|
BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE
De
onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde waren, zo heette het, in
de eerste plaats bedoeld om tegemoet te komen aan het arrest van het
Arbitragehof (thans Grondwettelijk Hof) uit 2003. Volgens dat arrest
moest er een oplossing gevonden worden, die de "anomalie" - twee
arrondissementele kieskringen i.p.v. een provinciale kieskring in
Vlaams-Brabant, moest wegwerken. Let wel: een oplossing, niet
(noodzakelijk) een splitsing van het kiesarrondissement. Bovendien sprak
het toenmalige Arbitragehof zich enkel uit over de situatie over de
federale verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
Na zes
maanden van "discretie" mochten we het onlangs beleven dat in flarden
van een ontwerpakkoord gesproken werd over een inperking van de
koninklijke prerogatieven. Ook een staatshervorming, een herziening van
verscheidene grondwetsartikels en een splitsing van het gerechtelijke
arrondissement (en van de kieskring in de Senaat en voor het Europese
Parlement) liggen of lagen op tafel. Dit is een typisch voorbeeld van
een (communautaire) escalatiespiraal. Groen! koppelde zelfs de
afschaffing van de 5%-drempel aan haar steunverlening. Het spreekt voor
zich dat deze maatregelen niets meer te maken hebben met de kieskring
BHV. Dan nog liever een behandeling in de Kamer.
België is heus niet in
gevaar, ondanks alle stoere "Vlaamse taal" die men her en der hoort. De
ironie van het lot is overigens dat zelfs in een onafhankelijk
Vlaanderen dit "probleem" niet van de baan zou zijn, wel integendeel.
Vlaanderen zou dan (minstens) Brussel en de faciliteitengemeenten
verliezen en verplicht worden om het Minderhedenverdrag zonder meer goed
te keuren. En dan zwijgen we nog over de exponentiële verfransing,
mocht Wallonië in één of andere vorm aansluiting bij Frankrijk zoeken.
Vinden de Vlaams-nationalisten misschien dat ze sterker staan tegenover
Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk dan tegen een
anderstalige minderheid in België? Men zou het nog gaan geloven ook.
BRACKE
Net als vele Belgen, deel ik de
bekommernis van de Heer Siegfried Bracke. Terecht stelde de voormalige
journalist dat een grote staatshervorming onontbeerlijk is om België
opnieuw op gang te krijgen.
Wel stel ik me de vraag hoe de N-VA dit gaat
verwezenlijken door ... een splitsing van ons land.
De verstandige
lezer zal er het zijne van denken...
COMMUNAUTAIRE REL
N.a.v. het communautair akkefietje
met Geert Bourgeois (N-VA) en Olivier Maingain (FDF) als
hoofdrolspelers, lees ik in uw dagblad (2.04.10) een aantal reacties die
de wenkbrauwen doen fronsen. Een aantal lezers noemt het FDF - of de
Franstaligen - imperialisten die Vlaamse gemeenten willen verfransen of
inlijven bij Brussel. Nochtans is de verschuiving van de taalgrens een
grondwettelijk ingeschreven mogelijkheid (art. 4 Belg. GW) en derhalve
is die eis perfect wettelijk, wat natuurlijk niet betekent dat hij
ingewilligd moet worden. Heel anders ligt het dossier BHV. In
tegenstelling tot wat sommige lezers schrijven "moet" deze tweetalige
kieskring helemaal niet gesplitst worden. Nergens in de Grondwet of in
eender welke Belgische wet staat dat kieskringen moeten overeenstemmen
met taalgrenzen. Tenslotte haalt men in de lezersrubriek hier en daar
zwaar uit naar "de Walen". "De Vlamingen" zouden, zo heet het, "de
geldkraan" moeten toedraaien. Wat dan met de Vlaamse gemeenten zoals
Ieper, Maaseik, Tongeren etc. die vandaag transfers vanuit het zuiden
ontvangen? En, last but not least, sedert wanneer is Olivier
Maingain een "Waal"? De man is inwoner van Brussel, tot nader order de ...
hoofdstad van Vlaanderen.
|
