Hallo allemaal, hier ons verslagje van de afgelopen drie dagen. Maandag was hier een echte rustdag.Er werd door mama en papa en Yauheni iets langer geslapen terwijl Brent toch naar het speelplein ging.Toen we wakker waren was het natuurlijk eerst tijd voor het ontbijt en daarna maakte ik me klaar om ons prustie te gaan ophalen bij de moeke en bompa.Eerst ging Yauheni niet mee maar uiteindelijk koos hij er toch voor om wel mee te gaan.Het was inmiddels aan tijd voor het middageten dus aten we bij moeke nog een broodje.De jongens speelden daar nog wat en gingen even wandelen met bompa samen met de hondjes terwijl ik de moeke haar haar knipte. Toen we daarna thuis kwamen had Gerry de tuin al onderhanden genomen en omdat het weer heel goed meezat konden ze nog eens in het zwembad spelen.Al snel waren niet alleen onze twee jongens nat maar ook Gerry moest er aan geloven.Een watergevecht kon natuurlijk niet uitblijven en ze hadden er natuurlijk alle plezier in. Daarna speelden Bo en Yauheni nog een tijdje samen zowel binnen als buiten tot Brent er was.En dan kon de waterpret opnieuw beginnen met Brent erbij maar deze keer hield onze papa het wel droog. Ik ging daarna met Gerry naar de winkel voor de boodschappen terwijl de jongens binnen zich verder amuseerden. Ze hadden alle drie voor pizza gekozen en wij aten koude groentjes met rosti's en steak.Groenten krijgen we er bij Yauheni heel moeilijk in maar gelukkig wil hij wel heel veel fruit eten dus daar ben ik al blij om. Omdat we gisteren een dagje bellewaarde gepland hadden moesten ze op tijd naar bed.Terwijl Bo en Yauheni weer samen in bad gingen keek Brent nog wat tv en rond tien uur moest het licht uit en was het tijd om te slapen.Ook wij kropen wat vroeger onder de wol. Gisteren liep de wekker af om iets voor acht uur.Gelukkig kon iedereen nogal makkelijk uit bed.Nadat iedereen klaar was en gegeten had vertrokken we richting Ieper.Via ons tante Conny en Sandy hadden we boeken van de carrefour voor gans het gezin zodat we geen inkom moesten betalen en Yauheni mocht zowieso gratis mits vertoon van zijn paspoort.Nog eens hartelijk dank aan beide want hierdoor spaarden we toch heel wat centen uit. Bellewaarde was echt wel leuk voor allemaal alleen was Yauheni zijn humeur niet bepaald goed.Foto's kan je trouwens zien op facebook.Vaak liep hij nukkig rond terwijl hij toch in alle attracties in wou en op zich dat wel leuk vond.Maar al wat ik vroeg leek hem teveel .Eigenlijk gewoon koppig voor het minste en dat tot ergernis van vooral mij.Ik had ook nog even ons zus aan de telefoon die nog steeds bij Elisabeth verblijft en daar verliep alles vlotjes. We konden zelfs op bezoek bij de doodshoofdaapjes en dat vond iedereen natuurlijk wel fijn.Eerst had er al eentje op mijn schouder komen zitten en toen we een tweede keer terug gingen bracht een aapje ook een bezoekje aan Yauheni ,Bo en Gerry.Oef wat was ik blij dat Yauheni ook even dat aapje op de schouder had want ook dat was al een reden geweest om te koppen.Gerry had iets minder geluk want net toen het aapje bij hem zat moest da beestje dringend zijn grote boodschap doen en tja toch wel net op de rug van Gerry.Gelukkig zonder al te veel erg want het viel er snel af.Toch wel even lachen natuurlijk door ons allemaal. Tussen de koppige buien door werden alle attracties gedaan door Gerry en de drie jongens.Ikzelf ging in niet te veel in vermits mijn rug weer serieus van zich liet horen.Van sommige attracties wordt je natuurlijk wel nat maar van eentje was het toch wel ECHT de moeite.En eigenlijk van hetgene waar we het minst van hadden verwacht,een waterglijbaan waar ze per twee inzaten.Kletsnat waren ze allevier en ik kon dan ook moeilijk anders dan in zo een winkeltje voor alledrie een t-shirt te kopen.Gerry had een t-shirt aan die heel snel droogt dus die vond het niet erg om zo te blijven lopen. Daarna ging hij nog met Bo in iets in en Yauheni en Brent wilden graag in de grote schommelboot,alleen jammer maar net toen waren ze aan het werken aan die boot.Dan nog maar wat stilletjes verder koppen dacht er eentje .Toen hij me dan vroeg om ook in dat te gaan waar Bo en Gerry inwaren kon ik me niet meer houden en zei nee.Ik vond het toen ook stillaan tijd om er eens hartig mee te praten want zo kon het niet verder.Ik vertelde hem dat het helemaal niet plezant was dat hij gans de dag een zuur gezicht trok terwijl we toch alles deden wat ze vroegen.Daarbij deelde ik hem ook mee dat wanneer hij niet veranderde ik zou bellen met de tolk.Oef ik had het beter wat uren vroeger gezegd want hij had door dat ik het meende en werd toch iets beter gezind.Iedereen kreeg nog een ijsje of suikerwafel en rond vier uur begon het jammer genoeg te regenen.Vermits we toch alle attracties gezien en gedaan hadden ,besloten we huiswaarts te keren.Denk dat we nog geen kwartier aan het rijden waren toen ons Boke al lag te slapen.Ook de andere twee waren heel stil en zelfs Gerry had het moeilijk om zijn ogen open te houden van mij nog maar niks gezegd.Maar omdat ik moest rijden vroeg ik toch aan mijn ventje op te praten tegen mij zodat ik het niet al te moeilijk kreeg . Eens thuis sliep ons prutske nog verder tot half acht .Omdat we s'middags al frietjes hadden gegeten bakte Gerry nog broodjes en er was ook soep.Yauheni verkoos toch liever sandwiches met salami te eten. Na het eten viel ook Gerry al snel in slaap op de zetel en hoe moe ik ook was,ik had nie de kans om een dutje te doen want hier liepen immers nog twee grotere bengels rond.Gelukkig waren ze rustig en speelden ze beide om de computer,eentje boven en eentje beneden. Toen Bo wakker werd moest die natuurlijk ook nog eten en maakte ik voor hem nog iets klaar. En dan kon er weer volop of ruzie gemaakt worden,of wild zijn boven ,allez noem maar op ,fijn was het in ieder geval niet.Tot het tijd was om te gaan slapen waren de twee jongsten echt niet zo flink.De ene stak het op de andere en omgekeerd en eigenlijk was het vooral Yauheni die het minste flink was .Toen ze dan eindelijk in bed lagen stond Yauheni hier beneden om te melden dat hij keelpijn had en een flesje water wou voor boven.Dus toch nog maar een pijnstiller en ik kreeg er ook nog een verhaal bij over iets met water.Ik ging dus maar even mee naar boven en bleek dat Bo een beker water had klaargezet op de kast om te drinken,de andere met iets had gegooid en nu al het water over de kast lag.Omdat ik al zoveel boos was geweest ruimde ik gewoon alles op en zei er verder niks meer over.Ze staken het toch op elkaar .Brent sliep op Bo zijn kamer zodat er vandaag uitgeslapen kon worden door de twee jongsten. Ook ik sliep langer omdat ik een rotnacht achter de rug had.Yauheni was pas na tien uur wakker terwijl Bo al om negen uur beneden was met papa.Brent was naar gewoonte naar het speelplein gegaan.Na het ontbijt begon de herrie gewoon opnieuw.Verschillende keren mocht ik brandjes blussen tussen die twee en konden ze het niet laten om de boel op stelten te zetten.En Yauheni zijn humeur bleek al niet veel beter dan gisteren.En iedere keer ik vroeg wat er was kreeg ik toch als antwoord:niks,is leuk,noem maar op maar nooit een echte reden. Dan toch maar even gebeld met de tolk en uitgelegd dat er moeilijk geluisterd wordt en we toch wel proberen ons best te doen voor allemaal.En uiteraard had ook Yauheni de eer om met de tolk te praten.Jammer voor hem kan ik het grootste deel wel verstaan dus wist goed dat hij niet altijd even eerlijk was .Ik kreeg daarna de tolk terug aan de tel terwijl hij ineens heel rustig naar boven ging spelen .De tolk vertelde me dat hij hier toch wel graag is,wel luistert naar ons en onszelf ook echt wel fijn vind.Indien het nog zou voorvallen zou de tolk toch wel een keer hierheen komen maar ik denk dat dat al lang niet meer nodig is.Na het gesprek kregen we een heel andere Yauheni te zien,eentje die plots wel weer heel lief was en niet meer koppig door de kamer liep.De boodschap was dus toch wel goed overgekomen. Bo en hij wilden zelfs lange tijd spelen met de plasticine en dit zonder ruzie maken of vieze gezichten.Na het middageten(versgebakken croisantjes en chocoladebroodjes) gaf ik hen beide een andere t-shirt want we gingen met hun naar de winkel .Omdat Bo al binnen twee weken opnieuw begint te trainen voor de voetbal gingen we om nieuwe schoenen .Ook Yauheni kreeg voetbalschoenen voor op school want de zijne thuis waren kapot .Naar hun beide normen waren ze vrij braaf al is shoppen voor geen van beide een echte hobby. Omdat het weer zo tegen zit en we nu niet veel met hun buiten kunnen doen besloten we langs de speelgoedwinkel te rijden en te zien of we iets vonden waar we hun binnen mee konden bezig houden.Een autobaan zagen ze allebei wel zitten en ik wist dat ook Brent dat wel leuk zou vinden.Eens thuis mocht Gerry die dan ook al snel opbouwen.En deze keer was het prutsie zijn beurt om de boel op stelten te zetten.Tja ieder zijn dag blijkbaar met het enige verschil dat ik daar nog makkelijker tegen kan inpraten omdat die kleiner is.Mieke en Wilko kwamen eten want ik wilde pasta maken maar met eens een nieuw recept en omdat Gerry andere dingen graag lust dan ik maakte Gerry iets klaar met mosselen voor de mannen en ik iets met kip voor mij en Mieke en Yauheni.De andere twee aten ook pasta maar gewoon met witte saus.Wat ben ik blij met een vaatwasser want drie verschillende gerechten is toch wel een hele boel rommel in de keuken.Yauheni vond het toch niet zo lekker en zei dat hij later nog wel iets zou eten.Een uurtje na het eten kreeg wie wou een ijsje en er was ook verse ananas.Yauheni wou liever fruit dan ijsje en nadat dat op was kwam hij vragen achter een sandwiches die hij dan ook snel kreeg. Er werd nog met de autobaan gespeeld en toen Bo het weer even moeilijk had ging Yauheni naar boven om daar verder te spelen met Brent.Na 13 dagen werd het toch wel tijd voor een kussengevecht We hoorden ze wel spelen maar het was niet dat er echt lawaai was dus lieten we hun maar doen. Daarna werd er nog even op de computer gespeeld en rond half tien lag iedereen op bed.Ze keken boven nog naar een film van pirates of the carribean(of hoe schrijf je het juist hé domme Els!!) en waren echt superrustig. Inmiddels is het al na twaalf uur en boven uiteraard al een hele tijd muisstil want iedereen is al lang in dromenland. Ook ik ga mijn bedje opzoeken want ben steendood. Morgenavond komt ons zus naar huis en ondanks ik weet dat ze haar echt wel al heeft geamuseerd en gaan shoppen is en morgen een dagje naar walibi gaat ,zal ik toch blij zijn dat er hier terug een meisje in huis is tussen al mijn mannen. Slaapwel en tot binnenkort. Els
Hallo allemaal, Ik zal misschien beginnen met het het weekend al te vertellen want inmiddels zijn we dinsdagavond en wordt het verhaal anders in één keer wel heel lang. Zaterdag ben ik met de twee jongsten naar Bauwel geweest naar een grote binnen-en buitenspeeltuin. We hadden daar met het bestuur afgesproken om nog even te vergaderen over het verloop van de busreis en om het laatste af te spreken voor het zomerfeest.Er waren nog enkele Wit Russische kindjes zodat ons venteke in zijn eigen taal kon spreken voor enkele uurtjes. Bo amuseerde zich ook met al de kindjes samen want er waren ook Belgskes bij natuurlijk. Rond half één hebben we eten besteld want onze kids kregen allemaal honger.Yauheni wou een curryworst met frietjes en Bo wou pannekoeken eten.Ik koos voor kaaskroketjes met frietjes.Iedereen at alles op maar het was daar dan ook superlekker om te eten. Rond drie uur werd het tijd om terug richting huis te rijden zodat we rond half vier hier waren. Omdat ik de nacht voordien niet te veel had geslapen ging ik eerst nog even rusten op de zetel terwijl de kids samen speelden.Kate mocht haar bagage al klaarnemen want zou na het zomerfeest met Elisabeth meegaan om daar enkele dagen te logeren. Rond zes uur ging ik dan samen met Gerry en Yauheni en Bo nog naar de winkel. Op het menu stonden aardappeltjes met worst en koude groenten.Op de groenten na at iedereen alles op . Na het de tafel te hebben afgeruimd en de keuken aan kant gebracht te hebben ,heb ik nog wafeltjes gebakken want eigenlijk had ik dat al een paar dagen beloofd maar het was er nog niet van gekomen. De wafeltjes vielen bij allemaal goe in de smaak . Rond half elf moest iedereen naar bed want zondag moesten we om half negen uit de veren. En makkelijk ging dat opstaan zondag helemaal niet,tenminste bij twee van de vier dan toch nie!! Ik vond het wel eens een leuk idee om hen met muziek wakker te maken maar vermits Kate en Brent zo een hekel hebben aan mama haar muziekkeuze zeiden die al heel snel ,JAJA we zijn wakker zenne hihihi. Bo dat viel al bij al na enkele keren roepen wel nog mee maar Yauheni raakte echt zijn bed niet uit. Hij had al enkele dagen last van keelpijn en ook zondagmorgen bleek hij bovenop die keelpijn ook nog een serieus hoestje te hebben.Nadat ik hem zijn kleren had gegeven ,heb ik hem dan maar snel medicijnen gegeven.Iets tegen de pijn en een hoestfles deden gelukkig snel wonderen. Eten zat er niet in bij geen van allemaal dus besloot ik de doos vers gebakken wafeltjes maar mee te nemen. Omdat we eerst nog langs moeke en bompa moesten om de twee oudsten af te zetten ,vertrokken we hier iets voor tien uur.Iemand van de twee zou met de moeke mee komen en de andere met de buren van moeke.En dus reden wij vanaf Branst verder met enkel onze twee prutskes bij ons richting Lint. Volgens mijn ventje des huizes heb ik een heeeeeee leuk trekje,overal en altijd veel te vroeg komen !!! En ja hoor ook deze keer presteerde ik het om weer een half uur te vroeg in Lint te zijn.:( Dan nog maar even wachten in de auto tot de anderen er ook waren en dan konden we beginnen aan ons zomerfeest. Tenten werden opgezet,spelletjes klaargezet,tafels en stoelen werden bijgehaald en verdeeld over de zaal,er werden vlagjes opgehangen en ga zo maar door.Enkele van ons vrouwen maakten de fruitsla al klaar waar ook ik mee hielp. Rond één uur was ons moeke er al want zij had nog twee grote marktparapluus(of hoe je het ook al schrijft ) mee voor twee spelletjes en uiteindelijk bleken we die ook te kunnen gebruiken want heel even kregen we toch wel wat regen. Ook sommige andere mensen waren er al vrij vroeg zodat wie op dat moment koffie vroeg ,toch nog even moest wachten want daar waren we nog mee bezig.Tja half drie is dan ook geen één uur hé ! En dan kon ons feest echt goed beginnen.Iedereen nam zijn plaats in ,een deel aan de spellekes,enkele aan de toog,Marika en Daisy deden het onthaal en ik mocht vliegende reporter spelen en verhaaltjes sprokkelen voor de express.Omdat Marika haar camera vergeten was vroeg ze of ik tussendoor ook nog wat foto's kon nemen voor op de website te plaatsen.Maar er was ook iemand aanwezig met een proffesioneel fototoestel en toen ik haar vroeg of ze ons de foto's wou doorsturen wou ze dit met plezier doen.Deze zullen dan ook veel beter en mooier zijn dan die van mijn klein cameraatje.Vooral aan de nieuwe gastgezinnen vroeg ik hoe het meeviel met dit nieuwe avontuur.Sommige waren heel positief,anderen hadden toch wel wat moeite met de aanpassing of het gedrag van het gastkindje.Tja we weten dat ze niet allemaal hetzelfde zijn en dat de ene al wat stiller en teruggetrokkener is dan de andere die dan weer superdruk kan zijn.Maar de meeste mensen waren heel positief en ik heb niemand gehoord die zei:dit wil ik geen tweede keer meer doen.Wat ik tot nu toe vernam was dat iedereen unaniem zei dat ze volgend jaar hun gastkindje zeker terug willen zien.Ik had ook nog een babbel met tolk Hannah over de situatie bij Yauheni thuis want we verstaan hier wel dat we hem niet mogen vertellen dat mama naar het ziekenhuis moet,het is toch wel niet zo simpel om hem niet naar huis te laten bellen die periode zonder dat we echt weten wat er speelt. Ook Hannah vond het beter dan we even contact opnamen met de mama en we zijn ons dan even appart gaan zetten om te bellen naar haar. Jammer genoeg kregen we geen goed nieuws te horen,al had ik in mijn achterhoofd wel al door dat het ernstig was en had ook Marika me al verteld dat het wel eens serieus kon zijn,je schrikt toch als je hoort dat iemand echt wel heel serieus ziek is. Ik kon mijn tranen dan ook niet bedwingen en gelukkig ken ik Hannah al van in Wit Rusland zodat we nog even samen konden praten vooraleer ik me terug onder de mensen begaf.Uiteraard werd ook Marika ingelicht en maakten we afspraken hoe we het gingen regelen met ons ventje.Er wordt nog gebeld de dag voor ze naar het ziekenhuis gaat ,de gsm gaat mee naar de kliniek dus na een dag of vier kan hij haar zo bereiken en de papa thuis zal contact blijven houden via v-contact(soort facebook van ginder)zodat alles toch zo normaal mogelijk lijkt. Uiteindelijk hebben we tussen 26 juli en 1 augustus hier geen tolk wat het iets moeilijker maakt wanneer er zich problemen zouden voordoen. En nu terug wat vrolijker want het feest was echt wel de moeite hoor ! De kids speelden erop los,er was ook karaoke en ons Kate zong heel mooi een liedje en ook onzen bompa bracht het beste van zichzelf.Natuurlijk kon ik niet achterblijven en samen met Daisy zong ik oya ley ley van K3 om in de kindersfeer te blijven hihihihi. Er was ook een spelleke met water waar de Ludo stond samen met zijn zoon Tim en ja ,je kan het al raden ze konden het niet laten om toch ook even met het waterpistool in mijn richting te spuiten. Nog zo een slechte eigenschap van mij,wanneer je met water begint te spelen kan ik het niet laten om hetzelfde terug te doen.En zo was ik al heel snel omgedoopt tot een klein waterkiekske!!AL kon ik het niet nalaten om ook die twee mannen hun verdiende loon terug te geven uiteraard. Rond vijf uur was het dan tijd voor de BBQ die door jong en oud gesmaakt werd. Gerry die in de namiddag aan een spelletje had gestaan had toch een kwartier de tijd om te eten want moest om zes uur aan de toog helpen samen met de Ludo. Ook ik heb niet langer dan een kwartier aan tafel gezeten want je hebt eigenlijk wel altijd iets te doen. Rond half zeven was er dan de valkenier die gratis een demonstratie wou komen geven voor de kids. Natuurlijk werd de uitleg zowel in het Nederlands als in het Russisch gedaan zodat ze allemaal konden volgen wat er ging gebeuren.En daarna mochten degene die wilden ,de woestijnbuizerd die hij bijhad,lokken op hun arm. Ook voor de valkenier was het best een heel avontuur en eigenlijk voor de vogels nog meer want het was de eerste keer dat hij voor een groep met de vogels werkte. Ondertussen werd ook het dessertenbuffet klaargezet zodat er veel toch liever een ijsje,pannekoek of fruitsla gingen eten dan bij de vogels te blijven.Op zich niet zo erg want dan was het iets rustiger. Nadat iedereen van de kids geweest was wou ik toch ook even de vogel op mijn arm hebben .Hij legde uit wat ik moest doen en Gunther was nog in de buurt om foto's te nemen die jullie kunnen zien op mijn facebook want hier krijg ik nog steeds geen foto's gepost. Ik nam daarna nog een klein intervieuw af bij hem voor ons krantje en op zijn beurt wou hij ook wel wat uitleg over onze organisatie. En dan werd het stilletjes aan tijd om te beginnen met opruimen. Eens de meeste mensen weg waren konden de tenten afgebroken worden ,stoelen en tafels weer aan aan de kant,de afwas en noem maar op. Boke was met moeke mee naar huis om te slapen,Mieke en Wilko hadden Brent al thuis afgezet en Kate was zoals eerder gezegd mee met Elisabeth en Rob die twee Wit Russische meisjes bij hun hebben. Ook Yauheni hielp flink mee met opruimen al was hij echt wel steendood van het vele spelen. Uiteindelijk zijn we iets na elf uur in Lint vertrokken om goed half twaalf thuis te zijn aangekomen. Brent was nog wakker dus ze konden samen naar boven en ik deelde mee dat er lang moest geslapen worden want sinds Yauheni in België is ,heeft hij nog geen enkele dag langer dan negen uur geslapen. Ik en Gerry praatten nog even na over de dag en ook de emoties die we te verwerken kregen en lagen tegen één uur ook in ons bed. Moe maar voldaan van een supergeslaagd weekend. Groetjes Els
Hallo allemaal, had net alles geschreven van het weekend maar blijkbaar is er iets fout gegaan bij het toevoegen zodat ik opnieuw kan beginnen. Vermits we morgen voor een ganse dag weg zijn zullen jullie nog even geduld moeten hebben want nu nog opnieuw beginnen lijkt me niet zo een goed idee.Het verslag van het weekend is iets te groot dus ik doen mijn best om morgen alles te posten. Kan jullie wel al vertellen dat het een zeer geslaagd weekend was en dat alles hier nog steeds super gaat. Tot morgen allemaal. Els
Hallo allemaal, het is me weer niet gelukt om vroeger te schrijven.Dan maar ineens van enkele dagen hihi. Woensdag bleef Yauheni zoals ik al schreef alleen thuis bij mij want Brent en Bo waren naar het speelplein. Hij speelde computer,wat buiten op de trampoline,keek wat tv ,praatte wat met Kate en amuseerde zich toch wel zonder de jongens. Gerry was redelijk vroeg thuis en samen plaagden we hem een beetje.Vond hij natuurlijk wel leuk... Kate vertrok rond half vier naar haar vriendin waar ze ging slapen. Rond vier uur ging ik met hem naar de winkel .Voorbij de snoep raakte hij toch niet zonder te vragen of hij er kreeg!! Tja ze zijn allemaal hetzelfde wat dat betreft.Ik liet hem twee verschillende zakjes kiezen die hij moest delen met de twee jongens. Omdat het nog een beetje te vroeg was om Brent en Bo op te halen zette ik hem eerst thuis af bij Gerry.Toen hij buiten Kilian(buurjongentje) zag ging hij maar meteen spelen.Ik reed ondertussen om de jongens en eens thuis kon ook Bo niet snel genoeg buiten zijn. Voor het avondeten had ik gebraden kip met gebakken aardappels en tomaat,zo ongeveer het enige van groenten wat hij graag eet.Zowel Bo als Yauheni aten zeer weinig waardoor ik hun zei dat ze het eerste uur geen snoep,chips,of koeken kregen en als ze honger hadden,eerst een boterham of sandwiches moesten eten. Benny en Sandy(schoonbroer en schoonzus)kwamen nog even langs om hem dag te zeggen want hadden hem nog niet gezien.Terwijl ze hier waren speelden Bo en Yauheni nog met de nerf-geweren en werd iedereen weer eens bekogeld:) Ik denk dat Yauheni wel tien keer is komen vragen of hij toch geen snoepje kreeg maar het bleef bij een nee . Tot ik ontdekte dat hij toch een rolletje mentos had meegenomen naar boven. Wat ik van mijn eigen kids niet wil,natuurlijk ook niet van hem dus riep ik hem even bij me en legde uit dat er niks mocht genomen worden zonder te vragen en al zeker niet omdat ik verwittigd had dat ze geen snoep kregen zonder eerst een boterham.Hij was een hele tijd heel stil maar vond niet dat ik hem moest gaan troosten.Ook hij kan wel eens zijn kuurtjes hebben en daar had mama Natasja me voor verwittigd. Daarna ging hij dan toch maar weer spelen met Brent op de trampoline. Rond tien uur was het tijd om te douchen,eerst de kleinste en dan hij want Brent was al geweest.Ze mochten nog even tv zien en dan was het bedtijd. Op donderdag moest ik werken en kwam moeke naar hier want hoe vaak ik het ook vraag aan Yauheni ,hij wil echt niet naar het speelplein.Toen ik vertrok sliepen ze beide nog . Eens terug thuis wist moeke me te vertellen dat ze met pareltjes vanalles hadden gemaakt.We wisten al van vorig jaar dat Yauheni daar mooie dingen mee kan doen en moeke had nu de juiste draad meegebracht en pareltjes had ik hier nog in overvloed.Natuurlijk moest ik hun kunstwerkjes bewonderen en ze waren echt mooi. Brent was wel naar het speelplein en zus was nog bij haar vriendin dus de twee kleinsten amuseerden zich gans de middag.Wat buiten spelen,wat binnen,zoals gewoonlijk tien minuten dit en tien minuten dat maar dat went hoor !! Eens Brent thuis speelde hij ook nog mee buiten en speelden ze vooral in de wijk met de andere kids,wat fietsen ,voetballen en soms wel al eens ruzie maken(vooral de kleinste dan).Af en toe moet ik dus kleine brandjes blussen maar denk dat iedere mama dat wel moet . Mieke was alleen thuis s'avonds en kwam na het werk naar hier.Ook Gerry was net thuis dus hoog tijd om het eten klaar te maken:gekookte aardappelen met verse boontjes en worst.De aardappels en worst da ging nog net maar die boontjes zag hij echt niet zitten om te proeven.En zoals Gerry bij alles mayonaise eet,eet Yauheni bij alles ketshup. Hij at zijn bord wel leeg maar kan jullie vertellen der er echt niet zoveel oplag. Na het eten ging ik nog even met Mieke naar het shoppingcenter want Brent had nog een nieuwe broek en trui nodig en ook voor Yauheni bracht ik nog een jeans mee .Denk dat ik op één broek en een jas bijna alles heb om hem mee te geven want had met de wintersolden ook al een deel voor hem gekocht. Eens terug thuis moest ik een iets grotere brand blussen met Brent want die is echt aan het puberen.Hij was al na het eten gestraft en moest op zijn kamer blijven van de papa maar toen ik thuiskwam bleek de vogel te zijn gaan vliegen en was gaan fietsen.Tegenwoordig is een gsm dan handig en volgde er natuurlijk een serieuze donderpreek toen hij binnen kwam. Blijkbaar was hij toch voorbij Gerry kunnen raken ,wat hier niet moeilijk is omdat Yauheni zovaak over en weer loopt dat je op den duur al niet meer let op wie er voorbij komt.Na een lang gesprek bleek hij het wel gesnapt te hebben.Ons zus was terwijl ik weg was ook thuis gekomen samen met de vriendin die nu hier bleef slapen.Een klein beetje omkoperij van mij zodat zij vandaag bij de jongens kon blijven en moeke niet moest komen want ik moest ook vandaag weer werken. Toen ik deze morgen voorbij de slaapkamer kwam zag ik dat Yauheni wakker lag in bed.Ik ging even bij hem en hij vertelde dat hij ziek was.Tja Bo loopt ook al gans de week te hoesten om van mezelf nog maar te zwijgen en ze konden het ook vaak niet laten om toch in het zwembad te gaan terwijl het weer het niet altijd toeliet de voorbije dagen. Sinds gisteren mogen ze uiteraard niet meer zwemmen want vind het toch wel te fris. Voor het zekerste belde ik toch maar even met de tolk om te polsen hoe erg het was want het weekend staat wel voor de deur.Hij vertelde aan de tolk dat hij keelpijn had maar niet naar de dokter wilde.Dan maar pijnstillers en iets tegen de hoest en hopen dat hij snel beter is. Ik belde in de voormiddag nog met Kate en alles bleek hier goed te gaan ,Bo en Yauheni waren zelfs af en toe redelijk druk dus de pijnstillers deden wel degelijk hun werk. Toen ik thuis kwam zorgde ik er eerst voor dat alles hier op orde lag want behalve wat ik commandeer om te doen gebeurd er ooooh zo weinig ,soms tot ergernis van mij .De jongens hadden dit snel door en begonnen spontaan hun speelgoed op te ruimen terwijl ik Kate toch even vertelde dat de vaatwasmachine inladen wel ok is maar toch ook het aanrecht opgeruimd mag worden.Diepe zucht maar ze is oud genoeg . Terwijl de jongens naar een film keken,gingen de meisjes wat wandelen. Ik maakte nog iets klaar om te eten want ook al is hij nu in België ,eten gebeurd bij ons meneerke toch altijd op andere uren dan die wij gewoon zijn.Terwijl ik aan het eten bezig was hoorde ik er hier eentje van de trap vallen,kan jullie vertellen dat ik heeeeeel snel in de gang was en mijn hart serieus tekeer ging.Ja jullie raden het al wie het was hé,ons Yauhenike.Al sinds vorig jaar zeg ik keer op keer dat hij rustig op en af de trap moet maar blijkbaar moest hij het eerst eens voelen!!Ik had alleen niet verwacht dat zijn rug zo erg toegetakeld zou zijn.Al gaf hij niet toe dat hij pijn had,toen ik keek verschoot ik serieus.Zijn onderrug is geschaafd en zag al blauw dus heel snel zalf eraan en ook op zijn bovenrug heeft hij een schaafwond.Eens alles verzorgd ging ik maar verder doen aan het eten. Hij wou gebakken aardappels en een eitje.Het ei da ging nog vlot binnen maar de aardappels daar werd maar eens naar gekeken hihi.Boke at een pizza en de meisjes ook. Na het eten vertelde ik (ja deze keer in het Russisch) dat ik nu wel al vaak genoeg heb gezegd dat hij RUSTIG van de trap moet komen in de hoop dat hij het nu wel begrepen heeft. Brent was natuurlijk weer naar het speelplein. In de late namiddag toen ik klaar was met de huiselijke klusjes maakte ik voor hem facebook aan zodat we in de toekomst kunnen chatten of een mail kunnen sturen. Gerry was op tijd thuis .Die heeft er net als ik zijn laatste werkdag opzitten .Al snel verdween hij naar de badkamer want om vijf uur kwam zijn broer hem halen om op het werk te gaan genieten van een bbq.Alle kids waren hier inmiddels weer en er werd druk geoefend met facebook.De bedoeling is dat Yauheni het allemaal onder de knie heeft tegen eind augustus en Bo vind het natuurlijk super om te chatten ook al zitten ze op drie meter van elkaar :) Sinds vandaag hebben we de oude laptop maar weer naar beneden gehaald zodat hij zelf ook een computer heeft.Al kan hij daar enkel maar mee chatten en zijn mailtjes nazien(is echt een oud laptopke)en is de laptop niet draadloos ,het is toch net iets handiger voor iedereen.Natuurlijk mag hij op deze pc ook spelen want Brent vind het niet altijd even leuk om zijn laptop te delen en daar hebben we natuurlijk alle begrip voor. Deze avond was ons zus weer eens weg (ja die heeft echt wel vakantie !!!) en was ik hier dus met de jongens alleen. En eigenlijk was het een heel rustige en gezellige avond. Ik praat zelf vooral Russisch met Yauheni als we hier alleen zijn en eigenlijk vind hij dat naar eigen zeggen wel leuk . Als ik hem vraag of ik Nederlands of Russisch moet praten verkiest hij toch wel zijn eigen taal en ik doe het natuurlijk graag. Ze speelden nog wat buiten en daarna maakte ik eerst het avondeten.Ik had kippenpitta met broodjes en dat vond ons Wit Rusje wel lekker. Daarna keek hij samen met Brent nog naar een film want Bo was nog buiten met de buurjongentjes. Om kwart na negen was het tijd om binnen te komen en in bad te gaan.Brent ging boven tv zien en plots stond Yauheni terug beneden met de vraag of hij samen met Bo in bad mocht.Tuurlijk mag dat van mij,als die twee daar geen probleem mee hebben ,ik uiteraard ook niet.En wat ik super vond was,toen ze uit bad waren,ze flink alles opruimden zonder dat ik het vroeg en de vuile was samen naar beneden brachten.Voor Yauheni is een bad natuurlijk superluxe wetende hoe het bij hun thuis is(en ja ik weet er inmiddels ook alles van hé)Kate was rond tien uur ook terug thuis. Inmiddels is het elf uur maar zijn ze nog niet in bed.Kate ligt wel al in haar bed maar de jongens zijn nog aan het spelen en tv aan het zien. Daarnet hoorde ik weer een serieuze bonk en blijkbaar is hij na zijn trapavontuur en mijn Russische preek nog niet geleerd want nu is hij weer van een bureaustoel gevallen,komt niet door stil te zitten natuurlijk. Morgen ga ik met Bo en Yauheni naar een grote speeltuin samen met de andere leden van het bestuur.Terwijl de kids kunnen spelen gaan wij nog een beetje vergaderen voor het zomerfeest van zondag. Ik denk dat ik dus pas zondagavond mijn blogje weer zal aanvullen want staat een druk weekend voor de deur. Slaapwel en tot de volgende keer. Els
Hallo allemaal, het is er eindelijk van gekomen om mijn blogje bij te vullen. Ofwel ben ik druk bezig ofwel wordt de pc ingenomen door één van de kids zodat ik geen tijd heb :) Maandag waren de jongens wakker rond half negen.Brent ging naar het speelplein,Kate was nog bij een vriendin en de twee kleinsten bleven bij mij thuis. Het eerste wat op het programma stond was de registratie van Yauheni.We maakten ons klaar en reden richting gemeentehuis terwijl Bo even alleen hier bleef.Wat duurde dat daar lang,waar we vorig jaar vijf minuten over deden,duurde nu zo maar een half uur.Vraag me niet waarom maar het bleef duren.En dat voor één onozel documentje!! Normaal ging ik daarna nog met hem naar de winkel om eten maar meneertje wou liever naar huis. Eens thuis speelden de jongens of liever,soms speelden ze en soms verveelden ze zich.Ik moest echt de strijk bijwerken dus had geen tijd om met hun te spelen.Rond de middag hadden ze plots allebei hoofdpijn .Na een pijnstiller en wat rusten in de zetel gingen ze eindelijk buiten spelen.Een beetje op straat met de kindjes van de wijk,wat in het zwembad,gewoon in de tuin en binnen ,allemaal goed voor een kwartier en dan iets anders.Vooral met hun zwemritueel was ik het niet eens.Kleren uit en dan maar met onderbroek het water in !.Bo weet dat hij met natte voeten niet binnen mag dus droogde zich voor hij binnenkwam om hem om te kleden maar ons Ruske vond het wel lollig om met natte voeten door de living te lopen,tot ergernis van mij dus toch maar even uitgelegd uiteraard. Geloof het of nie maar een half uur later wilden ze weer in het water.Ik zag het al gebeuren,kleren uit en... Nee jongens,hier is jullie zwembroek en voortaan hang je die na het zwemmen buiten open en trek je die telkens bij het zwemmen opnieuw aan. Zo gezegd zo gedaan dacht ik toch.Volgende zwempartij was de zwembroek van Yauheni zoek.Tja als je ze in de mand bij de vuile was gooit ...Ik had ondertussen de wasmachine al opnieuw gevuld.Gelukkig heeft hij hier verschillende zwembroeken dus weer een nieuwe en ook een nieuwe uitleg natuurlijk. Gerry ging laat thuis zijn van het werk dus toen de twee oudsten hier ook waren zei ik dat ik eerst even naar de winkel ging.Ik ging balletjes in tomatensaus met noedeltjes maken . Omdat papalief zolang weg bleef vroeg Yauheni wel heel vaak waar is Gerry.Keer op keer vertelde ik dat hij was gaan werken maar blijkbaar mistte hij hem toch wel. Het eten viel in de smaak en Yauheni at zo goed als gans zijn bord leeg. Gelukkig was Gerry toen we begonnen eten net thuis want na het eten was het tijd om de twee jongsten klaar te maken om naar de moeke te gaan.Ze gingen daar slapen omdat ik dinsdag gans de dag moest werken. Kleren,leesgerief,eten(omdat Yauheni enkel sandwiches wil eten en salami en dat had moeke niet in huis) ,de ds-sen en een voetbal,alles werd ingepakt. Rond half acht bracht ik hun weg.Ze waren er nog niet goed of ze wilden al gaan wandelen met de moeke samen met haar twee hondjes. Lang ben ik dus daar niet gebleven want al vrij snel vertrokken ze. Het was hier best wel een stil avondje hihihi. Gisteren kreeg ik al vrij snel telefoon van moeke dat Yauheni al rond acht uur wakker was ,al had gegeten en toen ik aan het bellen was met haar (half negen) hij het lollig vond om boven op de trompet te gaan blazen zodat Bo ook wakker was. De drukte kon beginnen voor haar. Net zoals hier werd er tien minuten met dit gespeeld en tien minuten met iets anders. In de voormiddag ging ze nog met hun wandelen en in de namiddag hielpen ze moeke met kaartjes maken en hebben ze ook samen ijsjes gemaakt.Maar ons Meneerke "ik heb geen geduld" moest wel uitgelegd worden dat het ijsjesmachine wel een tijdje moet draaien voor de ijsjes klaar zijn natuurlijk. Net op die moment belde ik haar even om te vragen hoe het ging en hoorde ik haar wel drie keer zeggen ,nee Yauheni ijsjes nog niet klaar,machine niet open doen. Gelukkig was ik om half vier daar en kon ik met hen naar huis toe zodat moeke het was rustiger had. Eens thuis werden deze keer wel de zwembroeken aangetrokken en speelden ze toch redelijk lang in het water. Daarna gingen ze samen nog een tijdje buiten spelen met de vriendjes van de wijk. Toen ik vroeg wat hij wou eten mocht ik zelf kiezen.Dan maar even de andere kids vragen en de meerderheid wou frietjes eten.Hij wou zelfs mee naar de winkel samen met Bo en Kate.Even langs de supermarkt om kleine flesjes drinken,om eten voor Gerry voor het werk en dan om frietjes. Zo goed als alles werd opgegeten en daarna sloeg de verveling een beetje toe.Nog even wat fietsen en even snel weer naar binnen om in de zetel te hangen.En vooral gisteren heel veel gezucht en gepuf.Ik vroeg hem wat er was maar iedere keer zei hij niks,er is niks. Tja wat doe je dan hé.Wil je buiten spelen,wil je op de computer, wil je.... ???Niks was eigenlijk goed Rond half negen kwam dan eindelijk de aap uit de mouw:mag ik bellen met mama?De afspraak was dat hij pas vandaag zou bellen dus ik vertelde hem dat het ok was dat hij belde maar dat hij dan zou moeten wachten tot zondag om terug te bellen.Hij ging gelukkig snel akkoord. Het bellen duurde maar heel even want hij had met mama afgesproken dat ze zouden chatten via een Russische contactsite.Afspraak rond half tien.Plots ging hij weer spelen en moesten we hem zelfs roepen dat het tijd was voor de computer. Weer een gezucht aan de computer ,deze keer niet omdat hij mama mistte maar omdat mama veel te traag typte naar zijn zin.Tja die is ook niet gewoon om achter een computer te zitten dus heb ik hem dat toch maar even proberen uitleggen. Ongeveer een half uurtje zat hij aan de computer en ze spraken af om deze avond opnieuw te chatten.Dit vind ik helemaal niet erg want kost geen geld,hem iedere dag laten bellen is echter onmogelijk want kost veel te veel . Hij ging daarna naar boven om even snel weer beneden te zijn met de vraag om nog even mama te bellen.Moest nog snel iets vragen voor te chatten vandaag.Ok bel dan snel (hij belt wel via skype naar hun vast toestel dus is iets goedkoper en ik heb zo ook in de hand hoeveel belwaarde er nog opstaat)en dan wacht je echt tot zondag!Gelukkig duurde het bellen echt maar heel kort en ging hij met een gerust hartje naar boven. Er werd nog wat tv gekeken maar het was vrij rustig . Vandaag wilde ons Boke heel graag naar het speelplein samen met zijn broer maar Yauheni doet dit niet graag dus mocht die thuis blijven bij mij. Het verhaal van vandaag probeer ik vanavond te posten (als de computer vrij is hé) groetjes Els
Hallo allemaal, het is me gisterenavond niet meer gelukt om nog te posten dus doe ik het nu maar even. Gisteren moesten we op tijd opstaan want we gingen een dagje naar boudewijnpark in Brugge samen met Mieke en Wilko. Om acht uur liep de wekker af en was het tijd om ons klaar te maken.Alle kids waren al wakker en uitgeslapen. Voor we vertrokken mocht Yauheni nog even bellen met het thuisfront maar dat liep niet zoals ik gehoopt had. Mama was gaan werken en het was papa en er vielen redelijk wat traantjes.Hij vroeg me dan ook om s'avonds terug te mogen bellen naar de mama. Na een knuffel en even wat geruststellende woordjes vertrokken we om kwart na negen richting Brugge. Kate en Brent reden met Mieke mee,onze twee kleinsten met ons. In de auto was het vrij stil,Bo had een beetje hoofdpijn en Yauheni was nog aan het bekomen van de telefoon. Eens aan het park aangekomen fleurden de gezichten toch wat op. Als eerste gingen we naar de show van de zeeleeuwen kijken.Plezier verzekerd hoor. Daarna konden de kids in de verschillende attracties al zijn het er in boudewijnpark niet zoveel.Toch vonden ze het wel leuk.Ik ging in niet zoveel in maar de schommelboot dierf ik wel aan(dacht ik toch)Had er alleen niet op gerekend dat ik er zo mottig als iets zou uitkomen en moest toch wel wat bekomen. Tegen de middag gingen we eten,we aten frietjes met een hamburger of kippenuggets en tot mijn grote verbazing at Yauheni alles op.Meestal is het maar een klein etertje maar nu ging alles vlot naar binnen. Terwijl wij nog aan het eten waren gingen Bo en Yauheni met Kate nog even zien naar de show van de zeehonden. Daarna gingen de jongens van de waterglijbaan en deden we nog enkele attracties.De kids kregen een ijsje of suikerspin en terwijl Wilko en ik even keken vanop afstand naar de roofvogelshow ging de rest nog snel voor de tweede keer op de orca baan,soort achtbaan die niet overkop ging. Iedereen was op tijd terug voor naar de dolfijnen te gaan kijken. Wat kunnen die toch ongeloofelijke dingen doen.De kids genoten allemaal van de show. Inmiddels was het half vijf en vonden we het tijd om naar huis te gaan zodat we de drukte op de weg voor waren. Deze keer zaten de twee oudsten bij ons en de jongsten bij Mieke en Wilko. Net voor we daar vertrokken werden we nog getracteerd op doosjes fristi. Terwijl we aan het rijden waren zag ik dat er bij Mieke in de auto een probleempje was... Kate stuurde sms en bleek dat het flesje cola was omgegooid .Tja kan gebeuren met kids natuurlijk en al bij al viel het allemaal wel mee. Terug thuis gingen de jongens nog buiten spelen ,een beetje in het zwembad en voor de rest hier in de wijk met de vriendjes.We besloten om chinees te eten tenminste voor degene die hier zin in hadden ,de rest had pizza of gewoon een sandwiches.Yauheni at toch wel een beetje rijst met kip en wou ook nog een sandwiches met salami. Mieke en Wilko bleven nog een hele tijd bij ons . Gerry ging op een gegeven moment het zeil over het zwembad leggen en ik kon het niet laten hem erin te proberen duwen.Had er al snel spijt van want niet hij maar ik mocht het bekopen en lag snel in het zwembad :) Och ja,was toch goe verbrand van het zonnetje dus de koelte deed even goed hihihi. We praatten nog een beetje en tegen tien uur gingen de jongens allemaal richting kamer.Kate was bij een vriendin gaan slapen. Ik skypte nog een tijdje met Ludo en dan was het ook voor ons tijd om te gaan slapen want Gerry en ik moeten deze week nog werken. Het blogje van vandaag post ik deze avond wel. Groetjes Els
Hallo allemaal, de tweede dag is bijna voorbij en het was best wel een leuke dag hoor. Deze morgen waren Bo en Yauheni om negen uur wakker.Ikzelf was iets later beneden maar de jongens hadden wel al gegeten.Bo zorgt goed voor zijn vriendje want beide hadden ze een kommetje cornflakes en Yauheni met melk. Toen ik al beneden was dronk hij ook nog een glas melk.Samen keken ze eerst wat tv en daarna speelden ze met de playmobiel.Bo speelt normaal aan de ene kant van de living want heeft daar zijn hoekje met tafels maar nu werd gans de living ingenomen .Alles werd opengezet en werd echt gespeeld dat het een lieve deugd was.Al snel was het voor mij tijd om me klaar te maken want om half één kwam Raisa de tolk naar hier .Toen ik klaar was maakte ik nog het middageten klaar en zette de tafel klaar maar zelf eten daar had ik de tijd niet meer voor want Raisa was ietsje vroeger dan voorzien.Eerst sprak ze nog even met Yauheni.Ze vroeg hem of hij graag hier is en natuurlijk zei hij ja.Om kwart voor één vertrok ik samen met haar en ons Kate richting Waarschoot.Jammer genoeg is dit niet zo een goede verbinding waardoor ik daar een uur over doe om daar te geraken en dus ook een uur Engels mocht praten.Ik zei haar dat ik wel Russisch spreek maar het tegen haar niet aandurf.De woorden die ik niet kon in het Engels sprak ik dan maar in het Russisch en uiteindelijk raakten we er wel uit en was het een heel leuk gesprek.Eens aangekomen bij het gastgezin in Waarschoot viel alles goed mee.Het meisje daar is er heel graag en stelt het heel goed.Ik denk dat de mama meer bezorgd was want zij zelf had geen vragen voor Raisa en is met alles tevreden.Sommige dingen moest Raisa haar natuurlijk wel vertellen wat niet meer dan normaal is maar er waren zeker geen problemen.En dan begon de rit richting Duffel waar ik Raisa naar toe mocht brengen bij haar gastgezin.Anderhalf uur rijden en dus weer heel veel praten maar opnieuw was het echt heel gezellig .Tegen half vijf was ik thuis en was het tijd om naar de winkel te gaan om speelschoenen voor Yauheni en nog enkele shorts en t-shirts.Ook onze kids werden niet vergeten .Alleen is winkelen iets waar ons Wit Rusje echt een hekel aan heeft en ons dat dan ook lekker laat voelen door er redelijk vies gezind bij te lopen.Eens thuis ging hij op de zelel liggen en vertelde hij dat hij een beetje moe was.Ik ging met Kate nog naar de winkel om vlees voor de bbq en daarna reed ik nog met haar naar het shoppingcenter want ze had nog een short en trui nodig. Terwijl ik weg was had Gerry al alles klaargezet voor het eten en tegen dat we thuis kwamen konden de kids al beginnen eten.Vermits ik weer veel te veel vlees had gekocht zei Gerry,bel Mieke maar want dit krijgen we nooit op.Na het eten werden de nerf geweren bovengehaald en werden Mieke ,Wilko en ik bekogeld door Bo Yauheni en Gerry.Plots was hij niet meer moe en werd er hier heel wat afgelachen.Op een gegeven moment zei Mieke :wie nu nog op mij pijltjes schiet die gooi ik in het zwembad en zo gebeurde het ook!!! De eerste die erin ging was ons prutsie maar niet veel later had ook Yauheni prijs.Al had ze het hier wel iets moeilijker mee en kreeg ze toch een beetje hulp van Wilko.Waar ze niet op had gerekend was dat hij nogal snel wraak nam,eerst met een watergeweer,dan met een beker en uiteindelijk werd de tuinslang opengedraaid en ontsnapte ze niet aan het lekker koude water.Uiteraard was ik fotograaf van dienst en volgen de foto's nog maar momenteel lukt het nog niet omdat ik een speciaal programma moet installeren.Ik stuurde daarna Yauheni onder een lekker warme douche en zorgde ervoor dat ook Mieke droge kleren had. Daarna sneed Gerry nog ananas voor de kids en werd er lekker gesmuld. Voor ze naar boven gingen vroegen ze nog een koek en rond kwart voor tien was het bedtijd voor al de jongens want morgen gaan we met z'n allen een dagje naar Boudewijnpark.Ook Mieke en Wilko gaan mee omdat we een plaatsje tekort hebben in de auto. Nog snel de tanden poetsen,even tv zien en dan werd het tijd om naar dromenland te gaan. Ook wij zullen niet te laat in bed liggen . Het was alweer een geslaagd dagje met ons zesjes. Slaapwel en tot morgen Els
Hallo allemaal, joepie ons venteke is bij ons!!! Deze morgen om vijf uur liep de wekker af.Ik kan jullie vertellen dat het toch wel even piekte om op te staan.Gisterenavond was ik immers nog om half tien mogen vertrekken met Kate naar spoed omdat ze het niet kon uithouden van de pijn aan haar pols.Ze had die gisteren gestoten op school en ondanks zalf,pijnstillers en een windel werd de pijn enkel maar erger. Dus tegen dat ik thuis was ,was het al half elf en dus eigenlijk al veel te laat voor mij als ik zo vroeg moet opstaan. Nadat ik me had klaargemaakt en Gerry heb ik om kwart over vijf de jongens wakker gemaakt.Kate was bij moeke gaan slapen .Het eerste was Bo zijn toen ik hem wakker maakte was,mama vandaag is Yauheni hier!!! Tegen kwart voor zes waren we op weg,eerst nog even tanken en dan richting Lint. We waren daar iets voor half zeven ,eigenlijk wel te vroeg maar ja ,voor degene die me kennen niet abnormaal hihihi. Guido was er al en een beetje later ook Gunther.De laatste dingen werden klaargezet en ook moeke en bompa met Kate waren nog voor zeven uur in Lint.Ik heb het dus van geen vreemden blijkbaar om ergens altijd vroeg toe te komen. En dan werd het wachten op de bus.Van Gunther hoorden we dat ze rond kwart na zes in Nederland waren,ze zouden een beetje later dan voorzien aankomen.Vanaf half acht kwamen de eerste gastgezinnen toe.Ik stond samen met Guido en Gunther buiten om hen te ontvangen .Met de gsm in de aanslag en ieder smsje nauwlettend in de gaten houdend vernamen we dat ze rond negen uur zouden toekomen.Ok dan nog maar wat wachten en jammer genoeg was er deze morgen ook nog een redelijk onweer en heel veel regen maar een paraplu doet natuurlijk wonderen.Ook mijn maatje Elisabeth arriveerde en bleef buiten bij ons staan.En dan kwamen de smsjes:zijn in zandhoven,nog 14 km en konden we echt beginnen aftellen. Tegen kwart voor negen kwam de bus al toeterend toe.Ook ons moeke stond toen al bij ons buiten .Yauheni zat vooraan boven op de bus en zwaaide uitbundig. De kids stapten van de bus en werden naar binnen begeleid en toen hij van de bus stapte volgde er natuurlijk eerst een hele stevige knuffel en een grote glimlach op zijn gezichtje. Door de regen stuurde ik ook hem samen met de moeke naar binnen .Natuurlijk was ik ook blij om mijn maatje Ludo weer te zien.Ook die kreeg een stevige knuffel en eens al de kinderen van de bus waren konden wij in de gietende regen beginnen om de bagage te lossen.We hadden wel een karretje maar was toch niet echt praktisch ,zodat we besloten om met twee auto's al de bagage naar de speelplaats te brengen .Ging gelukkig redelijk snel vooruit en eens al de bagage waar ze moest zijn gingen de mannen de rest van de bus leegmaken.Ook Gerry hielp mee terwijl ik binnen een babbeltje sloeg met een nieuw gastgezin dat ik op voorhand al bezocht had en die nu voor de eerste keer een Wit Russisch meisje bij zich hebben.Uiteraard werd er door Ludo ook uitvoerig verslag uitgebracht over hun reisavontuur en werden de laatste afspraken gemaakt.Moeke vertrok al met Brent en bompa richting Temse en de drie anderen gingen later met ons mee naar huis. Bo en Yauheni speelden nog een tijdje op de speelplaats van de school terwijl ik binnen bezig was maar na een tijdje kwam hij me toch vragen wanneer we eindelijk naar huis gingen:) Rond tien uur konden we dan eindelijk naar huis vertrekken nadat ik met tolk Raisa had afgesproken voor morgen het huisbezoek naar Waarschoot te doen. Tegen half elf arriveerden we hier en vrijwel onmiddelijk werd de bagage opengedaan en werden er cadeautjes uitgedeeld.Voor Kate een badlaken en een mooi juwelendoosje,voor de jongens een tas,voor Gerry een handgemaakt soort trolletje,voor mij een theeservice,moeke kreeg een mooie pop ,typisch Wit Russisch en heel mooi en een mandje en bompa kreeg een fles wodka met bijhorende drinkglaasjes en drinkfles en zelfs voor Mieke en Wilko had hij een handdoek mee. Niemand werd dus vergeten . Daarna was het tijd om te gaan spelen ,de geweren van nerf werden uitvoerig getest en leuk bevonden,de trampoline werd gekeurd en uiteraard de computer. Enkel eten wou hij nog niet te snel.We merkten ook vrij snel dat hij moe was maar naar gewoonte willen ze dat niet toegeven en vooral ook niet vroeg gaan slapen. In de namiddag rustte ik en Gerry nog een beetje en ook onze twee oudsten sliepen enkele uren.Enkel Bo en Yauheni speelden lekker verder,zowel buiten als binnen. Uiteindelijk wou hij dan toch één boterham eten en een appel. Ik vroeg hem wat hij deze avond wou eten en hij koos voor pizza.Samen met Gerry ging ik naar de winkel terwijl de kids thuisbleven met duidelijke afspraken.Omdat we ook gerief voor de diepvries meehadden bracht ik eerst Gerry naar huis en reed ik daarna naar de andere winkel om de pizza's te halen.Ondertussen had Mieke al gebeld dat ze op weg waren naar ons thuis.Eens thuis werden de pizza's gebakken en aten Bo en Yauheni elk een halve pizza .Ook Mieke en Wilko aten hier en bleven nog een tijdje napraten. Ondertussen had ook Natasja al gebeld en spraken ze af dat ze morgen zouden chatten via een Russisch contactsite. Ik hoop dat dit lukt,zo kunnen ze elkaar iets vaker horen en moet er niet teveel gebeld worden. Rond acht uur stuurde ik Bo als eerste naar de badkamer om zich te wassen ,gevolgd door Yauheni.Hij heeft dan wel veel kleren hier,aan een pyama had ik niet gedacht en had hij jammer genoeg ook niet bij.Dan maar een gewone short en t-shirt en morgen halen we er wel een nieuwe naar de winkel. Eens uit de douche wou hij graag nog even spelen op de computer terwijl Bo vrij snel lag te slapen op de zetel. Rond tien uur vond ik het toch tijd om naar boven te gaan .Hij vroeg nog wel een koekje en wou nog iets drinken . Inmiddels is het half elf en is hij wel boven maar slaapt nog steeds niet want de wii is interessanter!! Binnen een kwartier moeten ze toch wel echt in hun bed en hopelijk slaapt hij morgen lekker lang. Onze eerste dag zit er inmiddels op en ik ben echt superblij dat hij hier is !! Groetjes en tot morgen Els
Dag allemaal, het is me gisteren niet meer gelukt om nog iets te bloggen. Allereerst wil ik mijn oudste zoon en dochter toch even in de bloemekes zetten.Gisteren oudercontact en ze hadden beide een supergoed rapport en een A attest.Natuurlijk ben ik een superfiere mama. rond zes uur gisterenavond waren onze Wit Russische vriendjes aan de grens.De controle zelf heeft ongeveer 2,5 uur geduurd dus al bij al ging het vrij soepel.Ik weet van Ludo zijn vrouw dat hij heel veel heeft gehad aan tolk Raisa die hem aan de grens goed heeft geholpen om al de papieren in orde te krijgen.Om kwart voor negen waren ze in het hotel waar ze warm eten kregen en konden genieten van een lekkere warme douche,tenminste wie zich wou douchen kon dat.Ik weet uit ondervinding dat er altijd kinderen zijn die zich liever niet willen wassen ook al omdat ze het thuis niet gewoon zijn om iedere dag in de douche of bad te gaan! Daarna was het hoogtijd om te gaan slapen want de bus vertrok deze morgen al weer heel vroeg. En zo ben ik aanbeland aan de laatste dag voor ze toekomen om te bloggen. Het eerste berichtje kregen we deze morgen om kwart over zeven,iedereen had genoten van het ontbijt en ze waren alweer terug vertrokken met de bus.Onderweg werd er nog een plasstop gehouden en daarna reden ze verder tot Warschau waar ze stopten aan de Mac Donalds waar alle kids een happy meal kregen.Op de bus waren enkele kindjes die een beetje last hadden van reisziekte maar gelukkig werd dit snel opgelost. De reis werd verder gezet en rond vijf uur werd er een stop gehouden van 45 minuten en werden er spelletjes gespeeld met de kids.Iedereen fleurde er van op en ook de zieke kindjes waren opnieuw beter,klaar om nog een stuk te rijden tot de volgende stopplaats,motel paradise waar ze gaan genieten van een lekker warm avondmaal.Op het menu staat kip met appelmoes en een ijsje.Als alles goed gaat zillen ze daar tegen kwart voor negen ongeveer zijn en daarna wordt dan het allerlaatste stuk van de reis aangevangen. Nog een nachtje rijden en dan zijn onze vriendjes hier. En dan nu hoe de dag hier verliep...Bo moest deze morgen nog naar school en ook Kate moest nog even naar school om haar boeken binnen te brengen.Ik moest gaan werken en ons moeke en bompa zouden Bo Sep en Bas van school halen en bij ons thuis blijven tot ik terug was.Eens thuis had ik het geweten dat de vakantie begonnen was.Wat waren ze hier allemaal ongeloofelijk superdruk en ik kreeg al snel te horen dat ze ook al lekker ruzie aan het maken waren. Moeke en bompa gingen naar huis samen met Kate en Bo kon daar niet zo mee lachen want wou ook mee.Dan maar even een koppig ukje hier want ik kon er niet aan toegeven.Ik ging ondertussen met de andere twee bengels eten en Bo draaide gelukkig snel bij.Ik stelde hem voor om de pakjes voor het zomerfeest al in de auto te steken en zijn gezichtje fleurde volledig op.Met plezier deed hij al de dozen naar de auto met een klein beetje hulp van Brent.Daarna was buurjongen Kilian hier en waren ze dus met vijf jongens.Het weer was niet meteen schitterend dus besloten ze boven te spelen.Ik moet jullie niet vertellen dat het met redelijk veel lawaai en ook wel ruzie gepaard ging.De ene pestte de andere,dan mocht er weer iemand niet meespelen en ga zo maar door.En ik onderging het gewoon allemaal terwijl ik beneden aan het kuisen was.Rond vier uur gingen ze dan toch buiten spelen op de trampoline maar hun ruziegemaak werd alleen maar erger.Om kwart voor vijf had ik er echt genoeg van,stuurde Kilian naar huis en de drie kleinsten mochten in de zetel gaan zitten tot Wilko ,Bas en Sep kwam afhalen,een half uurke later.Oef de rust was weergekeerd. Ondertussen maakte ik het eten klaar en ruimde het laatste op. Ons prutske was blijkbaar supermoe want om zes uur lag hij op de zetel te slapen.Ai en nu hé,hoe krijg ik die straks op tijd in bed dacht ik bij mezelf. Om half acht werd hij wakker en het eerste wat hij vroeg was,mama gaan we nu naar Lint vertrekken??? Nee schatteke je hebt nog maar een beetje geslapen op de zetel en de nacht moet nog komen. Ik had toch wat moeite om hem uit te leggen dat hij maar anderhalf uur had geslapen en de kindjes nog een heel eind meten rijden voor ze hier toekomen. Ondertussen is het kwart voor negen en kijkt hij nog even tv en hoop ik hem zo in zijn bed te krijgen. Morgenvroeg moeten we om vijf uur opstaan want om kwart voor zes mogen we vertrekken richting Lint.Dit is één van de leuke voordelen om meewerkend lid te zijn Ik word al verwacht om half zeven om mee de zaal klaar te zetten en ja onze jongens en ventjelief mogen dit mee ondergaan. Maar ook moeke en bompa samen met Kate zullen op tijd vertrekiken om rond kwart na zeven daar te zijn want we kunnen nog een paar helpende handjes gebruiken.k heb me voorgenomen om op tijd te gaan slapen maar of me dat ook echt gaat lukken daar vrees ik voor.Kwestie dat we het al eens meegemaakt hebben en ik ook lekker zenuwachtig begin te worden. Jullie krijgen morgen natuurlijk uitgebreid verslag van de aankomst en de eerste dag van onze vakantie. SLaapwel en tot morgen allemaal ELs
Hallo allemaal, vroeger dan de andere dagen ben ik er nu al om het eerste deel voor vandaag te schrijven. Deze morgen ,kwart over zeven Belgische tijd zijn de kids uit Gomel opgestapt op de bus. Anderhalf uur later waren ook de kids van Rechitsa op de bus en kon de lange rit beginnen. Rond negen uur Belgische tijd had ik contact met Natasja.Ze wist me te vertellen dat Yauheni toch met wat traantjes de bus is opgestapt,niet voor zijn vakantie hier maar wel voor de lange busrit en hij was ook nog heel moe vertelde ze me. We hebben afgesproken dat hij drie keer per week kort naar huis mag bellen.Enkel in juli moet ze voor de tweede keer worden geopereerd en vermits hij daar niks van weet moet ik nog even zien hoe ik dat ga oplossen met de telefoontjes want ik weet de datum wel en weet ook dat er een kleine week niet gebeld mag worden. Ondertussen kunnen we onze zomerkids volgen via de website.Onderweg zijn er nog enkele kinderen uit andere streken opgepikt . Rond de middag was het tijd om boterhammetjes te eten met kaas,salami,choco of confituur.Er worden ook geregeld plasstops gehouden zodat de kids toch even van de bus kunnen. Het weer is redelijk goed,er werd eerst gemeld rond de 15 graden maar bij één van de laatste geposte berichtjes bleek het toch vrij warm te zijn op de bus. Rond half drie waren ze op ongeveer 200 km van de Wit Russische grens dus als alles goed gaat aan de controle vermoed ik dat ze rond zeven uur(kan later) zullen aankomen aan het hotel.Daar heb ik momenteel nog geen info over en schrijf ik straks wel in deel twee. Groetjes en tot vanavond. Els
Hallo allemaal, Vandaag was het een drukke dag voor onze begeleiders.Om acht uur werden ze al aan de controle verwacht in Rechitsa voor de keuring.Na een grondig nazicht bleek onze bus toch in orde bevonden ,oef volgende missie geslaagd. Daarna werd het gerief verdeeld in Rechitsa en volgden er nog enkele huisbezoeken.Druk druk druk dus maar tegen vier uur waren ze allemaal terug bij hun gastgezin zodat ze toch nog enkele uren de tijd hadden om een beetje te ontspannen. Zoals ze al schreven op de site:morgen is het d-day.De laatste missie zeg maar want morgenvroeg zien we of daadwerkelijk alle kindjes mee op de bus zitten want je weet maar nooit wat er op het laatste nippertje nog gebeurd. Ikzelf moest een ganse dag werken en in de vooravond was het tijd om ons prutsie zijn rapport af te halen.Ik was nog niet goed binnen in de klas of de juf wist me te vertellen dat ons Boke maar over één ding meer praat en ze eigenlijk echt wel mee kan volgen wat er momenteel allemaal gebeurd.En dan natuurlijk de puntjes voor zijn rapport.Hij had flink zijn best gedaan en is met glans geslaagd voor het tweede leerjaar.Na de paasvakantie en onze reis naar Belarus had hij even een dipje gehad maar dat hebben we hier thuis ook goed gevoeld .De juf had er ook alle begrip voor en wist al een hele tijd dat de reis een serieuze inpakt op hem had gehad.Na nog even naar de winkel te zijn geweest en al een deel dingen van eten gekocht te hebben die ons Yauhenike graag eet ,was het tijd voor het avondeten.En dan mocht ik beginnen aan die vreselijke strijkklus!! pfffff alsof het buiten en binnen nog niet warm genoeg was mocht ik ook die stoom nog ondergaan..Maar het meeste is gedaan,de rest is voor morgenvroeg. Ik kreeg ook nog een leuk telefoontje vanuit Belarus van Yauheni zelf! Dank je wel voor het eten ! Blijkbaar hadden ze dit al gaan afleveren bij hun thuis.Natasja was al aan het slapen dus kon ik niet met haar praten maar ik heb hem gezegd dat ik morgen nog wel eens met haar zou bellen.En vermits hij wel redelijk wat Nederlands verstaat spreek ik met hem ook meer Nederlands dan Russisch maar dat was even buiten die kleine Bo gerekend. Ik zei morgen bel ik nog wel en hij riep me toe :nee mama niet morgen maar zaaftra.Tja da spook kent blijkbaar toch meer Russisch dan dat we vaak denken. Het was wel leuk om hem nog even te horen net voor vertrek naar België natuurlijk.En ik hoorde aan zijn stem dat hij er echt wel naar uitkijkt. Daarnet had ik nog even de vrouw van Ludo aan de telefoon die me vertelde dat ze morgen al om zeven uur aan de eerste opstapplaats verwacht worden(hier dus zes uur) in Gomel om dan een goed uur later de volgende halte aan te doen in Rechitsa.Tegen dat Bo dus uit zijn bed is kan ik hem vertellen dat zijn vriendje vertrokken is voor de lange busreis. Nog een fijne avond allemaal en tot morgen. Els
Hallo allemaal, er wordt nu wel heel erg afgeteld!! Mama nog vier keer slapen en Yauheni is er hé. Ja jongen da klopt.Waar zijn ze nu mama dan kan ik dat vertellen tegen de juf,zo begon de ochtend. Dus ik verteld dat ze deze morgend aan de grens waren en nog een dagje moesten rijden om dan aan te komen in Gomel. Hij was nog niet goed naar school of ik kreeg smsjes dat ze de grens goed waren overgeraakt en er geen twee uur over hadden gedaan wat heel snel is naar Wit Russische normen. Oef,het eten wat mee is voor onze gastgezinnen werd niet afgepakt alsook al het humanitair gerief.Tot hiertoe dus missie geslaagd. Deze morgen moest ik nog werken en toen ik deze middag thuis kwam wachtte me hier een heel leuk jobke:namelijk 200 pakjes inpakken voor de zomerfeesten.Omdat het buiten zo vreselijk warm was heb ik wijselijk de strijk uitgesteld en ben ik dan maar aan mijn leuke job begonnen.Na een uurke of vier was alles ingepakt en gesorteerd en klaar om vrijdag mee te nemen. Rond zes uur plaatselijke tijd(hier dus vijf uur) is de bus aangekomen in Gomel.Het was er 20 graden maar heel veel regen en de straten stonden onder water waardoor het lossen van de bagage geen kinderspel was. Het gerief voor Rechitsa wordt pas morgen afgeleverd als ik het goed voorheb.Onze drie begeleiders hadden deze avond gelukkig nog enkele uren rust elk bij hun eigen gastgezin alsook de chauffeurs die deze keer niet op hotel slapen maar ook in een gastgezin. Morgen begint de dag vroeg want om acht uur worden ze al verwacht voor de buscontrole. Ook al is de bus in België naar de keuring geweest,omdat we kinderen van Wit Rusland vervoeren moet voor iedere terugrit naar België de bus daar ook opnieuw gecontroleerd worden. Daarna staan er nog enkele huisbezoeken op het programma en worden de papieren een laatste keer nagekeken. Deze avond nog gebeld met Marika die onze begeleiders nog gehoord had en het is altijd leuk om niet alleen iets te lezen op de site maar ook echt te horen dat het ginder goed gaat met onze mensen. Morgen eerst nog een ganse dag gaan werken en dan wacht me hier toch de uitgestelde strijk ... Voor onze gastkindjes is het nu nog twee keer slapen want woensdagmorgen vertrekken ze richting België!! Tot morgen allemaal met meer nieuws. Els
Hallo allemaal, onze bus zal nu ongeveer al aan het hotel in Polen zijn waar ze de nacht zullen doorbrengen. Deze morgen zijn ze gaan ontbijten en hebben ze het eten geregeld voor de kindjes wanneer ze op de terugreis zijn. Alles verloopt vlotjes en rond vier uur waren ze al in Warschau. Het is wel leuk dat we mee kunnen volgen waar ze zijn via de site van Hart voor Tsjernobylkinderen maar uiteraard heb ik ook nog via sms contact met iemand die mee is op de bus. Vandaag hebben we genoten van het goede weer en ondertussen zijn we toch ook al aan het plannen. Zo belde een andere mama van een gastgezin deze middag en is er afgesproken dat Kate de avond van het zomerfeest mee met hun naar huis gaat voor enkele dagen.Daar logeren twee meisjes die iets ouder zijn dan zij en voor ons zus is dat wel even leuk om eens niet bij de jongens hier te zijn. Morgenvroeg zal de bus al heel vroeg vertrekken voor de grenscontrole en met vroeg bedoel ik rond zes uur zodat ze tijdig aan die grens zijn.Duimen jullie even mee dat alles in orde komt en ze vlotjes de grens kunnen overgaan want momenteel is het nog steeds een warboel in Wit Rusland en we zouden het niet fijn vinden natuurlijk als al onze humanitaire goederen daar moeten achter blijven. Tot morgen met een nieuw kort verslagje Els
Hallo allemaal, nog zes dagen en dan is het zover,dan begint de zomervakantie en zijn onze Wit Russische vriendjes hier!! Vandaag toch een beetje een raar gevoel toen ik opstond.Vraag me niet waarom maar de emoties waren weer van de partij.Zoals ik al eerder schreef,kan er weinig aan veranderen maar ben zo te merken een beetje overgevoelig. Marika belde in de namiddag dat ik niet om vijf uur moest komen maar dat zeven uur goed was want de bus had nog een rit en zou niet voor half acht in Lint zijn ,en vermits het weer toch niet echt meezat had het ook geen zin om veel vroeger te beginnen met het gerief klaar te zetten. Rond zes uur ben ik vertrokken richting Marika. Er werd nog gerief gebracht door iemand anders van de organisatie en rond half acht arriveerde ook onze tweede busschauffeur.Tijd om te beginnen om alles al aan de oprit klaar te zetten,en ik kan jullie vertellen ,het waren heel veeeeeeeeeeeel dozen:) Vermits het kort ervoor nog geregend had hadden we een plastiek zeil op de grond gelegd zodat de dozen niet vochtig konden worden.Ook Ludo en Mieke kwamen toe en samen zetten we alles klaar . Rond acht uur arriveerde ook Nancy en Gunther en die wisten ons te vertellen dat de bus in aantocht was,ze hadden ze namelijk net voorbij gestoken. En ja hoor ,enkele minuutjes later was de bus er eindelijk en konden we beginnen met laden. We hebben deze reis wel weer de dubbeldekbus maar ik denk dat we blij mogen zijn dat we die hebben want er zit behoorlijk wat gerief op ons busje. We weten dat het een probleem is om eten mee te nemen over de Wit Russische grens dus hebben we geprobeerd om alles wat eten was zoveel mogelijk te verstoppen in de hoop dat ze maandagmorgend aan de grens niet gans de bus moeten leeg gaan maken.We duimen dus heel erg!! Na nog de laatste info aan de begeleiders van dienst gegeven te hebben(Nancy,Nathalie en Ludo zijn deze reis mee) was het tijd om afscheid te nemen.En ja hoor,veel moeite hoefde ik niet te doen ,de traantjes kwamen vanzelf.Gerry had hier thuis al gezegd voor ik vertrok,zorg maar da je uitgeweend bent tegen da je thuis komt zenne.Tja wat doe je eraan hé. Nog een laatste knuffel aan de partners en de rest van ons en nog even zwaaien en om iets over negen uur vertrokken ze richten Wit Rusland. Nog even iets gedronken en dan was het tijd om richting huis te keren.Ik moest nog wel even een tussenstop doen om de vriendin van onze buschauffeur weg te brengen zodat ik rond kwart over tien thuis aan de deur stond.Vermits ik nog aan het bellen was met Marika heb ik dan nog maar een kwartier in de wagen blijven zitten. Via mijn zus haar werk hadden we al een heel deel pakjes gekregen voor het zomerfeest en omdat ik toch nog vol adrenaline zat ben ik dan maar begonnen om al een deel in te pakken.Maandag wordt er gezorgd voor de overige cadeautjes dus denk dat ik de rest van de week wel weet wat te doen(200 pakjes is niet niks natuurlijk) Gelukkig heb ik een heel lief zusje die supergraag inpakt dus denk dat ik die morgen maar even bel om me een handje toe te steken. Vanaf nu gaan we ook geregeld berichtjes krijgen van de begeleiders dus kan ik jullie ook vertellen waar ze ongeveer zijn en of alles goed gaat met de grenscontrole. Gerry heeft hier vandaag het stapelbed in elkaar gestoken dus ons venteke mag komen,alles is in orde. Nog vier dagen school voor onze kleinste pruts en dan is het zover.Hij heeft één voordeel,vanaf morgen kan ik hem iedere dag vertellen wat er die dag gebeurd en gaat de tijd voor hem zo ietsje sneller hopelijk want we merken toch dat hij flink zenuwachtig aan het worden is om zijn vriendje hier te hebben. Ik moet deze week nog werken tot donderdag en voor de rest zorgen dat alles hier zoveel mogelijk ok is dat ik vrijdag niet al te veel meer hoef te doen. Slaapwel allemaal en tot morgen met meer nieuws. Els
Hallo allemaal, zoals ons Boke het vandaag zei:nog twee weken en twee dagen en dan is ons zomerkindje hier. Ik moet jullie niet vertellen dat er hier heel erg afgeteld wordt natuurlijk. De laatste dingen worden in gereedheid gebracht voor mee te nemen .Volgende week zaterdag vertrekt de bus richting Wit Rusland.Er gaat dan een heleboel humanitair gerief mee en ook al het eten voor onze vriendjes voor de rit richting België. Ik heb inmiddels al de voedingsmiddelen die ik wou meegeven voor de mama en papa van Yauheni afgegeven aan iemand die mee gaat met de bus.Langs een kant vind ik het wel jammer dat ik geen enkele busrit mee kan doen maar ik moet eerlijk bekennen,het is bijna niet mogelijk met onze eigen kids.Je bent toch weer zes dagen weg en zoek maar iedere keer een oplossing voor onze drie bengels.Met de eerste rit moeten er in die week nog rapporten afgehaald worden en dat is hier mama's taak,de middenrit gaat zowieso niet want dan loopt Yauheni hier ook rond en de laatste rit is niet zo makkelijk omdat ik net niet op tijd terug ben voor het begin van het schooljaar en ook net die week de boeken op school moeten afgehaald worden,weer een mama's taak.Kate gaat ook naar een andere school dus die wil mama natuurlijk wel in de buurt hebben!! Tja ze mag dan wel bijna vijftien zijn,ze blijft nog altijd voor zo'n dingen onze kleine meid :) En het zou ook niet verstandig zijn om de laatste rit mee te gaan omwille van prutsie hier ,wetende dat hij heel emotioneel reageert als zijn vriendje vertrekt en dan zit papa of ons moeke er maar mooi mee terwijl hij ook zijn mama dan nog eens moet zijn vertrekken.Volgend jaar is iedereen weer een jaartje ouder en hoop ik wel mee te kunnen. Volgende week wordt ,wanneer Brent klaar is met zijn examens ,de kamer weer omgebouwd .De kleerkast van Yauheni is al uitgekuisd en gesorteerd en als ik zijn mama volgende week hoor kan ik haar gerust stellen dat ze eigenlijk geen kleding hoeft mee te geven want ik heb alles genoeg voor hem hier. Natuurlijk ga ik nog wel enkele dingen nieuw kopen ,al zeker voor de terugrit met winterkleding ,maar hij krijgt ook nog wel enkele dingen die hij zelf mag kiezen voor als we deze zomer ergens naartoe gaan. Volgende zaterdag ga ik natuurlijk ook richting Lint om mee de bus te vullen .Ik moet ook nog de groenten hier in de buurt ophalen en wil eigenlijk mijn collega-bestuursleden mee uitwuiven!! En vanaf dan kunnen we op de site meevolgen waar de bus ongeveer is en nu ik er zelf ben geweest kun je je daar effectief een beeld bij vormen. Om maar niet te zeggen,als ik vorig jaar al emotioneel was op de berichtjes die gepost werden,wat gaat het dan dit jaar geven mij kennende :/ Tot volgende week wel een keertje. Groetjes Els
Hallo allemaal, nog 27 dagen en we zijn weer 1 juli en ja hoor dan is ons Wit Russisch kindje hier weer!! We zijn nu toch wel heel erg aan het aftellen. Gisteren had ik nog bestuursvergadering met de vereniging en werden de laatste afspraken gemaakt. We zijn nog vollop bezig met de catering voor de busreizen maar ook dat komt wel in orde. De laatste loodjes zeg maar voor alle kindjes hier zijn. Vanavond heb ik nog gebeld met Natasja,de mama van Yauheni. Eigenlijk was het de allereerste keer dat ik zo aangegrepen ben van het telefoongesprek. We weten al sinds twee weken dat het in Wit Rusland momenteel er heel erg aan toe gaat. De mensen hebben bijna allemaal 20% van hun loon moeten inleveren en ze verdienen er dan al zowieso heel weinig. Daarbij komt nog dat de Wit Russische Roebel een flinke duik heeft gedaan en voor wie er verstand van heeft ,toen wij gingen kregen we voor 1 4000 roebel en nu krijg je voor 1 zomaar 7000 roebel. Met andere woorden het leven is er plots ook nog een flink stuk duurder geworden. Ook is er momenteel een groot probleem met de voeding in de winkels. Door de crisis is plots alles verdubbeld of soms verdriedubbeld van prijs. Veel produkten zijn zelfs niet verkrijgbaar en dan heb ik het over simpele dingen als macaroni,rijst,melk,koffie en noem maar op. Toen we er waren had ze me al verteld dat ze in juli naar het ziekenhuis moest voor een operatie maar blijkbaar heeft ze nu zoveel pijn dat de operatie al op 20juni door zal gaan.Ze heeft momenteel ook zoveel pijn dat ze niet kan gaan werken.Je hebt zoveel medelijden maar weet dat je nog veel minder kan doen.Ok ik kan haar wel eens bellen maar veel meer kan jammer genoeg niet. Gelukkig heb ik de kans om een deel eten hier te kopen wat lang bewaard en pijnstillers .Dit kan mee als we de Wit Russische kindjes gaan ophalen en zo dragen we hier als gezin dan maar even ons steentje bij om hun het iets makkelijker te maken. Ik weet dat ze heel erg inzit met de operatie en wat kan je meer zeggen dan,ik zal aan je denken en bel je zeker enkele dagen na de ingreep. Het enige positieve vandaag was dat Yauheni heel erg uitziet naar zijn vakantie hier . Toen ik vroeg of ze het zelf niet moeilijk heeft dat hij twee maand hier zal zijn ,zei ze dat ze vooral aan ons dacht omwille dat we toch twee maand vier kinderen hebben dan.Ook al vertelde ik dat het helemaal geen probleem is voor ons,toch was ze wel bezorgd ,ook omdat ze weet dat mijn gezondheid niet altijd even goed is. Maar dan denk ik bij mezelf,wat weegt mijn gezondheid op met wat jullie daar meemaken?!? Ze klonk vooral verdrietig en toen ik het vroeg bleek dat ik het ook wel goed had gehoord. Mijn Russisch is zeker niet super maar blijkbaar kan ik als ik met haar bel altijd net ietsje meer en hoefde ik deze keer zelf geen enkele keer te zeggen "nie panimajoe" wat zoveel betekend als ik begrijp je niet. Na ons bezoek aan Wit Rusland ken je niet alleen je gastkind iets beter maar krijg je ook een band met de ouders en dat voel ik nu wel heel goed. Eigenlijk is het net of we elkaar al heel lang kennen en we toch wel wat vriendinnen zijn ,terwijl ik maar vijf dagen daar ben geweest.Je hebt plots een heel andere band met hun en na zo een telefoongesprek voelde ik toch vooral heel veel emotie. Ondertussen heb ik voor ons al de fotoalbum van de paasreis en ga ik deze week zorgen dat ik ook voor haar een album klaar heb zodat ik die ook al in juni kan meegeven. Ik ben er zeker van dat ze daar heel blij mee gaat zijn ook al moet ze haar zoon twee maand aan ons toevertrouwen. Onze kleine pruts hier(Boke) stond toen ik aan het bellen was naast me en ik vroeg hem om toch even met haar te praten. Ik schrok er zelfs van dat hij wou want meestal wil hij niet uit zelfbescherming om niet te wenen. Ok ik moest het wel in het Russisch voorzeggen maar ze vond het wel fijn om prutsie even te horen. Bij al de vorige gesprekken praatte ik vooral met Yauheni maar toen ik nu vroeg om met hem te praten voelde en hoorde ik dat zij er meer behoefte aan had en heb ik haar verteld,weet je ik praat wel met jou hoor,ons ventje zien we begin volgende maand toch hier en zij had het echt veel harder nodig dan zoonlief. Binnenkort beginnen voor de twee oudsten hier de examens en wordt het stilletjes tijd om de kamer van Brent weer om te bouwen.Dit jaar hoeven we enkel het bovenste bed van het stapelbed te plaatsen en hoeven we niet zoals vorig jaar bedden op verschillende kamers gaan wisselen. Ook ons eerste uitstapje is reeds gepland want op 3 juli gaan we naar boudewijnpark en de week erna is er al Wit Russich Zomerfeest.Voor wie intresse mocht hebben om dit mee te maken,iedereen is van harte welkom . Je kan me altijd een mailtje sturen .We hebben die dag spelletjes voorzien ,karaoke,er komt een valkenier ,er is een heuse bbq en er is voor gans de avond muziek voorzien. Hierbij even nog mijn mailadres voor wie intresse mocht hebben:gerry.de.graef@pandora.be Wie wil komen,je kan reserveren tot 4 juli en je vindt ook meer info terug op de website van de vereniging waar aan de rechterkant van mijn blog een link van staat.
Vanaf nu zal ik ook terug regelmatiger schrijven want valt er ook weer meer te beleven. Groetjes Els
Hallo allemaal, wat gaat de tijd toch snel,nog anderhalve maand en het is weer grote vakantie.En ja hoor dan is het zover dan komt ons Yauhenike terug. Vorige vrijdag ben ik voor de eerste keer naar de bestuursvergadering geweest van onze organisatie. Kate was met vriendinnen naar idool gaan kijken en toevallig waren die opnames in Lint en kon ik met Marika meerijden . Het was best een leuke vergadering.Vermits het toch een heel eind rijden was,was ik pas tegen half één thuis. Gerry vertelde me dat de telefoon was geweest maar hij net te laat was en het bleek net Yauheni te zijn:( Ik heb dan natuurlijk zaterdagmorgen teruggebeld naar hem.Hij zou me nog een adres doorgeven wat ik in Wit Rusland was vergeten vragen.Toen ik vroeg hoe het weer er was bleek het er maar 2 graden te zijn.Dan zijn wij hier toch wel gelukzakken met dat heerlijk zonnetje!! Op zondag ging ik samen met de jongens naar moeke terwijl papa naar de voetbal was en Kate naar een communiefeest. Ik vertelde hun dat we nog plaats zoeken voor een tolk te slapen te leggen in de maand augustus en moeke en bompa zien dit volledig zitten. Ik heb dan begin deze week contact gehad met Marika en één van de tolken zal dus bij hun logeren.Zijn naam is Ivan en is 24 jaar. Weer iets extra om naar uit te kijken natuurlijk .Hij spreekt Engels en Frans en uiteraard Russisch .Ik ga toch proberen om er zoveel mogelijk Russisch mee te praten want ook al ben ik terug van de reis,ik blijf nog steeds naar Taya en Alexander gaan om te oefenen.Van een gastgezin mag ik ook een Russisch cdrom gebruiken en ook daar leer ik natuurlijk nieuwe woordjes mee bij. Ik kijk nu al uit naar de grote vakantie en ben niet alleen,ons prutsie ziet er ook erg naar uit....... Ondertussen ben ik ook nog samen met de andere bestuursleden op zoek naar sponsors die ons kunnen helpen bij het samenkrijgen van fruit ,groenten en dergelijke voor op de bus dus als er iemand ergens iets weet mag je het met gerust laten weten.
Hallo allemaal, inmiddels zijn we al weer twee weken terug thuis. Ons Boke heeft het sinds we terug zijn al knap lastig gehad.Eigenlijk was hij tot twee dagen geleden gans de tijd opstandig en sprak mama en papa op alles tegen en maakte veel ruzie met broer en zus.Eigenlijk helemaal het tegenovergestelde van hoe hij normaal is.Toen hij donderdagavond weer superambetant deed en het tijd was om te gaan slapen ,ben ik boven toch even met hem gaan praten.Ik vroeg hem naar de reden van zijn lastig zijn maar daar kon hij me niet op antwoorden.Tot ik vroeg of hij Yauheni mist en toen barstte hij in een huilen en wist ik eindelijk wat er al gans de tijd speelt.Ook al vertelde ik hem dat het nog maar twee maand duurt voor hij naar België komt,ik kon hem niet troosten.Dan maar het fotoboekje van vorige zomer naar boven gedaan zodat hij nog wat foto's kon zien. Hij heeft nog anderhalf uur liggen snikken en toen is hij eindelijk in slaap gevallen. Gisteren heb ik dan met hem samen een aftelkalender gemaakt.Ik was het zelf al van plan maar ook op facebook waren er die het me voorstelde om dit te doen en er alle leuke dingen die tot juli nog komen er op te schrijven.Superenthousiast toen de kalender klaar was !!! Hij maakte zelfs een sticker om op een magneet te kleven van hem en Yauheni voor de kalender op de ijskast te hangen. Vandaag heb ik dan nog even gebeld met ons Wit Russisch vriendje en hij klonk heel blij om me te horen. Het is wel een voordeel dat ik iets meer Russisch spreek zodat ik makkelijker met hem kan bellen. Ik zal zelf toch ook blij zijn als het juli is want hoe je het ook draait of keert,eigenlijk zie je die toch als een stukje van je gezin en mis ik da ventje ook heel erg.Alleen kun je het als volwassene beter plaatsen dan als achtjarige natuurlijk. Ondertussen is het tijd om me klaar te maken want prutsie hier moet een voetbaltornooi spelen. Tot de volgende keer. Groetjes Els
De wekker liep af om 5.50 uur. Bo had het toch wat moeilijk om wakker te worden maar we werden om half zeven aan het ontbijt verwacht.VLug kleertjes aan en tanden poetsen en dan richting restaurant.Ik zag Ludo al bij Bo zitten maar nadat ik zag dat het pistolets waren zei ik hem dat hij zich geen zorgen hoefde te maken want dat ik er zeker van was dat hij zou eten.En inderdaad , hij at twee pistolets op.Om zeven uur werden we allemaal aan de bus verwacht voor de laatste twaalf uurtjes durende rit. Een half uurtje later gingen we de grens met Duitsland over. Omdat ik weer heel veel pijn had beslisten we dat ik beneden op de bus zou zitten zodat ik iets meer plaats had.De bank beneden kon een stuk uitgeklapt worden zodat ik zelfs nog een goed uur heb kunnen slapen. Rond de middag deden we nog een stop .Wie wou kon iets halen om te eten .Bo had al flink gegeten op de bus dus kreeg hij van mij een ijsje en snoepjes voor op de bus.De temperatuur was al een heel stuk beter dan al de afgelopen dagen.Daar heb ik nog eigenlijk niks van gezegd.We hebben gans de week droog weer gehad maar wel niet warmer dan 8 graden en s'morgens tegen het vriezen af. Na een goed half uur vertrok de bus terug.Er werd naar een film gekeken en vele kindjes deden nog een dutje,ook ons Boke sliep nog een tijdje.Rond half twee werd het tijd om aan het werk te gaan als vliegende reporter. Ik sprokkelde eerst al de bloopers van afgelopen week en de wist je dat -jes.Wie wil kan die begin juni allemaal lezen in ons krantje van de vereniging .Daarna ging ik bij enkele families langs voor hun avontuur van afgelopen week.Sommigen hadden zelf al iets geschreven dus dat zou ik thuis enkel nog moeten uittypen.. Daarna schreef ik verder aan mijn eigen dagboekverhaal. De laatste uren op de bus kropen eigenlijk voorbij. Je weet dat je er bijna bent en dan duurt het wachten toch echt wel lang.Rond half vijf deden we nog een laatste stop.Ik zag weer veel kindjes met een ijsje lopen maar vond dat het genoeg was geweest.Was buiten een zekere bompa gerekend die samen met Bo naar de winkel ging zonder dat mama het wist.En lachen dat die twee deden natuurlijk.Het laatste stukje van de reis werd verder gezet.We reden nog een stukje door Nederland om dan in Maasmechelen de grens met België over te gaan.Ronny riep af dat we rond half zeven zouden arriveren.Het thuisfront was inmiddels al op weg.En ze waren met heeeeeel veel,mijn zus en schoonbroer,haar twee kids ,onze twee oudsten,mijn moeke en papa en natuurlijk ook mijn ventje.Uiteindelijk zouden we pas tegen zeven uur aankomen .Het was een heel vrolijk weerzien met de familie.Alleen was ons kleintje weer hard aan het wenen.Hoe moeilijk hij het in Belarus had gehad ,zo hard weende hij nu omdat hij Yauheni zo hard mistte.Omdat ik nog moest helpen om de bus leeg te maken en op te ruimen nam moeke hem al mee naar huis.Hij mocht daar blijven slapen.En dan was het ook voor mij tijd om van iedereen afscheid te nemen en te vertrekken richting Temse. Thuisgekomen wachtte me nog een leuke verrassing,ons zus had een reuzeslinger opgehangen met welkom thuis mama en Bo.Zo superlief van haar.Ik nam de pakjes uit de bagage en plots bleek dat ik een rugzak mistte.Net de zak waar mijn reispassen inzaten.Na enkele telefoontjes wist ik dat de zak op de bus was blijven staan.Wetende dat ik zelf de bus leeg had gemaakt moet je niet vragen hoe moe ik blijkbaar was.Ik zou deze maandag ophalen bij de maatschappij. We aten nog samen frietjes met Mieke en Wilko en er werd uitvoerig verslag uitgebracht bij alle foto's . Ik denk dat ik pas tegen één uur sliep ondanks dat ik supermoe was. Ik weet nu al zeker dat het niet de laatste keer is geweest dat ik naar Belarus ging. Het was een zeer leuke,soms chockerende en vooral emotionele vakantie.
Rond half zes waren we aan de Wit Russische grens.Alles verliep redelijk vlot tot bleek dat mijn papiertje dat tussen het paspoort hoort te zitten zoek was.Ook al was ik er heel zeker van dat ik het had afgegeven ik kreeg het toch even warm.Na vijf minuten riep Marika dat het ok was en ze het buiten hadden gevonden. Oef.We konden verder rijden tot de Poolse grens.Tegen 7.45 Wit Russische tijd konden we eindelijk verder rijden.De klok werd een uurtje terug gedraaid dus eigenlijk was het nog maar 6.45uur De kids waren allemaal al wakker of keken naar een film.We aten allemaal ontbijt op de bus.Ludo had in Gomel voor Bo naar de winkel geweest en had enkele flesjes drinkyochurt mee die hij heel graag lustte.Ook had hij nog koeken meegebracht dus hij kon eens wat anders eten.De bus deed nog een plasstop en chauffeurswissel en we reden verder Polen door.Eens Warschau voorbij werd er beslist dat we op de snelweg zouden stoppen aan de mac.Ik maakte Bo duidelijk dat hij al zijn frieten zou moeten opeten of bij mij moest blijven zitten en niet meer mocht spelen.ROnd half vier waren we daar.Plan gelukt,Bo at alles op en speelde nog even met de andere kids in de speeltuin buiten.Daarna werd de tocht verder gezet tot aan het hotel waar we rond 18.30 arriveerden.We sliepen in hotel Paradise tegen de Duitse grens.De kamers werden verdeeld en we brachten de bagage naar boven.Wat was ik blij om na zes dagen een gewone douche te kunnen nemen!! Rond 19.30 uur werden we in het restaurant verwacht voor het avondeten.Ik voelde de bui al hangen en wist al dat meneerke Bo nie te veel zou eten.Toch was het eten hier heel lekker. En ook al dacht ik bij mezelf,dan eet die kleine maar niks,Ludo dacht er net iets anders over en ging bij hem zitten.Met moeite kreeg hij toch twee lepels soep in zijn mondje gestopt en daarna moest hij van mij toch een deel van zijn frieten opeten. Ik heb Bo op gans de vakantie geen enkele keer zo kwaad gezien als toen Ludo hem eten gaf. Het eten was echt heel lekker,rauwkost met kippensnitsel en frietjes.Na het eten ging ik met Bo en vriendjes richting kamer.Ze mochten nog een kwartiertje op de ds .Hij deed zijn pyama aan en ik ging samen met Gunther de kamer ernaast de papieren doen van de kinderen waar ik de papieren nog van had.Na vijf minuten ben ik eerst nog even bij Bo gaan zien maar die was al lang naar dromenland.Alle papieren waren in orde,oef ik had mijn werk goed gedaan.Nog even naar buiten met een deel van de volwassenen voor een babbeltje en vooral grapjes met buschauffeur Ronny en dan was het ook voor mij de hoogste tijd om mijn bed op te zoeken.Eerst nog een smsje naar ventjelief en dan heerlijk slapen .
Zomeravontuur met Yauheni
)
Ik word al verwacht om half zeven om mee de zaal klaar te zetten en ja onze jongens en ventjelief mogen dit mee ondergaan.
