Bruno Yammine, Belg en anti-separatist!
Foto
Inhoud blog
  • LLB
  • VRAGEN AAN DE N-VA
  • Nog steeds actueel
  • Nieuw bericht
  • N-VA kondigt daling transfers aan !
  • Brief, gedeeltelijk gepubliceerd in HLN d.d. 15 januari 2012
  • grappig
  • Analyse intéressante (LLB)
  • 'De formatie is dood'
  • Onvoorstelbaar
  • Vervolg
  • Meer gedetailleerde weergave communautaire nota EDR
  • De inhoud van de pre-separatistische nota EDR
  • grafiek
  • Uit LLB d.d. 23 juni 2011. Voor de reste: cordon médiatique................
  • goede tekst in De Tijd
  • Niet slecht van De Gucht
  • Altijd opnieuw: geld en grondgebied
  • VERLIEST VLAANDEREN BRUSSEL?
  • Interessante tekst ivm financieringswet en transfers
  • hoegin
  • Belachelijke politici nog eens ten strijde tegen koning, met hulp van
  • Verdacht ...
  • Ongelooflijk toch
  • Brief gepubliceerd in HLN d.d. 29 april 2011
  • Best onderhandelingen (sic) begraven
  • DWAALT B PLUS?
  • Allez, bijna-exit W. Beke: "Il a les mains vides et on tourne en rond"
  • Interessant
  • na meer dan 275 dagen ...
  • Ze weten het zelf niet meer
  • But do we care?
  • Politiek beneden alle peil
  • WERELDVREEMD
  • Bétonner le bétonnage : -)) (257 dagen na de verkiezingen!)
  • DS: de wanhoop nabij
  • Communautair bochtenparcours N-VA
  • 1815
  • De inhoud van de nota
  • Groninger Courant, 9 juli 1790, p. 1
  • AMSTERDAMMER
  • Interessant artikel uit LLB
  • GEEN AFBRAAK SENAAT!
  • Kaart met scholen in het VKN
  • BANAAL NATIONALISME
  • Uitstekende analyse W. Pauli (De Morgen)
  • BHV, Belgen in het buitenland: B.U.B. los over sp.a,VB,LDD,PVDA,PP,CD&V,Groen,RWF!!!
  • Prachtig stuk van Dave Sinardet! (zie vooral door mij aangestipt deel)
  • Reflecties bij deze verkiezingen.
  • CONFEDERALISME IN 15 VRAGEN EN ANTWOORDEN
  • OMTRENT ONWAARHEDEN
  • Wat lezersbrieven...
  • POLITIEK COMPLOT TEGEN MONARCHIE LAG AL IN MAART KLAAR - HEIMELIJK DUBBELSPEL DEHAENE/A. DE CROO
  • GEPUBLICEERD IN D.M. (22 april 2009)
  • IS BHV WEL ONGRONDWETTELIJK?
  • DS: wat men al niet leest in de gazet......................
  • COMMUNAUTAIRE NONSENS
  • KAN IEMAND NOG VOLGEN?
  • LEZERSBRIEF IN D.M.
  • EERSTE PAKKET STAATSHERVORMING = AANSLAG OP EENHEID BELGIË
  • Gelukkig Nieuwjaar
  • Heeft het VB zijn "grootste zwakte" gevonden?
  • Briefje naar Jan Peumans (N-VA)
  • UIT DGB (De Groene Belg) 208
  • ALLE ARGUMENTEN PRO TAALFEDERALISME ONTKRACHT!
  • Na SLP ook Vlaams Belang voor de bijl?
  • De begrafenis der SLP (ex-Spirit)
  • Zo voerde de Volksunie campagne in 1965
  • Interesante brief in De Standaard (15 juni 2009)
  • WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN CONFEDERALISME EN FEDERALISME?
  • De Kris Peeters zegt het eens goed
  • NU AL MASSAAL VERZET TEGEN AFSCHAFFING PROVINCIES
  • ONAANVAARDBAAR !
  • B.U.B. sterkste buitenparlementaire partij in Brussel-Vl. Parlement
  • Wie zit er achter het confederale plan van CD&V?
  • VERKIEZINGEN of DE GROTE LEEGTE
  • Interessant vraaggesprek met Ceyssens (VLD)
  • David Sinardet maakt brandhout van de Vlaams-nationalistische mythe
  • NOG OVER HET WOESTIJNVIS-FENOMEEN BDW
  • N-VA EN SPELLETJESPROGRAMMA'S
  • De lucide analyse van Dave Sinardet
  • Nationalisten VERLIEZEN zetels tov. 2004
  • Interessante tekst uit LE SOIR
  • B PLUS : EEN SEPARATISTISCHE CLUB
  • WAT IS HET BELGISCHE FEDERALISME?
  • Interessante tekst
  • EEN INTERPELLATIE
  • WAAR OPEN VLD ECHT VOOR STAAT
  • CAMPAGNE B.U.B. - BRUSSEL !
  • SEPARATISME: WIE GAAT DAT BETALEN?
  • DE WELDADEN VAN HET TAALNATIONALISME
  • TOFFE AFFICHE : -)))
  • DOOD VAN EEN STAATSMAN
  • ABICHT EN POLEN
  • Lezing K.Z.M.
  • NATIONALISME AANVALLEN, NIET DE ANDEREN
  • Brief in DE MORGEN 27/12
  • Gevonden op ... Facebook!
  • LETTRE AU SOIR
  • BRIEF NAAR BERT
  • Een interessant maildebat
  • BelgianJournal
  • De "Gravensteengroep" doet het weer...
  • NIEUWS
  • Mythe "gescheiden" media doorprikt
  • Yves Desmet, ge hebt gelijk.
  • POLITIEKE SOLIDARITEIT = FASCISME
  • 25 PUNTEN VAN KRITIEK OP HET TAALFEDERALISME
  • POLITIEK EENGEMAAKT BELGIË EVEN TOEKOMSTGERICHT DAN POLITIEKE EU
  • HET NON-PROBLEEM
  • Brieven naar dagbladen (waaronder enkele gepubliceerde)
  • Brieven naar dagbladen (waaronder enkele gepubliceerde)
  • Dit werd nog gepubliceerd
  • TAALNATIONALISME EN MORAAL
  • N.a.v. de nieuwe staatshervorming: Brieven naar kranten!
  • Grappig van n.Ga
  • Politicologen
  • Gezondheidszorgen
  • Confederalisme: Wanneer gaan ze het snàppen!?
  • WAAROM BELGIË EN TAALFEDERALISME ONVERZOENBAAR ZIJN
  • HISTORISCHE WORTELS TAALFEDERALISME
  • Kritische bedenkingen bij Nota-Verhofstadt
  • OPINIESTUK IN BRUSSEL DEZE WEEK
  • Virtueel België
  • REUNION?
  • TEWERKSTELLING
  • Opiniestuk gepubliceerd in DE TIJD van 8.01.08
  • ON SE MOQUE DE NOUS
  • ENKELE BEGRIPPEN KRITISCH ONDERZOCHT
  • TAALFEDERALISME
  • CONFEDERALISME
  • BETER BESTUUR?
  • TIENDUIZENDEN OP STRAAT VOOR BELGISCHE EENHEID
  • BELGEN ALLER PROVINCIES, VERENIGT U!
  • TAALPERIKELEN
  • POLITIEKE WIL
  • Regards sur la crise
  • Uitstekend stuk van VRT-journaliste
  • BEDENKINGEN BIJ EEN CRISIS
  • SPLITSING GEZONDHEIDSZORG
  • "Sicko" in België?
  • Brief naar HBVL
  • Brief naar De Standaard
  • ABVV TEGEN REGIONALISERING
  • LETERME II
  • Na 110 dagen politieke crisis
  • Oud-VSA-ambassadeur verdedigt België
  • MOETEN WE ONS HIERAAN VERWACHTEN?
  • Red de solidariteit!
  • CD&V EN NATIONALISME
  • Brief van mij vandaag in Het Laatste Nieuws
  • De VVB valt me zowaar aan!
  • VB verliest nazi-vriendjes
  • DEMOCRATIE IN ALLE TALEN
  • NOG MEER NIEUWS VH ANGELSAKSISCH COMPLOT
  • OMTRENT VB-betoging
  • Goed van onze politie
  • TUSSENKOMST MIEKE VOGELS (GROEN!) nav
  • HET RECHT OM BELG TE BLIJVEN!
  • "openhartig!?"
  • LEZEN EN HERLEZEN...
  • Daar komen de federalisten!
  • OPINIESTUK BPLUS IN LLB
  • IDENTITEIT
  • ALWEER ANGELSAKSISCHE ANTI-BELGISCHE ZEVER (uit "The economist")
  • NATIONALISME IS EEN DODELIJK GIF- (5.09)
  • Walter Zinzen: een verstandig man
  • Ayatollah Bart De Wever
  • nekeer lachen :-)
  • Gelezen in De Morgen
  • BRIEF IN HBVL (31.08)
  • Brief in D.S. (31.08)
  • BRIEVEN NAAR DAGBLADEN
  • Het einde 2.0
  • ONHEILSPROFETIEËN
  • Brief in D.S. (25.08)
  • BRUSSEL TSJECHISCH! (DS 22.08)
  • FORMATEURSNOTA II
  • HOE VB-PROPAGANDA WERKT
  • GOED OM TE HERLEZEN
  • GRAPPIG
  • UIT DE FORMATEURSNOTA
  • WAT WE AL WISTEN: 80% voor nationale eenheid
  • BERICHT
  • TOT (W)ELKE PRIJS?
  • DEHAENE
  • De informateursopdracht
  • ECOLO OVER STAATSHERVORMING
  • Naar een splitsing van arbeidsmarkt, justitie, gezondheidszorgen, mobiliteit en energie?
  • BLOMMAERT: MEEST NATIONALISTISCHE STREEK VAN EUROPA
  • DANK U FEDERALISME: Algemeen bestuur van België te duur
  • VB: HYPOCRIETE PARTIJ
  • BRIEF: EUROPA EN DE SCEPTICI
  • ACLVB: GEEN STAATSHERVORMING
  • "Er komt geen staatshervorming"
  • CV: Laster!?
    E-mail mij

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

    Blog als favoriet !
    Links
  • BPlus
  • Pro Belgica
  • BeCitizen
  • Blokwatch
  • Actua Belgica
  • Unitair: Leuvense studenten tegen separatisme
  • Pavia Groep (unitaire kieskring)
  • Bob Vangeel
  • BUB
  • Duurzaam België
    Rondvraag / Poll
    Wie wil u als premier?
    YVES LETERME
    GUY VERHOFSTADT
    Bekijk resultaat

    Gastenboek
  • Nederdaling Heilige leuvense Geest
  • XMET
  • Belgium
  • bruno
  • Nu moet het lukken

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Archief per maand
  • 03-2014
  • 08-2013
  • 06-2013
  • 01-2013
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 01-2010
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 10-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 04-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
    Foto
    Welkom op mijn blog! Reacties altijd welkom!
    IK SCHRIJF WAT IK DENK
    26-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De inhoud van de nota
    Volgende bevoegdheden worden gesplitst in de nota die zogezegd België moet "redden":

    1) de vaccinaties
    2) de vaccinatiecampagnes
    3) de budgetten voor de preventieve opsporing van aandoeningen
    4) de middelen gekoppeld aan het Nationaal Voedings- en Gezondheidsplan
    5) de middelen voor bewustmakingscampagnes voor tandhygiëne in scholen
    6) de gehandicaptenzorg
    7) de rusthuizen
    8) de verzorgingstehuizen
    9) de rustoorden voor bejaarden
    10) de centra voor dagverzorging
    11) geriatrie (inclusief de prijscontrole en het vastleggen voor erkenningsnormen)
    12) (functionele) revalidatie (idem)
    13) de geïntegreerde diensten voor thuisverzorging (GDT)
    14) de palliatieve zorgen
    15) de geestelijke gezondheidszorg
    16) het drugsbeleid
    17) de huisartsenkringen
    18) de impulseo-fondsen (hulp bij jonge huisartsen helpen bij de installatie van hun praktijk en stimulatie huisartsen om zich te installeren in zones die een tekort aan huisartsen kennen)
    19) het verslavingsfonds
    20) de tabaksontwenning
    21) het beleid aangaande verslaafden
    22) de aanvullende adviserende en normerende bevoegdheid inzake revalidatie en herscholing
    23) aanvullende kwaliteitsnormen inzake gezondheidszorg
    24) de nieuwbouw van ziekenhuizen
    25) de verbouwingen van ziekenhuizen
    26) de renovatie van ziekenhuizen
    27) het groot onderhoud van ziekenhuizen
    28) de kinderbijslagen
    29) het kraamgeld
    30) Het Fonds voor Collectieve Uitrustingen en Diensten (FCUD)
    31) de politierechtbanken
    32) de rechtbanken van eerste aanleg
    33) het vredegerecht
    34) de rechtbanken van koophandel
    35) de hoven van beroep
    36) de arbeidshoven
    37) de opleiding van magistraten
    38) de benoeming van magistraten
    39) de administratieve rechtscolleges
    40) de strafuitvoeringsbanken (gedeeltelijk)
    41) het positieve injunctierecht (gedeeltelijk)
    42) de justitiehuizen
    43) de geïnterneerden
    44) de gevangenissen
    45) het jeugdsanctierecht
    46) de wegcode
    47) het verkeersreglement
    48) het BIVV (Belgisch instituut voor Verkeersveiligheid)
    49) de technische controle van auto's
    50) de metrologie
    51) de rijopleiding
    52) de rijscholen
    53) de reglementering van de binnenvaart (inclusief de politionele bevoegdheid)
    54) de aanleg en aanpassing van spoorwegen (gedeeltelijk)
    55) de opleiding van werklozen
    56) de bestraffing van werklozen
    57) het doelgroepenbeleid inzake werklozen en meerbepaald: - de doelgroepgerichte activering van de RVA-werkloosheidsuitkeringen (Activa, Win Win, doorstromingsprogramma’s, Sine, startbaan, vrijstelling wegens beroepsopleiding)
    58) " " " de activering van het leefloon, de diverse ‘categorale’ RSZ-kortingen voor werknemers (50+, jongeren, langdurig werklozen),
    59) " " " werkgevers (+1+2+3 plan),
    60) " " " enkele specifieke sectoren (baggeraars, universiteiten, wetenschappelijk onderzoek, wetenschappelijke Maribel, jongerenbonus non-profit),
    61) " " " de RSZ-vrijstelling voor gesubsidieerde contractuelen (GESCO) ,
    62) " " " de fiscale vrijstelling op de bedrijfsvoorheffing voor enkele sectoren (baggeraars, sleepvaart, zeevisserij, koopvaardij, wetenschappelijk onderzoek, kunstenaars, onthaalouders)
    63) de nog federale programma’s voor de Plaatselijke Werkgelegenheidsagentschappen
    64) outplacement en meerbepaald: de inhoudelijke vereisten die niet vastliggen in de federale CAO’s 51 en 82
    65) " " de terugbetaling van de outplacementkosten aan de bedrijven (in het kader van herstructurering), inclusief de bestaande middelen
    66) " " het opleggen van een sanctie aan werkgevers die geen outplacement aanbieden
    67) " " De toeleiding tot de arbeidsmarkt van leefloners wordt eveneens overgeheveld
    65) de begeleiding van leefloners
    66) Het betaald educatief verlof
    67) het industrieel leerlingenwezen
    68) de loopbaanonderbreking in de publieke sector
    69) de economische migratie (de regelgevende bevoegdheid voor de arbeidskaarten A, B en C)
    70) de startbaanovereenkomsten in het kader van de ‘gobale’ projecten bij de Gemeenschappen en Gewesten
    71) de start- en stagebonus voor stagiairs uit het alternerend onderwijs
    72) de werkhervattingstoeslag voor oudere werklozen en éénoudergezinnen
    73) de sociale economie
    74) Het Belgisch Agentschap voor Buitenlandse Handel
    75) Het grootstedenbeleid
    76) De ontwikkelingssamenwerking
    77) de brandweer
    78) de civiele bescherming
    79) het federale crisiscentrum (gedeeltelijk)
    80) de afbakening van lokale politiezones (gedeeltelijk)
    81) de zones voor dringende medische hulpverlening (gedeeltelijk)
    82) het participatiefonds
    83) Finexpo
    84) de Belgische Maatschappij voor Internationale Investeringen (BMI)
    85) de Nationale Delcrederedienst (gedeeltelijk)
    86) het Belgisch Interventie en Restitutie Bureau (BIRB)
    87) het Landbouwrampenfonds
    88) het Federaal Impulsfonds voor Migrantenbeleid
    89) het Rampenfonds
    70) het Nationaal Instituut voor Statistiek (gedeeltelijk)
    71) de deontologische ordes (geneesheren, architecten…)
    72)  de Kruispuntbank van Ondernemingen (KBO) (gedeeltelijk)
    73) het Kruispunt van de Sociale Zekerheid (KSZ) (gedeeltelijk)
    74) het Nationaal Sociaal-Economisch Comité voor de Distributie
    75) het Rekenhof (gedeeltelijk)
    76) de woninghuur
    77) de handelshuur
    78) de pachtwet
    79) alle delen van het burgerlijk wetboek die betrekking hebben op onroerende goederen
    80) idem voor het kadaster
    81) idem voor de hypotheekkantoren
    82) het wetenschapsbeleid (meerbepaald de Interuniversitaire Attractiepolen en Technologische Attractiepolen) 
    83) de erkenning van toeristische centra (exclusief de arbeidsrechtelijke aspecten)
    84) de vestigingswet wordt geregionaliseerd
    85) delen van het telecommunicatiebeleid
    86) delen van het energiebeleid
    87) het dierenwelzijn
    88) de plantentuin in Meise
    89) delen van het asiel- en migratiebeleid
    90) het ambtenarenkorps van de deelstaten
    91) de filmkeuring
    92) de bevoegdheid voor onteigeningen, inclusief de aankoopcomités
    93)  het beheerscomité van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidzorg (gedeeltelijk)
    94) het verkeersboetefonds
    95) de Hoge Gezondheidsraad (gedeeltelijk)
    96) E-Health (gedeeltelijk)
    97) de beheersorganen van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen (gedeeltelijk)
    98) de personenbelasting (gedeeltelijk)
    99) de vennootschapsbelasting (gedeeltelijk)
    100) het kiesarrondissement BHV
    101) het gerechtelijk arrondissement BHV
    102) de Hoge Raad voor Justitie (gedeeltelijk)

    26-11-2010, 00:00 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    07-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groninger Courant, 9 juli 1790, p. 1
    Voor iedereen die denkt dat de Belgen in 1830 zijn uitgevonden.

    Bijlagen:
    Belgen.jpg (50.6 KB)   

    07-10-2010, 22:00 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    26-09-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.AMSTERDAMMER
    1

    Bijlagen:
    AM1.jpg (25.1 KB)   

    26-09-2010, 23:03 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    28-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Interessant artikel uit LLB

    En appliquant à la lettre le programme de la N-VA, le gouvernement fédéral deviendrait un vaisseau fantôme

    http://www.lalibre.be/actu/elections-2010/article/605495/en-appliquant-a-la-lettre-le-programme-de-la-n-va-le-gouvernement-federal-deviendrait-un-vaisseau-fa.html

    M.Bu.

    Mis en ligne le 28/08/2010

    Tour d’horizon du gouvernement fédéral si la N-VA mettait ses promesses en œuvre. Voilà une pléiade de têtes ministérielles qui roulent...

    C’est un exercice rhétorique auquel se sont livrés quelques experts communautaires francophones: qu’adviendrait-il du gouvernement actuel si la N-VA pouvait appliquer telles quelles ses demandes ? "Bart De Wever ne s’écarte pas d’un iota du programme de son parti, souligne un expert. C’est à prendre ou à laisser." Essayons de le prendre au pied de la lettre.

    Voici la composition actuelle du gouvernement fédéral, avec en regard de cela le devenir futur des attributions:

    - Premier ministre : Yves Leterme (CD&V ) : chancellerie du gouvernement, ministre de la Mer du Nord et de la Mobilité mer du Nord.

    La N-VA et le CD&V veulent une régionalisation totale de ces matières. Mobilité: N-VA et CD&V veulent un transfert quasi-total de toute cette compétence aux Régions (code de la route, circulation routière, apprentissage, contrôle technique, navigation intérieure, transport par rail, sécurité routière, aéroports).

    - Didier Reynders (MR): vice-Premier ministre et ministre des Finances et des Réformes institutionnelles.

    Resteraient fédérales : les réformes (mais y en aurait-il encore?), la Loterie Nationale, et la dette publique. Le reste : impôts, fisc, contrôles, fiscalité, régie des bâtiments, fonds de participation, cadastre, tout est demandé à être régionalisé par la N-VA.

    - Laurette Onkelinx (PS): vice-Première ministre et ministre des Affaires sociales et de la Santé publique. C’est une des rares matières où peu de demandes existent de la part de la N-VA.

    - Guy Vanhengel (Open Vld): vice-Premier ministre et ministre du Budget . Le budget fédéral serait réduit à peu de choses.

    - Steven Vanackere (CD&V): vice-Premier ministre et ministre des Affaires étrangères. La N-VA veut que les entités fédérées soient mieux représentées au niveau international, et que les Régions servent de moteur au développement économique régional à l’étranger avec une meilleure visibilité du potentiel des entités fédérées.

    - Joëlle Milquet (CDH): vice-Première ministre et ministre de l’Emploi et de l’Egalité des chances chargée de la politique de migration et d’asile. Tant en emploi qu’en asile, il ne resterait pratiquement plus rien de fédéral, que quelques parastataux ici et là en voie d’extinction.

    - Annemie Turtelboom (Open Vld): ministre de l’Intérieur. La N-VA veut régionaliser l’organisation des élections, la tutelle et l’organisation des services d’incendie et de secours, la tutelle sur la police et les investissements en termes de police, la protection civile. Il n’y aurait plus que le fond des calamités qui resterait fédéral.

    - Sabine Laruelle (MR): ministre des PME, des Indépendants, de l’Agriculture et de la Politique scientifique. Toutes ces matières seraient régionalisées.

    -Michel Daerden (PS): ministre de l’Intégration sociale, des Pensions et des Grandes villes. La N-VA veut la régionalisation de la politique des grandes villes, mais le trou des pensions resterait fédéral. La N-VA veut son propre système de pension pour les fonctionnaires des administrations flamandes.

    - Pieter De Crem (CD&V): ministre de la Défense. Personne ne demande rien en matière de Défense...

    - Paul Magnette (PS): ministre du Climat et de l’Energie. La N-VA veut la régionalisation totale de ce département.

    - Charles Michel (MR): ministre de la Coopération au développement. La N-VA veut la régionalisation totale de ce département.

    - Inge Vervotte (CD&V): ministre de la Fonction publique et des Entreprises publiques. Fonction publique, il n’en resterait plus beaucoup, la plupart des fonctionnaires devenant régionaux. Entreprises publiques : la N-VA veut la régionalisation totale de la SNCB, de tous les moyens de transports et de Belgocontrol. Seul Belgacom y échappe pour l’instant.

    - Vincent Van Quickenborne (Open Vld) : ministre pour l’Entreprise et la Simplification. La N-VA veut la régionalisation totale de ce département.

    - Stefaan Declerck (CD&V) : ministre de la Justice. La N-VA veut la régionalisation partielle de ce département.

    28-08-2010, 18:10 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    26-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEEN AFBRAAK SENAAT!
    "Op de eerste dag dat de Senaat volledig samenkomt, legt de sp.a-fractie meteen een wetsvoorstel op tafel om nog deze legislatuur definitief de Hoge Vergadering te hervormen tot een niet-permanente instelling."

    http://www.hln.be/hln/nl/957/Belgie/article/detail/1135192/2010/07/20/Sp-a-wil-Senaat-meteen-afschaffen.dhtml
    (HLN, 20 augustus 2010)


    http://www.senaat.be/www/?MIval=/index_senate&MENUID=22110&LANG=fr =
    http://www.senate.be/www/?MIval=/publications/viewPub.html&COLL=S&LEG=4&NR=1463&VOLGNR=1&LANG=fr (VAN DE LANOTTE-DELPEREE)
    ?

    "Bien étonnés de se trouver ensemble, was het gevoel bij N-VA en Groen! zondag, toen het onderwerp ‘Senaat' werd aangesneden door de preformateur. In het voorstel van preformateur Elio Di Rupo (PS) was sprake van een zoveelste ‘hervorming van de Hoge Vergadering'. ‘Niet akkoord', stelde de N-VA, dat al langer pleit voor de afschaffing van de Senaat. Maar ook Groen! trok behoorlijk aan de kar, ook zij willen definitief komaf maken met de overbodige instelling. (sic ! BY) SP.A en CD&V, nochtans ook voorstanders van een afschaffing, hielden zich opvallend op de vlakte. Maar blijkbaar had het gemeenschappelijke groen-gele front toch effect, want in de tekst die Di Rupo gisterennacht presenteerde was sprake van een definitieve overgang naar een ‘eenkamerstelsel'. Vraag blijft of dat in het definitieve akkoord overeind blijft." (DS, 17 augustus 2010)

    "Si les présidents de parti ont pu quelque peu souffler, ces deux derniers jours, les experts, eux, ont poursuivi leur travail sur différents domaines. Notamment l’emploi, la loi de financement, Bruxelles mais aussi le Sénat. Un groupe de travail a en effet été créé, pour étudier la suppression de la Haute assemblée"
    (Le Soir, 21 augustus 2010)


    "De Senaat wordt hervormd (N-VA en Groen! vragen de afschaffing)."
    (De Standaard, 24 augustus 2010)

    "Ook over de afschaffing van de Senaat, over de kinderbijslag – naar de gemeenschappen of naar de gewesten – en over de voorstellen om meer ethiek in de politiek te brengen moet nog doorgepraat worden."

    (De Standaard, 26 augustus 2010)

    26-08-2010, 02:43 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    09-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kaart met scholen in het VKN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    09-08-2010, 18:10 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    29-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BANAAL NATIONALISME

    BANAAL NATIONALISME


    Men kan de opmars van de N-VA en van Bart De Wever betreuren. Maar meer betreurenswaardig is het dat geen enkele partij ten gronde de contradicties en onwaarheden die in zijn Vlaams-nationalistisch discours verscholen gaan, fundamenteel in vraag stelt. Daarmee dedouaneren ze een nationalisme, dat eigenlijk banaal – want inhoudsloos – is.


    De nationalisten, die het voortdurend – en dit gedurende jaren – hadden over over de onwettigheid van de verkiezingen indien BHV niet gesplitst was, hebben er zelf niet alleen aan deelgenomen maar zullen ze ook nog goedkeuren in het Parlement. En dat is maar één contradictie. Wat te denken van het feit dat men nu hoort dat “de Franstaligen”, nu een staatshervorming moeten aanvaarden. Zoniet zorgen ze voor het einde van België. Beschuldigde N-VA de anderen niet van “bangmakerij”? Maar, meer nog, moet de andere taalgroep – maar ook de alle Belgen die geen verdere defederaliseringen wensen –  “kiezen” tussen de afbraak of ... de sloop? Wat met de Grondwet waarin ingeschreven staat dat een staatshervorming maar kan wanneer men in beide taalgroepen een meerderheid vindt? Daardoor is het perfect legaal om een staatshervorming te wijzigen. Of geldt de Grondwet enkel maar om dingen te lezen die er niet instaan, zoals de splitsing van een kiesarrondissement of een kroonprins die geen uitspraken mag doen?


    Nog een flagrante contradictie. De traditionele partijen, die nu al 20 jaar het radicale nationalisme van het Vlaams Blok – later Vlaams Belang – bestreden hebben en elke deelname, zelfs op lokaal vlak en met deze partij plechtig geweigerd hebben om samen een beleid uit te stippelen (“cordon sanitaire”), staan bijna allemaal te springen om met de radicale nationalisten van de N-VA te regeren. De N-VA is niet tegen de “Walen”, maar weigert er wel mee in een democratisch staatsverband mee samen te leven. Het adagium is nu dat we een communautair akkoord vooral niet mogen blokkeren, want dat is “spelen met vuur”. Dit akkoord zal erop gericht zijn om de Belgische federatie verder te ontmantelen en dus, meer nog dan vandaag, de solidariteit en de democratische dialoog over verscheidene thema’s tussen de vertegenwoordigers van verschillende taalgroepen in ons land op te heffen.


    Wie zich hiertegen verzet is een querulant en een polemist. De toekomst is aan de splitsers en moet een homogene gemeenschap creëeren. Welnu, deze retoriek is een afspiegeling van de paradox die in de basisideologie van het Vlaams Belang schuilgaat. Wie pleit voor multiculturaliteit, krijgt steevast de volle laag van de partij die staat voor gesloten grenzen, een streng uitwijzingsbeleid en uitgesproken opvattingen heeft over mensen die toevallig tot een andere godsdienst behoren. Wie pleit tegen de multiculturaliteit enz. is een “goede Vlaming” en staat voor een homogene samenleving. De verzoeners zijn dus multiculturele ruziestokers, diegenen die zich tegen het kosmopolitisme keren zijn voor een vreedzame samenleving. Of, naar de N-VA vertaald, de federalisten en unitaristen zijn de stugge blokkeerders, de splitsers brengen harmonie.

    De N-VA pleit voor confederalisme als een tussenstap naar een onafhankelijk Vlaanderen. Mooi. Nochtans is een confederatie een bond van onafhankelijke staten die zelf beslissen wat ze nog samen doen. Anders gezegd, de oprichting van een confederatie is pas mogelijk binnen een post-secessionistisch scenario. Je kan dus niet én voor confederalisme én tegen Vlaamse onafhankelijkheid zijn. Dat geen enkele partij wijst op deze evidente tegenstelling is normaal: OPEN VLD en CD&V pleiten zelf voor confederalisme. Sommige Franstalige partijen spreken van een semantische discussie. SP.A en Groen! roeien met de nationalistische stroom mee.


    Volgende contradictie. De N-VA pleit voor het overhevelen van bevoegdheden van de federale staat naar de deelstaten. Dat is in een confederaal model natuurlijk onmogelijk, omdat de onafhankelijke lidstaten daar zelf – als ze dat willen – bevoegdheden overdragen naar het confederale niveau. Niemand die het tegenspreekt. Dat is natuurlijk ook moeilijk, daar elke partij in min of meerdere mate een voorstander is van regionaliseringen en communautariseringen. Inspiratie voor deze taalgebonden defederaliseringen zullen ze echter niet vinden in een liberaal, socialistisch of ecologistisch discours, maar enkel in het nationalisme. De N-VA stelt voorts dat het probleem in België bij de structuren en niet bij de mensen – ook niet bij de politici – ligt. Dat is toch een verbijsterende stelling, want uitgerekend de Volksunie, waarvan de N-VA een “opvolger” is, heeft deze federale structuren mee gewild, mee uitgetekend en mee gestemd. Dit is ook een onware stelling. Want ook al werken de Belgische structuren – op z’n zachtst gezegd – niet optimaal, met politici die denken aan het algemeen belang kan men zelfs een zo ingewikkeld, duur, inefficiënt en ondemocratisch systeem als het onze doen werken.


    Dat brengt ons bij het ander thema. België, zo de N-VA, is de optelsom van twee democratieën en dus geen democratie. België kan dus beter verdwijnen volgens de partij. Als België geen democratie is, wat is het dan wel? We hebben nog geen lid van de partij horen stellen dat we in een dictatuur leven, noch in een autocratie, noch in een totalitair regime. Wel is het zo dat de Belgische democratie onvolmaakt is. Terecht kan men zich de vraag stellen of dit niet in grote mate het gevolg is van nationalistische agitatie. Zo zijn alle parlementaire partijen op taalbasis ingedeeld, gelden in het parlement bijzondere meerderheden, alarmbelprocedures e.d.m. Welnu, deze mechanismen zijn de wil geweest van zowel francofone als Vlaamse nationalisten en regionalisten. Diezelfde nationalisten weigeren een Brabantse of een nationale kieskring – elementen die België democratischer zouden maken. Ze willen, integendeel, de enige meertalige (en dus democratische) kieskring in België splitsen. Ze willen meer bevoegdheden splitsen, zodat er nog meer samenwerkingsakkoorden en overlegcomités (die niet door een gekozen parlement kunnen gecontroleerd worden) ontstaan.


    Vraag is dan of een confederaal systeem België wel democratischer en efficiënter zal maken. Daarvoor is het nodig om te kijken naar de eigenschappen van een confederatie. Een confederatie kent allereerst geen Grondwet, maar wordt gevestigd door een verdrag dat onder het internationale recht valt. Zodoende worden de Belgen die vandaag in dezelfde staat wonen in twee of meer afzonderlijke staten ondergebracht. Zij zullen zich niet langer verhouden als burgers van dezelfde staat, maar wel als inwoners van twee staten. De diplomatieke relatie tussen “Vlaanderen” en “Wallonië” wordt derhalve geïnstitutionaliseerd. Dat brengt mee dat het overleg tussen staten, het aantal overlegcomités enz. exponentieel – en parallel met het democratisch deficit – zal stijgen.


    Een confederatie bestaat bovendien in Belgische context altijd uit drie delen – de gewesten of de gemeenschappen. Dus ook al raken “Vlaanderen” en “Wallonië” het in diplomatieke onderhandelingen over alles eens, dan kan de kleinste deelstaat alles blokkeren. De nationalisten beseffen dit wel, vandaar ook hun voorstel om Brussel onder co-bestuur van de twee grote gemeenschappen te brengen. Op Brussels vlak wil de N-VA dus enerzijds een soort samenwerkingsfederalisme invoeren voor alle materies, waarvan ze zelf zeggen dat het op Belgisch niveau onmogelijk is.

    Anderzijds – en geheel in tegenspraak hiermee – willen de nationalisten alle bevoegdheden op Brussels niveau centraliseren (o.m. door één politiezone te creëeren, door de macht van de gemeentebesturen uit te hollen enz.). Dat doen ze, naar eigen zeggen, om de versnippering tegen te gaan. Niet alleen is dit een flagrante contradictie met hun confederaal verhaal, het is – meer nog – onlogisch, gelet op het feit dat de N-VA zich tegen unitarisme op Belgisch niveau – waar de bevoegdheden nog méér versnipperd zijn – kant.  Hoe dan ook, een confederaal systeem verhoogt de inefficiëntie en het democratisch gehalte van het beleid, hoewel de N-VA die – zo zegt de partij – wil wegwerken.


    De N-VA pleit, geheel in die lijn, in zijn programma voor een afschaffing van de Senaat en voor een onrechtstreekse verkiezing – door de deelstaten – van de Kamer. Dat is een regelrechte terugkeer naar het getrapt kiesstelsel van het Ancien Régime. En dat voor een partij die de monarchie geregeld vergelijkt met een instelling uit dit bestel (parlementen ontstonden overigens in de middeleeuwen) ! Geen enkele partij of journalist kaartte dit aan.De N-VA pleit ook voor solidariteit. Maar welke solidariteit? Citaat: “Maak (...) komaf met transfers die het tegenovergestelde effect hebben op tewerkstelling en economische groei, begin met solidariteit die Wallonië opnieuw doet geloven in zichzelf”. (N-VA programma, p. 66). Deze “solidariteit” zal blijkbaar niet plaatsvinden tussen personen, maar wel tussen lidstaten in een statenbond. Daarbij geldt dan dat de rijkere lidstaat ten allen tijde de “solidariteit” eenzijdig kan opschorten.  Wat normaal geregeld wordt in een democratisch verkozen parlement, moet voor de N-VA gebeuren door vrijblijvende gesprekken tussen verscheidene uitvoerende machten. Dit is de triomf van het diplomatieke op het democratische denken, iets wat men op Europees niveau trouwens zoveel mogelijk probeert weg te werken. 

    In veel van het discours van de N-VA zit een determinisme verscholen. Voor Bart De Wever is de Belgische natie al honderd jaar aan het uiteenvallen. Daarbij definieert hij niet precies wat een natie is. Wel horen we dat Nederlands- en Franstaligen een andere “publieke cultuur” hebben, andere dagbladen lezen, andere beleidsvisies hebben enz. Wat de “Vlaamse” (“Waalse”) kijk op milieu, mobiliteit, sociale zekerheid enz. is, vernemen we er niet bij. Zijn daar geen tegenstellingen tussen bijvoorbeeld socialisten enerzijds en liberalen anderzijds? Lazen de Belgen in 1900 dezelfde dagbladen? Lezen de Zwitsers vandaag dezelfde kranten?


    Andere nationalisten zeggen dat België geen natie is, maar een artificiële creatie uit de 19de eeuw (“Vlamingen en Walen leven gedwongen samen”). In 1830 leunden de Belgische patriotten, aldus de Vlaams-nationalistische historiografie, “aan bij Frankrijk”. Het “huwelijk” moet volgens hen dus ontbonden worden. Eerste vaststelling: België is ouder dan 1830 en bestaat als protonatie al minstens sedert de 16de eeuw. Net zoals Duitsland ouder is dan 1870 en Frankrijk ouder dan de Franse revolutie. Van een statenbond ontwikkelde België zich naar de eenheidssstaat van 1830. Het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Nederland, de V.S.A, Zwitserland enz. maakten gelijkaardige processen van staatsvorming door. Als de nationalisten het uiteenvallen van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in 1830 betreuren, dan is het vreemd dat ze de Nederlanden nog verder willen versnipperen. Voorts zijn alle staten kunstmatig. Regio’s als Vlaanderen en Wallonië zijn nog véél kunstmatiger dan België (ze zijn er een neocreatie van), idem zo voor de Europese Unie. Wie zich tegen het “kunstmatige” België richt, moet a fortiori de E.U. verwerpen, temeer daar die 26 talen en zelfs drie alfabetten telt. Tenslotte nog volgende bedenking: de huidige Vlaamse Beweging, waarvan het anti-belgicisme de kern is, is tijdens de Eerste Wereldoorlog ontstaan. Het is de Duitse bezetter die een Vlaams-nationale beweging heeft geschapen om het economisch sterke België te destabiliseren ten voordele van Duitsland. Het kleine groepje flaminganten dat aan de oorsprong van het hedendaagse Vlaams-nationalisme lag, deed heel wat meer dan “aanleunen” bij Duitsland...

    29-06-2010, 21:54 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (1)


    18-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Uitstekende analyse W. Pauli (De Morgen)

    http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/1119351/2010/06/14/Analyse-Walter-Pauli-Zij-konden-hem-niet-temmen.dhtml

    Analyse Walter Pauli: Zij konden hem niet temmen

    Deze verkiezing stond in de sterren geschreven. Vlaanderen was steeds voller van nationalisme, van particularisme, van zichzelf. Het was stilaan zwanger van de N-VA en Bart De Wever. Het kind moest alleen gebaard worden  

    [...] Misschien wordt het onderhand tijd om hoofd- van bijzaak te onderscheiden.


    Zou het niet kunnen dat N-VA won omdat zowel het kleine verhaal als het grote verhaal klopten? Het kleine, dat is de waan van de dag en alles wat daarmee samenhangt aan korte en verre actualiteit. Het kleine verhaal bestaat ook uit de persoonlijke en reeds vaak besproken successtory van Bart De Wever, de impasse van de voorbije drie jaar, waar het achteraf gezien niet eens onlogisch was dat de kiezer het bord eens stevig zou afvegen.


    We hebben er zelf toch zo ongenadig op ingehakt: die drie onwezenlijke jaren, met reeksen informateurs en formateurs, koninklijk verkenners en onderhandelaars, zetelende en demissionaire premiers, Laken dat voortdurend zijn antwoord in beraad moet houden om dan veel te vaak toch het ontslag te aanvaarden, en stunts zoals Wilfried Martens, of all people, die in de donkerste decemberdagen als het ware vanuit het verleden naar Brussel kwam gereden om de kwajongens weer bij de les te krijgen. Het was allemaal allesbehalve business as usual, het was surrealistisch, ongewoon, ongehoord, en vaak ook ongemanierd - de chaos van de Fortiskwestie, of het geknoei rond B-H-V. Wie herinnert zich die joelende beelden nog van de Kamercommissie waar een Vlaamse meerderheid eenzijdig de splitsing van de kieskring stemde. En toen kwam er niets.


    En dan waren er die knappe CD&V'ers nog, die bléven roepen dat de verkiezingen 'ongrondwettelijk' waren, wat alleen maar bijdroeg aan het imbroglio. En dan zag men, een dag voor de verkiezingen, die dwaze Michel Doomst in Het Laatste Nieuws verklaren dat hij "blijft gaan voor de onderhandelde staatshervorming", en "roepen aan de kant lost niets op". Zei een kerel die vier jaar lang aan de kant stond te roepen. Maar als de naam 'Michel Doomst' valt, mag men zeker zijn: dit is het kleine verhaal.


    [...]


    Het grote verhaal is er een van maatschappelijk discours, over jaren, zelfs over decennia. En dat leert dat deze verkiezing misschien wel in de sterren geschreven stond. Vlaanderen was steeds voller van het nationalisme, van het particularisme, van zichzelf. Vlaanderen was stilaan zwanger van de N-VA en Bart De Wever. Het kind moest alleen gebaard worden. Na drie jaar door Leterme opgewekte weeën is dat dus gelukt.


    Sinds de jaren negentig stond er geen maat meer op de 'Vlaamsheid' van de meeste traditionele, zogezegd 'staatsdragende' partijen.
    Daarvoor is geen verhaal dat alleen in termen van 'schuld' te begrijpen is: op tijd en stond was er in het parlement een Franstalig blok dat de kunst van het tergen zeer goed beheerste. Het zijn haast vergeten beelden, een Jef Sleeckx, toen nog SP-kamerlid, die bij de regeringscrisis in 1991 in volle assemblee begint te tieren tegen de PS, die door haar treiterige behandeling van het wapenexportdossier zelfs de meest unitaristische socialisten 'over de rooie kregen'. Of wie herinnert zich nog halfweg de jaren negentig VLD'er Rik Daems (nu partner van PS-politica Sophie Pécreaux), die ook al in volle kamer een homerische twist aanging met PS-fractieleider Claude Eerdekens, die zo laatdunkend was geweest over Vlaanderen en zelfs België, dat Daems riep: "En als je wil vertrekken (naar Frankrijk, wp) ga dan!"


    Dat beeld werd zelden of nooit gecorrigeerd door warme optredens van Vlamingen en Franstaligen zelf. Integendeel. Al dan niet moedwillig gezochte wrijvingen, het discours van splitsing, meningsverschillen en pesterijen: het was vaste prik. Voorbeelden te over, lukraak gekozen uit een overvolle mand. Luc Van den Brande (CD&V), destijds minister-president van Vlaanderen, wenste voor het Eurosongfestival de Vlaamse kandidaat geluk, niet de Belgische. Diezelfde Luc Van den Brande liet zijn hond op tv knagen op een plastieken haan - heel Wallonië zag er zijn coq in.Of denk aan de door de Franstaligen zo gehate rondzendbrief-Peeters, die is dus niet door een of andere VB'er of N-VA'er opgesteld. Die komt van een sp.a'er die bij zijn afscheid aan het Vlaams parlement applaus kreeg van het VB.


    Een van de opvolgers van Leo Peeters als Vlaams minister van Binnenlandse Zaken was Marino Keulen, een Open Vld'er van de gematigde soort. Behalve als het over 'de rand' ging, en de Franstaligen. Dan 'pakte' Keulen ineens de hele Vlaamse regering in Vlaams- of beter anti-francofone gezindheid. En de andere coalitiepartners, CD&V en sp.a, lieten hem doen. Net zoals sp.a-voorzitter Johan Vande Lanotte in 2005 tijdens de cruciale onderhandelingen van de staatshervorming zoals die toen voorlag, toegaf aan zijn Spiritpartner Geert Lambert. De staatshervorming onder Verhofstadt blokkeerde door een njet vanuit het progressieve kartel, wat leidde tot de blokkering van de laatste jaren. Geert Lambert militeert vandaag bij Groen!

    En zo zijn er nog honderden voorbeelden. Soms begrijpelijk: sp.a'er Steve Stevaert en Open Vld'er Bart Somers die zich samen ergeren aan het Brusselse egoïsme rond de nachtvluchten, waardoor DHL op Zaventem verdween. Soms belachelijk: de Vilvoordse sp.a'er Hans Bonte die goedpraatte dat gemeentebesturen afspraakjes maken met privéaannemers om Franstaligen niet toe te laten in hun nieuwbouw), of de bekrompen pesterij waarmee dat mensen 'een duurzame band' met hun gemeente moeten aantonen.



    Als je jarenlang met je allen covers zingt van dezelfde band, moet je nadien niet klagen dat de oorspronkelijke auteurs van wat in de loop de jaren ware classics werden, ineens zelf de hitparade aanvoeren. Dat is N-VA overkomen, en De Wever en co. hebben er zelf ook aan gewerkt, natuurlijk. Want ook al liggen de kaarten goed, je moet je troef natuurlijk nog juist uitspelen. Iedereen dacht dat de Volksunie dood en begraven was, omdat het project van die partij zo goed als voltooid was. En nadien voeren ze allen het VU-discours. En tonen ze in de praktijk nog eens aan dat dit land zo moeilijk werkt. De VU was dood, de andere partijen hebben de partij weer tot leven gewekt. En Bart De Wever heeft dankbaar gebruikgemaakt van die verrijzenis, van dat mogen ontwaken uit een toch niet zo onomkeerbare coma.



    Erbij zijn


    In die zin waren de verkiezingen van 2004 of 2007 reeds voortekenen van 2010: met 'Vlaamse kartels' die piekten tot bijna 30 procent, met in 2007 nog een VB van bijna 25 procent, en toen al een LDD die over de kiesdrempel van 5 procent ging. Die versnipperde maar zo aanwezige stemmen heeft Bart De Wever met zijn magistrale campagne allemaal gebald. En, te zien aan de scores van sp.a en Open Vld, en zeker van CD&V, kon hij bij de klassieke partijen best nog stemmen afkrabben.


    Het was dus veeleer pathetisch dat in die partijen nog een beetje een positieve boodschap werd opgehangen. Bij CD&V ging men voor het eerst in zijn geschiedenis door de benedengrens van 20 procent. Natuurlijk neemt men zich voor om straks terug te keren op oude oorlogssterkte. Net zoals de CD&V, toen nog als CVP, in 1981 hoopte terug te keren toen men voor het eerst onder de grens van de 40 procent zakte, en in 1991 ook kraakte door de grens van 30 procent. Telkens nam men zich snel terug te komen. Op het intermezzo 2004-2007 na, bleek dat in de praktijk wat terugkrabbelen.



    Alexander De Croo spreekt zichzelf en zijn achterban moed in "dat men min of meer heeft standgehouden". Wat is dat, 'standhouden' op het historisch slechtste resultaat dat de Vlaamse liberalen ooit neerzetten sinds Omer Vanaudenhove in 1965 zijn partij op de kaart zette. Dat geldt ook voor Caroline Gennez. Wie enig historisch inzicht heeft, beseft dat de sp.a niet weg raakt van zijn historische bodemkoers, maar die verkiezing na verkiezing bevestigt. Toch zat Gennez zichtbaar te glunderen. De wetenschap van 'erbij te zijn' is blijkbaar een bijzonder weeë balsem voor een in werkelijkheid andermaal gematrakkeerde partij.


    [...]


     
    Walter Pauli


    Politiek commentator

    18-06-2010, 01:37 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    15-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BHV, Belgen in het buitenland: B.U.B. los over sp.a,VB,LDD,PVDA,PP,CD&V,Groen,RWF!!!
    1   Vlaams Belang         152   549   1,81%   3,34%   -1,53%      
      3   Lijst Dedecker     38   90   0,45%   0,55%   -0,10%      
      4   Open Vld     377   1.119   4,49%   6,81%   -2,32%      
      5   PS     893   2.685   10,64%   16,34%   -5,70%      
      6   MR     2.374   4.884   28,28%   29,72%   -1,45%      
      7   FN     58   333   0,69%   2,03%   -1,34%      
      8   CDH     680   1.524   8,10%   9,28%   -1,18%      
      9   CD&V     277   -   3,30%   -   -      
      10   sp.a     185   -   2,20%   -   -      
      11   N-VA     588   -   7,00%   -   -      
      12   ecolo     1.348   2.688   16,06%   16,36%   -0,30%      
      14   R.W.F.     53   212   0,63%   1,29%   -0,66%      
      16   PTB+PVDA+     45   64   0,54%   0,39%   0,15%      
      18   FRONT DES GAUCHES     74   -   0,88%   -   -      
      22   Parti Populaire     253   -   3,01%   -   -      
      24   WALLONIE D'ABORD     91   -   1,08%   -   -      
      25   PROBRUXSEL     140   -   1,67%   -   -      
      26   BELG.UNIE     374   -   4,46%   -   -      
      27   EGALITE     25   -   0,30%   -   -      
      28   PIRATE PARTY     37

    15-06-2010, 02:15 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Prachtig stuk van Dave Sinardet! (zie vooral door mij aangestipt deel)

    http://opinie.deredactie.be/2010/06/14/n-va-hoe-het-groeide/#comment-32981

    N-VA: hoe het groeide

    14 / 06 / 2010

     

    We schrijven lente 2002.
    Het was één van de eerste keren dat ik het op tv mocht komen uitleggen. En het was ook één van de eerste tv-optredens van Bart De Wever. We zaten samen in het debatprogramma ‘Trommels en Trompetten’ van Marc Reynebeau op Canvas. Het thema was nationalisme. We waren daar beiden academisch mee bezig – beiden werkten we aan een doctoraat, hij aan de KUL, ik aan de UA – en we hadden er elk een duidelijk andere visie op.

    De hand van Bart De Wever

    Enkele maanden eerder was de N-VA boven de doopvont gehouden als de Vlaams-radicale en rechtse opvolger van de Volksunie. Het boegbeeld van die partij was Geert Bourgeois, maar op de achtergrond speelde Bart De Wever al een belangrijke rol, vooral op inhoudelijk vlak, want hij was één van de mensen die de pen had vastgehouden van het partijprogramma.

    Het was mij eerder al eens opgevallen, maar tijdens die uitzending merkte ik het zeer duidelijk: De Wever was, behalve een intellectueel, ook een politiek talent. Een uitstekende debater vooral. Hij zat er in die uitzending weliswaar wat ongemakkelijk bij (net als ik), maar zijn verhaal was glashelder. En vooral rationeel. Ik herinner mij nog goed dat hij zich toen al met kracht verzette tegen het beeld van de romantische Vlaams-nationalist die in korte broek op de Groeningenkouter met een Vlaamse vlag staat te zwaaien.

    Niet het traditionele verhaal

    Hij vertelde niet het traditionele Vlaams-nationalistische verhaal, dat toen nog vaak de boventoon voerde. Dat klassieke verhaal baseert de noodzaak aan meer Vlaamse autonomie vooral op het bestaan van een Vlaamse natie, een Vlaams volk, een Vlaamse identiteit, een Vlaamse cultuur. Het discours van een Luc Vandenbrande, Vlaams minister-president voor CD&V tijdens de jaren 1990, viel daar bijvoorbeeld nog onder. Telkens men hem vroeg wat die Vlaamse identiteit precies inhield stond hij met zijn mond vol tanden, maar ze was wel de dwingende reden voor een grote staatshervorming.

    Bart De Wever zal je – alleszins en public – nooit de Vlaamse autonomie horen verdedigen vanuit het bestaan van een Vlaamse, natie, cultuur of volk. De Wever had van in het begin door dat je in de huidige maatschappelijke context met zo’n verhaal geen levensvatbare partij meer uitbouwt. Toen al bracht hij het verhaal van de twee democratieën in één land.

    Voor een deel is dat natuurlijk een rationalisering van een vooral emotionele overtuiging. Want laat er geen onduidelijkheid over bestaan: De Wever was en is een nationalist, een harde nationalist zelfs. Hij gaat nog steeds jaarlijks naar het Vlaams-nationaal Zangfeest. Maar hij weet perfect hoe in te spelen op de veranderde maatschappelijke context.

    Geen intellectueel onderbouwd antwoord

    Sommigen, vooral aan Franstalige kant, maken de fout om niet goed naar dat discours te luisteren en er ook echt een intellectueel onderbouwd antwoord op te geven. Dat zag ik vorige week weer mooi geïllustreerd tijdens het debat tussen De Wever en Louis Michel, dat De Standaard en Le Soir hadden georganiseerd in de AB. Michel stelde teleur. Hij was zeer scherp tegenover De Wever, maar viel hem enkel aan op zijn nationalisme, dat met alle mogelijke negatieve eigenschappen werd beladen (het hoogtepunt was toen hij De Wever verweet een ‘solitude triste’ te vertegenwoordigen). Natuurlijk kan je in een debat benadrukken dat zich achter het rationele discours van De Wever een nationalist bevindt en dat nationalisme nefaste trekken heeft. Maar als je reactie daarbij blijft, blijf je natuurlijk steken in intentieprocessen en ga je het debat ten gronde niet aan, waardoor je alleen preekt voor de overtuigden.

    Dat was deels ook het probleem met de aanvallen op De Wever vanuit Vlaamse partijen tijdens deze campagne. Het bleef vaak steken in de beschuldiging: u bent voor separatisme. Geen onterechte opmerking, maar tegelijk bestreed men niet de fundamentele argumenten en visie van De Wever. Toppunt daarvan was de Open VLD die erin slaagde zich op communautair vlak als een N-VA-light te presenteren en mee te gaan in de strategie van De Wever door plots de juridische fictie van het ‘confederalisme’ te omarmen. Zelfs Groen!, dat ten gronde wellicht de visie op federalisme heeft die het meest tegengesteld is aan die van N-VA, durfde die niet te ontplooien, durfde dat debat ten gronde niet aan en bleef steken in het verhaal dat het verschil met N-VA en anderen was dat zij wél goede contacten hadden met hun zusterpartij, Ecolo. Geen onbelangrijk argument, maar nu niet meteen een duidelijke uitgewerkte visie op staatshervorming.

    De lente van 2002

    Maar terug naar de lente van 2002. Wat ik toen niet kon vermoeden was dat Bart De Wever ooit de populairste politicus in Vlaanderen zou worden. Want zijn discours – hoewel het volgens mij ook toen al een heel aantal onrealistische en soms simplistische elementen bevatte – was duidelijk intellectualistisch. Je moest al redelijk goed op de hoogte zijn van de politieke situatie om hem te kunnen volgen. Natuurlijk paste hij zijn discours toen ook al wel aan het publiek aan. En Marc Reynebeau en Canvas leenden zich veel meer tot een intellectualistisch discours dan een lokale partijbijeenkomst.

    Maar de N-VA speelde dat intellectualistische, serieuze toen ook echt uit. Het was de tijd van Steve Stevaert, van de leuke meisjes en jongens van paars. En van de tv-formats die hen op het lijf geschreven waren. Het soort tv-formats die met name Siegfried Bracke op de openbare omroep had geïntroduceerd en verdedigde. De N-VA verzette zich daartegen. Met name Geert Bourgeois had er een broertje aan dood. De partij stelde ooit aan de andere partijen een soort deontologische code voor, waarbij politici zich zouden engageren om niet aan spelletjesprogramma’s deel te nemen.

    Ik had toen niet kunnen vermoeden dat Bart De Wever enkele jaren later wereldbekend in Vlaanderen zou worden dankzij het tv-spelletje ‘De Slimste Mens ter Wereld’ of dat hij op de cover van P-magazine zou prijken met zijn hand op de frêle schouder van Miss België. En nog minder dat Siegfried Bracke voor de N-VA een lijst zou trekken.

    Het discours werd sloganesker

    Het discours van De Wever werd ook gaandeweg veel minder intellectualistisch, het kreeg meer uitgesproken anti-establishment en populistische kantjes. En het werd meer sloganesk. En tegelijk minder radicaal-communautair, minder separatistisch. Een duidelijke evolutie, een ‘bocht’ zo u wil, in het profiel en discours van de N-VA die ondertussen de Lijst De Wever werd. Zo slaagde De Wever erin om het hele rechtse spectrum van de Vlaamse politieke kaart te hertekenen en zowel kiezers van christelijk centrum-rechts, liberaal rechts, populistisch rechts en extreem-rechts aan te spreken. Het laatste jaar zag je dat steeds meer aankomen. Ik zag hem ook evolueren telkens ik hem tijdens die jaren tegenkwam.

    Maar in 2002 had ik niet kunnen vermoeden dat ik De Wever acht jaar later op een lente-ochtend zou terugzien in de studio’s van Radio 2 in Antwerpen om daar zijn tsunami-overwinning bij de federale verkiezingen te becommentariëren. De Wever zelf ook niet.

    Dave Sinardet

    15-06-2010, 01:33 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    08-06-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reflecties bij deze verkiezingen.

    Men heeft ons – de Belgische burgers – vaak gezegd dat het Belgische federalisme een goede zaak is. Zij die gefundeerde kritiek gaven op dit systeem werden en worden niet gehoord. Het uitgangspunt van het federalisme, zoals we dat sedert 1970, maar vooral sedert 1980, kennen is dat “Vlamingen” en “Walen” verschillende noden hebben, omdat beide “volksgemeenschappen” anders zouden zijn. Het is een leugen (en zelfs indien het een waarheid zou zijn rechtvaardigt het niet de opdeling van een meertalige democratie; wie geen verschillen wil, moet maar kiezen voor een dictatuur). Het is een onwaarheid, maar ze is ons verteld. Het terrein waarop deze noden verschillend zouden zijn, werd steeds uitgebreid: cultuur, media, toerisme, huisvesting, openbare werken, gezinsbeleid, economie, landbouw, wapenhandel, buitenlandse handel, milieu, sport, de gemeente- en provinciewet, ontwikkelingssamenwerking, mobiliteit enz.

     

    Een taalgrens die zoveel functies accumuleert wordt een staatsgrens. Is dit onlogisch? Ja, omdat taal en al deze bevoegdheden natuurlijk los van elkaar staan. Anderzijds: nee, niet in dit huidige systeem. Het federalisme is immers in het leven geroepen om twee zgn. “volksgemeenschappen” autonomie te geven. Wie de deur openzet naar het splitsen van niet-taalgebonden bevoegdheden, zet de deur open naar een splitsing van het land. Er is immers geen enkele reden – in deze “federalistische logica” – waarom onderwijs wél en de sociale zekerheid niet moeten gesplitst worden. Net als er geen enkele reden is – nog volgens deze logica – waarom buitenlandse handel wél, maar buitenlandse zaken niét gesplitst moeten worden. Elke splitsing roept bovendien een nieuwe dynamiek in het leven: splits de preventieve gezondheidszorg en men zal om een splitsing van de curatieve vragen, splits wegenwerken en men vraagt de overheveling van de wegcode. Splits de economie en men vraagt de splitsing van het werkgelegenheidsbeleid. Splits de provincie Brabant en men vraagt de splitsing van BHV.

     

    Met de beste wil hebben verscheidene organisaties en mensen na de invoering van het Belgische federalisme gezegd dat we dat federalisme moesten hervormen. Ze zegden – en herhalen – dat we niet achteruit kunnen. Daarbij gaan ze natuurlijk voorbij aan de elementaire logica: dat elke herfederalisering die zij vragen ook een terugkeer naar het verleden is. Daarbij noemen ze provinciaal federalisme een terugkeer naar het verleden, hoewel België nooit zo’n systeem kende.

     

    Ze zeggen dat we de federale en de deelstatelijke overheden moeten versterken. De deelstatelijke overheden moeten dus ook versterkt worden, hetgeen een verzwakking van het federale niveau impliceert. Dit zeggen “Belgische federalisten” er niet bij.

     

    Ze pleiten voor federalisme, met een federale kieskring. Mooi. 15 Parlementsleden, gekozen door alle Belgen, i.e. 10% van de Kamer.

     

    Vragen:

     

    - Gaan deze 15 mensen zich dissident opstellen tov. hun partij bij de volgende communautaire crisis?

    - Gaat een nationale kieskring, waarvan bij voorbaat is vastgelegd dat er 9 Nederlandstaligen en 6 Franstaligen zetelen – quid met de Duitstaligen? – verhinderen dat extreme nationalisten, die genoeg hebben aan voldoende stemmen in hun taalgebied, verkozen worden?

    - Wat is de waarde van zulk een kieskring, die internationaal maar bestaat zolang er een koninkrijk België bestaat tegenover een territoriale link (BHV) die gemeenschapsoverstijgend is?

     

    Ik zie dat velen zich nestelen in het comfort dat de grote partijen hun bieden. Het is hun goed recht. Zij moeten wel weten dat alle partijen – in het noorden en in het zuiden van het land – een onafhankelijk “Vlaanderen” of “Wallonië” willen – of het principe ervan aanvaard hebben –, al dan niet ingebed in een zwakke Belgische statenbond. Voorlopig hebben enkel de “Vlaamse” “socialisten”, het CDH en de groenen dit confederalisme nog niet openlijk beleden. Ook zij zullen België niet rechthouden, dat hebben ze bij meerdere staatshervormingen in het verleden al op afdoende wijze aangetoond. Wederom de vraag: is dit onlogisch? Ja, omdat de stromingen universalistisch zijn en in principe tegen nationalistisch geïnspireerde splitsingen zouden moeten afwijzen. Anderzijds: nee, want de partijen zijn op taalbasis ingericht en gedragen zich dus als nationale “Vlaamse” of “Franstalige” partijen.

     

    Het betoog van de Belgische “federalisten” is door de feiten achterhaald. Zullen zij morgen ook zeggen dat men zich niet te rigide moet opstellen tegenover het confederalisme (i.e. het separatisme) omdat men toch niet terug naar het verleden kan?

     

    En nu zijn we, met dank aan het Belgisch federalisme en vooral met de dragers ervan die hun mond maar niet kunnen houden over “Vlaanderen” en “Wallonië” aanbeland in een situatie waarin partijen die openlijk separatistisch zijn – punt 1 van die éne partij die iedereen zogezegd bestrijdt – binnenkort door 35 à 45% van het “Vlaamse” electoraat ondersteund worden. Niet dat deze mensen onafhankelijkheid willen (dat wil slechts 10 à 20% van de Belgen), maar ze verzetten zich er ook (voorlopig) niet tegen, net omdàt het Vlaams-nationalistische discours in élke “Vlaamse” partij aanwezig is, omdatnationalisme de basis is van onze staatsstructuur en “gewoon” is geworden. Partijen die een “statenbond” – OPEN VLD noemt dat een “samenwerking van drie KMO’s” ... zo denkt men daar dus over het Koninkrijk België – ondersteunen krijgen de rest en 20-25% gaan naar zogezegd federalistische partijen ter linkerzijde, waarvan het zogezegd gematigde Groen! Samen met SLP (= ex-Volksunie) één partij vormt.

     

    Ik kan me maar één voorbeeld van zo’n verkiezing voor de geest halen: die van August Borms in 1928.

    08-06-2010, 04:55 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    27-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.CONFEDERALISME IN 15 VRAGEN EN ANTWOORDEN

    CONFEDERALISME IN 15 VRAGEN EN ANTWOORDEN

     

    De evolutie naar een “confederaal België”, wat houdt dat eigenlijk in? Worden we daar met zijn allen beter van? Gaat het om een loutere aanpassing – of vervolmaking – van het systeem dat we vandaag kennen of is er meer aan de hand? Is het nu separatisme of net het tegendeel ervan, een tussen- of een eindstation of nog iets anders? Vijftien vragen, ter reflectie aangeboden.

     

    1) Wat betekent “confederalisme” ?

     

    Confederalisme is een unie van twee of meerdere onafhankelijke staten, die zelf – door middel van een internationaal verdrag – beslissen wat ze samen doen.

     

    2) Is er een verschil tussen federalisme en confederalisme ?

     

    Zeer zeker. De twee hebben niets met elkaar te maken. Federalisme (een bondsstaat) betekent dat je één staat hebt met meerdere wetgevers. In België gaat zijn die wetgevende machten het federale Parlement en de parlementen van de gewesten en de gemeenschappen. De gewesten en de gemeenschappen zijn echter onderdelen van de federale staat. Zij oefenen slechts bevoegdheden uit die hen door het federaal Parlement toegekend worden.

     

    In een confederaal systeem (een statenbond) wordt deze logica omgedraaid: de lidstaten van de confederatie delegeren door een internationaal verdrag (zie punt 1) bevoegdheden naar de confederale overheid. In een federatie stemt een democratisch verkozen federaal parlement wetten. In een confederatie ligt de macht bij de lidstaten van de confederatie die akkoorden sluiten. Daardoor vertoont de confederatie een onderhandeld en diplomatiek karakter, in tegenstelling tot de federatie waarbinnen volksvertegenwoordigers verantwoording verantwoording verschuldigd zijn aan de hele natie. Deze tegenstelling tussen diplomatiek overleg en democratische verantwoordelijkheid maken beiden stelsels niet alleen verschillend. Meer nog, ze zijn elkaars tegengestelden. De bewering als zou confederalisme een “doorgedreven vorm van separatisme zijn” is onwaar.

     

    3) Is er een verband tussen confederalisme en separatisme?

     

    Aangezien een confederatie enkel maar tot stand kan komen na een internationaal verdrag tussen twee onafhankelijke landen, veronderstelt dit het bestaan van deze entiteiten. In de Belgische praktijk komt dit op het volgende neer: de Belgische federatie dient eerst ontbonden te worden in twee of meerdere delen, bv. Vlaanderen, Wallonië en Brussel. Vervolgens kunnen die nieuwe en onafhankelijke staten een verdrag afsluiten, waarin ze vastleggen welke bevoegdheden ze op confederaal vlak willen uitoefenen.

     

    Schematisch kan dit als volgt weergegeven worden:

     

    FEDERAAL BELGIË => ONAFHANKELIJK VLAANDEREN, WALLONIË, BRUSSEL => BELGISCHE STATENBOND

     

    Zodoende impliceert confederalisme niet alleen separatisme – want dat is nodig om tot onafhankelijke staten te komen – het is er zelfs een doorgedreven vorm van.

     

     

    4) Wat is het wezenlijke verschil tussen confederalisme en separatisme?

     

    In wezen is er geen verschil. Een separatist (of een independist) streeft naar een onafhankelijk Vlaanderen (Wallonië). Een confederalist ook, maar die biedt na de onafhankelijkheid nog een samenwerkingsverdrag aan.

     

    Men kan dus niet voor confederalisme en tegen separatisme (onafhankelijkheid) zijn.

     

    5) Vertoont het confederalisme nog andere kenmerken?

     

    Ja.

     

    (1) In een confederaal model houdt de Belgische staat (en grondwet) op te bestaan. Meer concreet zou in dit scenario België geen staat meer zijn, maar enkel nog een overkoepeling van soevereine lidstaten. Daaruit volgt dat de Belgische nationaliteit ophoudt met bestaan en er enkel nog “Vlamingen” en “Walen” zouden zijn.

     

    (2) In een confederaal model wordt het Belgische parlement niet meer rechtstreeks verkozen, maar duiden de leden van de lidstaten aan wie er in de confederale “Raad” zetelt. Zo’n getrapt kiessysteem raakte overigens sedert de 18de eeuw in onbruik. Confederaties bestonden dan ook vooral in het feodale tijdvak.

     

    (3) De confederatie oefent, in de regel, zeer beperkte bevoegdheden uit.

     

    (4) Elke lidstaat heeft op confederaal vlak een eenzijdig vetorecht, wat uiteraard tot voortdurende chantage kan leiden. Wanneer de rijkere lidstaat het niet eens is met de politiek van de armere lidstaat kan zij ermee dreigen de onderhandelde solidariteit (interpersonele solidariteit zoals we die thans in België kennen houdt op te bestaan, het gaat immers om twee of meer verschillende landen) eenzijdig op te blazen. De confederatie is van nature een instabiel model omwille van de permanente diplomatie die een geïnstitutionaliseerd karakter vertoont.

     

    (5) De lidstaten hebben ten allen tijde een eenzijdig uitstaprecht uit de confederatie, hetgeen voortvloeit uit het feit dat ze onafhankelijk zijn.

     

     

     

    6) Zijn er op dit moment confederaties?

     

    Neen.

     

    7) Men zegt dat Zwitserland een confederatie is?

     

    Dit hardnekkig misverstand vloeit voort uit de benaming van Zwitserland – Confoederatio Helvetica, Helvetische Confederatie. Deze benaming is slechts een relikwie uit oudere tijden. Sedert 1848 is Zwitserland een confederatie met 26 kantons, vier officiële talen, meertalige openbare diensten en universiteiten, federale partijen, een bicameralisme, een eengemaakte buitenlandse politiek enz. Wie zegt dat Zwitserland een confederatie is, kan ook zeggen dat Noord-Korea – officieel: de democratische volksrepubliek Korea (DPRK) – een democratie is.

     

    8) Zijn er dan voorbeelden van confederaties?

     

    Sedert het einde van de 18de eeuw zijn er een aantal confederaties geweest. Denken we aan de Verenigde Staten van Amerika, waar de onafhankelijke staten in 1776 een verdrag sloten en zich in 1787 van statenbond tot federatie transformeerden. De Duitse Bond was van 1815 tot 1866 een losse confederatie die alle Duitse vorstendommen (met inbegrip van het huidige Tsjechië, Kroatie en delen van Noord-Italië) omvatte. De Oostenrijks-Duitse oorlog (1866) maakte een einde aan deze structuur. Oostenrijk-Hongarije was na het Ausgleich – verdrag dat om de tien jaar bij goedkeuring van beide lidstaten verlengd moest worden – van 1867-1918 een tweeledige confederatie. Tussen 1958 en 1961 vormden Egypte en Syrië een confederatie (een experiment dat in een oorlog eindigde). Servië-Montenegro vormden van 2003 tot 2006, moment waarop Montenegro zich eenzijdig afscheidde, een confederatie.

     

    9) Men zegt dat België een confederatie “sui generis” kan zijn?

     

    Federalistische systemen verschillen van land tot land, maar hebben altijd één gemeenschappelijk kenmerk – ook in België – het zijn staten waar het federaal parlement de bevoegdheden verdeelt. Confederalistische systemen hebben altijd het gemeenschappelijk kenmerk dat ze uit onafhankelijke staten bestaan. Men kan derhalve nooit een Belgisch confederalisme hebben zonder de Belgische staat als rechtsentiteit op te heffen. Kortom, een confederatie ‘sui generis’ is een onwaarheid.

     

    10) Kan art. 35 van de Grondwet België dan niet omvormen tot een confederatie?

     

    Artikel 35 van de Belgische Grondwet stipuleert: “De federale overheid is slechts bevoegd voor de aangelegenheden die de Grondwet en de wetten, krachtens de Grondwet zelf uitgevaardigd, haar uitdrukkelijk toekennen. De gemeenschappen of de gewesten zijn, ieder wat hem betreft, bevoegd voor de overige aangelegenheden onder de voorwaarden en op de wijze bepaald door de wet. Deze wet moet worden aangenomen met de meerderheid bepaald in artikel 4, laatste lid. (i.e. een wet, aangenomen met de meerderheid van de stemmen in elke taalgroep van elke Kamer, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van elke taalgroep aanwezig is en voor zover het totaal van de ja-stemmen in beide taalgroepen twee derden van de uitgebrachte stemmen bereikt.).”

     

    Deze grondwetswijziging kan er dus slechts komen indien ze door beide Kamers (= Constituante) bekrachtigd is en wanneer art. 35 ter herziening vatbaar verklaard wordt (hetgeen nu niet gebeurde, behoudens men alsnog de procedure van de Grondwet, via art. 195 – wel ter herziening vatbaar verklaard – zal herzien, hetgeen het Parlement toelaat om elk artikel te veranderen). De Constituante brengt hoe dan ook in het geval van de invulling van art. 35 een grondwetswijziging aan. Een confederatie heeft geen Grondwet, wordt niet door een constituante bevoegd, heeft nood aan onafhankelijke entiteiten enz. Anders gezegd, art. 35 van de Belgische Grondwet kan België uiteraard niet omvormen tot een confederatie.

     

    11) Hoe kan men dan komen tot een confederaal systeem?

     

    Door een eenzijdige of onderhandelde opdoeking van de Belgische staat en (derhalve van de) Grondwet (hetgeen op zich al een constitutionele onmogelijkheid is, gelet op art. 91 van de Grondwet, 2de lid en art. 187 van de Grondwet, alsook van de grondwettelijke decreten van november 1830).

     

    De facto rest enkel nog de mogelijkheid om niet alleen buiten het grondwettelijk kader te treden en zelfs dit grondwettelijk kader op te heffen.

     

    12) Kan een volgende staatshervorming die naar confederalisme leidt dan geen “eindstation” zijn?

     

    Deze bewering is gratuit en manifest onwaar en wel omwille van volgende redenen:

     

    1)       Confederalisme impliceert een staatsvorming, geen staatshervorming.

    2)     Zelfs al zou confederalisme een eindpunt zijn in de staatshervorming (sic), dan nog: bij elke vorige staatshervorming werd verkondigd dat deze een eindpunt zou vormen ... en dat al 40 jaar lang.

    3)      Zelfs al zou een confederale staatshervorming (sic) mogelijk zijn – quod non – dan nog staat het elke lidstaat vrij om zijn eigen weg te gaan; zelfs al zou men de invulling van artikel 35 omschrijven als “confederalisme” – hetgeen baarlijke nonsens is – dan nog kan art. 35 altijd opnieuw worden gewijzigd, behoudens men de grondwet onwijzigbaar maakt (wat uiteraard de facto onmogelijk is).

     


    13) Allemaal goed en wel, maar uiteindelijk is het toch een spel met termen niet, we zeggen dan wel confederalisme, maar eigenlijk bedoelen we een “doorgedreven federalisme”?

     

    Wie dat bedoelt moet het ook in die woorden zeggen en de term “confederalisme” laten vallen. Zoniet is hij (of zij) óf een secessionist óf schotelt hij (of zij) de kiezers moedwillig onwaarheden voor.

     

    14) Federalisme, confederalisme: komt het uiteindelijk niet op de inhoud aan?

     

    Een inhoud kan pas gegeven worden als men weet waarover men spreekt. Een confederatie betekent dat er één land bestaat, een confederatie betekent dat we spreken over twee of meerdere landen. Zo simpel is het.

     

    15) Is het huidige federalisme dan niet onwerkbaar?

     

    Elk systeem is maar werkbaar in die mate dat men over de politieke wil beschikt om het te doen werken. Het slechtste staatsbestel is werkbaar wanneer politici van goede wil het doen werken.

     

    Dit gezegd zijnde is het ironisch om te moeten vaststellen dat diegenen die ons eerst het federalisme wilde opleggen – waarvan Gaston Eyskens in zijn mémoires zei dat het bij een referendum door de grote meerderheid van de Belgen zou verworpen worden – nu komen vertellen dat België moet evolueren naar een losse statenbond omdat het systeem dat zij wensten niet werkt.

     

    In de context van de huidige globalisering, van financiële en ecologische catastrofes is het gewoonweg absurd om in een communautair moeras te blijven steken omdat het nationalisme “nu eenmaal” salonfähig is in België. Er zijn gewoonweg veel te veel overheden voor een land met de inwoners van een internationale grootstad. Het wordt hoog tijd om de gewesten en de gemeenschappen, die dragers zijn van het “federalisme” dat in wezen gewoon twee taalgroepen tegen elkaar opzet af te schaffen.

     

    Enkel een meerpolig systeem waarbij het zwaartepunt bij de centrale overheid ligt (minstens zes entiteiten die geen nationalistische aspiraties betonen) biedt stabiliteit.  Wat in Nederland kan, moet ook bij ons mogeljk zijn. Daarvoor moeten natuurlijk wel moedige politici, die denken aan het algemeen belang gevonden worden.

     

    Bruno Yammine

     

    Historicus

     

    Leuven

     

    26 mei 2010

    27-05-2010, 04:02 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    10-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OMTRENT ONWAARHEDEN

    ENKELE ONWAARHEDEN ONTMASKERD 

    In het debat omtrent de “staatshervorming” heerst er een Babelse spraakverwarring aangaande begrippen en slagzinnen die door “onze” politici bewust in stand gehouden wordt, ten einde de brave burger een rad voor de ogen te draaien. Mogen we zo vrij zijn een paar van deze onwaarheden aan de werkelijkheid te toetsen? 

    1) “Er is een grote “staatshervorming” nodig”. Hoe vaak hebben we dàt zinnetje al mogen horen de voorbije jaren? Niet alleen door radicale nationalisten, maar ook – en vooral zelfs – door de zogezegde “traditionele” partijen. Nu zou men onder de term “staatshervorming” kunnen verstaan wat er staat, d.i.: de staat op een dusdanige wijze hervormen of moderniseren opdat ze efficiënter werke. In werkelijkheid is de term “staatshervorming” gewoon Newspeak om niet staatsafbraak te moeten zeggen. Inderdaad is sedert 1970 de Belgische staat verscheidene malen hervormd – gemiddeld één keer om de zeven jaar – waarbij telkens opnieuw bevoegdheden van de centrale overheid naar de (door de particratie in het leven geroepen) deelstaten werden overgeheveld. Het omgekeerde gebeurde nooit. Dit leidde helemaal niet tot een beter bestuur, maar wel tot een inefficiënt en duur doolhof waarbij andere wetten gelden voor wie het ongeluk heeft om in deze of gene taalregio te wonen. Zeggen dat men door de staat nog meer te “hervormen” (sic) de “communautaire problemen” zal oplossen is natuurlijk onzin. Tenzij voor wie gelooft dat je vuur met ... nog meer olie kan blussen1. (o, en natuurlijk is er wel degelijk een grote staatshervorming mogelijk............ om de gewesten en gemeenschappen af te schaffen wel te verstaan!)

    2. “Een confederale staat is nodig om dit land opnieuw op gang te krijgen”. Nog zo’n veelgehoord citaat. Verbazend was wel om dit uit de mond te horen van ... nieuwbakken N-VA-kopman Siegfried Bracke (wij wisten niet dat de separatistisch-republikeinse N-VA zo bekommerd is om het goed functioneren van België!). Dit gezegd zijnde, heeft confederalisme natuurlijk niéts te maken met een doorgedreven vorm van federalisme, wat men de burger ook wil doen geloven. Terecht zegt Matthias Storme dan ook: “Wanneer politici vandaag het confederalisme verdedigen, heb ik daar geen enkele moeite mee, op voorwaarde dat ze serieus nemen wat ze zeggen. (..) ze zeggen "wij willen maar confederalisme" - en voegen ze er meestal aan toe "we zijn geen separatisten", wat een contradictie is, want een confederalist is een separatist, per definitie, het kan niet anders2 Confederalisme is inderdaad een verdragsbond tussen onafhankelijke staten (bv. “Vlaanderen” en “Wallonië”). En dat men niet afkome met de slagzin: een confederatie “zoals in Zwitserland”. Dat land is immers al een federatie ... sedert 18483.  

    3. “Een federale kieskring is dé oplossing”. Het moet zijn dat de mens van simplismen houdt. Hoe kan men anders begrijpen dat zovele lieden – waaronder anders zeer verstandige burgers – blindelings kunnen geloven dat bijna 100 jaar taalnationalisme zal worden weggeveegd door de invoering van een nieuwe kieskring? Stel je voor dat 15 parlementairen van de 150 verkozen worden in een federale kieskring (voorstel Paviagroep). In theorie klinkt het mooi: politici die “ministerabel” willen zijn, moeten hun programma in héél het land verdedigen en dus communautair “gematigder” worden. Helaas is de praktijk heel wat minder idyllisch. Want, laten we wel wezen, wat verhindert de Bart De Wevers van deze wereld om in zulk een kieskring verkozen te worden? Zij zullen genoeg hebben aan de Vlaamse stemmen. En de Philippe Moureaux en andere Van Cauwenberghe’s mogen ook op beide oren slapen. In het voorstel van een federale kieskring is al een vast aantal zetels per taalgroep voorzien. Tja, wat is dan nog de zin van een “federale” kieskring?4


    4. “Dat de N-VA populairder is dan het Vlaams Belang is een goede zaak...” Want zo wint het democratische nationalisme veld. Nee, wij willen ons hier niet op het enge vlak der partijpolitiek begeven, maar wanneer we zoiets horen, rijzen de haren ons ten berge. Er bestaat namelijk niet zoiets als een “democratisch nationalisme”5. Als de N-VA werkelijk zo’n goede democraten zijn, waarom willen zij dan 3 miljoen mensen – of zijn “de Walen” geen mensen? – uitsluiten van het politieke besluitvormingsproces van hun staat? Als democratische staten afgebakend worden door taalgrenzen, moeten de Vlaams-nationalisten trouwens leren consequent te denken. Zijn zij bereid het meertalige Brussel los te laten? Zijn zij bereid samen met het Koninkrijk ( ! ) der Nederlanden – maar dan zonder Friesland – één staat te vormen? Overigens dient de mythe van de absolute democratie toch eens flink opgepoetst te worden. Een staat moet niet volledig democratisch zijn, of ze richt zichzelf door het eigenbelang van de partijpolitiek volledig ten gronde. Vaak zijn de meest stabiele en best werkende instellingen trouwens niet-verkozen – denken we maar aan de monarchie. Laten we niet aarzelen een kat een kat te noemen, het zou niet slecht zijn mocht een sterke Koning wat orde op zaken stellen in de partijpolitieke oligarchie om daarna een échte democratie te herstellen. Als de politici iéts hebben bewezen is het wel dat hun almacht België onbestuurbaar maakt.
     

    5. “De mensen liggen niet wakker van het communautaire”... Een zinnetje dat vaak ook zogezegde Belgischgezinden hanteren. Beseffen zij (en anderen) dan niet dat ze het communautaire, d.i. de staatsstructuur van het Koninkrijk België, volledig uit handen geven en overlaten aan de willekeur van de particratie? De mensen liggen van weinig dingen wakker, dàt is waar. Welnu, het is niet aan de politici om ze wakker te schudden en hun te zeggen: “ziet ge niet wat er gebeurt? Merkt ge niet op dat uw politici de geesten voorbereiden, dat er fronten gevormd worden, dat ge morgen misschien in een ander land kunt ontwaken?”. Helaas zijn er bitter weinig verantwoordelijke politici in ons kleine land. Het is waarschijnlijk makkelijker om holle slogantaal te hanteren – borrelnootjes, vette vissen, niet toegeven, geen morzel gronds, francofoon front, vijf minuten politieke moed, een lepeltje suiker, miljardendiefstal, kaakslag, verraad, goed bestuur, geen toegevingen, zonder prijs, onverwijld, Copernicaanse Omwenteling, Rechtvaardige Vlaamse Eisen, een vuist maken, ...weet u wel – dan de institutionele en morele puinhoop die het partijenregime geschapen heeft manmoedig op te ruimen. 


     “Wie gelooft die mensen nog...?”

    [1] “De Belgische overheid behoort tot de duurste van de wereld, maar in ruil krijgen we te weinig levenskwaliteit terug. Dat concludeert het beurshuis Petercam uit cijfers van de OESO. In zijn rangschikking van efficiënte overheden laat België nog net Italië en Hongarije achter zich, maar het moet zelfs de Grieken laten voorgaan.” (De Morgen, 30 april 2010)... Tja, dat komt ervan met zes regeringen en acht parlementen...

    [2] M.E. Storme, geïnterviewd door Jean-Pierre Rondas, radio Klara, 2 januari 2005.

    [3] Enkel in naam heet Zwitserland nog “Confoederatio Helvetica”. Zouden de voorstanders van het Zwitserse “confederalisme” (sic) ook bereid zijn om alle partijen opnieuw federaal te maken en een normenhiërarchie, een meerpolig systeem, tweetalige deelgebieden enz. in te voeren? Sta ons toe dit te betwijfelen; Ter herinnering: tot 1967 werd het belijden van “federalisme” nog als staatsgevaarlijk beschouwd en actief in de gaten gehouden door de Staatsveiligheid. In januari 1993 werd toenmalig voorzitter van de Vlaamse executieve, Luc Van den Brande, ten Paleize ontboden door Koning Boudewijn omdat hij pleitte voor ... een “confederaal België” in 2002. Hoeveel ministers en politici zouden thans op het matje moeten geroepen worden?

    10-05-2010, 03:13 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat lezersbrieven...

    BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE

    De onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde waren, zo heette het, in de eerste plaats bedoeld om tegemoet te komen aan het arrest van het Arbitragehof (thans Grondwettelijk Hof) uit 2003. Volgens dat arrest moest er een oplossing gevonden worden, die de "anomalie" - twee arrondissementele kieskringen i.p.v. een provinciale kieskring in Vlaams-Brabant, moest wegwerken. Let wel: een oplossing, niet (noodzakelijk) een splitsing van het kiesarrondissement. Bovendien sprak het toenmalige Arbitragehof zich enkel uit over de situatie over de federale verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

    Na zes maanden van "discretie" mochten we het onlangs beleven dat in flarden van een ontwerpakkoord gesproken werd over een inperking van de koninklijke prerogatieven. Ook een staatshervorming, een herziening van verscheidene grondwetsartikels en een splitsing van het gerechtelijke arrondissement (en van de kieskring in de Senaat en voor het Europese Parlement) liggen of lagen op tafel. Dit is een typisch voorbeeld van een (communautaire) escalatiespiraal. Groen! koppelde zelfs de afschaffing van de 5%-drempel aan haar steunverlening. Het spreekt voor zich dat deze maatregelen niets meer te maken hebben met de kieskring BHV. Dan nog liever een behandeling in de Kamer.

    België is heus niet in gevaar, ondanks alle stoere "Vlaamse taal" die men her en der hoort. De ironie van het lot is overigens dat zelfs in een onafhankelijk Vlaanderen dit "probleem" niet van de baan zou zijn, wel integendeel. Vlaanderen zou dan (minstens) Brussel en de faciliteitengemeenten verliezen en verplicht worden om het Minderhedenverdrag zonder meer goed te keuren.  En dan zwijgen we nog over de exponentiële verfransing, mocht Wallonië in één of andere vorm aansluiting bij Frankrijk zoeken. Vinden de Vlaams-nationalisten misschien dat ze sterker staan tegenover Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk dan tegen een anderstalige minderheid in België? Men zou het nog gaan geloven ook.


    BRACKE


    Net als vele Belgen, deel ik de bekommernis van de Heer Siegfried Bracke. Terecht stelde de voormalige journalist dat een grote staatshervorming onontbeerlijk is om België opnieuw op gang te krijgen.

    Wel stel ik me de vraag hoe de N-VA dit gaat verwezenlijken door ... een splitsing van ons land.

    De verstandige lezer zal er het zijne van denken...

    COMMUNAUTAIRE REL

    N.a.v. het communautair akkefietje met Geert Bourgeois (N-VA) en Olivier Maingain (FDF) als hoofdrolspelers, lees ik in uw dagblad (2.04.10) een aantal reacties die de wenkbrauwen doen fronsen. Een aantal lezers noemt het FDF - of de Franstaligen - imperialisten die Vlaamse gemeenten willen verfransen of inlijven bij Brussel. Nochtans is de verschuiving van de taalgrens een grondwettelijk ingeschreven mogelijkheid (art. 4 Belg. GW) en derhalve is die eis perfect wettelijk, wat natuurlijk niet betekent dat hij ingewilligd moet worden. Heel anders ligt het dossier BHV. In tegenstelling tot wat sommige lezers schrijven "moet" deze tweetalige kieskring helemaal niet gesplitst worden. Nergens in de Grondwet of in eender welke Belgische wet staat dat kieskringen moeten overeenstemmen met taalgrenzen. Tenslotte haalt men in de lezersrubriek hier en daar zwaar uit naar "de Walen". "De Vlamingen" zouden, zo heet het, "de geldkraan" moeten toedraaien.  Wat dan met de Vlaamse gemeenten zoals Ieper, Maaseik, Tongeren etc. die vandaag transfers vanuit het zuiden ontvangen? En, last but not least, sedert wanneer is Olivier Maingain een "Waal"? De man is inwoner van Brussel, tot nader order de ... hoofdstad van Vlaanderen.

    10-05-2010, 03:06 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    25-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.POLITIEK COMPLOT TEGEN MONARCHIE LAG AL IN MAART KLAAR - HEIMELIJK DUBBELSPEL DEHAENE/A. DE CROO
    POLITIEK COMPLOT TEGEN MONARCHIE LAG AL IN MAART KLAAR

    Zoals geweten bevatte het plan van Dehaene om het probleem BHV "op te lossen" de inperking van de Grondwettelijke machten van de Koning, althans gedeeltelijk. Enkele dagen geleden lekten in La Libre Belgique en Le Soir details uit. Ik citeer uit La Libre:

    "M. Dehaene propose de soumettre à révision les articles de la Constitution ayant trait au rôle du Roi dans la signature et la promulagation des lois. En revanche, aucun accord ne peut pour l’heure être atteint, estime Dehaene, sur une réduction plus poussée du rôle du Roi : nomination et désignation des ministres (et donc rôle en temps de crise). "Le CDH traîne un peu les pieds sur ce point de la sanction royale , relève un négociateur francophone, mais on va y arriver" . (LLB, 20 april 2010)

    http://www.lalibre.be/actu/belgique/article/576861/dehaene-peut-reussir.html

    " Au passage - Groen y tient fort - on réduirait les pouvoirs du Roi en supprimant la sanction royale" (RTBF, 20 april 2010)
    http://www.rtbf.be/info/belgique/politique/bhv-mistral-gagnant-208669
    Ook het genaderecht zou op tafel liggen, cadeautje aan N-VA die het op 6 april 2009. een "middeleeuwse praktijk" noemde
    http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/nieuws/belgie/n-va-noemt-genaderecht-koning-middeleeuwse-praktijk/article-1194677676305.htm

    De architecten van dit plan zijn Dehaene, Alexander De Croo, de groenen en de MR.

    Ten bewijze, op 20 maart 2010, exact één maand ( ! ) voor dit lek vernamen we via de media
    http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/verkiezingen09/2.5323/1.740673

    ... Didier Reynders: "Een evolutie in de richting van een protocollaire monarchie is onvermijdelijk".
    Open VLD-voorzitter  Alexander De Croo laat er geen twijfel over bestaan: "Het is tijd om de protocollaire invulling van de monarchie te betonneren. Zoals in Scandinavië". (hij noemde expliciet als tijdstip "een volgende staatshervorming")

    Oud-premier Jean-Luc Dehaene, die als een van de weinige premiers onder twee koningen heeft gediend, laat een ander geluid horen. Hij denkt aan een "stapsgewijze, misschien met een versnelling op bepaalde momenten, evolutie in de richting van het Scandinavisch model". Ook de groene partijen, Groen! en Ecolo, lijken een stap te willen zetten naar een afzwakking van de macht van het koningshuis. "De monarchie is niet het grootste probleem van de democratie op dit moment. Maar als partij vinden wij wel dat het koningschap puur ceremonieel moet worden", zegt Groen!-voorzitter Wouter Van Besien.

    Tot slot nog dit: de media reppen met geen woord over deze kwestie, die normaliter een heel debat op zich is. Dat wijst op een zware druk vanuit de politieke wereld. En dàt verklaart mede waarom OPEN VLD en Groen/Ecolo nu plots weer willen onderhandelen. Dit dossier afzonderlijk behandelen zou véél te gevoelig zijn, dus het wordt verdronken in het BHV-verhaal !


    25-04-2010, 03:03 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    22-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEPUBLICEERD IN D.M. (22 april 2009)

    BRUSSEL-HALLE-VILVOORDE

    De onderhandelingen over Brussel-Halle-Vilvoorde waren, zo heette het, in de eerste plaats bedoeld om tegemoet te komen aan het arrest van het Arbitragehof (thans Grondwettelijk Hof) uit 2003. Volgens dat arrest moest er een oplossing gevonden worden, die de "anomalie" - twee arrondissementele kieskringen i.p.v. een provinciale kieskring in Vlaams-Brabant, moest wegwerken. Let wel: een oplossing, niet (noodzakelijk) een splitsing van het kiesarrondissement.

    Bovendien sprak het toenmalige Arbitragehof zich enkel uit over de situatie over de federale verkiezingen voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Na zes maanden van "discretie" mochten we het onlangs beleven dat in flarden van een ontwerpakkoord gesproken werd over een inperking van de koninklijke prerogatieven. Ook een staatshervorming, een herziening van verscheidene grondwetsartikels en een splitsing van het gerechtelijke arrondissement (en van de kieskring in de Senaat en voor het Europese Parlement) liggen of lagen op tafel. Dit is een typisch voorbeeld van een (communautaire) escalatiespiraal. Groen! koppelde zelfs de afschaffing van de 5%-drempel aan haar steunverlening. Het spreekt voor zich dat deze maatregelen niets meer te maken hebben met de kieskring BHV. Dan nog liever een behandeling in de Kamer. België is heus niet in gevaar, ondanks alle stoere "Vlaamse taal" die men her en der hoort.

    De ironie van het lot is overigens dat zelfs in een onafhankelijk Vlaanderen dit "probleem" niet van de baan zou zijn, wel integendeel. Vlaanderen zou dan (minstens) Brussel en de faciliteitengemeenten verliezen en verplicht worden om het Minderhedenverdrag zonder meer goed te keuren.  En dan zwijgen we nog over de exponentiële verfransing, mocht Wallonië in één of andere vorm aansluiting bij Frankrijk zoeken. Vinden de Vlaams-nationalisten misschien dat ze sterker staan tegenover Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk dan tegen een anderstalige minderheid in België? Men zou het nog gaan geloven ook.

    22-04-2010, 12:19 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    19-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IS BHV WEL ONGRONDWETTELIJK?
    IS BHV WEL ONGRONDWETTELIJK?

    In de Gazet van Antwerpen (d.d. 19 april 2010) meent Paul Geudens dat er voor de splitsing van BHV op de keper beschouwd geen prijs mag betaald worden. Deze opinie is op zich verdedigbaar. Wel heb ik het moeilijker met de motivatie die uw hoofdredacteur geeft. " De Grondwet is zeer duidelijk: B-H-V moet gesplitst worden, zonder meer", zo lees ik immers in het editoriaal. Nochtans staat er nergens in de Grondwet dat kieskringen moeten samenvallen met taal- of deelstaatsgrenzen. In 1994 al oordeelde het toenmalige arbitragehof - thans grondwettelijk hof - dat de kieskring BHV niet ongrondwettelijk is. Het meer recente arrest van het arbitragehof (2003) aangaande de materie stelt dan weer dat de kieskringen op het grondgebied van de oude provincie Brabant mogen afwijken van die in andere provincies. Een reden hiervoor is bijvoorbeeld het bewaren van het communautaire evenwicht. Kortom, het zou goed zijn om te vernemen waarom de Heer Guedens beweert dat de Grondwet zou stellen dat BHV gesplitst moet worden.

    19-04-2010, 15:12 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    10-04-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DS: wat men al niet leest in de gazet......................
    http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=7A2OMKH5

    'Als het zelfs Jean-Luc niet lukt, wie dan wel?'

    Kan de methode-Dehaene het land nog één keer uit de nood helpen? Commentaar: UIT de nood helpen?

    zaterdag 10 april 2010

    Precies één week heeft Jean-Luc Dehaene nog om de BHV-knoop te ontwarren.

    Commentaar: Wat is het probleem?

    Maar zelfs zijn gesprekspartners hebben er geen flauw benul van wat de 'koninklijke opdrachthouder' op tafel zal gooien. 'Niemand heeft nog een overzicht, behalve Jean-Luc zelf.'

    Commentaar: Is dàt dan democratie?

     

    Veel wittebroodsweken waren Alexander De Croo niet gegund. Pas op het schild gehesen als Open VLD-voorzitter moest hij al meteen naar de 'bilateraaltjes' met Dehaene: een-op-een-gesprekken met de ex-premier. Dat is geen cadeau voor een onervaren politicus: Dehaene kent de institutionele ins en outs van dit land als zijn broekzak, De Croo junior moest hard studeren om 'mee te zijn'. De jongste tijd werd hij stevig gedrild door de anciens in zijn partij.

    Commentaar: Waarom gaan we eigenlijk nog stemmen ...?


    Dat is cruciaal in de aanloop naar de slotonderhandelingen van volgende week.

    Commentaar: Democratie speelt zich af in een parlement, niet achter gesloten deuren

     'Als je dan constant met medewerkers moet bellen, red je het niet', zegt een Vlaams BHV-onderhandelaar. 'Wie precies weet wat mogelijk is, heeft een wereld voorsprong. “Hebben we voor deze piste een grondwetswijzing nodig of niet?,

    Commentaar: Mag de kiezer ook weten welke herziening ?

    Voor jonge politici is dat niet evident. Ze hebben geen communautaire ervaring. Vaak interesseert die spitstechnologie hen ook niet.'

    Commentaar:  En zij spelen dus met de toekomst van België !


    Alexander De Croo is niet de enige die er het hoofd volgende week goed moet bijhouden. Ook Groen! vaardigt met zijn voorzitter Wouter Van Besien een onervaren pion af naar de BHV-finale.

    Commentaar: Partijhoofdkwartieren beslissen alles...

    Maar blijkbaar probeert Dehaene die nieuwe werkelijkheid niet compleet te omzeilen: hij werkt volop met de mensen die nú de lakens uitdelen. De gesprekken met krijgers die hij nog kent uit eerdere oorlogen, zouden tot een minimum beperkt worden. Tenzij ze nog actief zijn natuurlijk.


    Er valt niets te lekken


    Dat betekent niet dat er de voorbije maanden niet druk gepraat werd. Dehaene trok naar kabinetten om met vicepremiers te praten of ontving mensen in zijn bureau op het Europees Parlement. Bijna altijd waren het gesprekken onder vier ogen.

    Commentaar: Open politiek...


    'Hij verzamelt alle puzzelstukjes', zegt een van zijn gasten. 'Hij test ideetjes uit, hij onderzoekt of pistes aanvaardbaar zijn voor je partij, hij laat je soms zelfs al uitgeschreven wetteksten lezen. Hij wil alles klaar hebben, voor het geval de puzzel volgende week in mekaar klikt.'

    'Die gesprekken duren een uur tot anderhalf uur', weet een ander politiek kopstuk. 'Dehaene luistert bijzonder goed: als hij verwijst naar je standpunt in een vorig gesprek, geeft hij dat altijd zeer correct weer. En de creativiteit in die discussies komt van hem: “Wat zou je hiervan vinden?, Waarover? (lacht) Hij heeft mij gevraagd om noch over de inhoud, noch over de kalender iets te zeggen.'

    Commentaar: Quid met de inspraak van de burger ?


    Het is opvallend: hoewel Dehaene al sinds december zoekt naar een BHV-uitweg, lekte er vrijwel niets. Deze week hoorden wij bijvoorbeeld waaien dat CD&V-senator Hugo Vandenberghe een gesprek had met Dehaene over de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde.

    Commentaar: Het Grondwettelijk Hof eist dat ook zeker ( ! )

    Maar toen we de senator aan de lijn kregen, leek die zich daar niets van te herinneren.


    'Omdat er nauwelijks iets te lekken is', zegt een 'technische onderhandelaar' van een Vlaamse partij. 'Op Dehaene na heeft niemand een globaal zicht op de discussies.

    Commentaar: Door wie is die man gemandateerd... ?

    We hebben nooit samen gezeten met een andere partij. Welke elementen die we nu aan het einde bespreken, zullen uiteindelijk opduiken in het finale voorstel? Niet te voorspellen. Dat weet alleen Jean-Luc.

    Commentaar: Ibidem

    Bovendien weet je niet zeker of hij wat hij met jou besproken heeft, ook bij anderen heeft afgetoetst. Lekken is dus erg gevaarlijk.'

    Commentaar: Dat zal wel, de burger moest eens iets weten...


    Er zijn ook gesprekspartners die er niet eens over piekeren iets te lekken, die al decennia lang in blind vertrouwen met Dehaene praten. PS-kopstuk Philippe - Dehaene mag 'Flup' zeggen - Moureaux is het beste voorbeeld. Hij is tijdens communautaire discussies nog steeds incontournable voor de PS. Moureaux is een van de weinige actieve Belgische politici die al evenveel kilometers op de communautaire teller hebben staan als Dehaene zelf. In 1980 onderhandelde hij, als kabinetschef van Guy Spitaels, al over een staatshervorming met Dehaene, toen kabinetschef van Wilfried Martens. Een paar jaar geleden vertelde Moureaux ons dat hij très franchement zijn gedacht kon zeggen. 'Ik kon hem vertellen waar de moeilijkheden zaten in de PS, terwijl hij zei wat er omging in de CVP.

    Commentaar: Spitaels, Moureaux, Martens : taalnationalisten, verantwoordelijk voor het huidige institutionele kluwen

    Maar daar kwam niemand anders iets van te weten. Omdat Jean-Luc een staatsman is.'

    Commentaar: Maar van wélke staat ... ?



    En omdat Dehaene een oplossing wil natuurlijk. Als zijn collega's hem vrijuit kunnen zeggen waar hun grens ligt, kan hij perfect inschatten of er een compromis mogelijk is. 'Hij zegt tegen iedereen iets, maar tegen niemand alles', lacht Gérard Deprez, die er - als kabinetschef en als PSC-voorzitter - ook bij was bij de staatshervormingen van 1980, 1988 en 1993. 'Hij is de enige die het overzicht bewaart. Maar iedereen vertrouwt hem wel. Hij lekte nooit.'

    Commentaar: Onvoorstelbaar, achterkamerpolitiek als de hoogste deugd



    De Toshiba-connectie


    Dehaene kan niet alleen bogen op zijn eigen ervaring, hij heeft zich ook altijd laten omringen door briljante studaxen, geen ja-knikkers. En wat misschien minder geweten is: de ex-premier soigneert die mensen ook. Toen de Sint-Michielshervorming begin jaren negentig eindelijk goedgekeurd werd, ontvouwden twee van zijn kabinetsleden een spandoek in de Kamer: 'Bravo, Jean-Luc'.


    Die loyauteit legt Dehaene geen windeieren, ook nu niet. De man die de afgelopen maanden de technische gesprekken coördineerde, was Steve Dubois, ooit zijn kabinetschef op de Wetstraat 16. Dubois is een van de zogenaamde 'Toshiba-boys': medewerkers van Dehaene die genoemd werden naar de draagbare computers waarmee ze begin jaren negentig rondtrokken door de Wetstraat, ze maakten grote indruk met hun ingewikkelde wiskundige modellen over de
    financieringswet.

    Commentaar: Waardoor de federale staat nu in acute geldnood zit... !

    (Daarvan zit er trouwens nog een andere op een sleutelpositie: Eric Kirsch is nu kabinetschef van premier Leterme, ook een handige 'hulplijn' in BHV-tijd.)


    Dubois trok de laatste maanden langs kabinetten en partijhoofdkwartieren om het terrein te effenen voor zijn kopman. Vaak vonden zijn technische bilaterales één of twee dagen plaats voor Dehaene zelf een gesprek moest voeren.

    Commentaar: Nogmaals : waarom nog semmen ?


    'Die jongens konden erg goede teksten schrijven', herinnert Gérard Deprez zich. 'Daardoor kan Dehaene zelf ook erg subtiel werken, hij blijft sleutelen aan zijn voorstellen. Het is de reden waarom ik me niet zo meteen een geweldig onderhandelingsmoment van hem kan herinneren. Hij is net zo knap, omdat hij zijn enorme ervaring combineert met een grote wendbaarheid. Dehaene is geen caracteriel.

    Commentaar: Heel de staat wordt onderhandeld, de burger heeft niets te zeggen.


    Dat duikt ook dezer dagen weer op: Dehaene is de anti-dogmaticus bij uitstek. Daardoor kan hij zo creatief uit de hoek komen, zijn eigen overtuiging zit zelden in de weg. Als dat nodig blijkt, voegt hij iets toe aan een dossier dat er eigenlijk niets mee te maken heeft. Of - een van zijn favoriete trucs - hij kiest voor een
    gefaseerde uitvoering. Het kind hoeft er écht niet mooi uit te zien.

    Commentaar: Zo wordt België al sedert 1970 afgebroken


    Ook nu is Dehaene dus niet alleen bezig met de kieskring BHV. Anders zou hij niet zo hard naar een tweederdemeerderheid zoeken: twee maanden geleden al vonden de eerste gesprekken plaats met Ecolo-kopman Jean-Michel Javaux en met zijn Vlaamse tegenhanger Wouter Van Besien, er zijn er nog veel gevolgd. En al onderhandelt SP.A niet mee, hun steun wordt allesbehalve uitgesloten. Het toont dat Dehaene aan een ruimer akkoord sleutelt.


    Zo wordt het nooit uitgevoerde 'eerste pakket' van de staatshervorming (de zogenaamde 'borrelnootjes') opnieuw opgewarmd. Er circuleren ook teksten over de lijst van grondwetsartikelen die voor herziening vatbaar verklaard moeten worden - ook het vervolg van de staatshervorming wordt dus voorbereid.

     

    Commentaar: Kortom, het einde van België wordt verder voorbereid

     

    En dan zwijgen we nog over de 'onderhandse' politieke deals die nu ongetwijfeld besproken worden. Misschien wordt MR-voorzitter Didier Reynders wel een stuk inschikkelijker als hij de garantie krijgt dat PS en CDH hem na de volgende federale verkiezingen niet uit de regering kieperen?

     

    Zonder commentaar



    De asbak en de auto


    Eind volgende week loopt de deadline af die de koning aan Dehaene oplegde. De Wetstraat wacht in spanning af wat 'den dikke' finaal uit zijn hoed zal toveren. Misschien laat hij de zoektocht naar een tweederdemeerderheid alsnog schieten, ook mogelijk.

    'Zijn grootste kracht is zijn
    institutionele verbeelding',

    Commentaar: De vernietiging van België wordt inderdaad op een briljante manier voorbereid en uitgevoerd

     zegt CD&V-senator Hugo Vandenberghe. 'Een renner met veel koerservaring leest de wedstrijd ook beter.' Dat getuigen ook ex-medewerkers. Dan dachten ze na uren studie een nieuwe piste te hebben ontdekt, dan zei Jean-Luc droog: “Dat lag tien jaar geleden al eens op tafel,.


    Maar zal het hem lukken deze knoop te ontwarren?

    Commentaar: Hopelijk niet !

    Dat de N-VA geen verzoenende taal laat horen, is niet zorgwekkend. Op hen rekende Dehaene toch niet, hij praatte er niet één keer mee. Maar de houding van FDF-kopstuk Olivier Maingain biedt wel reden tot ongerustheid: zonder de MR van Didier Reynders - in kartel met het FDF - zijn er geen oplossingen mogelijk die niet tot een val van de regering leiden.

    Commentaar: Et alors?


    'Dat is een van de grote vraagtekens: is Didier Reynders bereid om een compromis te aanvaarden', zegt een van de technici. 'En als dat het geval is, hoe reageert de Vlaamsgezinde vleugel van CD&V dan? Als één iemand het weet, is het Dehaene zelf.'

     

    Commentaar: Ocharm toch, die politici ..........

     

    De ex-premier liet gisteren, in een interview met een Franse parlementaire zender, weten dat hij nog kansen ziet op een oplossing. Tegelijk bleven er echter geruchten opduiken als zou er nagedacht worden over een uitstel van de hele kwestie, tot na het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie, tot begin 2011 dus.

    Commentaar: Leuk ideetje !

    Ook Deprez gelooft dat het niet makkelijk wordt. 'De grote moeilijkheid is dat dit dossier zo weinig ruimte biedt voor compromissen: het is splitsen of niet splitsen, daar is geen weg tussen', zegt de voormalige PSC'er, ondertussen partijgenoot van Reynders.

    Commentaar: Dat niet alleen, hoevéél gaat er gesplitst worden ?

     'Daardoor lijkt dit een beetje op het geval-Happart: hem kon je in de jaren tachtig ook enkel benoemen of niet benoemen als burgemeester.'

    Commentaar: Nog zo’n ---


    Maar dat probleem kreeg Dehaene toen wel opgelost, zij het dat hij er een hele staatshervorming om moest weven. Om het met de woorden van Hugo De Ridder te stellen: Dehaene leek toen een automobilist die om zijn asbak te ledigen de hele wagen omkeerde. Het probleem is dat hij deze keer niet aan het stuur zit: dreigen met een val van de regering is er dus niet bij. Dat kan enkel Yves Leterme, de man die deze week grote sier maakte in het Verre Oosten. België blijft een bizar land.

    Commentaar: Dank u, politici !


    Dehaene kan zich optrekken aan het feit dat niemand hem tot nu toe stokken in de wielen probeerde te steken. 'Misschien kan het daardoor toch nog lukken', hoopt een vicepremier.

    Commentaar: EEN vicepremier ?

    'Iedereen beseft dat er geen bestuur mogelijk is zolang we dat probleem blijven meeslepen. Hopelijk lukken we omdat niemand wil mislukken.' Een technicus hoopt dat die gedachte zijn politieke oversten ook tot enige redelijkheid zal aanzetten: 'Want als Dehaene met zijn ervaring nu mislukt, wie zou het dan nog wel kunnen?'

    Commentaar : Separatisme is nu dus al redelijk ( ? )

    10-04-2010, 20:29 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (1)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.COMMUNAUTAIRE NONSENS
    COMMUNAUTAIRE REL

    N.a.v. het communautair akkefietje met taalnationalisten Geert Bourgeois (N-VA) en Olivier Maingain (FDF) als hoofdrolspelers, lees ik in uw dagblad (2.04.10) een aantal reacties die de wenkbrauwen doen fronsen. Een aantal lezers noemt het FDF - of de Franstaligen - imperialisten die Vlaamse gemeenten willen verfransen of inlijven bij Brussel. Nochtans is de verschuiving van de taalgrens een grondwettelijk ingeschreven mogelijkheid (art. 4 Belg. GW) en derhalve is die eis perfect wettelijk, wat natuurlijk niet betekent dat hij ingewilligd moet worden. Heel anders ligt het dossier BHV. In tegenstelling tot wat sommige lezers schrijven "moet" deze tweetalige kieskring helemaal niet gesplitst worden. Nergens in de Grondwet of in eender welke Belgische wet staat dat kieskringen moeten overeenstemmen met taalgrenzen. Tenslotte haalt men in de lezersrubriek hier en daar zwaar uit naar "de Walen". "De Vlamingen" zouden, zo heet het, "de geldkraan" moeten toedraaien.  Wat dan met de Vlaamse gemeenten zoals Ieper, Maaseik, Tongeren etc. die vandaag transfers vanuit het zuiden ontvangen? En, last but not least, sedert wanneer is Olivier Maingain een "Waal"?
    De man is inwoner van Brussel, tot nader order de ... hoofdstad van Vlaanderen.

    10-04-2010, 00:00 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    13-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KAN IEMAND NOG VOLGEN?
    Gisteren stond in De Morgen een toespraak van Leterme voor de Belgische diplomaten
    en dit was de kop:



    En wat lezen we vandaag in De Standaard?
    Citaat:
    Alleen het gesproken woord telt. Deze zin vergezelt steevast een vooraf verspreide toespraak. Afgelopen maandag moesten de Belgische diplomaten de frase letterlijk interpreteren. Nadat zijn tekst was rondgedeeld, hield Yves Leterme (CD&V) een totaal ander betoog. Geen man overboord, zo leek het. Helaas vatte De Morgen de dag nadien de geschreven toespraak netjes samen.

    De onuitgesproken speech beklemtoonde dat de federale diplomatie ‘noodzakelijk' blijft om ‘bepaalde deuren te openen en bepaalde contacten te leggen'. Meer zelfs, halfweg Frankrijk of Duitsland moest men de merknaam Vlaanderen vergeten. Buiten een straal van 500 kilometer heeft het merk België een grotere uitstraling. Het moest uit zijn met de concurrentie tussen Vlaanderen, Wallonië en Brussel.
    http://www.standaard.be/artikel/deta...4&word=leterme

    Op het einde volgt het toppunt:
    Citaat:
    Zijn kabinet reageerde gisteren ongelukkig omdat de oorspronkelijke tekst toch ruchtbaarheid kreeg. Diplomatiek mag hij dan onbestaand zijn, toch blijft het ongewoon dat een toespraak zonder fiat van de eerste minister wordt uitgedeeld en achteraf zelfs naar een afwezige journalist wordt gemaild.
    Hallo!? Is dàt het niveau van de journalistiek?

    Enig onderzoekswerk toont aan dat de tekst van Leterme ... oorspronkelijk op zijn site stond!

    http://74.125.77.132/search?q=cache:...&ct=clnk&gl=be

    En nu staat ze er niet meer op.

    Kan iemand nog volgen?

    13-01-2010, 19:56 Geschreven door Bruno Yammine  
    Reageren (0)


    Foto

    Hoofdpunten blog bobvangeel
  • Verhofstadt III: proficiat!
  • Het heeft eventjes geduurd, ja...
  • VERHOFSTADT IS TERUG!
  • MARS OP BRUSSEL!
  • goe filmke over RON PAUL

    Zoeken in blog


    Zoeken met Google




    {TITEL_VRIJE_ZONE}

    {TITEL_VRIJE_ZONE}

    Belgische hart-vlaggen
  • Belgisch Hart-Coeur Belge (drapeaux-vlaggen)

  • Mailinglijst

    Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.




    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs