Hier ben ik weer. Ondertussen een nieuw loopje gedaan gisteren... maar man... dat ging minder vlot dan verwacht. Tot nog toe eigenlijk niet veel problemen gehad... alles op het gemakje, rustig lopen, genieten... maar gisteren was het toch even anders.
Met de fiets, vol goede moed, naar de finse piste gegaan. Tot daar toe alles ok. Op de finse piste zijn de rondjes juist 1km... na een tijdje een beetje eentonig, maar wel handig om eens te weten hoe ver ik net loop. Bovendien stond de allereerste intervaltraining op het programma, dus dan zijn 100m aanduidingen wel handig. Zeer lichte intervaltraining stond op het programma, 3x 100m in 30sec in een totaal van 5km, ik dacht... een makkie.
Niet dus. Ik kwam toe op de finse piste, bleek de hele atletiek-club van Leuven daar bezig... veel volk... veel strakke pakjes... snelle benen... Mezelf overtuigd dat dat allemaal mooi was, maar dat ik toch mooi mijn eigen ding zou doen. Maar na het eerste opwarmingsrondje werk ik misselijk, een zwaar gevoel op de maag, het gevoel dat als je nog verder gaat, alles er in sneltreinvaart terug gaat uitkomen. (Gelukkig alleen dat gevoel). Nu, heb dat al nog gehad, en meestal gaat het over met gewoon op het gemakje verder te doen. Heb mijn rondjes verder gelopen en versnellingen gedaan en nooit het gevoel gehad dat ik op mijn tandvlees zat, maar evenmin dat het "vlotjes" ging, en dat nauseus gevoel heeft met de hele tijd geaccompagnieerd... niet echt super
Nu, ik heb mezelf al getroost met het idee dat ik momenteel de nachten werk... dat heel mijn ritme in de war is... en dat het lopen daar geen deugd van heeft... Nu maar duimen dat het volgende week weer beter gaat... (zal ook wel )
22-04-2010 om 00:00
geschreven door Sofie 
|