Jumanji Jungle 2.0 

Hakuna mattata!!! Maak je geen zorgen! Een leeuw voelt zich toch in zijn natuurlijke habitat in de jungle, toch? 

Je kent het spel Jumanji toch? in 1996 een ware hype met wijlen Robin Williams - toen nog in de vorm van een echt spelbord. In 2017 een geavanceerde versie van het spel met “The Rock” - Dwayne Johnson - waarbij de spelers in avatars zijn gestoken en elk 3 levens hebben. Er zit zelfs een knappe jongedame in een mannenlichaam… . 

Net zoals in de film hebben wij ook aan ziplines gehangen, door de jungle geraced met buggy’s, de schrik van ons leven op gedaan tijdens de “superfly’ - waarbij je helemaal moet gaan liggen, ze je vaststeken in een soort supermanpak, vasthaken en je gewoon van een koordbaan laten glijden terwijl je volledig ligt of beter hangt… . Dat op een redelijke hoogte. Ik denk dat we eerst 260 trappen maal 4 naar boven zijn gestapt. Ik loop niet op 4 poten, amaai… .

We werden ook in een cenote gegooid door opnieuw aan een zipline te hangen en je te laten vallen midden in de cenote. Het begon net te regenen en dat gaf net de extra dimensie - een echte cliffhanger - Ik zag zo de krokodillen voor me in de cenote die uitgehongerd rond zwommen op zoek naar hun volgend feestmaal. Hapjes!!! (veel  vlees hangt er nu niet meer aan mij - sorry guys).

Om nog maar te zwijgen van de roller-coaster ride in een karretje dat door de enorme bochten vloog en je niet wist waar te kijken. Ik verwachtte me aan kwade oerang oetangs die op elk moment uit het karretje zouden sleuren naar hun enorme orang-oetan koning (uit de film Jungle book) om mij te dwingen om hem vuur te brengen en te beheersen zodat hij king of the jungle kon worden. 

Wanneer we in de buggy zaten, reed eerst mijn vriend. Ik dacht dat mijn laatste uren hadden geslagen. We reden door de modderplassen - ontstaan door de regen - helemaal vuil dus. De buggy stond onder water en ik was vergeten te vragen of ze wel hadden getankt! Stel u voor, ik zou niet willen in de jungle stil staan, omdat ik geen benzine of diesel heb. Nu, een tankstation in de jungle is toch ook maar raar. Ik vraag me af waar ze in jumanji gaan tanken? Stel je voor het Zebra tankstation nog 2 km - bel de dépannage met de leguaan telefoon - of zoiets … . Toen mocht ik rijden - heart attack voor de passagier . Het leek precies dat we naar een jungle dorp reden - dat deden we ook - waar je kunt eten, gifts kopen en de foto’s kon bekijken en kopen voor een veel te dure prijs… . 

Enfin ik zag zo voor me dat we daar zouden binnenvallen en ze ons zouden aanvallen op het ritme van tromgeroffel - the sound of jumanji, je kent het nog wel het spel roept de spelers door een specifiek tromgeluid. 

Nee hoor, we hadden pauze en kregen de tijd om een zaadje te planten die dan groeit tot een boom of dat is toch de bedoeling. We hebben 2 zaadjes gepland. Zo kan de jungle rekenen op onze hulp. Net zoals het zwemmen met de dolfijnen - via Dolphinus - werd een deel van de opbrengst gebruikt voor het behoud van de jungle (de natuur) en de dieren. De enige dieren die ik daar heb gezien, waren muggen en een kleine slang. 

De superfly deed me denken aan een achtervolging. De slechteriken zitten de goede achterna en het enige wat je kunt doen is over de jungle vliegen om jezelf te redden en de jungle! Je doet dat dan maar met het risico dat je het niet overleefd. Het zag er erger uit dan het was!

Eens dat we de dat hadden overleefd zweefden we over een kampvuur van de jungle mensen - door de bungee swing te doen - om onze vrienden te bevrijden… . Zo ging het toch in mijn hoofd. En we redden onze vrienden door de zipline van 2 km te volgen om dan te eindigen in een soort zwembad met water in ons kamp. Na de redding tijd voor een feestmaal, kip met rijst ajuin, paprika en bonensaus! Heerlijk. We praatten gezellig na over onze reddingsactie. Jumanji en the jungle gered - game won! 

Na een intensieve sportieve dag, kwamen we verdwaasd terug aan in ons hotel. Blij dat we nog in leven waren. Het leek net een spel! Humor.

#salvatica 

We zijn in Mexico😁. Veilig geland en we verkeren in goede gezondheid. Het passeren van de Douane leek voor de meeste reizigers een hel, behalve voor ons 😌. Dat lag aan verschillende aspecten. Ons online douane papier was in orde - die kun je pas vanaf 3 dagen op voorhand invullen. Voor degene die geen pc of internet hebben, moeten het ter plaatse invullen en dat is echt geen simpel gegeven. Bijkomend was ons 'lokaal' document ook perfect ingevuld. De instructies op het papier zijn enkel voor de polyglotten onder ons 😏. Ik raad aan om alvorens naar Mexico te komen een spoedcursus Spaans te volgen…. . Dankzij het openings zinnetje van mijn vriend - enkel bedoeld voor de Spaanse vrouwen - ¡ Hola! ¿mi amora como esta? - kon er toch een glimlach af van de douanebeambte. 😄 Uiteraard liet ik mijn cursus Spaans voor beginners op haar los en mochten we door.😌

We logeren in het meest prestigieuze 🏨 van Cancun. Toch weet ik niet hoe ik me daar moet bij voelen. Let me explain. Ik word hier behandeld als een koningin. Dat heeft niks te maken met Europees zijn of met kapitaal 💶. Ik hou ervan om met de kuisman een praatje te slaan of met het personeel van de lobby of met de handdoeken man. Vriendelijkheid en respect kun je niet kopen. Dat komt uit je ziel, uit je hart. Het is een win-win situatie. Ik kan mijn vergeten Spaans oefenen - er zijn welgeteld 3 Belgen in het hotel. Wij en de de directeur. Hij is geboren in Leuven en woont al jaren in Oostende. Trouwens hij is ooit een dressuurruiter geweest. Go figure, hoe toevallig🤔. Ik reken er onze super lieve en West-Vlaamse Tui-agente er even niet bij. Die heeft ook afgezien met ons hoor - volgende keer 2 shots espresso in plaats van 1. En Nico's pilletjes... Enfin, dit geheel terzijde. Kleine intermezzo.

Door met de locals te praten krijg je een uniek inzicht over het leven. Wie spreekt Maya en hoe komt dat. Wie is gescheiden en waarom? Ik vind dat interessanter dan alle andere dingen hier. De mensen hier werken dag in dag uit - minstens 10 uur en dat 6/7 om ons een onvergetelijke ervaring te bezorgen en te voldoen aan al onze grilletjes en stilletjes telkens met een glimlach. 

Binnen mijn vriendenkring zijn er dan zo verschillende stromingen en over beide valt iets te zeggen. ' je betaalt er toch voor en veel.' ' je hebt er een volledig jaar voor gewerkt.' 'profiteer er maar van!'  Dat is correct. Zo'n reis en de excursies kosten enorm veel geld. 😱Ook al moeten we er lang voor sparen - dat wordt vaak ook vergeten . conclusie we zijn helemaal failliet! 😎😇 De andere stroming ' die mensen hebben weinig en zien dan wat er allemaal wordt verspild door toeristen.' ' ze zien de luxe in het hotel maar hebben zelf niet alle middelen.' Dat is ook juist. Hoewel Cancun eerder welvarend is, net omdat het zo toeristisch is, verdienen de mensen net iets meer. Echter, wordt er vanuit gegaan dat je hun loon verrijkt met fooi.🙄

Met geld koop je niet alles. Deze morgen gingen we ontbijten en koos ik voor een Frans ontbijt met een Mexicaanse toets. Een overheerlijke pannenkoek en een tomantensalade met ajuin en koriander ( sounds familiar - Marokkaanse salade). Ik leerde daar Elevit kennen. Een Spaanse schone. Een alleenstaande mama met een zoon van elf jaar die boven haar uitsteekt - wat niet moeilijk is - ze is net zo groot. 😁 Hij heet Jeann (Djann uitgesproken). Je kunt zo voor hebben dat je gewoon weet dat de persoon een puur hart heeft. Wel dit is zo iemand. Na veel lachen, gebrekkig Engels, Spaans en nicoyaans ertussen, zei ik: ' me gustan tus aretes.' vertaald: ik vind je oorringen mooi. Zij zei: te Gusta mucho? Vind je ze echt mooi? Ik antwoordde ja. ' un Momento por favor chari ( uitgesproken tjarrie). Hup en weg was ze… . Ze kwam terug met een paar oorbellen😚😱😵… . Voor mij … 'un regalo para ti de mi parte. '  ( een cadeautje van mij voor jou)ik wist niet meer waar ik het had. Dat was helemaal niet de bedoeling. Echt niet. Ik kreeg een krop in mijn keel. Weigerde eerst. Zij stond erop. Wat doe je dan? Ik was een beetje beschaamd… . Ik wilde haar bedanken maar hoe? Ik had alleen geld bij. Dus gaf ik haar een fooi. Ze keek me streng aan en een beetje kwaad zei: 'ik geef dit met mijn hart, omdat ik jou graag heb, niet voor geld.' ik zat er maar beteuterd bij. Ik ging op zoek naar mijn humor-magie diep vanbinnen. 🧚‍♂️🧙‍♀️ Ik zei dat weet ik dat voel ik. De fooi is niet voor de oorringen maar voor jou om je te bedanken om ons met veel plezier te bedienen. Wetende dat mijn vriend Loco is. Het is niet iedereen gegeven om hem te bedienen. Ja hij had zijn zinnetje ook op haar gebruikt. Ah mi dio, por qué? 😁🙄😇😎. Ze lachte ….oef… . Naast de dolfijnen🐬nog zo'n onvergetelijke mooi moment.😍😭