|
Vandaag was DE dag... voor het eerst in mijn leven zou ik bij een atletiek-club binnenstappen en verdorie zelfs meetrainen.
Ik kon mijn laatste patiënt niet snel genoeg doorbrieven toen het 18u werd... spijtig genoeg dacht mijn baas daar anders over en nam mijn collega nog even mee op toer... 18u15... het was zover... in de startblokken, klaar... start. Het werd een klein spurtje. Want het huis was volledig groenten en fruit vrij... en een mens moet nog eten ook... dus die winkel, daar moest nog gepasseerd worden vanavond.
Het werd een gehaast van jewelste, maar om 19u10 stipt stond ik klaar bij DCLA Leuven. Fieuw. Eerste deel van de missie al reeds geslaagd.
Met een klein beetje schroom liep ik de cantine binnen.. dé plek van afspraak. Veel volk daar... maar wie moest ik nu aanspreken??? De eerste de beste vastgeklampt... en bleek dat toch wel niet de goeie te zijn zeker... beginnersgeluk!
Er zijn eigenlijk 2 groepen... de beginners en de gevorderden. Zelf had ik gedacht met de beginners mee te gaan. Maar neen, zo gaat dat daar niet. De trainer sloeg een snelle, maar (hopelijk) deskundige blik op mijn billen... en hup het was beslist... ik zou met de snelle groep meegaan... ok dan (heb het maar als een compliment aangenomen). Nog snel even gezegd dat ik echt geen 10km per uur loop. Dat ik met 8 of 9 km al blij ben. Maar dat zou allemaal geen probleem zijn, ik zou het wel zien.
Het bleek een sympathieke bende te zijn. Ik kwam net op het goeie moment want zondag hebben ze een 21km wedstrijd gepland en in de aanloop daarnaartoe hadden ze serieus wat kilometers gedaan, maar vandaag was een RUSTIG DUURLOOPJE VAN 50 MIN. De afgelopen weken liepen ze af en toe 1,5u en soms zelfs 2u. Inderdaad... kwam ik op het goeie moment... 50min is voorlopig genoeg... mijn hoofd begint te tollen alleen al bij het idee aan 90min lopen...
Maar zo gezegd zo begonnen, een kleine start kreet en we waren vertrokken. In het begin ging het zeeeer rustig... ik dacht... dit red ik wel... maar het tempo werd opgedreven... en opgedreven... uiteindelijk liepen we blijkbaar gemiddeld rond de 6min20 per kilometer. (als je weet dat ik tot nog toe 7min20 liep en dan al vond dat ik goed doorliep, dan besef je... ik heb mogen sjeesen). Het fijne was wel... ik heb de hele weg lopen babbelen met mijn buurvrouw. Af en toe eens een pauze om weer op adem te komen, gewoon te genieten. En ik moet eerlijk bekennen, vooral die buurvrouw heeft veel gesproken... maar ik kon toch af en toe een volzin er tussenpersen 
Mijn gemiddelde hartslag lag hoger dan gemiddeld, rond de 82% (166/min), wat eigenlijk al bij al nog meeviel. Maar eindelijk had ik het gevoel aan het lopen te zijn... niet meer dat slenterpasje... maar echt vooruitgang... tijdens het lopen werd ik met elke stap fierder op mezelf. 
Na 53min was het gedaan... en toen hadden we blijkbaar een kleine 8,5km gedaan... goed he!
Ik was moe, maar verre van kapot. Echt een fijn gevoel. En een goede recuperatie ook. Na enkele minuten was de hartslag al gezakt naar begin de 60%. Fijn toch he!
Alleszins iets om nog te doen. 't was echt een superervaring. Ook fijn om te merken dat een mens met een beetje groepsdruk tot vanalles in staat is wat hij op zijn eentje niet zou durven te proberen.
De trainer zei dat er normaal gezien binnen de groep verschillende groepjes worden gevormd. En dat er 1 groepje deze snelheid loopt, maar dan veel langer (1,5 à 2u per keer). (voor alle anderen was dit echt het recup-loop-ritme). Ik denk dat mijn buurvrouw ook in het traagste groepje zit... want zij vond dit tempo echt ook wel genoeg.
De trainer stelde voor dat ik met hun groep verdertrainde en dat we in het begin zouden afspreken dat ze na een uur opnieuw langs de piste passeren zodat ik zou kunnen afhaken. Hij zei om dan om de zoveel tijd er een 5-tal minuten bij te doen, tot ik ook aan de 90min kom zoiets.
1x per week (op vrijdag) is er piste-training. Dat moet ik dus nog ontdekken. Maar blijkbaar is dat in kleinere groepjes van ongeveer hetzelfde niveau toertjes in een bepaalde tijd op de piste lopen. Ik kijk er al naar uit!!!
(spijtig genoeg is er nu vrijdag geen training, gezien iedereen zich spaart voor de 21km van zondag... nog even geduld dus).
SAMENVATTING: de warme plek voor mijn loopvirus is vermoedelijk gevonden... nog even een paar keer meelopen... maar dan schrijf ik me denk ik echt wel in! 
05-05-2010 om 00:00
geschreven door Sofie 
|
