Vandaag training 2 met de DCLA... ik dacht... nu ga ik eens zien of ik die groep kan bijhouden... maar het was alweer een "rustige duurloop van 50min". Ze moesten nog allemaal recupereren van de halve marathon afgelopen weekend. Nu weet ik het dus nog niet of ik echt wel in die groep thuishoor...
maar niet getreurd... het was alweer een ZALIGE training. We gingen ietsje trager dan de vorige keer, en dat voelde ik ook. (ik dacht eerst dat het aan MIJN conditie lag, maar dat was iets te optimistisch) In 51min hebben we deze keer 7,9km gelopen... best wel ok he. Ik ben alweer superfier op mezelf. Als ik zo verder doe, dan moet dat gaan lukken!

Nu is het wel een beetje ambetant... mijn vrienden organiseren een weekend in de Ardennen, net het weekend van de 10km loop. En die 2 plekken liggen zo'n 200km uit elkaar. Een beetje ver om over en weer te gaan. Heb al gezocht naar een redelijk alternatief, maar dat vind ik gewoon niet. Verdorie verdorie. Nu voorlopig zegt mijn gevoel me dat ik zoiezo voor die 10km wil gaan... waarom stelt een mens anders doelen he. Alleen spijtig dat ik dan het vriendenweekend mis  . Hoh, nu breng ik mezelf weer aan het twijfelen. Gelukkig heb ik nog even tijd om te beslissen.

12-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Vandaag opnieuw wezen lopen... om de één of andere reden wou ik eens testen hoelang ik over die 5km momenteel zou doen... heb dus ferm doorgelopen... en mijn km-tijden lagen altijd een tikkeltje boven de 6min, maar nooit zo heel ver weg... 30min op Pinkstermaandag... het moet gewoon gaan lukken! Eindtijd was nog geen 31min... dus goed bezig he... al zeg ik het zelf 
Een uur aan een stuk dit tempo volhouden, dat is vrees ik nog een beetje vroeg... maar waar een wil is is een weg.

Woensdag terug training met DCLA. Ik kijk er echt al naar uit. Hopelijk valt het opnieuw zo goed mee!

11-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Het blijft hier eventjes stilletjes... nu ja... niet dat ik aan het opgeven ben hoor.
Na de zalige atletiek-training van woensdag, was ik precies toch een beetje meer moe dan ikzelf gedacht had.

De donderdagavond zwemtraining wilde maar niet vlotten... heb alles zonder problemen uitgedaan, maar mijn beentjes voelden aan als lood... het wou precies gewoon niet vanzelf gaan... de fut was er een beetje uit.
Dus maar aan mezelf beloofd: "Sofie morgen bouw je een rustdag in, want anders wordt je nog overtraind en vallen al die goeie plannen nog in duigen"

Vrijdag bleek een baaldag te zijn op het werk. Eén van mijn patiënten kwam 's morgens binnen met dyspnee... en tegen dat ik 's avonds op het punt stond om te vertrekken, was ze volledig geïntubeerd en gecrashed... De hele dag was ze beetje bij beetje achteruitgegaan om dan rond 6u te crashen... de verpleging is dan altijd zo lief en vriendelijk te vermelden dat "zij dit al lang hadden zien aankomen"... dat zij er de hele dag niet geweest waren en de patiënt sinds 10min kennen en dat ze net in die 10min crashed, dat vergeten ze even... baal baal baal... want een fijn gevoel hou je daar zoiezo niet aan over... en met zo'n supportieve verpleging... nu ja... wat ik dan normaal gezien doe is gaan lopen... maar nu had ik dus aan mezelf beloofd dat niet te doen, want had donderdag echt het gevoel over de limiet te zitten en een echte 24u rustdag nodig te hebben... dilemma...

Wat heb ik dus gedaan... (typisch vrouwelijk)... pak chips voor de computerTV... 
eigenlijk ook niet echt goed voor het gemoed... (waarom denkt een mens dat toch op zo'n moment dat dat troost gaat bieden?)

Vandaag is een dag om me te herpakken... alleen is de hele dag al volgepland... dagje Brussel met vrienden... dan in de namiddag Flashmob voor Mobile School... dan naar Mechelen voor een Babyborrel... en dan mijn oma hier op bezoek in Leuven... (en die is kuisverslaafd... dus we zullen het hier maar een klein beetje proper maken op voorhand)... dus het zal opnieuw voor morgen zijn... op de finse piste in het natuurpark in Deinze... ik kijk er al naar uit!

08-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Vandaag was DE dag... voor het eerst in mijn leven zou ik bij een atletiek-club binnenstappen en verdorie zelfs meetrainen. 

Ik kon mijn laatste patiënt niet snel genoeg doorbrieven toen het 18u werd... spijtig genoeg dacht mijn baas daar anders over en nam mijn collega nog even mee op toer... 18u15... het was zover... in de startblokken, klaar... start. Het werd een klein spurtje. Want het huis was volledig groenten en fruit vrij... en een mens moet nog eten ook... dus die winkel, daar moest nog gepasseerd worden vanavond.
Het werd een gehaast van jewelste, maar om 19u10 stipt stond ik klaar bij DCLA Leuven. Fieuw. Eerste deel van de missie al reeds geslaagd.

Met een klein beetje schroom liep ik de cantine binnen.. dé plek van afspraak. Veel volk daar... maar wie moest ik nu aanspreken??? De eerste de beste vastgeklampt... en bleek dat toch wel niet de goeie te zijn zeker... beginnersgeluk!

Er zijn eigenlijk 2 groepen... de beginners en de gevorderden. Zelf had ik gedacht met de beginners mee te gaan. Maar neen, zo gaat dat daar niet. De trainer sloeg een snelle, maar (hopelijk) deskundige blik op mijn billen... en hup het was beslist... ik zou met de snelle groep meegaan... ok dan (heb het maar als een compliment aangenomen). Nog snel even gezegd dat ik echt geen 10km per uur loop. Dat ik met 8 of 9 km al blij ben. Maar dat zou allemaal geen probleem zijn, ik zou het wel zien.

Het bleek een sympathieke bende te zijn. Ik kwam net op het goeie moment want zondag hebben ze een 21km wedstrijd gepland en in de aanloop daarnaartoe hadden ze serieus wat kilometers gedaan, maar vandaag was een RUSTIG DUURLOOPJE VAN 50 MIN. De afgelopen weken liepen ze af en toe 1,5u en soms zelfs 2u. Inderdaad... kwam ik op het goeie moment... 50min is voorlopig genoeg... mijn hoofd begint te tollen alleen al bij het idee aan 90min lopen...

Maar zo gezegd zo begonnen, een kleine start kreet en we waren vertrokken. In het begin ging het zeeeer rustig... ik dacht... dit red ik wel... maar het tempo werd opgedreven... en opgedreven... uiteindelijk liepen we blijkbaar gemiddeld rond de 6min20 per kilometer. (als je weet dat ik tot nog toe 7min20 liep en dan al vond dat ik goed doorliep, dan besef je... ik heb mogen sjeesen). Het fijne was wel... ik heb de hele weg lopen babbelen met mijn buurvrouw. Af en toe eens een pauze om weer op adem te komen, gewoon te genieten. En ik moet eerlijk bekennen, vooral die buurvrouw heeft veel gesproken... maar ik kon toch af en toe een volzin er tussenpersen  
Mijn gemiddelde hartslag lag hoger dan gemiddeld, rond de 82% (166/min), wat eigenlijk al bij al nog meeviel. Maar eindelijk had ik het gevoel aan het lopen te zijn... niet meer dat slenterpasje... maar echt vooruitgang... tijdens het lopen werd ik met elke stap fierder op mezelf.  
Na 53min was het gedaan... en toen hadden we blijkbaar een kleine 8,5km gedaan... goed he!
Ik was moe, maar verre van kapot. Echt een fijn gevoel. En een goede recuperatie ook. Na enkele minuten was de hartslag al gezakt naar begin de 60%. Fijn toch he!

Alleszins iets om nog te doen. 't was echt een superervaring. Ook fijn om te merken dat een mens met een beetje groepsdruk tot vanalles in staat is wat hij op zijn eentje niet zou durven te proberen.

De trainer zei dat er normaal gezien binnen de groep verschillende groepjes worden gevormd. En dat er 1 groepje deze snelheid loopt, maar dan veel langer (1,5 à 2u per keer). (voor alle anderen was dit echt het recup-loop-ritme). Ik denk dat mijn buurvrouw ook in het traagste groepje zit... want zij vond dit tempo echt ook wel genoeg. 
De trainer stelde voor dat ik met hun groep verdertrainde en dat we in het begin zouden afspreken dat ze na een uur opnieuw langs de piste passeren zodat ik zou kunnen afhaken. Hij zei om dan om de zoveel tijd er een 5-tal minuten bij te doen, tot ik ook aan de 90min kom zoiets. 
1x per week (op vrijdag) is er piste-training. Dat moet ik dus nog ontdekken. Maar blijkbaar is dat in kleinere groepjes van ongeveer hetzelfde niveau toertjes in een bepaalde tijd op de piste lopen. Ik kijk er al naar uit!!!
(spijtig genoeg is er nu vrijdag geen training, gezien iedereen zich spaart voor de 21km van zondag... nog even geduld dus).

SAMENVATTING: de warme plek voor mijn loopvirus is vermoedelijk gevonden... nog even een paar keer meelopen... maar dan schrijf ik me denk ik echt wel in! 

05-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Ik heb besloten mijn goede plannen... en dat momenteel zeer prikkelende loopvirus... te koesteren... het een warm plekje te bieden... met veel sociale support (en controle)... wat is beter om die koude, donkere wintermaanden door te komen dan een groep die elke week op je staat te wachten en het gewoon merkt als je aan het opgeven bent... 

DUS...

Heb besloten dat ik me bij een club ga aansluiten.
En je raadt het nooit... maar na lang zoeken op het internet... blijkt de befaamde atletiekclub hier quasi recht voor de deur (ja,ja, al die van op de finse piste) een ware JOGAFDELING te hebben. Ideaal. Ik heb woensdag al mijn eerste proefles. Hopelijk valt het wat mee. Zou fijn zijn. Dan kan ik hopelijk volgend jaar rond deze tijd gewoon verderbouwen, in plaats van helemaal van nul te moeten herbeginnen... misschien zit er dan ooit wel echt progressie in.
't Is echt wel een goeie atletiekclub... een goeie naam hier in de buurt... maar ik ging er dus stomweg van uit dat die zich wel te goed zouden voelen om joggen in hun disciplines op te nemen... niet dus... wat een blunder van mij... (nu, heb het excuus dat ik hier nog maar 9 maand woon, en de atletiekclub nog maar 7 maand ken... maar in al die tijd had ik dus nog geen enkele keer de moeite gedaan om naar hun site te surfen... SCHANDE!)

03-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Eigenlijk was er vandaag niks gepland... tot een vriendin die het loopvirus via mij te pakken kreeg vertelde dat ze eigenlijk plande vanavond nog te gaan lopen. We zouden samen koken 's avonds... en uiteindelijk zijn we samen vertrokken voor het eten...

't Was echt fijn. Voor ons allebei. We lopen eigenlijk knal hetzelfde tempo momenteel, dus da's echt wel fijn. Het is dus weer een uurtje geworden... maar deze keer met een echte warming up en cooling down... ZEEEER langzaam gelopen toen... dus de gemiddelde snelheid lag iets lager... maar in het trainingsstuk was het eigenlijk zoals altijd de laatste tijd.

Het loopt echt vlotjes. Ik moet alleen oppassen dat ik geen blessures krijg door te enthousiast te zijn.

Morgen staat er, zoals elke zondagmorgen, een goed halfuurtje zwemmen op het programma... een goeie anderhalve kilometer zal dat worden vermoedelijk... maar geen enkele gewrichtsbelasting van mijn beentjes... ideaal dus.
Maandag wordt een volledige rustdag... en dinsdag ga ik er opnieuw voor!

01-05-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Vandaag moest ik opnieuw pas om 14u00 werken, deze voormiddag dus rustig wakker geworden... ontbijtje... loopje...
zalig genieten.

De intervaltraining van week 2 met Evy stond op het programma... dat ging opnieuw vlotjes. Deze keer was het 6x 100m versnellen... normaal moet je dat in 30sec doen, maar heb nog moeite om dat in te schatten... eens is het 25sec, dan weer 32sec... dat zal wel komen zeker... 't zal ook wel niet zo precies moeten zijn veronderstel ik?

Alvast, het was leuk. De tijd vloog voorbij, was echt leuk! Ik ben opnieuw op de finse piste van 1km toertjes gaan lopen, om lang te lopen steekt dat tegen, maar voor intervallen is het ideaal, om de 100m is er een bordje zodat je goed weet waar je zit en je ook goed kan inschatten wanneer je mag stoppen met lopen.

Het is echt zo fijn om terug bezig te zijn. Ik snap niet meer waarom ik dit 10 maand heb laten liggen.

30-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Vandaag, toen ik buitenkwam uit de bunker van de spoedgevallen van Gasthuisberg (nergens daglicht beschikbaar), zo genoten van het zonnetje, dat ik stantépédé Greetje belde en we afspraken samen te gaan lopen.

Het was zalig... en we hadden veel te vertellen... plots waren we alweer een uur aan het lopen... toen bleken de beentjes het toch te beginnen voelen... geen pijn... maar een vermoeid gevoel... Eigenlijk wel leuk.

Het ging weer easy, echt leuk!
Ik geniet er superhard van! Lopen is zalig!!! 

26-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Vandaag opnieuw goed verdergegaan. Ik ben fier op mezelf  

Gisteren in Deinze bij mijn ouders toegekomen. Deze morgen (na wat paswoord problemen) Evy opnieuw gedownload en geïnstalleerd op mijn nieuwe mp4-speler... leve de Aldi. En dan op naar de Brielmeersen (een natuur-dierenpark hier met zalige finse piste van 2,5km door de natuur) waar ik de volle 2 rondjes liep. Dat begint al beter te gaan. 

Heb 36min gelopen. Het ging echt vlotjes. Bovendien zit ik al verder dan vorig jaar op dit moment in de opbouw. Toen herinner ik me zeer teleurgesteld te zijn geweest dat ik een paar 100-en m tekort kwam om de 5km uit te lopen... en nu was ik er gewoon! Dat beloofd voor binnen 10 weken 

Week 3... here i come!

25-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Gisteren training overgeslagen... 

Na een hele nacht mensen te zien die dachten dat ze elk moment dood konden gaan, maar eigenlijk niks de knoppen hadden ... daarna 3u toeren bij alle patiënten die wel effectief iets hadden... 't was 11u00 tegen dat ik thuis was... dronken van vermoeidheid... in plaats van de geplande training 's avonds is het een dagje en nachtje slapen geworden... 
Vandaag, zaterdag, vanalles gepland, maar hopelijk vanavond nog even tijd voor een loopje in het park bij mijn ouders.
Zou fijn zijn.

Heb ondertussen vol goeie moed nog een tweede stratenloop toegevoegd aan de kalender... 24 mei (Pinkstermaandag) de Knack Ladies Run in Kortrijk! Ik ga voor een redelijke tijd op de 5km. (wordt trouwens mijn allereerste 5K wedstrijdje)... spannend! (en motiverend)

24-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Hier ben ik weer.
Ondertussen een nieuw loopje gedaan gisteren... maar man... dat ging minder vlot dan verwacht. Tot nog toe eigenlijk niet veel problemen gehad... alles op het gemakje, rustig lopen, genieten... maar gisteren was het toch even anders.

Met de fiets, vol goede moed, naar de finse piste gegaan. Tot daar toe alles ok. Op de finse piste zijn de rondjes juist 1km... na een tijdje een beetje eentonig, maar wel handig om eens te weten hoe ver ik net loop. Bovendien stond de allereerste intervaltraining op het programma, dus dan zijn 100m aanduidingen wel handig. Zeer lichte intervaltraining stond op het programma, 3x 100m in 30sec in een totaal van 5km, ik dacht... een makkie.

Niet dus. Ik kwam toe op de finse piste, bleek de hele atletiek-club van Leuven daar bezig... veel volk... veel strakke pakjes... snelle benen...  Mezelf overtuigd dat dat allemaal mooi was, maar dat ik toch mooi mijn eigen ding zou doen. Maar na het eerste opwarmingsrondje werk ik misselijk, een zwaar gevoel op de maag, het gevoel dat als je nog verder gaat, alles er in sneltreinvaart terug gaat uitkomen. (Gelukkig alleen dat gevoel). Nu, heb dat al nog gehad, en meestal gaat het over met gewoon op het gemakje verder te doen. Heb mijn rondjes verder gelopen en versnellingen gedaan en nooit het gevoel gehad dat ik op mijn tandvlees zat, maar evenmin dat het "vlotjes" ging, en dat nauseus gevoel heeft met de hele tijd geaccompagnieerd... niet echt super  

Nu, ik heb mezelf al getroost met het idee dat ik momenteel de nachten werk... dat heel mijn ritme in de war is... en dat het lopen daar geen deugd van heeft... 
Nu maar duimen dat het volgende week weer beter gaat... (zal ook wel  )

22-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

He allemaal,

Ik ben sinds 1 weekje opnieuw aan het lopen... na 10 maand volledige loop-stilte, heeft de loop-microbe me toch weer te pakken gekregen... alles begint weer te kriebelen... en als ik tijd zou hebben, zou ik me moeten tegenhouden om er elke dag vandoor te gaan (gelukkig dat mijn werk veel uren opslokt... anders zou het ongezond worden  )

Ondertussen al 3 trainingen achter de rug... 60min... 40min... en vandaag 45min. Heb het plan om langzaam aan een beetje tijd te oefenen, kwestie van weer gewoon te worden om 60min een inspanning te leveren, mijn gewrichten zich weer wat te laten aanpassen om dan nadien met intervalletjes een beetje aan het tempo te gaan werken.
Momenteel is dat tempo alles behalve... km-tijden van rond de 7 à 8 min... persoonlijke records gaan daar niet mee gevestigd worden... maar in 10 weken tijd zal dat hopelijk wel lukken.

Doelstelling: mijn persoonlijk record op de 10km verbeteren... momenteel staat dat op 01:01:35... en ik wil echt zeer graag onder het uur duiken... iets dat met een 5 begint dus.

26 juni... Dwars door Geel... here I come!

19-04-2010 om 00:00 geschreven door Sofie  

Het is achter de rug! De 20km van Brussel zijn gelopen... en ik was er bij... HOE is een andere vraag.

Zoals al vermeld op de blog... de voorbereiding was aan het slabakken... stress voor examens, uren studeren, powerpoints die er op het laatste moment bijkomen en werkweken van 104 uur doen er geen goed aan... 
Geen tijd om te trainen... en de conditie die door het slaapgebrek alleen maar erger wordt. Op den duur werd het kiezen tussen slapen en trainen... en dan heb ik maar voor slapen gekozen. Zonder slaap heeft trainen, dacht ik, toch geen zin.

Dus zondagmiddag vol goede moed, maar met realistische verwachtingen stond ik aan de start van die 20km.

Het startschot werd gegeven en 11 minuten later was het aan mij. In het begin leek het nog redelijk te gaan. Het was alleen pokkewarm. Ik heb de eerste 3km de man van "2u00" gevolgd en eigenlijk ging dat vlotjes. Maar plots werd het echt veel te warm... de massa werd op de één of andere manier weer dichter op elkaar... minder plaats om te lopen... en bij momenten stonden we gewoon stil te wachten tot er weer schot in de zaak kwam. Allesbehalve vlotjes dus. Na nog geen 4km voelde ik al dat ik het zo niet lang zou volhouden. Ik kreeg verdorie al een 'zuur' gevoel. Ben dan maar aan het recup-tempo gaan lopen met in het achterhoofd dat ik even zou recuperen en er dan weer volop zou invliegen. Het ging ook even weer beter... de hartslag zakte mooi onder de 80%, er was af en toe wat schaduw om de zon te vermijden... het ging beter... maar ondanks al dat bleef het pijnlijk gevoel in de benen.

Om een lang verhaal kort te maken. Ik heb de hele loop gedaan op een hartslag van 80%, maar het zuur gevoel is nooit meer weggegaan... het was zelfs zo erg dat ik in de laatste meters zelf geen beetje versnelling meer kon geven. Ik heb heel hard mezelf moeten afbeulen... maar ik ben geen enkele keer gestopt met lopen, heb dus nooit gestapt... en daar ben ik best fier op. Alhoewel het voor mij tijd vermoedelijk beter was geweest als ik gestapt had... de mensen die stapten gingen soms sneller dan mij (zij die aan snelwandelen deden wel te verstaan)

Het verliep dus rampzalig.
De tijd is navenant... verschrikkelijk... laten we het daarbij houden. 

Na het lopen metteen gestreched... maar ondanks alles was ik vandaag pokkestijf... trappen doen is een marteling.
Ik ben vandaag met mijn familie gaan fietsen... dat geeft wel deugd gedaan... een deel van de stijfheid is er nu toch uit. 

01-06-2009 om 19:29 geschreven door Sofie  

Na 2 weken niks doen behalve blokken, werken en kuisen, heb ik gisteren opnieuw mijn loopschoenen aangeknoopt om een uurtje te gaan lopen. Geen idee hoe ver ik gelopen heb, maar het deed deugd.

Het schema is, zoals wel te verwachten valt, volledig naar de knoppen, maar toch ga ik nog voor die 20km van Brussel.

Woensdag wordt het ofwel 90min loop, ofwel Yasso's 6x. Ik zie nog... en dan is het vrijdag het andere.
Zaterdag is het opnieuw werken... en dan zondag wordt het weer een rustig loopje.

nog 12 dagen en het is zo ver... opnieuw op naar de 20km van Brussel.

19-05-2009 om 18:02 geschreven door Sofie  

Verdorie toch, deze week ging niet zo goed.

Na de tempo-loop van dinsdag, moest ik eigenlijk op donderdag opnieuw een Yasso's loop doen. Bleek uiteindelijk dat ik pas om 18u45 op mijn werk kon vertrekken (ipv 18u) en dat er dus maar 15min meer over warmen totdat mijn wacht begon en ik in het andere ziekenhuis aanwezig moest zijn. 15min is net genoeg om op te warmen... dus geen Yasso's op donderdag.

Toen werd het vrijdag. 24u van wacht terug in Maria's Voorzienigheid. Niet gelopen dus.

Zaterdag doodmoe naar huis teruggekeerd na een nachtje goed doorwerken (waarom komt iedereen toch 's nachts naar de spoed?) Dus bedje binnen en dan nog een klein beetje proberen te blokken. Ik weet ondertussen al dat lopen na een nachtwacht fataal is... dus heb me maar kalm gehouden.

Die 90min loop was voor zondag.

Zondag deftig beginnen blokken vanaf 's morgens vroeg. (Het examen komt alsmaar dichter... op 9 mei is het zover)
's Middags begonnen aan de presentatie over antibiotica die ik op maandag moest geven. Had ik dat toch even onderschat. Plots was het 18h en was ik nog niet eens in de helft. Om dan te zeggen dat je even gauw 2u30 pauze neemt om te gaan lopen... ik kan het je verzekeren... dat doe je niet. (Heb uiteindelijk zonder lopen nog tot 02h00 's nachts gewerkt... dus dat lopen kon er echt wel niet meer af.)

Vandaag nog de laatste dingetjes veranderd. En dan deze avond mijn presentatie gegeven. Is allemaal goed meegevallen... maar dus weer niet gaan lopen.

Vanavond kruip ik maar eens vroeg in mijn bedje... morgenavond doe ik absoluut mijn best. Dan is het alweer een week geleden dat ik mijn sportschoenen aanhad. De tijd gaat snel zeg.

04-05-2009 om 21:52 geschreven door Sofie  

Mijn blog loopt achter... maar kom... ik loop nog steeds.

Gisteren mijn allereerste tempo-loop afgewerkt... blijkt dat ik er toch ietsje te veel voor gegaan ben. Eigenlijk is het ritme blijkbaar 6min11... maar dat had ik in het begin toch iets te kort in mijn hoofd... heb goed doorgelopen... een beetje te goed vrees ik... en eens je bezig bent is het moeilijk om zogezegd "op te geven" en trager te gaan lopen.

Volgende keer begin ik gewoon trager. (De eerste 500m was trouwens opwarmingsloop... vandaar de iets langere tijd.)

Ik had ook ongelooflijk veel geluk. Ik ben gaan lopen net toen het gedaan was met regenen (toevallig trouwens), alles lekker nat en fris. De nieuwe zonnestralen op de regendruppels. Best mooi. (Alleen waren de vliegen/muggen - van die kleine zwarte vliegende dingen - ook weer van de partij... het liefst in zwermen... en menigeen heeft z'n dood in mijn mond / ogen / neus gevonden.)

Tijdens het stretchen achteraf begon het wat te miezeren... en toen ik terug naar de auto aan het stappen was, was er opeens een hevige regenbui... een mens zou op slag doorweekt zijn... met een pracht van een regenboog ! Zalig!

29-04-2009 om 23:11 geschreven door Sofie  

Het loopschema tot de 20km is opgesteld.

Elke week doe ik

- een duurloop, elke week met 5 à 10 min verlengend.
- een kortere tempo-loop (of duurloop, ben er nog niet helemaal uit) van 40min
- een Yasso's 800 training aan 35sec per 100m, met als bedoeling elke week 1x 800m extra te lopen

Heb ondertussen al

- 1x een Yasso's 800 training afgewerkt. 4x 800 + recup. En dat ging vlotjes, die 35sec per 100m is niet eens zo heel rap, maar ik veronderstel dat als het aantal keer 800 gaat verhogen, dan het wel lastiger zal worden. Ben al lopend wel het sleuteltje van mijn fiets kwijtgeraakt, waardoor ik achteraf nog 2500m met mijn fiets op de rug naar huis heb mogen stappen ( mijn schouders zijn er nog steeds blauw van )

- 1x een lange duurloop van 1uur 15min. Heb 10km gelopen. Een stuk trager dan op de 10km van Oostende, maar de gemiddelde hartslag was 80% (waar die in Oostende meer dan 85% was)

Dus nu komt dinsdag een kortere loop. Ik weet niet goed in welk tempo ik die moet lopen. Ik zie wel. Ik zal hopelijk wel voelen wat goed aanvoelt.

27-04-2009 om 17:54 geschreven door Sofie  

Vandaag 35min heel erg op het gemakje en vlotjes gelopen... getuige de gemiddelde hartslag van 76%... het tempo lag op 7min23 per kilometer. Je raadt het nooit, maar helemaal op het gevoel loop ik effectief de trainings-snelheid die de website van Runners World voorstelt gebaseerd op mijn 10km-tijd.

Had heeft wel mentale overredingskracht nodig gehad... het doel is plots bereikt... en wat doen je dan nadien... het volgende doel stellen dus... nu gaan we echt voor de 20km door Brussel... alhoewel ik nog aan het twijfelen ben om eventueel toch de 15km door Brugge mee te nemen. 

Mijn andere vooropgestelde trainingsritmes zijn:

7:23 min/km	Easy run training pace
6:11 min/km	Tempo run training pace
5:36 min/km	Maxmum oxygen training pace
5:11 min/km	Speed form training pace
7:23 - 8:17 min/km	Long run training pace
4:37 min/800	Yasso 800s training pace

Ga beginnen met een schema op te stellen voor de komende weken. Kwestie van weer iets te hebben waaraan ik me kan houden en me slecht kan voel als dat niet lukt. Dat zal beter zijn voor de motivatie.

21-04-2009 om 23:11 geschreven door Sofie  

Al een hele tijd was ik ingeschreven voor de 10km van Oostende, maar toen bleek het dat weekend ook Mobiele School kamp te zijn. Zo'n weekend-kamp is er maar 2x per jaar en wilde ik eigenlijk liever niet missen. Vandaar was ik ingeschreven voor de 2.

Toen werd het vrijdagavond. Ik kwam om 19u doodmoe thuis van een dagje werken... de volgende morgen om 09h00 begon het "Mobiele School"-kamp in Leuven... de eerste vraag die gesteld moest worden: ga ik vanavond naar Leuven zodat ik een beetje kan uitslapen, of ga ik morgen naar Leuven, maar sta dan wel voor 07u00 op.

Het werd het eerste. Nog snel die zak gemaakt en weg was ik. Totaal de verkeerde trein genomen... maar uiteindelijk toch in Leuven op mijn bestemming aangekomen rond 23h00.
Doodmoe eigenlijk toen al... maar je kan toch moeilijk op kamp toekomen en metteen je matje uitrollen en slapen. Dus nog even gezellig bij de rest gezeten tot 0h00 en dan bedje binnen.

Lekker geslapen. Volgende dag klaar voor een heerlijk dagje "mobiele school"-kamp. Zeer plezant allemaal. Om 0h30 zit de laatste activiteit erop. Ik doe nog even mee met het "fuifje" en besluit dan om 01h00 als een van de eerste mijn matje en slaapzak op te zoeken. 

Lekker geslapen tot 04h00... toen was iemand al dansend door zijn voet geschoten. Een superdikke enkel... ongelooflijke pijn... en alles stond wel wat scheef. Vrije tijd of niet... dokter, dat ben je altijd en overal. Na druk overleg werd uiteindelijk toch besloten mij wakker te maken. Even goed onderzocht, en toen maar besloten door te sturen naar de spoedgevallendienst. (Als internist ben ik geen krak in orthopedie, maar kom... the basics, dat lukt nog net). Om 05h00 zat ik er terug in, maar eerlijk gezegd, heb ik nadien amper nog geslapen.

De volgende morgen kwam veels te vroeg en ik dacht..." ik ga al blij mogen zijn als ik die 10km volhoudt."

Na een heerlijk ontbijt, nog een kort overleg en met 3 bananen op zak vertrok ik naar die allereerste 10km van Oostende.
Na 2uur treinen kwam ik ter plekke aan, ondertussen was het 14h00. De lopers kan je zo uit de massa halen, metteen leerde ik dus wat mensen kennen en samen gingen we op zoek naar de startplek.  
Vlug mijn nummer gaan afhalen, de kleedkamers gezocht en gevonden, mijn tas afgegeven en beginnen opwarmen.

Rond 14h45 ben ik naar de startplek gegaan en stond ik samen met een hele massa te wachten op de start. Stipt om 15h00 vertrok de race... en een goeie 2min later begon ook mijn race.

In het begin werd ik meegezogen door de massa. Ergens is het niet tof als iedereen je voorbijsteekt, je zou maar eens plots als laatste aan het lopen zijn, dus probeer je bij te blijven... om dan te merken dat je hartslag voor die eerste kilometers toch te hoog aan het worden is. Even wat vaart minderen dus. 

Km 1, 2, 3 volgden elkaar gemakkelijk op. Ik had uiteindelijk mijn tempo gevonden en een paar mensen rond me liepen aan dezelfde snelheid. We liepen niet echt samen, maar een paar kilometers lang, zaten we toch constant in elkaars buurt.

Km 4... de eerste bevoorrading... een halve liter fles... veels te groot joh! Een vreemd gevoel trouwens. Je kan dat ding niet in 1 keer leeg drinken... een paar slokken zijn voldoende... maar ergens heb je schrik om het ding weg te smijten... je zou maar eens nadien dorst moeten krijgen... een moeilije beslissing, maar heb die halfvolle fles uiteindelijk toch maar op de grond achtergelaten.

Km 5... we zijn in de helft en dat gaat vlotjes. Mijn tijd per km is lichtjes aan het toenemen... maar ik besluit een klein tandje bij te steken om constant te blijven. Een relatief hogere hartslag kan ik een half uur zeker volhouden, dus dat moet lukken.

Km 6... nog maar 4km meer! We zijn er bijna. De versnelling wordt nog maar eens opgedreven. Ik zorg er wel voor niet boven de 88% te gaan. Maar eigenlijk loopt dat allemaal zeer vlotjes. Heb zelfs nog tijd om af en toe een praatje te doen met het meisje in de blauwe-met-witte-streepjes T-shirt naast me.

Km 7... nu komt het einde echt wel dichtbij... het meisje met de blauwe-witte-T-shirt valt af, maar ik doe dapper verder.

Km 8... we komen de zeedijk op. De wind waait hier best hard... en natuurlijk in de verkeerde richting ;-(  en ik loop net helemaal alleen... niemand om achter te schuilen. Ik besluit nog een tandje bij te steken. De hartslag gaat nu wel boven de 90%, maar kom... we zijn er bijna... en eigenlijk weet ik dat ik zelfs dat meer dan 30min volhoud. 

Km 9... nu is het wel zeer dichtbij. Ik heb echt het gevoel dat ik nog fris zit en de eindmeet is visueel in zicht (wat wil je ook anders met zo'n grote boog op een vlak strand)... dus nu ga ik er helemaal voor. Die laatste km is een echt sprintje geworden...

1:01:35... ik ben aan km 10! Fijn fijn fijn. Ik heb het gehaald !!!

Net niet binnen het uur, maar toch wel een stuk beter dan die 70min van de training een week geleden. Ik ben fier op mezelf en eigenlijk voel ik me nog steeds niet kapot. Ben uiteindelijk dan maar teruggelopen naar de startplek... compleet verkeerd gelopen... maar uiteindelijk toch toegekomen. 
Nog een warme douche en de eerste 10km-loop zit er op.
Fier loop ik met mijn medaille in de zak naar het station. Dit neemt niemand mij nog af ;-)  

20-04-2009 om 00:00 geschreven door Sofie  

Ik ben doodmoe... maar even vlug laten weten dat ik de 10km van Oostende uitgelopen heb... met gemak zelfs... geen seconde afgezien... (wel effe doorgebeten in het sprintje de laatste kilometer)

en mijn tijd...
die weet ik nog niet helemaal juist. Ik ben vergeten afdrukken toen ik over de meet ging. Was al mijn watertje aan het krijgen toen ik er plots aan dacht, en toen stond de teller op 01 uur 01 min 48sec. 

Net nu ik dit aan het typen ben, komt dit op de site te staan:

Daar ben ik ALLESZINS BLIJ mee !!!

Zoals gezegd... ik ben doodmoe...

niet alleen van die 10km... maar ook het vele treinreizen... het weekend van de mobiele school... en daarbij komt nog mijn verbrand gezicht... dat doet het vermoeid gevoel alleszins niet afnemen.

Een uitgebreid verslag volgt later.

19-04-2009 om 00:00 geschreven door Sofie