Ik kom nog even terug op mijn vorige blog. Een
vriendin van mij en stiekem ook een blog-groupie 😊,
las gisteren mijn blog over liefde als geheim en belangrijk ingrediënt. Haar
bezorgdheid kwam op het volgende neer: Hoeveel van dat ingrediënt gebruik je,
nu? Wat doe je als de pot bijna leeg is en het ingrediënt nog moeilijk te
verkrijgen is?
Mijn initieel antwoord was: SOS SMS Zali! Kies
de hulplijn Zali!
Was het maar zo simpel .
Net zoals je een gerecht bereidt, hoop ik, beste
vriendin dat je ook proeft om te weten hoeveel er van elke ingrediënt erin mag
en wat er eventueel nog ontbreekt. De portie liefde die je er instopt is
afhankelijk van zoveel factoren.
Toch blijft het basisprincipe hetzelfde, vertrek
vanuit vertrouwen, vanuit je buikgevoel dat elk persoon of zelfs levend wezen
liefde verdient. Hou rekening met je eigen gevoeligheden en met die van
anderen. Wanneer je een tomatensoep bereidt, dan heeft de papa het graag met
balletjes, de mama liever met room, de dochter eet het liever natuurlijk, de
oma met croutons met lookboter Enfin, wat ik bedoel is, iedereen is anders en
heeft zijn hoeken af sommigen echt veel en just remember een cirkel bestaat
uit oneindig veel hoeken?!
Er zullen dus momenten zijn waar de ander het
niet doorheeft dat het ingrediënt er in zit en dus frustraties zal aanwakkeren
bij de kok(kin). De andere keer zul je er niet genoeg kunnen indoen omdat het
vatje af is of omdat je je gekwetst voelt. Net zoals een gerecht eerlijk
proeft: de vorige keer was het beter of nu zit er iets in wat ik niet ken
zo gaat dat ook met liefde. Wees oprecht, rechtvaardig en eerlijk! Durf te
zeggen tegen mama: Mama beter geen room in de tomatensoep, want dat is niet
goed voor je lijn. Oma geen lookboter, te slecht voor de cholesterol. Wie
wil er nu dat mama ongelukkig is omdat ze niet meer in haar jeans raakt van
toen ze 16 jaar was en voor de eerste keer verliefd was. Dat oma plots slechte
cholesterol heeft en op een dieet wordt gezet op haar oude dag? Maak afspraken
over wanneer er room in de soep mag of wanneer er balletjes worden toegevoegd.
Communiceer, wees eerlijk. Zeg het, spreek het uit dat je vat liefde bijna op
is, maak eens goed ruzie, laat de soep maar aanbranden, ze wordt nooit zo
heet gegeten als ze wordt opgediend.
Weer eerlijk met dezelfde liefde als dat je ruzie
maakt, liefhebt, de liefde bedrijft, naar de voetbal kijkt, schildert, vals
zingt, noem maar op. Moet je zuinig zijn met liefde, nee, volgens mij moet je
gewoon eerlijk en rechtvaardig zijn met liefde. Wanneer je vindt dat iemand
profiteert en al je tomatensoep komt opeten, terwijl er voor anderen en jezelf
niks meer over is dan moet je daarover eerlijk zijn met jezelf en daarna met
de ander. Wie weet wordt je nog verrast en staat diezelfde persoon aan de deur
met een volledige terrine aan tomatensoep!
Ook al is het volume niet altijd even groot, er
is nood aan evenwicht en dat bekom je door terug te gaan, te ademen, te
relativeren een lekker toetje, koffie, glaasje wijn of iets anders wat je
lekker vindt en eerlijk te zijn. Verander misschien van menu, maar blijf
trouw aan liefde!
Het geheime ingrediënt, wat zou dat zijn? Beeld je in, je zit op een aangenaam en charmant terras met een glaasje wijn. Je proeft aan de wijn dat ze geteeld is met passie. Alles is perfect: de smaak, de textuur, de kleur. Bijna een onmogelijke perfectie.
Dan, hoor je het tafeltje naast je praten, een gesprek dat gepassioneerd is - op zn Zuiders, met temperament. Toch is er geen ruzie, eerder een aangename respectvolle discussie met passie gevoerd tussen vrienden, familie, kennissen.
Ondertussen komt de serveester vragen of je nog iets wenst. Ze serveert je tegelijk een toetje van het huis, gebaseerd op een eeuwenoud recept dat jaren in de familie gekend is, overgedragen van generatie op generatie en waarop elke generatie zijn eigen stempel heeft gedrukt. Dat proef je opnieuw: de liefde voor de traditie, de passie en het vuur is te smaken. Opnieuw die onmogelijke perfectie. Zo lekker. Heerlijk!
Hetzelfde toetje verpakt in de supermarkt en verkocht en masse, smaakt dat dan hetzelfde? Is die passie, die liefde, die stempel nog te proeven?
Ik krijg vaak het compliment dat ik goed kan koken, dat ik lekker kan koken. Om eerlijk te zijn is het wel waar, ik kook graag, liefst simpele dingen. Alleen is de Belgische keuken niet mijn grote specialiteit ! Dat komt omdat ik gebruik maak van een heel simpel principe, een geheim ingrediënt, dat iedereen kent! So easy!
Je kent het wel, je krijgt ruzie met je beste vriend, je liefde van je leven, je zielsverwant, je lotgenoot. De ruzie is om iets banaals begonnen. Je maakt je boos, heel veel negatieve energie. En dan, plots krijg je het koffiemachine in het oog. Er is niks wat de warmte en liefde van een lekker kopje koffie niet kan verhelpen. Het aroma, de smaak, moet perfect zijn. Je weet dat de ruzie ook betekent dat je van elkaar houdt, zolang je het uitspreekt is het goed. Het banale wordt humoristisch wanneer de warme gloed door je keel stroomt en de zachte smaak de boosheid verdrijft.
Elke dag 3 maaltijden op tafel zetten die gemaakt zijn voor mensen die je graag ziet. Voor die mensen die je hart raken en opgenomen zijn in het DNA van je ziel. Dat is pas passie hebben. Je wilt dat de finishing touch wordt geproefd. Dat ene ingrediënt dat het anders maakt. A touch of Zali is dat dan bij mij. Ook in een kopje koffie zit een touch of Zali. Ruzie maken gebeurt ook met een touch of Zali. Een cadeautje uitkiezen niet zonder een touch of Zali.
A touch of Zali - het geheime ingrediënt - wat het zo speciaal maakt is iets heel simpels. Iets wat je onmiddellijk merkt, proeft, ruikt, ziet en voelt. Het geheime ingrediënt is liefde!
Alles doen met liefde. Liefde, niet alleen voor anderen, even goed voor jezelf! Wees mild voor jezelf, wees lief voor jezelf, net zoals je voor anderen bent. Stop het in alles wat je doet, ook in de teleurstellingen, de dallen, de afgangen in het leven. Ga af met liefde, wees teleurgesteld met liefde.