We zijn in Mexico😁. Veilig geland en we verkeren in goede gezondheid. Het passeren van de Douane leek voor de meeste reizigers een hel, behalve voor ons 😌. Dat lag aan verschillende aspecten. Ons online douane papier was in orde - die kun je pas vanaf 3 dagen op voorhand invullen. Voor degene die geen pc of internet hebben, moeten het ter plaatse invullen en dat is echt geen simpel gegeven. Bijkomend was ons 'lokaal' document ook perfect ingevuld. De instructies op het papier zijn enkel voor de polyglotten onder ons 😏. Ik raad aan om alvorens naar Mexico te komen een spoedcursus Spaans te volgen…. . Dankzij het openings zinnetje van mijn vriend - enkel bedoeld voor de Spaanse vrouwen - ¡ Hola! ¿mi amora como esta? - kon er toch een glimlach af van de douanebeambte. 😄 Uiteraard liet ik mijn cursus Spaans voor beginners op haar los en mochten we door.😌

We logeren in het meest prestigieuze 🏨 van Cancun. Toch weet ik niet hoe ik me daar moet bij voelen. Let me explain. Ik word hier behandeld als een koningin. Dat heeft niks te maken met Europees zijn of met kapitaal 💶. Ik hou ervan om met de kuisman een praatje te slaan of met het personeel van de lobby of met de handdoeken man. Vriendelijkheid en respect kun je niet kopen. Dat komt uit je ziel, uit je hart. Het is een win-win situatie. Ik kan mijn vergeten Spaans oefenen - er zijn welgeteld 3 Belgen in het hotel. Wij en de de directeur. Hij is geboren in Leuven en woont al jaren in Oostende. Trouwens hij is ooit een dressuurruiter geweest. Go figure, hoe toevallig🤔. Ik reken er onze super lieve en West-Vlaamse Tui-agente er even niet bij. Die heeft ook afgezien met ons hoor - volgende keer 2 shots espresso in plaats van 1. En Nico's pilletjes... Enfin, dit geheel terzijde. Kleine intermezzo.

Door met de locals te praten krijg je een uniek inzicht over het leven. Wie spreekt Maya en hoe komt dat. Wie is gescheiden en waarom? Ik vind dat interessanter dan alle andere dingen hier. De mensen hier werken dag in dag uit - minstens 10 uur en dat 6/7 om ons een onvergetelijke ervaring te bezorgen en te voldoen aan al onze grilletjes en stilletjes telkens met een glimlach. 

Binnen mijn vriendenkring zijn er dan zo verschillende stromingen en over beide valt iets te zeggen. ' je betaalt er toch voor en veel.' ' je hebt er een volledig jaar voor gewerkt.' 'profiteer er maar van!'  Dat is correct. Zo'n reis en de excursies kosten enorm veel geld. 😱Ook al moeten we er lang voor sparen - dat wordt vaak ook vergeten . conclusie we zijn helemaal failliet! 😎😇 De andere stroming ' die mensen hebben weinig en zien dan wat er allemaal wordt verspild door toeristen.' ' ze zien de luxe in het hotel maar hebben zelf niet alle middelen.' Dat is ook juist. Hoewel Cancun eerder welvarend is, net omdat het zo toeristisch is, verdienen de mensen net iets meer. Echter, wordt er vanuit gegaan dat je hun loon verrijkt met fooi.🙄

Met geld koop je niet alles. Deze morgen gingen we ontbijten en koos ik voor een Frans ontbijt met een Mexicaanse toets. Een overheerlijke pannenkoek en een tomantensalade met ajuin en koriander ( sounds familiar - Marokkaanse salade). Ik leerde daar Elevit kennen. Een Spaanse schone. Een alleenstaande mama met een zoon van elf jaar die boven haar uitsteekt - wat niet moeilijk is - ze is net zo groot. 😁 Hij heet Jeann (Djann uitgesproken). Je kunt zo voor hebben dat je gewoon weet dat de persoon een puur hart heeft. Wel dit is zo iemand. Na veel lachen, gebrekkig Engels, Spaans en nicoyaans ertussen, zei ik: ' me gustan tus aretes.' vertaald: ik vind je oorringen mooi. Zij zei: te Gusta mucho? Vind je ze echt mooi? Ik antwoordde ja. ' un Momento por favor chari ( uitgesproken tjarrie). Hup en weg was ze… . Ze kwam terug met een paar oorbellen😚😱😵… . Voor mij … 'un regalo para ti de mi parte. '  ( een cadeautje van mij voor jou)ik wist niet meer waar ik het had. Dat was helemaal niet de bedoeling. Echt niet. Ik kreeg een krop in mijn keel. Weigerde eerst. Zij stond erop. Wat doe je dan? Ik was een beetje beschaamd… . Ik wilde haar bedanken maar hoe? Ik had alleen geld bij. Dus gaf ik haar een fooi. Ze keek me streng aan en een beetje kwaad zei: 'ik geef dit met mijn hart, omdat ik jou graag heb, niet voor geld.' ik zat er maar beteuterd bij. Ik ging op zoek naar mijn humor-magie diep vanbinnen. 🧚‍♂️🧙‍♀️ Ik zei dat weet ik dat voel ik. De fooi is niet voor de oorringen maar voor jou om je te bedanken om ons met veel plezier te bedienen. Wetende dat mijn vriend Loco is. Het is niet iedereen gegeven om hem te bedienen. Ja hij had zijn zinnetje ook op haar gebruikt. Ah mi dio, por qué? 😁🙄😇😎. Ze lachte ….oef… . Naast de dolfijnen🐬nog zo'n onvergetelijke mooi moment.😍😭