in de
biologie van het fysieke lijf: hormonale, chemische reacties die een
ongewenst effect hebben.
Culturen die nog kennis hebben over bezetenheid,
al dan niet aangevuld met bijgelovige angst - worden in het Westen
afgeschilderd als primitief en achterlijk.
Er is een plan in uitvoering,
bijna volbracht eigenlijk, om culturen met gedegen sjamanistische kennis
over bezetenheid en de aard van de materiële werkelijkheid te
verdrukken, klein te houden of gewoon uit te moorden.
Binnen de westerse
Christelijke cultuur is er een traditioneel bolwerk van kennis over
duivelsuitdrijving, aanwezig en actief in het Vaticaan. Dat is een
slangenkuil die vele soorten gif herbergt. Maar de tijden veranderen, ook
daar - want de exorcisten van het Vaticaan worden binnen Christelijke
gelederen in een verdomhoekje gestopt.
Hier volgt de vertaling van
een interview uit 2001, van Stefano Maria Paci van het blad 30Dagen met
Pater Gabriël Amorth, hoofd exorcist van het Vaticaan.
Over de rook van de Duivel
Er zijn 29 jaren voorbij sinds die
gedenkwaardige dag, 29 juni 1972, het feest van de heilige Paulus, prins der
Apostelen. Dat feest van Paulus bracht het Evangelie van Christus naar
de verre uithoeken van het Westen.
Op die gedenkwaardige dag had Paulus VI een dramatische waarschuwing doen uitgaan naar de wereld. Hij sprak over
Gods aartsvijand, de vijand der mensheid, Satan, vijand van de kerk.
De rook van Satan, waarschuwde Paulus de Zesde heeft zich
door de spleten heen een weg de Kerk in gebaand.
Hoe zit het daarmee,
vandaag de dag, 29 jaar later? Is die rook opgelost of alleen maar dikker
geworden?
30Dagen heeft een bezoek gebracht aan de man die dagelijks
te maken heeft met Satan en zijn streken. Het is zowat zijn vak. Hij is de
beroemdste exorcist van de wereld: Pater Gabriël Amorth, oprichter en
erevoorzitter van de Internationale Vereniging van Exorcisten.
Een
andere aanleiding voor dit bezoek was het feit dat op 15 mei 2001 de
Italiaanse vertaling van het nieuwe Uitdrijvingsritueel was goedgekeurd
tijdens de Italiaanse conferentie van Bisschoppen. Er zijn nog wat
formaliteiten die moeten worden uitgevoerd, maar dan kan het in de praktijk
in gebruik worden genomen.
Is dit het nieuwe wapen in de strijd van Kerk
tegen de Vijand? Zal het die rook verdrijven, als dat nog niet is gebeurd,
die de tempel van de Heer was binnengedrongen? Zeer zeker niet! Is de
mening van Pater Amorth. Hij zou ons vertellen hoe deze oorlog die al
millennia woedt nu in al zijn furie oplaait. De frontlinies van die veldslag
hebben zich nu verplaatst naar het interieur van het huis van de Heer.
En die rook heeft zich in onverwachte richting
verplaatst.
Eindelijk is die Italiaanse vertaling van het
uitdrijvingsritueel er dan..
Amorth: Inderdaad. Vorig jaar kon het
nog niet worden goedgekeurd tijdens de Bisschoppelijke Conferentie omdat er
vertaalfouten in zaten. Wij duivelsuitdrijvers die het zouden moeten gaan
gebruiken, hebben toen weer van de gelegenheid gebruik gemaakt om erop
te wijzen dat wij het niet eens zijn met die Nieuwe Rite.
De originele
Latijnse tekst is niet veranderd door de vertaling. Deze Rite waar we zo
lang op hebben gewacht blijkt een aanfluiting te zijn, een zure grap die ons
aan banden legt in onze strijd tegen de Duivel.
Dat is een serieuze
beschuldiging. Kunt u uitleggen wat u daar precies mee
bedoelt?
Amorth: Ik kan u twee voorbeelden geven, twee duidelijke
voorbeelden. Punt 15 gaat over het kwaad in de betekenis van het boze oog
en hoe wij ons zouden moeten gedragen. Het boze oog is een vorm van
kwaad die rechtstreeks tegen een persoon is gericht door middel van de
Duivel. Dit kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, zoals door
betoveringen, vervloekingen, voodoo en hekserij. Het Romeinse Ritueel (The
Roman Rite) legt uit hoe je daarmee om moet gaan.
De nieuwe Rite
daarentegen stelt dat het verboden is om in deze gevallen uitdrijvingen te
doen. Dat is gewoonweg absurd. In de praktijk manifesteert het kwaad zich in
meer dan 90% van de gevallen op deze manier; het is de oorzaak van
demonische bezetenheid en andere verdorvenheden die de Duivel ten uitvoer
brengt. Je kunt exorcisten net zo goed vertellen dat ze met pensioen kunnen
gaan.
Dan staat er in Punt 16 heel plechtig verkondigd, dat er geen
uitdrijving mag worden uitgevoerd tenzij de aanwezigheid van de duivel
overduidelijk is vastgesteld. Dat is werkelijk helemaal een meesterwerk van
incompetentie, want wij kunnen alleen maar vaststellen of er werkelijk van
bezetenheid sprake is door dat uitdrijvingsritueel uit te voeren.
De
schrijvers van het Nieuwe Ritueel hebben er niet bij stil gestaan dat ze de
Leer van de Katholieke Kerk tegenspreken. Die adviseert duidelijk
uitdrijving in geval van demonische bezetenheid en ander kwaad dat de Duivel
veroorzaakt. Het stelt ook dat de rituelen moeten uitgevoerd bij zowel
mensen als dingen. De Duivel zelf is nooit in objecten aanwezig, wel zijn
invloed.
De beweringen van de Nieuwe Rite zijn bijzonder ernstig en
schadelijk. Het zijn de vruchten van onwetendheid en
onervarenheid.
Maar waren het dan geen experts die het hebben
opgesteld?
Amorth: Welnee, in tegendeel. In de afgelopen tien
jaar hebben twee commissies aan de Rite gewerkt: de Commissie van Kardinalen
die eerder de Prenotanda hebben bewerkt, en de Commissie die gaat over de
gebeden. Ik weet zeker dat geen enkel lid van beide commissies ooit een
uitdrijving heeft uitgevoerd of zelfs maar bijgewoond. Geen enkel
commissielid heeft ook maar een flauw idee wat een uitdrijving is. Daar ligt
de grote fout, de oerzonde die aan deze nieuwe Rite ten grondslag ligt. Er
is geen expert op het gebied van exorcisme bij betrokken geweest.
Hoe
is dat nou mogelijk?
Amorth: Dat moet u niet aan mij vragen. In
het verleden werden er altijd experts betrokken bij elke commissie die zijn
werk moest verrichten binnen de Kerk. Dat is ook gebeurd toen delen van de
Romeinse Rite zijn bewerkt. Maar niet in dit geval. En als er ooit een
werkgebied bestaan heeft waar praktijkervaring van doorslaggevende betekenis
is, dan is het dit wel.
Wat is er dan precies
gebeurd?
Amorth: Wat er is gebeurd is dat wij exorcisten niet zijn
geraadpleegd. Sterker nog, toen wij zelf met suggesties kwamen, werden
die met een zekere irritatie door de commissies ontvangen. Dat was nogal
paradoxaal allemaal.
De verschillende delen van de Romeinse Rite werden
geleidelijk doorgenomen, in verband met de verzoeken van het Tweede
Vaticaanse Concilie. Wij exorcisten zaten te wachten op Titel XII, dat is de
Rite van het Exorcisme. Maar het werd kennelijk als iets onbelangrijks
beschouwd, want de jaren gingen voorbij en er gebeurde helemaal
niets.
Toen opeens, op 4 juni 1990, verscheen een tussentijdse Rite
die moest worden getest. Wij waren stomverbaasd dat niemand om onze
mening had gevraagd; wij hadden ons al goed voorbereid. We hebben
bijvoorbeeld voorgesteld om de gebeden te herzien. We wilden ook Onze Lieve
Vrouwe kunnen aanroepen: zullen aanroepingen ontbreken nu volledig. En
we hebben ook gevraagd om meer specifieke uitdrijvingsgebeden. Maar ons werd
niets gevraagd. We hebben gewoon de kans niet gekregen om een bijdrage te
leveren.
Wij hebben ons daar niet door laten weerhouden. Die teksten
zijn tenslotte voor ons bestemd. We zijn er dus mee aan de slag gegaan;
ook omdat Kardinaal Eduardo Martinez Somalo had gevraagd aan de
Bisschoppen om binnen twee jaar advies en suggesties te krijgen van de
priesters die met de Rite zouden moeten gaan werken.
Ik heb toen 18
ervaren exorcisten van over de hele wereld bij elkaar gebracht. We hebben de
tekst uitgeplozen en in gebruik genomen. We waren vol lof over het eerste
deel dat het Evangelie aanhaalt als fundering voor uitdrijving. De
Bijbeltechnische kant ontbrak niet.
De Rite stamt uit 1614 en werd toen
samengesteld onder Paus Paulus V. In die tijd was het helemaal niet nodig om
de mensen te helpen herinneren aan het bestaan van de duivel en de noodzaak
van uitdrijvingsrituelen. Iedereen wist dat er in de Bijbel over gesproken
wordt en accepteerde de riten. Nu is die toevoeging wel
noodzakelijk.
Maar toen we bij het deel belandden dat aanspraak doet op
ervaring, bleek overduidelijk dat de schrijvers die niet hadden. We
leverden onze commentaren en verbeteringen, artikel voor artikel, en we
hebben die ingeleverd bij alle betrokken partijen, inclusief de Paus
zelf.
Hoe werden die aantekeningen ontvangen?
Amorth: De
ontvangst was uitermate koel, en het effect ervan nihil. We stonden voor een
muur van afwijzing en minachting.
Toen kwam er een beschuldiging: een
groep exorcisten en zogenaamde demonologen (demonen-experts) zouden een
internationaal verbond hebben gevormd en bezig zijn campagne te voeren tegen
de nieuwe Rite.
Dit was een onbehoorlijke beschuldiging. Wij zijn
nooit met een campagne bezig geweest. Die Rite was voor ons bestemd en
toch was geen enkel persoon met verstand van zaken uitgenodigd om deel uit
maken van een van de commissies.
Beweert u dan dat de Rite waardeloos
is in de strijd tegen de Duivel?
Amorth: Ja. Het is hun bedoeling
geweest om ons uit te rusten met een plastic zwaard. Een aantal zeer
effectieve gebeden zijn geschrapt: gebeden met een geschiedenis van 12
eeuwen. Nieuwe gebeden zonder enig effect zijn toegevoegd. Maar gelukkig
kregen we op het allerlaatste moment nog een ontsnappingsmogelijkheid
aangeboden.
Kardinaal Jorge Medina heeft een Aantekening toegevoegd aan
de Rite. Daar staat in dat exorcisten verplicht zijn om deze Rite te
gebruiken, maar ook nog gebruik mogen maken van de oude als ze dat willen,
als men daar een verzoek toe indient bij de bisschop. Bisschoppen moeten
daarvoor toestemming vragen bij de Gemeenschap, die dat maar al te graag
zal verlenen. Maar al te graag? Dat is toch een vreemde
formulering
De aanleiding voor die toevoeging was dat Kardinaal Joseph
Ratzinger en Kardinaal Medina hebben geprobeerd om een artikel toe te voegen
aan de Rite zelf artikel 38 zou dat geweest zijn - die exorcisten zou
toestaan om de oude Rite te gebruiken. Dat was ongetwijfeld bedoeld om ons
te behoeden voor de grote fouten die in de Nieuwe Rite staan. Maar dit
initiatief van die twee kardinalen werd verworpen. Medina heeft toen gedaan
wat hij kon onder de omstandigheden, en nu kunnen wij nog op individueel
niveau onder de nieuwe Rite uit.
Hoe kijkt de Kerk eigenlijk tegen
jullie aan?
Amorth: We worden bijzonder slecht behandeld. Mijn
collega-priesters die deze problematische taak van uitdrijving op zich
nemen, worden als waanzinnige fanaten afgeschilderd. In het algemeen
worden ze nog maar net getolereerd door de Bisschoppen die hen
benoemen.
Kunt u een voorbeeld geven van die
vijandigheid?
Amorth: We hebben ooit een internationale conventie van
exorcisten gehouden in de buurt van Rome. We hebben toen verzocht om een
ontvangst bij de Paus. We wilden niet apart worden ontvangen, we hebben
alleen maar gevraagd of we op woensdag onder het publiek mochten staan op
het St Pietersplein. We hebben zelfs niet gevraagd of we mochten worden
vermeld tijdens de speciale begroetingen van de Paus.
De dag van
tevoren vertelde de heer Nicolo ons - en hij voelde zich er zo ongemakkelijk
bij dat het overduidelijk niet zijn beslissing was dat we niet mochten
komen. We hadden geen toestemming. Het was ongelooflijk.
Daar waren
we met 150 exorcisten bij elkaar uit vijf continenten, allen priesters door
hun Bisschoppen benoemd - wat al inhoudt dat ze veel moeten bidden, veel
kennis moeten hebben en een goede reputatie, en zo meer.
We kregen te
horen dat we natuurlijk een verklaring per brief zouden krijgen. Dat was
vijf jaar geleden en ik wacht er nog steeds op. Ik weet dat het niet Paus
Johannes Paules II was die ons heeft geweerd.
U bent dagelijks
betrokken bij gevechten tegen de Duivel. Wat beschouwt u als Satans
grootste overwinning?
Amorth: Het feit dat hij de mensheid ervan
heeft overtuigd dat hij niet bestaat. Hij heeft dat zelfs binnen de Kerk
voor elkaar gekregen. We hebben nu te maken met een Kerk vol mensen die niet
meer in het bestaan van de Duivel geloven, in exorcisme, in bezetenheid;
in het buitengewone kwaad dat de Duivel kan veroorzaken, zelfs niet in
de macht die Jezus ons heeft gegeven om demonen te verdrijven.
Drie
eeuwen lang heeft de Rooms-Katholieke Kerk in tegenstelling tot de
Orthodoxe Kerk en verschillende Protestantse kerken de dienst van het
exorcisme vrijwel geheel de rug toe gekeerd. Dus, omdat ze geen
uitdrijvingen meer uitvoeren, of bestuderen, en omdat ze die nooit hebben
meegemaakt, geloven ook de geestelijken niet meer in het bestaan ervan.
En ze geloven niet meer in de Duivel.
Er zijn nu hele landen zonder
exorcisten, zoals Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Spanje en Portugal.
Dat is een beschamende tekortkoming.
U heeft Frankrijk niet
genoemd. Is de situatie daar dan anders?
A: De beroemdste Franse
exorcist, Isodore Froc, heeft een boek geschreven. Het heet: Exorcisten.
Wie ze zijn en wat ze doen. Het is in het Italiaans vertaald en heeft de
goedkeuring gekregen van de Franse Bisschoppen. In dat boek staat nergens
dat er in bepaalde gevallen uitdrijvingen moeten worden uitgevoerd. De
auteur heeft voor de Franse tv verklaard dat hij nog nooit een exorcisme
heeft uitgevoerd en dat ook nooit zal doen.
Er bestaan maar zon 100
Franse exorcisten en slechts vijf van hen geloven in de Duivel en voeren
uitdrijvingen uit. Al de anderen verwijzen de mensen gewoon door naar
psychiaters.
De Duitse Bisschoppen hebben aangegeven dat men het nut niet
in zag van een nieuwe Rite voor uitdrijving. En het zijn de bisschoppen
die exorcisten moeten benoemen. Je zou toch verwachten dat ze dan minstens
een uitdrijving willen bijwonen, alvorens ze zon belangrijk besluit tot
benoeming nemen. Helaas is dit bijna nooit het geval.
Maar als een
Bisschop een serieus verzoek tot een uitdrijving krijgt, en hij voorziet
daar niet in, dan maakt hij zich schuldig aan een doodzonde. En dan is hij
verantwoordelijk voor het lijden dat de betreffende persoon moet ondergaan,
lijden dat soms een leven lang aanhoudt en dat die bisschop had kunnen
voorkomen.
U beweert toch niet dat de meeste bisschoppen van de
Katholieke Kerk zich schuldig hebben gemaakt aan een
doodzonde?
A: Toen ik jong was, zei de oude priester in onze parochie
dat er Acht Sacramenten waren: de Achtste was Onwetendheid. Dat Achtste
sacrament kan meer mensen redden dan de andere zeven bij elkaar. Om een
doodzonde te begaan moet men willens en wetens zondigen. Het is een ernstige
zaak dat zo veel Bisschoppen in gebreke blijven. Maar ze weten niets van
deze dingen af dus begrijpen ze niet wat ze doen.
Vindt u dat een
mens nog wel Katholiek is als hij niet gelooft dat de Duivel
bestaat?
Amorth: Nee. Ik zal eens een verhaal vertellen. De
eerste keer dat ik Pater Pellegrino Ernetti ontmoette, een befaamd exorcist
die 40 jaar in Venetië heeft gediend, zei ik tegen hem: Als ik de Paus zou
mogen ontmoeten, dan zou ik hem vertellen dat ik veel te veel bisschoppen
ontmoet die niet in het bestaan van de Duivel geloven.
De volgende
middag kwam Pater Ernetti me vertellen dat hij die ochtend door Paus
Johannes Paulus II was ontvangen. Uwe heiligheid, had hij gezegd, Er is
een exorcist hier in Rome, Pater Amorth, die u zou zeggen als hij u kon
ontmoeten, dat er veel te veel bisschoppen zijn die niet in de Duivel
geloven. De Paus antwoordde recht op het doel af: Wie niet in de
Duivel gelooft, gelooft niet in het Evangelie. Dat was wat de Paus heeft
gezegd, en ik zeg het hier opnieuw.
Dus u zegt, dat veel bisschoppen
en priesters eigenlijk niet Katholiek zijn?
Amorth: Laten we het erop
houden dat ze niet in de waarheid van het Evangelie geloven. Ik zou hen
graag zien ophouden hun godslasterlijke taal te verspreiden. Maar we kunnen
ook daar duidelijk over zijn: iemand is pas een godslasteraar als hij of zij
officieel ergens van wordt beschuldigd en dan in die fout blijft
volharden.
Maar in de Kerk van vandaag wordt geen enkele bisschop ervan
beschuldigd dat hij niet in de duivel gelooft, of in het bestaan van
bezetenheid, of dat hij in gebreke blijft omdat hij geen uitdrijving
adviseert aangezien hij daar niet in gelooft.
En toch kan ik u ook de
namen geven van vele bisschoppen en kardinalen die direct na hun benoeming
exorcisten uit hun functie hebben ontzet: ze mochten de Rite niet meer
toepassen. Ook zijn er bisschoppen die beweren dat ze niet in de Duivel
geloven, dat het gaat om zaken uit het verleden. Waarom?
De Tweede
Vaticaanse Raad heeft gevraagd om een aantal teksten te herzien. In plaats
van ze aan te passen, werden ze soms volledig herschreven. Heel wat riten
zijn er flink op achteruit gegaan, omdat men het idee had helemaal opnieuw
te moeten beginnen. Alsof de Kerk ons tot nu toe in de maling heeft genomen
en nu pas in deze tijd de echte genieën, supertheologen, echte Bijbelkenners
en super-liturgisten leven die weten wat goed is voor de Kerk. Dit is
een leugen: de aanbeveling was om de teksten te herzien, niet om ze te
vernietigen.
De Uitdrijvingsrite, bijvoorbeeld, moest worden aangepast,
niet herschreven. Er stonden gebeden in die waren ontstaan uit 12 eeuwen
ervaring. Voor we gebeden afschaffen die al eeuwen lang hun effectiviteit
hebben aangetoond, zouden we eerst eens hard en diep moeten nadenken.
Dat is niet gebeurd.
We hebben die nieuwe gebeden in de praktijk
getoetst en ze zijn totaal waardeloos. Ik heb elke regel van de Nieuwe
Rite gelezen, elke pagina van de 1200. En het blijkt dat elke verwijzing is
verwijderd naar het feit dat de Heer ons tegen de Duivel moet beschermen
en dat de engelen ons tegen aanvallen van de Duivel moeten
beschermen.
Ze hebben alle gebeden verwijderd die scholen en huizen
zegenen. Van alles kon worden gezegend en beschermd, maar nu hebben we
die bescherming niet meer. Jezus zei: Bescherm ons tegen Satan, en Bescherm
ons tegen de Kwade. Dat wordt nu vertaald met: Bescherm ons tegen het kwaad
zo in het algemeen.
Vindt u dat Satanisme in opkomst
is?
Amorth: Ja zeker, heel erg. Als het geloof wegvalt, neemt het
bijgeloof toe. In bijbelse termen uitgedrukt verlaat men de heer en wendt
zich tot idolen. In moderne termen: men verlaat God en wendt zich tot het
occulte en helderzienden. De satanische sekten doen het goed. De aanbidding
van de Duivel wordt aan hele mensenmenigten verkondigd tijdens
Satanische rockfestivals zoals Marilyn Manson. Zelfs kinderen zijn het
slachtoffer hun stripverhalen vertellen over magie en
Satanisme.
Seances zijn heel gewoon, waarbij de doden worden opgeroepen
omdat men op zoek is naar antwoorden. Men kan tegenwoordig per computer,
telefoon , tv en bandopnamen seances houden. Ze hebben geen mediums meer
nodig. Dit is doe-het-zelf-spiritisme. Onderzoek geeft aan dat 37% van
alle studenten minstens een keer met het ouija-bord heeft geëxperimenteerd.
Dat is gewoon een seance. Ik heb wel eens een school bezocht waar de
leerlingen vertelden dat ze dit gedurende hun catechese-lessen deden, met
instemming van hun leerkracht.
Werkt dat dan echt?
Amorth:
Er is geen onderscheid tussen witte en zwarte magie. Als er magie in het
spel is, is de Duivel in het spel. Alle vormen van occultisme, zoals massale
toevlucht naar Oosterse godsdiensten met hun esoterische associaties, zijn
open deuren voor de Duivel. Zo komt hij binnen. En wel meteen.
Hoe slaagt de Duivel erin mannen en vrouwen te
verleiden?
Amorth: Zijn strategie is eentonig. Ik heb hem dat ook
gezegd en hij geeft het zelf toe.. Hij overtuigt mensen ervan dat de hel
niet bestaat, dat zonden niet bestaan, dat het gaat om de ervaring van het
leven. Wellust, succes en macht zijn drie grote passies waar de Duivel wel
bij vaart.
Hoe veel gevallen van bezetenheid bent u in uw leven tegen
gekomen?
A: Na de eerste honderd ben ik gestopt met
tellen.
Honderd? Dat is veel. U schrijft in uw boeken dat gevallen
van werkelijke bezetenheid zeldzaam zijn
Amorth: Dat zijn ze ook.
Maar ik heb de klantenkring geërfd van een beroemd exorcist, Pater
Candido. Dat waren de gevallen die hij niet had kunnen oplossen. Bovendien
sturen andere exorcisten hun meest hardnekkige gevallen ook naar mij
toe.
Wat is het moeilijkste geval dat u ooit bent tegen
gekomen?
Amorth: Daar ben ik nu al twee jaar mee bezig. Het is
het geval van dat meisje dat afgelopen oktober in het Vaticaan door de Paus
is gezegend, ofschoon dat geen exorcisme was. Het heeft de kranten gehaald.
Ze wordt 24 uur per dag aangevallen. Haar martelingen zijn onbeschrijflijk.
Artsen en psychiaters weten niet wat ze met dit geval aan moeten. Het
meisje zelf is helder en bijzonder intelligent. Het is een heel moeilijk
geval.
Hoe valt men ten prooi aan de Duivel?
Amorth: Mensen
kunnen door het buitengewone kwaad van de Duivel worden aangevallen om vier
redenen: 1) Om iemands goedheid om zeep te brengen, zoals bij vele
Heiligen het geval was; 2) omdat iemand in zijn zonden volhardt 3) omdat
iemand via de Duivel is vervloekt; 4) omdat iemand zich met occulte
praktijken inlaat.
Wat voor verschijnselen doen zich voor tijdens een
uitdrijving?
Amorth: Ik herinner me een analfabeet, een boer die
alleen Engels sprak. Ik had een vertaler nodig om hem te verstaan.
Sommigen worden opeens bovenmenselijk sterk. Sommigen gaan leviteren
in de lucht zweven - waarbij zelfs meerdere mensen er niet in slagen hem in
zijn stoel te houden. Maar we hebben het dan over bezetenheid binnen een
bepaald verband.
Heeft de Duivel u ooit kwaad gedaan? Amorth:
Toen kardinaal Poletti mij vroeg om een exorcist te worden, heb ik tot onze
Lieve Vrouwe gebeden: Omhul mij in uw mantel en ik zal veilig zijn. Ik
ben vaak door de Duivel bedreigd maar hij heeft me nooit kwaad
gedaan.
De Nieuwe Riten maken het moeilijk om een exorcisme te doen.
Exorcisten worden geweerd uit het publiek op het Sint Pietersplein. Wat is
er gaande?
Amorth: De rook van Satan dringt overal door, overal.
Misschien mochten wij dat plein niet op omdat ze bang waren dat al die
exorcisten de legioenen demonen zouden verdrijven die zich in het Vaticaan
hebben genesteld.
Dat is toch zeker een grapje?
Amorth:
Dat klinkt misschien zo maar ik denk niet dat het een grap is. Ik twijfel er
niet aan dat de Duivel bezig is de hoogste regionen te verleiden, niet
alleen in de kerk maar ook politiek, industrieel.
U zegt dat Satan,
net als in elke andere oorlog , de leiders van de vijand
overneemt?
Amorth: Dat is de beste strategie. Altijd al geweest,
vooral als de vijand niet op een aanval bedacht is. Maar de hemel zij dank
wordt de Kerk in stand gehouden door de Heilige Geest, dus kan Satan hooguit
een deelgebied veroveren. De duivel kan een veldslag winnen, zelfs een
belangrijke veldslag, maar niet de hele oorlog.
Bidden is spreken met
O.L.Heer, ons bezinnen met Hem. Het is met de Heer bezig zijn, oprecht en
eerlijk. Met onze gedachten bij Hem zijn, en ons doen en laten overwegen, onze
vreugde, onze zorgen en noden aan de Heer voorleggen.
Eenvoudig bidden met eigen
woorden is zeer mooi. Het is danken voor alles wat we zijn en hebben, ons
leven, ons samenzijn, onze wil, ons verstand, ja alles.
Bidden is ons geloof
uitspreken in de Vader en in het eeuwig leven.
Wij bidden omdat Jezus zelf
het ons leerde. Hij zonderde zich af om te bidden tot de Vader in de Hemel, zo
staat in ons H.Evangelie.
Sommige duivelen zijn maar
te overwinnen door gebed en boete; dat zijn woorden van Jezus.
We vatten niet altijd dat
bidden bevrijdend werkt, en toch is het zo. We verkrijgen daardoor het
innerlijk geluk dat alleen de Heer ons geven kan. Dikwijls krijgen we de
Vrede die we allen zo nodig hebben.
Bidden geeft ons dikwijls
raad langs anderen om.
Wij bidden tot lof en eer en
glorie van God.
Sommigen denken dat het vele
malen herhalen van het Weesgegroet te eenvoudig is. De voortdurende hulde aan
Maria klinkt aangenaam in de oren van Jezus, haar Zoon. Wij bidden geregeld de
Rozenkrans, een krans van rozen voor onze Hemelmoeder. Jezus zelf leerde ons het
Onze Vader.
Wij bidden zoveel mogelijk
samen. Waar twee of meer in mijn naam bidden, ben Ik in hun midden, zei Jezus.
O.L.Vrouw heeft het dikwijls gevraagd bij Haar verschijningen.
Men kan overal bidden,
thuis, op het werk, maar vooral in de kerk. Mijn huis is een huis van gebed,
zei Jezus.
We moeten ons werk opdragen
aan de Heer. We vragen de genade aan de Heer om ons gewone dagelijkse leven tot
een gebed te maken.
We bidden niet uit angst,
maar uit liefde. Godontmoeting vraagt gebed.
Bidden geeft ons hoop op
God. Hij is geen verre afwezige, maar Hij is onder ons.
Bidden is geen verloren
tijd, het is een winst op de weg naar de Heer. Vele zielen worden gered door te
bidden. We bidden meer om te geven, dan om te krijgen, zo is de bedoeling van
Jezus.
We bidden trouw gelovig tot
de scheppende Vader, tot de H.Geest die kracht is in ons leven, en tot de
Liefde van de Zoon, Hij die zelfs zijn leven gaf voor onze zonden.
Wij bidden tot de H.Maagd
die door haar groot geloof Medeverlosseres werd.
«De Boodschap is een stroom van liefde over de wereld. Ze is de weg voor de besluiteloze, voor hen die gebukt gaan onder de huidige tegenstrijdigheden, ze is de vertroosting voor de gekwetste harten die in de geweldige beroering van deze tijd vereenzaamd zijn.” (23.7.68)
Wat is het doel van de Boodschap?
Jezus tot Marguerite
“ Ziehier het doel van mijn Boodschap: grondiger kennis van mijn liefde voor de mensen. Wat Ik vraag: offers, gebeden,verstervingen; levendiger Maria-verering; ijver voor de rozenkrans die overal dient hervat” ( 29.1.67)
Moet men deze Boodschap aanvaarden?
Jezus tot Marguerite
“Voorwaar Ik zeg u: de wereld blijft vrij ze aan te nemen of te weigeren. Ze zal de gevolgen van haar keuze op zich nemen” (18.7.67)
Wat zal de Boodschap teweegbrengen?
Jezus tot Marguerite
“De Boodschap ontsluit de harten voor de liefde en voor de kennis van een God die verliefd is op zijn schepselen.” (5.5.70)
Komt deze Boodschap werkelijk van Jezus?
Jezus tot Marguerite
“Ik ben de auteur van deze geschriften, Ik ben degene die ze ingeeft. Twijfel daar niet aan. Wie zou u nu op dit ogenblik durven bedriegen?”(24.3.66)
Waarom een legioen kleine zielen?
Jezus tot Marguerite
“Omdat Ik goed en barmhartig ben hou Ik meer rekening met het goede dat men doet dan met het kwade dat men mij aandoet.
Mijn gerechtigheid wijkt graag voor mijn barmhartigheid. Ziedaar waarom Ik een leger kleine zielen verlang, die zich innig verenigd tussen mijn gerechtigheid en de zondaars zullen opstellen onder de hoede van mijn Koningin-Moeder” (20.7.67)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Wenst u De Boodschap in boek te lezen, mail me dan even en ik antwoord U op welke adressen U deze kunt aankopen. Vermeldt tevens da gewenste taal De Boodschap is in verschillende talen beschikbaar. If You want to read The Message as a book, sent me a mail , I answer you with the address where to buy. Please indicate which language You wish, The Message is available in different languages. En cas Vous voulez lire Le Message comme un livre, envoi moi un petit mail, et je vous réponds ou vous le pouvez acheter. Le Message est disponible en plusieurs langues.
