Bij de halte ' Brandweer ' in het centrum van Zwevegem gaan we op zoek naar de aansluiting met de wandelroute. Die vinden we in de H. Verrieststraat. Langs de Ellestraat komen we op de oude spoorwegbedding en wanneer we dicht bij de vaart Kortrijk-Bossuit genaderd zijn slaan we resoluut de andere kant op richting Lettenhof hoeve, een hoeve waarvan reeds sprake in de 15de eeuw. We dwarsen de drukke N8 Zwevegem-Avelgem en lopen in de Sint Arnoutstraat langs een lange rij ' vinkenzetters '. Even moeten we wat stiller praten want de eigenaars van die zangvogeltjes houden niet van lawaai. Het landschap is licht golvend en bestaat uit weiden en akkerland dat overwegend met tarwe begroeid is. Tarwe die wel, wegens het goede weer van de voorbije weken, weldra kan geoogst worden. Over de velden heen piept de toren van het kerkje van de wijk Knokke. Via de Vinkenstraat ( zonder vogels ) komen we op het hoogste punt van onze tocht ( 76 meter ) en bevinden we ons zowat op de waterscheidingslijn van de Leie en de Schelde. We passeren de eerste van de drie molens, de molen Ter Claere. We worden er niet alleen beloond met prachtige vergezichten maar ook met een regenbuitje dat echter van korte duur is. Zachtjes dalend gaat het weer tussen akkers en weiden met her en der ter afwisseling een minuscuul bosje, wat de streek wel aantrekkelijk maakt.Een paar maal dwarsen we de bijna uitgedroogde Kasteelbeek en komen bij de Kapel Milanen, een neogotische kapel in 1847 door architect Jean de Bethune uit Marke gebouwd.Langs de prachtige Kapel Milanendreef richten we onze schreden naar de tweede en oudste van de molens. Mortiers Molen werd in 1994 gerestaureerd en maalvaardig gemaakt. En dan op een boogscheut daarvan de Stenen Molen die nu als tentoonstellingsruimte dienst doet.We dalen af naar de dichtbij gelegen kerk van Zwevegem waar we precies op tijd komen voor de bus naar Kortrijk.
