Deze keer een klein artikel maar niettemin een merkwaardig artikel. Tijdens het lezen van het boek “Olympic Gangster, The legend of José Beyaert – Cycling Champion, Fortune Hunter and Outlaw van Matt Rendell” kwam ik een eigenaardige historie tegen.

José Beyaert werd in 1948 1^e in de wegrit op de Olympische Spelen in Windsor Great Park te London. Hij werd tevens 3^e in het ploegenklassement en won dus goud en brons. José Beyaert kwam uit voor de Franse ploeg en de medailles staan dan ook op het conto van Frankrijk.

Niettemin kunnen hier vragen bij gesteld worden. Maar eerst een kort stukje familiegeschiedenis.

In de parochieregisters van Nazareth vond ik het volgende : 26/12/1901 huwelijk tussen BEYAERT Joannes Evaristus en LAMONT Maria Leontina. In het bovenvermeldde boek lees ik dat Evarist Beyaert in 1912 zijn vrouw en drie kinderen achter liet om naar de USA te emigreren. Hij komt met de “Nieuw Amsterdam” aan op Ellis-eiland op 29/04/1912 met 100 $ op zak, samen met Theophile Mehuys en Auguste Defauw. Hij is op dat ogenblik 35 jaar oud. Hij staat geregistreerd als “non-emmigrant alien” hetgeen betekent dat hij een retour-ticket heeft. Zijn contactpersoon is een zekere Verhaegen en zijn bestemming was St. Louis Missouri om daar op een boerderij te werken.

Evarist Beyaert beweerde dat hij al in 1910 in St. Louis zou geweest zijn maar daar zijn geen gegevens van terug te vinden.

Dat hij zijn vrouw en kinderen definitief verlaten had blijkt uit het volgende. Evarist zocht een (nieuwe) vrouw onder de emigranten maar die waren zeldzaam. Vandaar dat hij naar België terug keerde. Gezien op dat ogenblik de eerste wereldoorlog volop bezig was en een terugkeer naar de USA onmogelijk was,  trok hij naar Parijs. Daar vond hij zijn nieuwe vrouw en bleef hij in Frankrijk om als schoenmaker de kost te verdienen.

Eén van zijn kinderen, José Beyaert (die zal ik aanduiden met sr.), had na de oorlog Nazareth verlaten en was geëmigreerd naar Lens om daar aanvankelijk in de koolmijnen te werken. Hij was echter bang in de mijnen en werd dan ook maar schoenmaker zoals zijn vader. Daarnaast was hij amateur wielrenner.

José Beyaert sr. huwde met de Française Marie Legrand en samen kregen ze twee kinderen. José Beyaert jr. werd geboren op 1 oktober 1925 in de Rue de Bois 134 te Lens. Twee jaar later, op 11 november 1927, werd Georges Beyaert geboren. Beiden zouden later beroepsrenners worden.

Op een bepaald ogenblik verhuisde de familie naar Parijs. Volgens de familieanekdote ontmoetten ze daar toevallig Evarist Beyaert die hen zijn schoenenwinkel verkocht. Of dit echt zo gebeurde is maar de vraag.

José Beyaert sr. wou in 1936 de Franse nationaliteit verwerven. Hij had daarvoor 5 documenten nodig. Tegen dat hij echter het vijfde document in handen kreeg was het eerste document al verlopen. José Beyaert sr. bleef dan maar Belg.

In 1939 werd hij alsnog Fransman bij de mobilisatie. Men herinnerde zich zijn aanvraag tot naturalisatie en de papieren waren direct in orde. José Beyaert sr. werd gemobiliseerd en moest naar …. België gaan. Hij is echter nooit gegaan en heeft heel de oorlog in Pantin, bij Parijs, gebleven.

José Beyaert jr. werd in 1945 opgeroepen voor de militaire dienst. Hij mocht echter weer naar huis omdat de lichting 1925 vrijgesteld werd. De reden was dat zij al genoeg geleden hadden van de oorlog.

Nadat José Beyaert jr. al Olympisch kampioen geworden was en een beetje geld verdiend had met wielrennen wou hij samen met zijn broer, die toen zijn militaire dienst vervulde in Marokko, een bar-tabac overnemen.

Opdat zij o.a. alcohol zouden mogen verkopen moesten zij een licentie kopen. Toen zij bij de administratie kwamen bleek dat zij dat niet konden. De reden was dat ze geen Fransman waren. José jr. had medailles gewonnen op de Olympische Spelen voor Frankrijk en was dus geen Fransman. Georges die zijn militaire diensplicht vervulde in het Franse leger was dus geen Fransman.

De reden was te vinden in de “Code Napoleonic” die stelde dat er twee generaties geboren moesten zijn Frankrijk voordat je Fransman kon worden. En gezien José jr. en Georges de eerste generatie waren….

Conclusie : gezien José Beyaert in 1949 niet als Fransman beschouwd kon worden moeten we hem wel als Belg beschouwen. En dus heeft België er een gouden medaille bij. Hoe het met de bronzen medaille van de Franse ploeg zit weet ik niet. Eigenlijk dienen ze gediskwalificeerd te worden. Welke ploeg vierde werd is mij onbekend.

Bij uitbreiding kunnen we dus zeggen dat een nazaat van de familie Beyaert uit Nazareth een gouden medaille won op de Olympische Spelen 1948.

Hoe het verder afgelopen is met de naturalisatie van José Beyaert jr. is mij niet duidelijk. Is hij uiteindelijk Fransman geworden? Waarschijnlijk wel. In elk geval is hij uiteindelijk geëmigreerd naar Columbia en heeft daar een zeer avontuurlijk bestaan geleid.

Hij overleed uiteindelijk op 11 juni 2005 in La Rochelle (Charente-Maritime), Frankrijk.

Zijn erelijst :

1945    3e in Nationaal Kampioenschap, Op de weg, Amateurs, Frankrijk

1948    1e in Olympische Spelen, Op de weg, Amateurs, Windsor Great Park, London

1948    3e in Olympische Spelen, Op de weg, Ploegenklassement, Amateurs, Windsor Great Park, London

1949    1e in Algiers

1949    1e in GP de l'Echo d'Alger, Alger

1950    1e in Avignon

1950    1e in GP d'Isbergues

1950    1e in GP Helyett

1950    1e in Paris - Boulogne-sur-Mer, Boulogne-sur-Mer

1952    1e in 2e etappe Vuelta a Colombia, Fresno (COL)

1952    1e in 3e etappe Vuelta a Colombia, Manizales (COL)

1952    1e in 6e etappe Vuelta a Colombia, Riosucio (COL)

1952    1e in 11e etappe Vuelta a Colombia, Ibagué (COL)

1952    1e in 13e etappe Vuelta a Colombia, Bogota (COL)

1952    1e in Eindklassement Vuelta a Colombia (COL)

01-08-2011, 12:12 Geschreven door G.L.