Het is pas enkele minuten over negen wanneer we van de trein stappen in het station(netje) van Gendron-Celles. Wij zijn de enigen. De Lesse laten we achter ons en blijven over een afstand van een kleine 500 meter de N910 volgen. Veiligheidshalve lopen we links van de baan maar op deze vroege zaterdagmorgen is er zeer weinig verkeer. Vlak tegenover de weg naar Cendron steken we links het bruggetje over de ri des Forges over en beginnen aan een stevige klim om uit de vallei te geraken. Het met rolstenen bedekt weggetje loopt door een dicht loofbos waarvan de bomen reeds bij pozen hun blaadjes loslaten. Na enkele bochten wordt de weg vlakker en wanneer we helemaal boven komen bevinden we ons in een open vlakte bij een zeer oude, alleenstaande linde. De rustbank en het prachtig uitzicht nopen ons tot een rustpauze. Het moment ook om enige overbodige kledij in de rugzak op te bergen want het wordt een schitterende, zonnige, windloze nazomerdag. Stevig afdalend gaat het nu richting Furfooz en een kort klimmetje brengt ons langs het dorpskerkje dat evenals de weinig huizen dat het centrum telt uit de grijze kalksteen van de streek is opgetrokken. Enkele bochten verder passeren we over de ri de Sébia en komen we in het typische open Condrozlandschap - heuvelruggen met vruchtbare akkers en weilanden. Wanneer we aan een zachte afdaling beginnen bemerken we boven de bomen de torens van het kasteel van Noisy. ( Door de familie Liedekerke-Beaufortin 1866 gebouwd, die het na WO II verliet.Van begin de jaren '50 tot eind jaren '70 diende het als verblijfplaats en vakantiehuis voor de kinderen van de NMBS-werknemers. Sinsdien is het verlaten en totaal in verval.). Maar we dalen verder door een dicht bos waar de zon regelmatig enkele kladden licht op de grond tovert en komen voorbij een tweede kasteel, de burcht van Vêves. Het staat boven op een rotspunt, een prachtvoorbeeld van militaire architectuur, dat lange tijd een vesting bleef. Steigers wijzen erop dat hier wel aan restauratie wordt gedaan.Tegenwoordige eigenaars: de familie Liedekerke-Beaufort.. Iets verder dwarsen we de hoofdbaan N910 en klimmen langs de mooie Chaussée romaine uit de vallei waarbij we rechts van ons het machtige kasteel nog eens vanuit een andere hoek kunnen bewonderen. We blijven klimmen, eerst door een bos en dan door het open veld tot bij een kerkhof waarna we langzaam afdalen naar Cendron waarvan we het centrum letterlijk links laten liggen.Een modderige, met takken bedekte weg doet ons op onze stappen terugkeren en voor de hoofweg kiezen.Gelukkig kunnen we dank zij een smal binnenwegje de kronkelende hoofdweg in dermate inkorten dat we nog juist onze trein halen in het station van Gendron-Celles.We zijn terug de enige passagiers.
