Chronologie van een afscheid, of hoe een Grootmeester zijn einde tegemoet ging.

Hoe zat dat nu juist met dat laatste half jaar dat Eddy Merckx in het wielerpeloton aanwezig was. Die vraag stelde ik mij onlangs. Dus begon ik wat opzoekingswerk te doen en kwam ik tot volgend chronologisch resultaat.

05/08/1977 : Er is blijkbaar een geschil tussen de sportdirecteurs van FIAT, de ploeg van Eddy Merckx in 1977. Robert Lelangue en Raphaël Geminiani komen niet meer overeen en de laatste lijkt aan het langste eind te trekken. Daardoor zou Lelangue volgend jaar niet meer als sportdirecteur optreden binnen de ploeg Merckx en zou hij vervangen worden door Jos Huysmans, die eind van het seizoen de fiets aan de wilgen hangt.

17/08/1977 : Volgend jaar maken Willy en Walter Planckaert deel uit van de ploeg van Merckx. Merckx zelf zou nog 5 “knechten” van zijn huidige formatie over houden : Jos Bruyere, Jos De Schoenmaecker, Ward Janssens, Karel Rottiers en Ludo Delcroix die echter ook benaderd werd door IJsboerke. Patrick Sercu, die er ernstig over nadenkt om volgend jaar niet meer op de weg uit te komen, verlaat de ploeg.

25/08/1977 : De verzorger van Eddy Merckx, Jos Janssens, weet te vertellen dat waarschijnlijk na het WK de knoop zal worden doorgehakt. Merckx heeft van de Franse bazen niks meer gehoord en is gesprekken opgestart met een aantal Belgische kandidaat-sponsors. Dat de Planckaerts komen staat vast. Jos Bruyere en Jos De Schoenmaecker zouden blijven. Delcroix zou er bij komen (maar die zat al in de ploeg van Merckx) en Ward Janssens zou naar de ploeg van Freddy Maertens gaan. Jos Huysmans wordt sportdirecteur. Dit alles volgens Jos Janssens.

31/08/1977 : Volgens Willy Jossart zou Lucien Van Impe getekend hebben voor de ploeg-Merckx. Eddy Merckx en Lucien Van Impe zijn al jaren goede vrienden en men hield er in het wielermilieu al een tijdje rekening mee dat ze bondgenoten zouden worden. In Cristobal (Ven.) waar de renners voor het WK verbleven is er blijkbaar een akkoord gemaakt. Merckx zou voor de afreis naar Venezuela een principe-akkoord getekend hebben met dhr. Cesari van FIAT-Frankrijk voor de verlenging van de samenwerking.

09/09/1977 : Zowel Lucien Van Impe als Eddy Merckx zijn ziek terug gekomen van Venezuela. Van Impe kon door ziekte al niet deelnemen aan het WK en was al eerder naar België afgereisd. Beiden bezochten dezelfde dokter in het Antwerpse Tropisch Instituut. Eddy Merckx kreeg volledige rust voorgeschreven en moet verzaken aan zijn druk programma.

19/09/1977 : Er wordt gefluisterd dat Robert Lelangue aan de zijde van Lomme Driessens sportdirecteur van Freddy Maertens zou worden.

26/09/1977 : Na de aankomst van Tours-Versailles liet een compagnon van Raphaël Geminiani, de toenmalige sportdirecteur van Eddy Merckx, zich ontvallen dat Eddy het jaar erop voor een Belgische ploeg zou rijden die gesponsord zou worden door Constant Vanden Stock. De ploeg zou rijden onder naam Geuze-Bellevue. Blijkbaar waren er enkele jaren geleden al contacten tussen de baas van Anderlecht en Eddy Merckx wat betreft het oprichten van een wielerploeg. Hoe het zit met het verbod op reclame voor alcoholische producten in bv. de Tour de France wordt niet medegedeeld.

28/09/1977 : Er blijkt een Belgisch-Engelse ploeg in de maak. Constant Vanden Stock zou mee een ploeg sponsoren die Eddy Merckx onderdak zou hebben. De Engelse-Amerikaanse scheermesjesfirma Wilkinson zou de tweede sponsor worden. Jos Huysmans zou ploegleider worden van de nieuwe ploeg.

03/10/1977 : Het is nu officieel dat Merckx volgend jaar niet meer bij FIAT rijdt. Op 2 oktober werd in Cannes door dhr. Lorenzo Cesari en dhr. Raphaël Geminiani bekend gemaakt dat Eddy Merckx volgend seizoen niet meer tot de FIAT-ploeg zou behoren. Volgens hen gaat het niet om een breuk maar een scheiding met wederzijds akkoord. De plannen van Merckx, enkel Giro en Tour en geen klassiekers, liggen niet in de lijn van verwachtingen van FIAT-France volgens hen. De ploeg zou in 1978 nog uitsluitend uit Franse jongeren bestaan die dan in 1979 zouden doorgroeien. (FIAT-France behaalde uiteindelijk in 1978 1 zege en in 1979 0 (nul) zeges).

07/10/1977 : Eddy Merckx zou in onderhandeling zijn met een Italiaanse verzekeringsmaatschappij “Intercontinental Assicurazioni”. Eén van de eisen van de firma zou zijn dat Eddy naast de Tour ook de Giro zou rijden. Gezien de voorgaande uitgesproken voorkeuren van Eddy, Giro en Tour en geen klassiekers, zou dit geen belemmering kunnen zijn. Patrick Sercu zou, volgens Romain De Loof, voor Zeepcentrale-Superia rijden in 1978.

19/10/1977 : Een week na de Sluitingsprijs in Putte-Kapelle weet Eddy Merckx het volgende te vertellen. De ploeg staat reeds op papier, maar voor de naam van de sponsor te weten is het nog een paar dagen wachten. Er was wel een verrassing nl. de naam van de tweede sportdirecteur : Rudi Altig. Altig was waarschijnlijk betrokken bij het aanbrengen van de sponsor vandaar zijn aanwezigheid in de toekomstige ploeg. Zeventien namen zijn er bekend : Jos Bruyere, Etienne De Beule, Jos De Schoenmaecker, René Dillen, Ward Janssens, Marcel Laurent, Ludo Loos, Jacques Martin, Eddy Merckx, Walter en Willy Planckaert, Lucien Van Impe en de enige buitenlander Robert Mintkiewicz. Daarnaast ook nog de neo-profs René Martens (10° in de Tour de l’Avenir en 3° in het puntenklassement), Eddy Schepers (winaar van de Tour de l’Avenir 1977), Guido Van Calster (winnaar van het puntenklassement van de Tour de l’Avenir + 3 ritten) en Frank Van Impe.

In een interview op de radio benadrukt Eddy dat de klassiekers hem niet interesseren en dat hij en Lucien Van Impe alles op de Tour zetten. De jongeren zullen begeleid en gespaard worden in hun eerste jaar bij de profs.

08/11/1977 : Frans Verbeeck, die zijn afscheid aangekondigd had, ontkent dat hij alsnog een jaar zou doorgaan in de ploeg Bellevue-Toyota-Colnago waarvan Robert Lauwers sportdirecteur zou zijn. Er wordt geen gewag meer gemaakt van Eddy Merckx. Zit het verbod voor reclame voor alcohol in Frankrijk hier voor iets tussen?

Het wordt duidelijk dat Eddy Merckx en Lucien Van Impe het volgende jaar voor dezelfde sponsor zullen rijden. Welke dat dan wordt is echter niet duidelijk. De geruchten worden echter hardnekkiger dat Shimano en Wilkinson de sponsors zouden worden. Blijkbaar heeft Constant Vanden Stock afgehaakt.

30/11/1977 : In Het Belang van Limburg verschijnt een overzicht van de ploegen voor 1978. Daarbij staat ook Wilkinson-Camargue met Rudi Altig en Jos Huysmans als sportdirecteurs en de renners Jos Bruyere, Etienne De Beule, Jos De Schoenmaecker, René Dillen, Ward Janssens, Marcel Laurent, Ludo Loos, Jacques Martin, Eddy Merckx, Walter en Willy Planckaert, Lucien Van Impe en de enige buitenlander Robert Mintkiewicz. Daarnaast ook nog de neo-profs René Martens, Eddy Schepers, Guido Van Calster en Frank Van Impe.

21/12/1977 :

Er is nog altijd geen uitsluitsel over de sponsor van de nieuwe Merckx-ploeg. Merckx loopt nerveus, nukkig, ontgoocheld en verbitterd. Tijdens de zesdaagse van Maastricht stapelen de problemen zich op. De besprekingen met Wilkinson zijn gestrand en Eddy heeft er geen vertrouwen meer in. En wie Eddy Merckx kent, weet dat een gegeven woord dat verbroken is, het vertrouwen voor eens en altijd weg haalt.

Rudi Altig zou contacten hebben met dhr. Kahl die vroeger al in het peloton zat met Rokado. Maar Eddy is sceptisch.

Nochtans was er voor 9 december een mondeling akkoord. Op die dag ging Eddy Merckx met zijn raadsman dhr. Gooris naar Duitsland om het contract definitief te ondertekenen. Alles leek in kannen en kruiken. Het budget stond vast, het programma was besproken, de renners en de omkadering lagen vast. Enkel enkele pietluttige details moesten nog besproken worden, waardoor er niet getekend werd.

Op 12 december kwam er echter een telefoontje van Wilkinson dat de hele zaak niet door ging. De reden, blijkbaar miniem, werd door Eddy echter niet kenbaar gemaakt.

Merckx zat voornamelijk verveeld met het feit dat hij 15 renners (nochtans zijn er steeds 16 namen genoemd G.L.) mee in dit spookverhaal had meegenomen. Maar Merckx beloofde zijn verantwoordelijkheid te nemen. Het feit dat men ondertussen aan het eind van het kalenderjaar gekomen was en dat de meeste publicitietsbudgetten reeds besproken waren maakte het geheel natuurlijk niet beter.

Na de Ronde van Frankrijk van 1977 had Eddy al de belofte gekregen, via dhr. Cesari,  dat FIAT ook in 1978 zijn ploeg zou sponsoren. Enkele dagen later viel er echter een brief in de bus van de hoofddirectie dat het concept echter te duur geworden was en dat de verderwerking zou stop gezet worden. Hierbij werd een bedrag genoemd voor 1978 : 25 miljoen Bfr.

16/12/1977 : Er wordt een eerste keer geïnsinueerd dat de ploeg Merckx misschien wel onder de vlag “Fietsen Eddy Merckx” in het peloton zouden verschijnen. Niettemin gaat men er nog van uit dat Wilkinson op zijn stappen zal terugkeren en dat er alsnog een akkoord zou gesloten worden.

24/12/1977 : Daniel Dousset, de Franse wielermanager, gaat op zoek naar een sponsor voor de ploeg Merckx in Spanje. De naam van de firma met Europese bekendheid werd echter niet bekend gemaakt.

28/12/1977 : Op vrijdag 23/12 was Eddy Merckx aanwezig op het dansfeest van zijn nieuwe ploegmaat René Martens. Merckx was diezelfde dag nog van de trap gevallen in zijn huis en liep trekkebenend.

Volgens Eddy hadden er zich enkele ernstige sponsors aangemeld. Maar Eddy bleef kritisch en oplettend. Het Wilkinson-avontuur had hem zeer argwanend gemaakt. Ook over de Spaanse piste wil hij niet verder uitweiden. Wel wordt er geopperd dat de ploeg misschien onder zijn naam zal rijden. Een dure zaak maar wel een kans om zich te lanceren in de wielerwereld.

12/01/1978 : Via via komt boven water waarom de deal met Wilkinson zou afgesprongen zijn. Merckx zou van Wilkinson 20 miljoen krijgen en daarmee zou hij de ploeg moeten runnen. De primordiale eis van Wilkinson zou geweest zijn dat Eddy Merckx de Tour van 1978 zou rijden. Indien niet, dan zou Merckx de helft van het sponsorgeld terug betalen. Eddy zou over deze clausule gestruikeld zijn. Wist hij voor zichzelf dat hij de Tour toch niet meer kon winnen? En wou hij daarom niet meer starten? Of wou hij geen druk op zijn schouders wat betreft de Tour en wou hij gewoon afwachten tot in juni om een beslissing te nemen? Maar hoe zit het dan met zijn eerder uitspraken o.a. op de radio, dat de klassiekers hem minder interesseren en dat hij alles op Giro en Tour zou zetten?

13/01/1978 : Er waren geruchten dat de nieuwe sponsor zou voorgesteld worden tijdens het Brusselse autosalon. Maar dit bleek voorbarig. In elk geval verwachtte men een doorbraak voor deze week. Merckx zegt namelijk alle verdere zesdaagsen af, ook die van Antwerpen, hetgeen een misverstand oplevert met manager Firmin Verhelst. Claudine Merckx is ondertussen woordvoerster geworden en Merckx is bijna niet meer te zien. Er lijkt een happy-end in de maak.

19/01/1978 : Merckx is nog altijd op zoek naar een sponsor. Het feit dat die er nog niet is komt tot uiting doordat de ploeg een “goedkoop” hotel zoekt aan de Azurenkust om op trainingskamp te gaan. De media melden dat Eddy de keuze heeft tussen twee Spaanse firma’s.

24/01/1978 : De kogel is door de kerk. C&A wordt als sponsor van de ploeg Merckx aangekondigd.

25/01/1978 : De nieuwe sponsor en trui worden op een persconferentie kenbaar gemaakt. Er werd duidelijk gemaakt dat het wel degelijk het confectiehuis is dat sponsorde en niet Mevr. Merckx (Claudine Accou = C&A). Iedereen leek opgetogen en opgelucht en de champagne vloeide blijkbaar rijkelijk.

Eddy Merckx kondigde aan dat hij en Lucien Van Impe een tandem zouden vormen in de volgende Tour de France zodat er weer een Belgische Tourzege zou komen. Walter Planckaert zou vooral in de klassiekers uitgespeeld worden.

Op 8 februari zou de ploeg  op oefenkamp in het zuiden trekken naar Laigueglia (Ita.) of Lavenou (Fr.). Op 15 februari zou de Ronde van de Middelandse Zee gereden worden, gevolgd door de Tirreno-Adriatico, de Ronde van België, de Ronde van Zwitserland, de Ronde van Frankrijk en daartussen de klassiekers.

Eddy zou speciale aandacht hebben voor de jongeren in zijn ploeg en hen zo veel als mogelijk begeleiden. Rudi Altig en Jos Huysmans worden sportdirecteur. De volgende renners komen in de ploeg : Jos Bruyere, Etienne De Beule, Jos De Schoenmaecker, René Dillen, Ward Janssens, Marcel Laurent, Ludo Loos, Jacques Martin, Eddy Merckx, Walter en Willy Planckaert, Lucien Van Impe en de enige buitenlander Robert Mintkiewicz. Daarnaast ook nog de neo-profs René Martens, Eddy Schepers, Guido Van Calster en Frank Van Impe, allemaal zoals eerder aangekondigd plus Etienne Van der Helst.

Op 13/02 staat er te lezen dat Eddy Merckx mogelijks samen met Lucien Van Impe de Giro zullen rijden. De plannen zijn in elk geval groots op dat moment. In de carnavalronde van Aix-en-Provence, gewonnen door Jacques Esclassan,  behaalt Eddy een 10° plaats. Het is zijn eerste optreden in een C&A-trui. In de uitslag gaan ploegmakkers Walter (4°) en Willy (8°) Planckaert hem vooraf. De dag erop, in de GP Aix-en-Provence, gewonnen door Roger Rosiers, komt hij niet in de uitslag voor. Ploegmaat Guido Van Calster wordt derde.

Op 15 februari staat er in de krant te lezen dat Eddy Merckx waarschijnlijk niet zal deelnemen aan de Ronde van de Middellandse Zee. Merckx is grieperig en zal forfait moeten geven.

Op 17 februari behaalde Jean-Jacques Fussien in de tweede etappe van de Ronde van de Middellandse Zee de eerste en tevens laatste zege in twee jaar tijd (1978-1979) voor FIAT-France.

Op 18 februari staat er een interview te lezen met Lucien Van Impe. Binnen C&A droomt men volop van de Tour. Een Tour waarin Merckx misschien toch niet meer volop zou gaan. Die zijn interesses zouden eerder naar de klassiekers gaan en naar een vierde wereldtitel bij de profs. Diezelfde dag vervoegt Eddy Merckx zijn ploegmakkers weer in het oefenkamp. Hij lijkt genezen van de griepaanval en gaat weer mee op training.

In bepaalde bronnen staat er dat Eddy zou opgegeven hebben in de GP van Montouroux op zondag 19 februari. In Het Belang van Limburg is daar echter niks van terug te vinden.

Op 20 februari is de eerste zege binnen voor C&A. Guido Van Calster bijt de spits af in de 5° etappe van de Ronde van de Middellandse Zee. Hij verslaat Marino Basso en Jean-Luc Vandenbroucke.

Tevens wordt geopperd dat Eddy aan de start zou komen van de Ronde van Corsica. Ook zag het er naar uit dat Eddy zijn trainingsachterstand wou goed maken in de GP van Monaco die de dag erop werd verreden.

De dag erop staat er echter in de krant dat Merckx alsnog niet deelnam in de GP van Monaco. De reden zou liggen bij het feit dat hij slechts 9 ploegmaats mocht meebrengen i.p.v. de voltallige ploeg. Het alternatief was een training van boven de 200 km.

Ook de Ronde van Corsica zou niet op het programma komen. Wel zou er zaterdag in Peymade en zondag in Seillans-Draguignan gereden worden, aldus Rudi Altig. In deze laatste koers, gewonnen door Freddy Maertens, werd Eddy Merckx uiteindelijk vijfde. Het gaf Eddy weer hoop voor de rest van het seizoen. Achteraf reed hij nog met Jos Bruyere per fiets de 80 km naar het hotel.

Op 3 maart stond er in de krant dat Eddy Merckx opnieuw ziek was. Tijdens de ploegtraining voor Gent-Gent, was Eddy na 70 km al rillend in de volgwagen gekropen. Ook op dinsdag had hij tijdens een training met Ward Janssens geklaagd over zijn gezondheid.

Eddy liet zich onderzoeken in een kliniek in Brussel. Er werd even geopperd dat een blindedarmontsteking de oorzaak van het kwaad kon zijn. De deelname aan Gent-Gent wordt als zeer twijfelachtig beschouwd. Volgens bepaalde bronnen zou hij meegereden hebben en opgegeven. Ik vind hier echter niks van terug in de kranten. Idem voor zijn opgave in Wilsele op 11 maart.

De woensdag erop was Eddy al weer aan het trainen. Een blindedarmontsteking was het dus duidelijk niet. Op donderdag en vrijdag trainde hij al 150 km met Ward Janssens. Eddy hoopte tegen Pasen weer over al zijn mogelijkheden te beschikken.

Op 19 maart kwam Eddy Merckx aan de start van de Omloop het Waasland. Hij had er waarschijnlijk geen benul van dat het zijn allerlaatste koers zou worden. In het begin van de wedstrijd was hij even in de aanval met Frans Van Vlierberghe, Geert Malfait en André Verbraecken. Frans Van Looy won de wedstrijd, Eddy eindigde 12°.

Na de wedstrijd was Eddy weer iets optimistischer. Hij zou het trainingsritme drastisch opdrijven en op dinsdag aan de start staan in Knokke. Tegen de Ronde van Vlaanderen wou hij 3 à 4 kg overgewicht kwijt spelen.

Op dinsdag echter geen wedstrijd in Knokke, wel een trainingsrit, waarna Eddy echter opnieuw onwel werd en hij een dokter moest raadplegen. Deze schreef rust voor zodat er een forfait volgde voor de Amstel Gold Race. De Ronde van België stond echter nog altijd op het programma.

Eddy Merckx en zijn familie vertrekken plots naar Zwitserland waar ze de Paasvakantie gaan doorbrengen. Iedereen is verrast door deze actie. Er wordt gesproken van een zenuwinzinking. Eddy lijkt volkomen lusteloos. Anderzijds sprak men over het feit dat stress een ontsteking op de blinde darm kam veroorzaken. Of was het nervositeit? Schoonvader Lucien Accou vreest echter dat er meer aan de hand is gezien Eddy soms zonder verklaarbare reden verschrikkelijk begint te transpireren zodat het zweet van hem afgutst. De wielertoekomst van Eddy wordt stilaan in vraag gesteld.

Ongerustheid sluipt in de ploeg. Jacques Martin wint weliswaar de vierde etappe in de Ronde van België, toch wordt er stilaan rekening mee gehouden dat Eddy niet meer terug keert in het peloton. De directie belooft dat alle aangegane contracten zullen nageleefd worden, ook al zou Merckx nooit meer rijden.

Op 2 april wint Marcel Laurens de Brabantse Pijl voor Herman Vanspringel en Ludo Peeters. De derde zege voor de ploeg.

Op 4 april verschijnt in de krant de titel dat Merckx weer wil gaan koersen. Eddy zou in Crans Montana weer de spirit gevonden hebben, uitgerust zijn, en er weer volop tegen aan willen gaan. Er wordt gesproken met verzorger Guillaume Michiels en Charles Terryn kreeg de opdracht een fiets klaar te zetten. Nochtans zijn er personen in zijn omgeving die er niet meer in geloven. Zij denken dat het eerder uit een soort moreel plichtsbesef is dat Eddy weer op de fiets kruipt. Niettemin wordt het Kampioenschap van Zürich op 30 april als dag van de comeback aangeduid.

De pers gelooft er ook niet echt meer. Getuige een artikel op 10 april over het post-merckxisme. Beseft iedereen dat een tijdperk wordt afgesloten op uitzondering van de hoofdrolspeler zelf?

Op maandag 17 april rijdt Eddy weer drie uur op de fiets. Eddy zou lusteloos blijven en nog steeds met overgewicht kampen. Ook zou hij de mensen van C&A op de hoogte gebracht hebben dat hij niet meer wil koersen. Er wordt nog even gegoocheld met deelname aan de Ronde van Romandië en Zwitserland, maar uit de commentaren blijkt dat niemand er nog echt in gelooft.

Op 20 april komt Lucien Van Impe ten val in de Waalse Pijl en breekt zijn rechtersleutelbeen. Weer een domper op de C&A-ploeg. Want nu het zo goed als zeker is dat Merckx niet aan de start komt van de Tour verliezen ze ook hun tweede kopman.

Op 23 april wint Joseph Bruyere Luik-Bastenaken-Luik voor Didi Thurau en Francesco Moser. Toch een klassieke overwinning voor C&A. Maar de afwezigheid van Eddy Merckx blijft als een schaduw over de ploeg hangen.

Op 25 april zou de deelname van C&A met Eddy Merckx voor de Dauphiné-Libéré gemeld zijn. Men kan zich de vraag stellen of deze berichten enige waarheid bevatten.

Eddy verschijnt wel als eregast en op uitnodiging van zijn sponsors aan de start van de Ronde van Romandië. Over een wederoptreden is er echter geen sprake.

Vic Van Schil verwondert zich over het gedrag van zijn gewezen kopman. Hij verwoordt hiermee wat velen in het peloton denken. Eddy zou beter aankondigen dat hij er definitief mee stopt.

Op dinsdag 18 mei 1978 kondigt Eddy Merckx in Brussel aan dat hij geen wielrenner meer is. Een tijdperk wordt afgesloten, een legende wordt geboren.

Overwinningen van de C&A-ploeg in 1978 :

20-02-1978    5e etappe Ronde van de Middellandse Zee:  Guido Van Calster

29-03-1978    4e etappe Ronde van België:  Jacques Martin

02-04-1978    Brabantse Pijl:  Marcel Laurens

23-04-1978    Liège - Bastogne - Liège:  Joseph Bruyere

15-05-1978    Omloop van Oost-Vlaanderen:  Guido Van Calster

28-05-1978    Tour du Condroz:  Joseph Bruyere

12-06-1978    Zele:  Walter Planckaert

30-06-1978    1e etappe deel b Tour de France:  Walter Planckaert

19-07-1978    Temse:  Willy Planckaert

25-07-1978    Ronse:  Joseph Bruyere

26-07-1978    Welkenraedt :  Joseph Bruyere

06-08-1978    Moorslede:  Walter Planckaert

12-08-1978    Oostduinkerke:  Willy Planckaert

21-08-1978    Athus:  Joseph Bruyere

21-08-1978    Geetbets:  Guido Van Calster

24-08-1978    Mere:  Walter Planckaert

26-08-1978    Haaltert:  Willy Planckaert

In totaal 17 overwinningen :

Joseph Bruyere 5

Walter Planckaert 4

Guido Van Calster 3

Willy Planckaert 3

Jacques Martin 1

Marcel Laurens 1

Daarnaast veroverde Joseph Bruyere in de Tour de France in Sainte Foye-la-Grande de gele trui. Hij droeg hem acht dagen tot op de top van Alpe d’Huez waar hij hem aanvankelijk moest afstaan aan Michel Pollentier. Uiteindelijk vertrok ‘s anderendaags Joop Zoetemelk er mee na de perenaffaire. Joseph Bruyere werd verdienstelijk vierde in die Tour de France op 9’04” van Bernard Hinault. Walter Planckaert won bovendien nog een rit in die Tour de France.

C&A won uiteindelijk 1 klassieker, 1 semi-klassieker, een rit in de Tour de France en een rit in de Ronde van België en had acht dagen de gele trui. Voor een hedendaagse ploeg zou dit een enorm succes zijn.

Toch nog even dit. Er is wat onduidelijkheid over de wedstrijden die Eddy Merckx uiteindelijk reed in 1978. Volgens het boek van Rik Vanwalleghem “ Eddy Merckx, de mens achter de kannibaal” was hij 5° in de Haut-Var (Seillans-Draguignan) en 12° in Kemzeke (Omloop van het Waasland) en waren er verder opgaven in de GP Montouroux, de Omloop Het Volk en in Wilsele. Hetgeen 5 wedstrijden gaf in 1978 (ook volgens andere bronnen).

Persoonlijk heb ik de 5° plaats in de Haut-Var (Seillans-Draguignan) en de 12° plaats in Kemzeke (Omloop van het Waasland) teruggevonden alsook een 10° plaats in het Carnavalscriterium in Aix-en-Provence. Dus slechts 3 wedstrijden in 1978.

Ik ben zeker dat mijn lezers uitsluitsel zullen brengen.

De renners van FIAT die niet met Eddy Merckx mee kwamen naar C&A legden uiteindelijk volgend parcours af :

Bernard Bouloux, Jos Huysmans, Frans Mintjens en Jean-Luc Molineris beëindigden hun carrière. Bernard Draux en Roger Swerts gingen naar de ploeg Old Lords-Splendor, Ludo Delcroix en Karel Rottiers reden voor IJsboerke, Cees Bal voor Bode Deuren-Shimano en Patrick Sercu voor Zeepcentrale-Superia.

De ploeg C&A bleef uiteindelijk maar 1 jaar in het peloton. Jos Huysmans trok nog voor 1 jaar naar “aartsvijand” flandria en Freddy Maertens, samen met Jos Bruyere, Jos De Schoenmaecker, Ward Janssens en René Martens. Eind 1979 was ook dit verhaal van een Vlaamse wielrgrootheid, flandria, ten einde. Etienne De Beule, Jacques Martin, Etienne Van der Helst, Frank en Lucien Van Impe kwamen bij Robert Lelangue terecht bij het Spaanse KAS dat een Belgisch avontuur waagde. Robert Mintkiewicz, Eddy Schepers en Guido Van Calster gingen naar het DAF-Trucks van Fred De Bruyne waar een zekere Dirk Nachtergaele zijn debuut maakte als verzorger. Walter en Willy Planckaert gingen naar Mini Flat-V.D.B. in afwachting dat Eddy Planckaert overkwam naar de profs. Marcel Laurens koos voor Marc Zeepcentrale-Superia en Ludo Loos voor Splendor-Eurosoap.

Tot slot nog twee bedenkingen. Was Rudi Altig niet degene die met een valies vol Italiaanse Lires op de slaapkamer kwam van Eddy Merckx tijdens de Giro van 1969? Werd er nadien niet met een beschuldigende vinger gewezen naar Salvarani, de ploeg van Altig, toen Merckx “betrapt” werd in Savona? Wat was de reden dat Eddy Merckx met diezelfde Rudi Altig in zee ging? Of is het wereldje van het wielrennen zo klein?

Als ik de hele geschiedenis herlees kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat de thesis dat Eddy Merckx geveld werd door een virus (klierkoorts?) de waarheid benadert. Hij was na het WK in Venezuela ziek terug gekomen en had de maanden erop, door de sponsorperikelen, zijn gezondheid gehypothekeerd, zoniet verwaarloosd, door onvoldoende te rusten.

Misschien, maar nu spreek ik als Merckx-supporter, indien FIAT een jaar langer was doorgegaan, men gekozen had voor Robert Lelangue i.p.v. showman Raphaël Geminiani, of Wilkinson uiteindelijk toch sponsor was geworden, en Eddy Merckx dus een rustige (maar wat was rustig voor Eddy Merckx die steeds verschillende Zesdaagsen reed?) winter had doorgemaakt, misschien had de Grootmeester dan wel in schoonheid afscheid kunnen nemen van het peloton.

Laat mij toe nog even verder te dromen en een podium te zien voor de Tour de France met Eddy Merckx die zijn zesde Tour wint en Lucien Van Impe met de bolletjestrui. FIAT-France, beseffen jullie wel wat jullie laten liggen hebben? Wilkinson, beseffen jullie het? Bij deze beloof ik nooit met een FIAT te rijden en dat Wilkinson-scheermesje gaat vanavond ook rechtstreeks de vuilbak in.

%%%FOTO1%%%

G.L.

12-03-2012, 00:00 Geschreven door G.L.