Nooit eerder waren we zo vroeg op pad als vandaag. Precies om 8.01 uur slaan we de Azalealaan in Wachtebeke in en trekken door een woonwijk tot bij het oude stationsgebouw waar we rechts inslaan. De bebouwing wordt steeds maar schaarser en uiteindelijk lopen we op een smal graspad naast de oude spoorweg die naar de suikerfabriek van Moerbeke-Waas leidde. Wanneer het pad ophoudt lopen we eerst een poos tussen de sporen en dan uiteindelijk langs de overzijde. Langs een uitgestrekte bloemisterij trekken we richting bos en komen bij het infobord en de ingaang van het Heidebos ( een uitgestrekt bosgebied van 270 ha op het grondgebied van Wachtebeke en Moerbeke ).We kiezen er voor de rode wandeling van 4 km. Verdwalen is er onmogelijk want bij iedere wegverandering of splitsing is er bewegwijzering aangebracht. We belopen een zandrug die een mix is van bos, heide en open ruimten. Hoeveel klappoortjes wij er gepasseerd zijn is niet te tellen. En afwisseling ! Nu eens lopen we door een heidegebied dan gaat het door een bos waarin vooral zomer- en Amerikaanse eik overheersen dan draaien we, in de nabijheid van een donker sparrenbos, rechtsaf om dan weer door een aanplanting van jonge berken te gaan en als slot krijgen we er nog een laan met majestueuze beuken bovenop. Mooi. Voor de begrazing van het gebied zorgt een kudde Gallowayrunderen die we niet te zien krijgen maar waar de vlaaien op hun aanwezigheid wijzen. Een enorme partij adelaarsvaren voelt zich hier op deze zandgrond in haar nopjes en valt, door de kruipende wortelstok, moeilijk te bestrijden. Na een uur puur wandelgenot bereiken we terug het infobord en verlaten we het bos. We dwarsen de spoorweg van daarstraks en lopen op een eenmanspad tussen twee muren van maïs naar de bewoonde wereld toe. We bereiken de, als beschermd monument, Kalvebrug net op tijd want een bruggenwachter sluit de weg af en draait de brug omhoog. Een vloot van veertien plezierboten vaart er voorbij. Het 'blokvaren' is er op de Moervaart verplicht want de bruggenwachter heeft zomaar zeven bruggen te bedienen en moet zich hierbij reppen. We nemen het gebetonneerde trekpad richting Wachtebeke en genieten van een enig mooi stukje natuur. Grote treurwilgen laten hun bladeren tot enkele centimeter boven het water hangen en enkele inhammen snijden zich in het moerassige natuurgebied DeReepkens.Minpunt : grote, dikke rookwolken, afkomstig van het nijverheidsgebied van Zelzate, ontsieren al dat moois. Bij een nieuwe schilderachtige Overledebrug steken we de Moervaart over en lopen langs de jachthaven tot bij de Langelede die ons richting centrum van Wachtebeke brengt. Na enig vraagwerk vinden we uiteindelijk de bushalte.
