De feestdagen, sneeuw en de onstandvastige treinverbindingen hielden ons anderhalve maand weg van de wandelpaden.
Maar vandaag trekken we naar de provincie Antwerpen, meer bepaald naar Kessel-Station.
De Fortstraat brengt ons ( hoe kan het ook anders ) naar het fort van Kessel dat gebouwd werd tussen 1908 en 1912 en dat heden ten dage onderkomen verschaft aan een 350 vleermuizen. We volgen een tijdje de slotgracht waar enkele eendjes zich voor ons snel uit de voeten maken en zich glijdend op het resterende ijs naar het open water in het midden van de gracht spoeden. Enkele honderden meter moeten we vlak naast de spoorweg ( Lier-Herentals ) lopen vooraleer die te kunnen dwarsen. Een GR-pad leidt ons door een bos met veel Amerikaanse eik. We dwarsen de Lindekensbaan en trekken via een wildrooster het Provinciaal Domein De Kesselse Heide ( 43 ha )  in. Aanvankelijk geen probleem om de beschreven route ( Kreo 2006/3 ) terug te vinden tot we bij een bank ( er staan er zoveel ) onder grote dennen ( ook veel ) naar rechts  moeten.
Gelukkig kunnen we ons op ,de  in de beschrijving vermelde parking , oriënteren en met de aanwijzingen van enkele wandelaars bevinden we ons weldra midden op de heide. We krijgen een afwisseling van struikheide, naald- en loofbomen, zandvlakten en vennetjes.Het gebied wordt doorkruist door talrijke paden druk bewandeld ( en belopen ) door wandelaars met honden en joggers.Een zeldzaam landschap, een gebied van stilte en rust. Van april tot oktober wordt de heide begraasd door schapen kwestie van de begroeïing in evenwicht te houden. Vandaag echter trekt de schapenhoeder er met zijn 50 schapen voor een tweetal uren op uit. We slaan een praatje met de man die ons weet te vertellen dat de schapen verzot zijn op de eikels maar dat een teveel ervan dodelijk kan zijn ( hij telde reeds een drietal dode dieren ).
Terug langs een wildrooster verlaten we de heide en richten onze schreden naar de Kleine Nete. We beklimmen de Netedijk ( foto ) die we kronkelend voor twee kilometer volgen. We lopen op de verhoogde dijk met rechts de Nete en links een veelheid van vijvers en plassen - de beemden- een ideaal oord voor eenden en klapwiekende reigers.
We verlaten het water en gaan langs twee natuurreservaten en enkele malen over een GR-pad richting bewoonde wereld.
Café " 't Stationneke ' biedt ons de gelegenheid op de trein te wachten en intussen van een Westmalle Tripel te genieten.Bij het naderen van het thuisfront verslechtert het weer en bij het verlaten van de trein worden we op regen getrakteerd. Gelukkig hielden wij het gedurende de ganse tocht droog. Van geluk gesproken.