LOTELINGROUTExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Afstand: 32 km
Bewegwijzering: knooppunten Fietskaart 2 antwerpen
Vertrekpunt: Zoersel a/d kerk KP54
Aard van de weg: Goed
Route : 54+55+92+93+94+95+04+96+97+17+15+02+05+06+07+91+54
ZOERSEL
- Ken je Hendrik Conscience nog? De auteur van De Leeuw van Vlaanderen leerde zijn volk lezen. Een ander bekend boek van Conscience, De Loteling, speelt zich af in het Boshuisje in Zoersel. De oude hoeve in het Zoerselbos is vandaag ingericht als taverne. Je kunt er bijna honderd verschillende bieren proeven.
Wie vandaag de bierkaart vraagt in 't Boshuisje in Zoersel en het hele rijtje afgaat, mag zich een kenner noemen. Of een zatlap. Toch heeft de uitbater niet de ambitie om zijn volk te leren drinken. Wel prijst hij zijn klanten spontaan het bier van Conscience aan: Loteling. ,,We hebben lichte en donkere Loteling'', zegt hij. ,,Het gaat om een soort trappistenbier dat exclusief voor ons gebrouwen wordt bij brouwerij Huygen in Oost-Vlaanderen.''
't Boshuisje ligt midden in het Zoerselbos. Met de auto kun je er alleen geraken via een smalle asfaltweg in Zandhoven, vlakbij afrit 20 van de autoweg E34. De meeste bezoekers komen daarom te voet, met de fiets of per paard. ,,Ruiters kunnen hun paard hier aan een boom vastbinden of in de wei zetten'', zegt Donald.
Vooral als je te veel Loteling hebt gedronken, blijkt een paard een verstandig transportmiddel. Zo herinnert Donald zich een klant die zodanig diep in zijn Loteling-glas had gekeken dat hij niet meer wist hoe hij thuis was geraakt. ,,De man werd 's anderendaags 's morgens wakker in zijn paardenstal, op de zadel van zijn paard. Het dier kende blijkbaar blindelings zijn weg naar huis'', lacht Donald.
Het is de streek waar het verhaal van de Loteling zich afspeelt
De Loteling was iemand die zich ingeloot had om dienst te nemen bij het leger
Het waren meestal arme boerenzonen die zich voor betaling de dienst overnamen van een
meestal begoede persoon
Wel ,deze route leid ons langs deze ,toch nog zichtbare arme mensen streek,en als je dan langs het
boshuisje,waar de schrijver zijn verhaal noteerde,fietst waan je jezelf terug in de tijd van toen
|