A day in the life of Zali - mijn eerste bericht - echt vet
Eindelijk is het zover, ik heb mijn eigen blog! Spanned zeg. Ik zou kunnen beginnen met op te sommen wie ik ben, wat ik doe, waar ik van hou, mijn leeftijd. Een tekening maken...
Even een moment van nostalgie: ik deel even deze herinnering. Het doet me denken aan een 'vriendenboek'. Je kent het nog wel, bekend in de lagere klas (toch in mijn tijd). Je komt terug uit vakantie en begint vol moed aan een nieuw schoolavontuur. Je smeedt plannen over nieuwe vriendschappen en vijanden . Je droomt over éénhoorns, elfjes en trollen. Daar is het dan plots. Het vriendenboek. Wie zal je vragen om in het vriendenboek te schrijven. Wie heeft zijn vriendenboek als eerste vol, wie is populair. Stress, stress en nog eens stress....
De gevorderde versie is Facebook of 'smoelenboek' voor de vrienden. Wie zal je vriendschapsverzoek aanvaarden, wie zal je zelf toevoegen, of nog belangrijker wie verwijder je? Natuurlijk kun je zomaar in je vriendenboek de volgeschreven pagina met tekening niet wissen door op een knop verwijderen te drukken. Nee, nee, dan nam je een rode stylo schrapte je met veel woede en irritatie de volgeschreven pagina. Met uitgestoken tong, rode wangen en een veelbetekende 'Neh', vertaald naar vandaag 'in your face'.... Totdat je terug vrienden wordt en je je bedenkt dat de geschrapte pagina terug een bron van ruzie zou kunnen worden. Ironie ten top het vriendenboek.
Enfin, schrijven is reizen, zeg ik altijd. Als ik nu voorkouw waar ik van hou, wie ik ben, dan is dat niet reizen of ontdekken dan staat het feitelijk vast. Er is geen ruimte meer voor verbeelding, creativiteit en een beetje spanning.
Ontdek je samen met mij mee op mijn persoonlijke schrijfreis? Wie durft het aan?
Eindelijk is het zover, ik heb mijn eigen blog! Spanned zeg. Ik zou kunnen beginnen met op te sommen wie ik ben, wat ik doe, waar ik van hou, mijn leeftijd. Een tekening maken...
: ik deel even deze herinnering. Het doet me denken aan een 'vriendenboek'. Je kent het nog wel, bekend in de lagere klas (toch in mijn tijd). Je komt terug uit vakantie en begint vol moed aan een nieuw schoolavontuur. Je smeedt plannen over nieuwe vriendschappen en vijanden 
. Je droomt over éénhoorns, elfjes en trollen. Daar is het dan plots. Het vriendenboek. Wie zal je vragen om in het vriendenboek te schrijven. Wie heeft zijn vriendenboek als eerste vol, wie is populair. Stress, stress en nog eens stress....
Natuurlijk kun je zomaar in je vriendenboek de volgeschreven pagina met tekening niet wissen door op een knop verwijderen te drukken. Nee, nee, dan nam je een rode stylo schrapte je met veel woede en irritatie de volgeschreven pagina. Met uitgestoken tong, rode wangen en een veelbetekende 'Neh', vertaald naar vandaag 'in your face'.... Totdat je terug vrienden wordt en je je bedenkt dat de geschrapte pagina terug een bron van ruzie zou kunnen worden. Ironie ten top het vriendenboek. 
