Boodschap van 29 oktober 1992

Jezus tot Marguerite

Keer terug naar het evangelie, gij allen die deze regels leest.

Reeds liggen vele akkers gereed om zijn zaad te ontvangen. Met één gebaar kan ik kleine liefdebloemen laten bloeien. Wilt gij dat? Zeg “ja” en dan zult ge de Glorie en de macht van mijn Heilige Naam zien.

Ik zeg het u, als gij het werkelijk wilt, zal Ik van de aarde der mensen, van de zonde gereinigd, een Ark des Verbonds maken waar het goed is om te leven en te beminnen. Maar uw God is steeds onmachtig in zijn Almacht, door uw weigering om Mij te erkennen als Meester en Heer en om Mij vrije doortocht naar uw harten te verlenen. Er zijn weliswaar overal liefde-harten ( geestelijke, caritatieve en andere werken ), maar de opening is niet groot genoeg; de liefde-geest is vaak beknot door kleinzieligheid ( jaloersheid en dergelijke ) om het voor Mij mogelijk te maken naar binnen te komen en in allen mijn Werk te doen.

Ik ben het Hart van de heilige Kerk, maar waar zijn de ranken in de gehoorzaamheid aan haar wetten?

Velen van haar leden doen Mij walgen.

Daarom wil Ik de kleinsten met mijn Kracht bekleden om als kleine David op te komen tegen de anarchie die de Kerk onderdrukt en Haar belet de ware heiligheid door te geven die bij Haar past.

Ik wil haar van het kwaad bevrijden, Ik wil haar vervullen met mijn Liefde voor allen.

Ik wil het Verbond der zielen, van alle zielen, van alle rassen.

Moge uw gebed zijn : Kom, Heer Jezus , Kom!

Kom, Maria, goede Moeder van de harten ! Bid voor ons arme zondaars.

29-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Boodschap van 24 oktober 1977

Jezus tot Marguerite

De hedendaagse wereld zou Mij doen walgen indien mijn liefde niet diende als tegengif. Ik ben de zuivere bij uitstek. Waar is de zuiverheid hier beneden? Zelfs zogeheten trouwe zielen zijn door het verderf van de ondeugd aangetast. De vijand valt aan langs alle kanten. Zijn hoofddoel: de val van Rome? Zijn boosaardige macht breidt zich met verbijsterende snelheid over de wereld uit. Er is geen enkel plekje meer dat hij niet uitkamt om, bij zijn doortocht, de zielen te grijpen die niet op hun hoede zijn.

Hij vertoont zich onder de gedaanten van het goede en eigenlijk is hij slechts rotheid die hij vermomt onder het vergif van valse devoties. Deze vermenigvuldigen zich om met hun onkruid het goede graan te verstikken dat mijn liefde hier beneden komt zaaien.

Bepaalde beslissingen breken het hart van hen die trouw zijn aan mijn liefdewet.

Behendig hanteert hij de groten der aarde, want het kleine is voor hem ontoegankelijk. De Kleine Zielen ontsnappen door de  mazen van het net dat hen wil lamleggen. Mijn kinderen worden door Mij aan hun maat aangepast; niets kan hen tegenhouden.

Waar Ik doorga, gaan zij door.

De Kleine Zielen zijn het tegengif van het verderf; verderf dat zich zelfs in de heilige plaatsen vertoont!

Marguerite tot Jezus

Heer, Gij weet het, ik wilde helemaal niet schrijven.

Jezus tot Marguerite

Dit maakt deel uit van uw zending; de wereld dient het te weten.

Marguerite tot Jezus

Tot wat dient het te schrijven, daar niemand het zal weten?

Jezus tot Marguerite

Wie zegt dat?

Marguerite tot Jezus

Maar gij weet toch dat men mij verbiedt te spreken.

Jezus tot Marguerite

Aan u kon men dit verbieden; maar aan Mij kan men het niet verbieden.

Marguerite tot Jezus

Ik moet gehoorzamen.

Jezus tot Marguerite

Ja, jammer genoeg. Men wil het heil van de wereld niet inzien: de verblinding bereikte haar hoogtepunt. Het verlies van de zielen die Ik met mijn Bloed betaalde wordt als onvermijdelijk aanvaard! Wie kan handelen en het niet doet, is schuldig, want voorwaar, Ik zeg u: “ Gehoorzaamheid is geen werkeloosheid.”

Marguerite tot Jezus

Heer, ik begrijp er niets meer van.

Jezus tot Marguerite

Probeer niet te begrijpen: dat zou er niets aan veranderen.

Marguerite tot Jezus

( Ik dacht aan de synode). De synode?

Een stap achteruit , twee stappen vooruit. De Heilige Vader? Slachtoffer, vastgehecht aan het ....kruis gelijkend op mij.

De synodevaders? Een gonzende bijenkorf waar de familiegeest uitgedoofd is en waar ieder zijn eigen inzicht wil doordrukken zonder zich om dit van anderen te bekommeren.

Sommigen bijen willen zich bij de Koningin voegen om haar te voeden.

Een zwerm verspert hun de weg en de koningin komt om te midden van een bijenkorf waar waanzin heerst.

Message of October 24th 1977

Jesus to Marguerite

Today's world would make Me loathe if my Love wouldn't function as an antidote. I am the pure one par excellence. Where is pureness down here? Even so called faithful souls are contaminated by the decay of vice. The enemy attacks from alls sides. His main purpose: the fall of Rome? His wicked power expands with  astonishing speed througout the world. There is not a single place left that he doesn't search thoroughly to grasp unwatchful souls at his passage.

He shows himself with the appearance of the righteous and actually he is mere rottenness which he disguises under the poison of false devotion. That multiplies to choke with its weed the good cereal that my Love sows down here.

Certain decisions break the heart of the ones who are faithful to my law of love.

Skilfully he manipulates the rulers of the earth, for the small is inaccessible to him. The Little Souls succeed in escaping from the net that tries to immobilize them. My children are adapted by Me to the size so that nothing can stop them.

Where I get through, they get through.

Little Souls are the antidote to decay, decay that even shows up in holy places!

Marguerite to Jesus

Lord, You know it, I didn't want to write at all.

Jesus to Marguerite

This is part of your mission; the world has to know.

Marguerite to Jesus

What is the purpose of writing as nobody will know?

Jesus to Marguerite

Who says so?

Marguerite to Jesus

But You know that I am forbidden to speak.

Jesus to Marguerite

You may be stopped, but nobody can stop Me.

Marguerite to Jesus

I have to obey.

Jesus to Marguerite

Yes, unfortunately. One doesn't want to comprehend the blessing of the world: the blinding reaches its summit. The loss of souls for which payed with my Blood is being considered inevitable! The one who is capable of acting and doesn't do so is guilty, because, most assuredly I tell you: “Obedience is not inaction.”

Marguerite to Jesus

Lord, I don't understand any of it anymore.

Jesus to Marguerite

Don't try to understand: that wouldn't change anything to it.

Marguerite to Jesus

(The synode came to my mind). The synode?

One step backward, two steps forward. The Holy Father?

Victim, stuck to the ... cross, similar to me.

The synode fathers? A buzzing beehive, where the family spirit is extinct and where everyone tries to press through his own perception whithout considering anyone elses.

Some bees want to join the Queen to feed her.  A swarm blocks the way and the Queen perishes in the middle of a hive where absurdity reigns.

Bijlagen:
Message of October 24th 1977.pdf (17.9 KB)   

O onmetelijke Goedheid

En waarachtige Meester,

Waarom zijn we niet beschaamd als Gij zegt:

“ Leert van Mij

Want Ik ben zacht en nederig van hart”.

U zou het ons best kunnen bevelen, Heer,

Maar U hebt ons vrij gelaten.

Met zoveel goedheid en zachtmoedigheid

Hebt U gezegd: “Leert van Mij”.

Heer, waarom rooft Gij onze harten niet

Met zulke woorden.

Ach, mijn Heer,

Waar zal men iemand vinden,

Die waarachtig trouw is en U volgt.

We zijn allemaal koud en gehecht aan onze wil.

We doen ons best niet om U te volgen.

Zeg ons Heer , wie is zo,

Dat hij uw nederigheid en zachtheid navolgt.

Het schijnt me toe dat U me zegt:

“ Velen van mijn vrienden hebben Mij gevolgd

Ofschoon ze zwak en ziekelijk waren”.

Het is waar, Heer, dat we een goed voorbeeld voor

Ogen hebben in onze

H. Moeder Teresia van Jezus.

Bron Zalige Anna van St Bartholemeus Obras completas blz 723-724

15-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Uit het dagboek van Marguerite, nog onuitgegeven

Samenspraak tussen Jezus en Marguerite op 14 juli 1996

Jezus tot Marguerite

In uw kwetsbaarheid baant de Macht van uw God zich een weg om de te redden zielen te bereiken.

Marguerite tot Jezus

Welke zielen , Heer?

Jezus tot Marguerite

Laat Mij de zorg over van het onderscheid tussen de armen.

Marguerite tot Jezus

Wie zijn de armen , mijn God?

Jezus tot Marguerite

Het zijn de armen aan liefde, die Ik zou willen verrijken.

Marguerite tot Jezus

Maar rijken kunnen ook arm aan liefde zijn.

Jezus tot Marguerite

Veel meer dan je denkt. Weinigen hebben een kinderhart, om Mij te onthalen. Hun gouden kalf verhult Mij voor hun ogen.

Marguerite tot Jezus

Jezus, waar in deze wereld vindt Gij uw vreugde?

Jezus tot Marguerite

In het hart van mijn heel-kleinen.

Marguerite tot Jezus

Maar uw heel-kleinen lijden samen met U.

Jezus tot Marguerite

In de vreugde van de gave aan de Liefde: vermenigvuldiging van mijn oproepen langs waarschuwingen die zich steeds schokkender zullen aandienen in het leven der mensen.

De deur van hun hart is goed verborgen. Ik tast rond in het duister van de opstandige zielen, maar Ik sta machteloos tegenover de inertie in het opnemen der noodzakelijk verantwoordelijkheden, onmachtig om de hardheid aan te tasten van het isolerend schild dat hen vaak vrijwillig, gevangen houdt in de chaos van de moderne wereld.

Voorwaar, ik zeg u, deze relatief lange tijdspanne zal weldra eindigen, want Ik heb goede techniekers tot mijn beschikking, om haar ketens te breken. ( de gebeurtenissen).

Marguerite tot Jezus

Jezus , waarom laat Gij mij dit alles opschrijven?

Jezus tot Marguerite

Gij zijt mijn rustaltaar, waarop Ik dit schrijf.

Marguerite tot Jezus

Wat wilt Gij van uw klein niemendalletje maken?

Jezus tot Marguerite

Een wereld van liefde.

Marguerite tot Jezus

Dit zal zeker niet gemakkelijk zijn.

Jezus tot Marguerite

Het is waar. Zij zijn zo ongelovig.

Marguerite tot Jezus

Hoe eraan beginnen?

Jezus tot Marguerite

Laat Mij uw boot besturen tot aan de zee van zuivering waarin Ik de opstandigen, ondanks hun smeekbeden, zal storten.

Ik hoor slechts de stem van de nederigen, de kleinen, en mijn oor neigt zich naar de kreten van hun gebeden.

Marguerite tot Jezus

Uw kleinen? De kleine zielen?

Jezus tot Marguerite

Ja, de WARE kleine zielen. Ik heb een liefdezending voor elk van hen.

Marguerite tot Jezus

Er is zoveel lijden in deze wereld.

Jezus tot Marguerite

Maar er zijn ook zoveel zielen te redden.

Nog een tijd en dan zal alles vervuld worden.

Marguerite tot Jezus

Zal het nog lang duren, Heer?

Jezus tot Marguerite

Mijn tijd? Niemand kent dag noch uur.

Allen zullen aanbotsen tegen het irreële alvorens de werkelijkheid te kennen van wat hen wacht.

Marguerite tot Jezus

Ik weet niet wat te denken.

Jezus tot Marguerite

Zeg niets en vrees niets. Voor u ben Ik Liefde. Maar wee de slechte zielenherders. Ik zal hen bannen uit mijn Aanschijn.

Marguerite tot Jezus

Maar Gij zijt Liefde, Barmhartigheid.

Jezus tot Marguerite

Er zijn grenzen die niet mogen overschreden worden.

Marguerite tot Jezus

Zeg mij, welke zijn die grenzen?

Jezus tot Marguerite

Kijk om u heen, zij zijn gemakkelijk te onderscheiden. Er is zoveel bedriegelijke schijn, die gij niet kent, maar voor Mij is niets verborgen.

Vervoeg uw God in zijn geboden. Bezing de Liefde, kleine leeuwerik. Velen zullen begrijpen, maar niet allen. Door uw bemiddeling gaat mijn stem naar verre landen. Weldra zal mijn leger klaar zijn.

13-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Zuster Maria Faustina Kowalska is geboren op 25 augustus 1905 in het Poolse dorpje Glocowice, als derde van uiteindelijk tien kinderen. Ze ontving de doopnaam: "Helena". Haar ouders zijn Stanislaus en Marianne Kowalska. Ze zijn arm, maar gelukkig.

Als klein meisje valt Helena al op door haar eenvoudige liefde tot de Heer en haar bekommernis om de armen. Als ze 3 jaar oud is, gaat ze al naar school. Op haar zevende wist Heleen al waar ze voor bestemd was.

Haar vrije tijd verdoet ze liever bij het Heilig Sacrament dan bij speelkameraadjes. Ze biecht wekelijks, vast streng. Haar ouders worden kwaad wanneer ze spreekt over de vreemde lichtverschijnselen die haar omringen. Verzinsels, inbeeldingen.

Ze proberen haar af te houden van de nachtelijke gebedswaken waarmee ze voortdurend zichzelf "tergt". Ze zien de vreemde schittering niet in Heleens slaapkamer en die ervoor zorgt dat ze wakker blijft.

In dit gezin is de hulp van Helena hard nodig. In 1921 ging zij op zestienjarige leeftijd als dienstbode werken om haar ouders financieel bij te staan. Toen zij 18 jaar oud was wilde ze naar het klooster, maar haar ouders hadden weinig geld en daardoor kon ze slechts met grote moeite haar uitzet bijeen krijgen.

Op 1 augustus 1925 werd Helena Kowalska kloosterlinge in de Congregatie van O.L. Vrouw van Barmhartigheid, ook Magdalenazusters genoemd. Deze orde werd in 1862 in Polen gesticht door Teresa Potocka. Zij zetten zich in voor de opvoeding van arme meisjes die gevaar lopen op straat terecht te komen. In 1928 legde zij de tijdelijke gelofte af en vijf jaar later, in 1933, de eeuwige gelofte. Ze ontving de kloosternaam Zuster Maria Faustina, waaraan later wordt toegevoegd: "van het heilig Sacrament". De naam Faustina betekent ’begunstigde’.

In verschillende kloosters vervulde zij de taken van keukenhulp, hovenierster en portierster. Uiterlijk onderscheidde zij zich in niets van haar medezusters, behalve door een intens religieus leven, dat op velen een diepe indruk maakte. Op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis verscheen haar de H. Maagd, die haar mededeelde dat zij op verlangen van God op een geheel andere wijze haar Moeder zou zijn en leerde haar de weg naar volmaaktheid.

Zij muntte vooral uit in de nederigheid, want Maria had haar gezegd: "Nederigheid, nederigheid en nogmaals nederigheid."

Dikwijls genoot zij het gezelschap van engelen en verscheen haar het Goddelijk Kind. Zij doorleefde het lijden van Christus alsof zij er zelf bij tegenwoordig was en ontving verheven openbaringen omtrent het geheim der Drie-eenheid. Ze bad veel voor de zielen in het vagevuur, vaak stond God de zielen toe haar hulp en verlichting te vragen en later haar bevrijding aan te kondigen.

Nog meer ging haar echter het lot der stervenden ter harte. "Vandaag", schrijft ze, "zag ik Jezus in doodstrijd en Hij fluisterde mij toe: Mijn dochter, help Mij de zielen van de zondaars te winnen. Ik begreep hoe ik hen redden moest en bereidde mij voor op groter smarten. Mijn lijden nam toe en ik gevoelde de wonden in mijn handen en voeten en zijde. Ik voelde de haat van de zielevijand, maar hij kon mij geen kwaad berokkenen." "Dikwijls", schrijft ze, "had ik contact met de stervenden, soms met hen die op verre afstand waren en door het gebed ontving ik voor hen de genade van het geloof in Gods Barmhartigheid.

De eerste verschijning, die zuster Faustina van Jezus mocht ontvangen, was te Plock (Polen) op 22 februari 1931.

Zij verhaalt als volgt:" Toen ik ’s avonds in mijn cel was, aanschouwde ik Jezus, gekleed in een wit gewaad. De rechterhand had Hij opgeheven om de Zegen te geven, met de andere raakte Hij zijn kleed aan ter hoogte van Zijn Hart. Uit het kleed, dat bij het Hart een weinig was geopend, schitterden twee stralenbundels: de ene was rood, de andere wit. Stil schouwde ik op naar de Heer. Mijn ziel was beangst, doch tevens opgetogen van vreugde. Na enkele ogenblikken zei de Verlosser mij:" Vervaardig een beeld van Mij, gelijk gij Mij nu aanschouwt met het onderschrift:...

Jezus, ik vertrouw op U!

Ik wil dat dit beeld vereerd wordt, eerst in uw kapel en daarna in geheel de wereld." Haar opdracht wordt het de barmhartigheid van Jezus over de gehele wereld te verbreiden. Alle priesters moeten verkondigen hoe groot de barmhartigheid van Jezus is. Ook vraagt Jezus de bekering van de zondaars, zonder vrees mogen zij tot Hem komen. Deze zending van de eenvoudige zuster Maria Faustina begon in 1931 en is nu wereldwijd van grote betekenis. De tweede zondag na Pasen wordt de dag van de Goddelijke Barmhartigheid en in de gehele Kerk gevierd.

Op 27 mei 1933 vertrekt zuster Faustina naar Wilno (Vilnius).

Daar onmoet ze de eerwaarde Sopocko die haar geestelijk leidsman wordt. Na heel wat aarzelingen besluit deze de beeltenis van de barmhartige Jezus te laten schilderen, maar hij wil weten wat de betekenis is van de witte en rode lichtbundels die uit het Hart van de Heer stralen. Zuster Faustina ondervraagt de goddelijke Meester en deze antwoordt: "Zij betekenen water en bloed. Het water dat de zielen rechtvaardigt, het bloed dat leven van de ziel is.

Zij vloeien uit mijn op het kruis doorboorde Hart. Deze stralen beschutten de ziel tegen de toorn van mijn Vader", dat wil zeggen tegen de terecht verdiende straffen voor onze tekortkomingen. Op de zondag van Quasimodo (Paasoctaaf) in 1935 wordt het icoon in het openbaar tentoongesteld in het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Ostra Brama en terstond manifesteert de goddelijke Barmhartigheid zich door middel van talloze genaden van buitengewone bekeringen.

Op vrijdag 8 december 1937 voelde Zuster Faustina sterk de nabijheid van God gedurende de H. Mis. Na de H. Communie zag zij met een groot vertrouwen tot Hem op en vroeg Hem: "Jezus, ik smeek U om uw oneindige Barmhartigheid, laat alle zielen die vandaag zullen sterven voor het vuur van de hel gespaard blijven, zelfs al waren zij de grootste zondaars. Het is vandaag vrijdag, de dag van uw bitter lijden op het kruis. Omdat uw Barmhartigheid oneindig is, zullen de engelen zich er niet over verbazen." En de goddelijke Meester drukte haar inniger aan zijn Goddelijk Hart en zei: "Beminde dochter, gij begrijpt goed de afgrond van mijn Barmhartigheid. Weet, dat wat gij vraagt een grote gunst is, maar Ik zal doen wat gij vraagt." In opdracht van haar geestelijke leider schreef zij een dagboek in zes delen.

In februari 1938, enige maanden voor haar dood, kreeg Maria Faustina een verschijning van de Heilige Maagd Maria. Zij verscheen haar in een groot licht, gekleed in het wit en omgord met een gouden ceintuur. Op Haar sluier droeg zij een gouden kroon. Op Haar arm droeg Zij het Kind Jezus. De Heilige Maagd keek haar aan en zei:

"Ik ben de Moeder van het Priesterschap"

Daarna legde Zij Haar Kind op de grond neer, hief Haar rechterarm ten hemel op, keerde zich naar Maria Faustina toe en zei:

"Mijn God, zegen Polen, zegen de Priesters"

Zij keerde zich daarna tot de kloosterzuster en zei:

"Zeg tegen de priesters, wat je zojuist hebt gezien"

Tot aan het eind van haar leven heeft zuster Faustina werken van Barmhartigheid jegens haar naasten volbracht. Vanaf 1933 is ze door tbc aangetast. Haar meerderen zien niet onmiddellijk de ernst van het kwaad in dat de zuster in stilte verdraagt. In december 1936, terwijl de ziekte al ver is gevorderd, wordt ze naar het sanatorium gestuurd. Ze blijft daar vier maanden; vervolgens, in l938, opnieuw vijf maanden. Ze bidt vurig voor de stervenden in haar omgeving waarin ze vaak bekeringen bewerkstelligt, zelfs onder menselijk gesproken wanhopige omstandigheden. Ze bidt tot hun intentie het "rozenhoedje voor de goddelijke Barmhartigheid" dat haar is geopenbaard op 14 september 1935 (cf. ingesloten beeltenis). Zuster Faustina overleed in geur van heiligheid op 5 oktober 1938 aan tuberculose in het moederhuis te Lagiewniki bij Krakau.

Het informatief proces dat duurde van 1965 tot 1967 over haar leven en deugden werd ingezet en plechtig afgesloten door kardinaal Karol Woytila. Tijdens dit proces werd op 25 november 1966 haar stoffelijk overschot overgebracht naar de kapel van de Zusters van de Moeder van de Goddelijke Barmhartigheid te Lagiewniki. Het zaligverklaringproces van de Dienares van God werd ingezet in januari 1968. Op 18 april 1993, op Beloken Pasen, de dag waarop het feest gevierd wordt van de Goddelijke Barmhartigheid van het H. Hart, werd zij te Rome zalig verklaard. De heiligverklaring voltrok zich op 30 april 2000. Paus Johannes Paulus II heeft de eerste zondag na Pasen uitgeroepen tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid.

Wat daarop volgde was nog verbazingwekkender. De verspreiding van de devotie in Polen kreeg een bijna epidemisch karakter in de oorlogsjaren. De bidprentjes met het intense portret van Jezus met de twee lichtstralen uit zijn borst, was algemeen bekend. Men bezocht massaal het klooster in Lagieuwniki waar Faustina´s graf lag en de bijbehorende kapel. De religieuzen vertelden de pelgrims over haar liefde en bezorgdheid voor Polen, over Faustina´s voorzeggingen over de oorlog. Er werden alom vieringen gehouden en op de zondag na Pasen werd het feest van de Barmhartigheid gevierd. Plechtige wijdingen van de afbeelding vonden plaats. Bisschoppen gaven toestemming om de bidprentjes en afbeeldingen te publiceren. In 1951 waren er 130 centra van de goddelijke Barmhartigheid in Polen. Bovendien werd de devotie door soldaten en vluchtelingen naar alle delen van de wereld gebracht.

Zending:

God wil de wereld redden. Daarom gaf Hij aan Zuster Faustina de zending, de mensen op te wekken tot een onbegrensd vertrouwen in de Barmhartigheid van Zijn Goddelijk Hart. Zo sprak Jezus onder meer tot haar: "Weet, mijn dochter, dat mijn Hart de Barmhartigheid zelf is. Vanuit deze zee van Barmhartigheid vloeien stromen van genaden over de hele wereld. Geen ziel die tot Mij komt, gaat van Mij heen zonder gesterkt te zijn. Alle ellende verdwijnt in mijn Barmhartigheid en elke genade, die verlost of heiligt, stroomt uit deze bron. Ik wil dat de priesters tot de zondige zielen over mijn grote Barmhartigheid zullen preken". En: "Gelijk een moeder die haar kind beschermt, zo bescherm Ik de zielen, die gedurende hun leven het vertrouwen op mijn Barmhartigheid zullen bevorderen en in het uur van hun dood zal Ik niet hun rechter maar hun zaligmaker zijn." Zuster Faustina 1905-1938

Zie ook http://www.bloggen.be/belokenpasen2016

Officiële websites:

http://www.faustyna.pl
http://www.faustinum.pl

05-10-2016 om 00:00 geschreven door willy  

Bijlagen:
HET ROZENKRANSGEBED uitleg-2 KOLOM.pdf (72.3 KB)   

Het hart dat zich aan God geeft raakt zijn natuurlijke tederheid niet kwijt, wel integendeel

Teresia van Lisieux

01-10-2016 om 00:00 geschreven door willy