Wanneer we bij de halte ' Boulangerie Toussaint ' in Sourbrodt de bus verlaten moeten we toch even hulp inroepen om ons op de goede weg naar het kerkje van Ofivat te zetten. Eens bij het monument Pietkain voelen we bekende grond onder de voeten ( wandelingen 31 en 80 ). Het bekende kapelletje op de weg naar de burcht Reinhardstein ( de hoogst gelegen burcht van België ) is open en biedt dus de gelegenheid er een kaarsje te laten branden. Ter hoogte van het kasteel is de splitsing van de GR-routen slecht aangeduid en moeten we geruime tijd zoeken naar het vernoemde ' kleine plateau ' met de vermelding : Barrage. Door een dicht bebost dal ( vooral berk en esdoorn ) bereiken we een slagboom en een informatiebord en steken er rechts de stuwdam over ( gebouwd in 1925-28 met de bedoeling : enerzijds als voeding voor de hydro-elektrische centrale van Bevercé en anderzijds als watervoorziening voor de stad Malmedy.) Aan de overzijde slaan we het bos in om geleidelijk af te dalen naar de oever van het meer dat we langs een, met uitstekende wortels en hobbelig pad , geruime tijd volgen. Enkele malen, bij een zijdalletje, moeten we over een houten vlonder of loopbruggetje een beekje dwarsen. De GR-tekens worden schaarser en blijven uiteindelijk achterwege zodat we op onze wegbeschrijving aangewezen worden. Gelukkig zien we tussen de bomen het meer opduiken en kunnen we weer op de oever verder maar van wit-rood tekens geen spoor.Wanneer we het einde van het meer naderen ( de brug van de route de Champagne ) wordt het pad (?) moeilijk begaanbaar zeg maar onbegaanbaar. We moeten over en onder afgezaagde takken en bomen. Grote rotsblokken versperren de weg en moeten beklommen worden. Het wordt een ware kruisweg en geen doorkomen aan .We besluiten het pad te verlaten en proberen een 3 meter hoge wand te beklimmen. Een ware klauterpartij brengt ons in de tuin van een buitenverblijf. Het wordt even zoeken naar de aansluiting met het GR-pad . Plots zijn er wit-rode tekens (te) overvloedig aanwezig. We laten het dorp Champagne rechts liggen . Een glaasje van de gelijknamige drank zou ons, na de geleverde inspanningen, heerlijk smaken. Eerst klimmen en dan dalen ( natuurlijk ) om de Warche ( voedingsbron voor het stuwmeer ) te dwarsen.We trekken over de opgebroken Vennbahn ( voor WO I een belangrijke spoorverbinding over de Hoge Venen tussen de industriegebieden van Aken en Luxemburg om o.a. snel steenkool en ijzererts te vervoeren - later een belangrijke spoorverbinding als bevoorrading voor het kamp van Elsenborn - tegenwoordig plannen voor de aanleg van een RaVel-fietspad.). Nu gaat het over Brückberg, langs de oude molen van Wevercé (= Weywertz ) naar Nidrum. Weerszijden van de weg weiden die geel ( van de paardenbloemen ) en lila ( van de pinksterbloemen ) kleuren. Heerlijk zicht. Een jonge kerel komt ons, ongevraagd, in het Nederlands ( in St-Vith en Büllingen op school geleerd ) de uurregeling van de bus mededelen.We feliciteren hem ( het doet hem blijkbaar deugd) met zijn kennis van de Nederlandse taal en nemen vermoeid maar gelukkig de bus naar Verviers.
Reacties op bericht (1)
11-05-2009
Wandeling
Blijkbaar een avontuurlijk tochtje geweest. Maar dat is toch ook wel eens leuk.
