--In de natuur, de wereld, of de cosmos, alsook in de wereld van de psyche, de ziel of het brein is beweging een opvallend en zelfs een overheersend verschijnsel . --Beweging als fenomeen moet men begrijpen als iedere verandering of zelfs als iedere 'act', die zich manifesteert, zowel in de cosmos buiten ons, als in de eigen microcosmos van onze geest of ziel . --In de natuur kan men iedere beweging zien als een verplaatsing of verandering in de ruimte, die ook in de tijd zijn beloop vindt ; iedere van deze verplaatsingen kent of heeft een oorzaak, die de beweging zus of zo, van links naar rechts, van boven naar onder, aanzet en voltooit . --Ieder bewegend object kan ook zelf als causaliteits-beginsel dienen en een nieuwe 'reeks' moties of bewegingen doen ontstaan . --Men kan bewegingen zien als een louter 'hotsen en botsen' van objecten . Maar Aristoteles in wiens boek "De Fysica" het hoofdzakelijk over de beweging gaat, ging er van uit, dat voor iedere beweging een 'eerste beweger' of grondoorzaak was ; een beweger, die dan zelf onbewogen moest zijn ; en die noemde hij 'God' . De God die de wereld beweegt, zoals ' het beminde de minnaar beweegt'... en als een 'verlangen' . --De oorzaak van iedere beweging was een zuivere 'act', die enigszins zelf buiten het bereik van de natuur lag . Die zuivere act was de God, de onbewogen beweger . --De 'kwestie' van de eerste onbewogen beweger behandelde Aristoteles in zijn laatste boek van zijn werk over "De Fysica". --De Eerste beweger zag hij hier niet zozeer als een 'geestelijke' oorzaak ; maar enkel als een ongekende fysische aanzet tot verandering of beweging ; --In zijn boek "Lambda", deel van "De Meta-fysica",is dit wel het geval ; waar hij een geestelijk principe zowel de oorzaak van de beweging als de reden van het 'zijn'zelf toekende aan de substanties en aan hun bewegingen . --Zo gezien was zijn verhandeling over de "Meta-fysica" een voltooiing van zijn werk over "De Fysica" . --Aristoteles beweerde eveneens, dat de 'beweging' in zijn geheel eeuwig was, daar de tijd zelf slechts als eeuwig kon gedacht worden, dus zonder begin of einde ; en daar deze zelf beschouwd werd als de 'maat' van de beweging, veronderstelde Aristoteles de beweging op haar beurt als eeuwig . --Maar toch kon Aristoteles niet aanvaarden, dat geen eerste oorzaak de aanstoot zou gegeven hebben aan alles . Die eerste oorzaak moest bijgevolg eeuwig zijn net als de beweging zelf ; maar moest ook zelf 'onbewogen' zijn als beweger . --Voor Aristoteles was die eeuwige beweging van circulaire aard ; daar deze beweging de meest volmaakte was, in tegenstelling met de rechtlijnige beweging, die ergens op aarde moest beginnen om in de hemel te eindigen . Die eeuwige circulaire beweging is dan ook terug te vinden in de hemelsferen, de zonnen, de sterren en de planeten, die steeds in cirkelvormige banen rondcirkelen . --Thans in onze moderne wetenschappen zien we ook hetzelfde fenomeen in de atomaire wereld, waar electronen eveneens in regelmatige banen rond hun atoom-kernen rondcirkelen .
--Maar Aristoteles zag ook de ziel als een 'onbewogen beweger' . Van de ziel beschouwde hij een deel als 'transcendent' ,nl. de 'intellectus agens' . --Dat gedeelte van de ziel, was niet afkomstig was van de sperma van de vader, noch via de moeder meegegeven aan de foetus bij de geboorte of verwekking ; maar werd nadien van 'buitenuit' als door 'de deur' in de foetus naar binnen gebracht ; als een deel van de godheid zelf . --De ziel of liever dit gedeelte ervan 'de intellectus agens' bewoog door 'begeerte of verlangen'- Zie het boek "Over de Ziel" van Aristoteles. --Deze begeerte of wil zette de mens aan tot denken, en tot handelen naar het 'gewilde of verlangde' toe . --Over de werkelijke inhoud van die 'zwarte doos'- de intellectus agens, heeft Aristoteles zich nooit volledig uitgesproken of volledig kunnen beschrijven . --Maar hier ook, ontstond beweging vanuit een rust-toestand; of liever vanuit een 'geestelijk' principe , net zoals in de grote cosmos ...
--Lamettrie in zijn werk "De mens een machine" zag de ziel als een mechanische beweger, die slechts bewogen werd, en de beweging verder zette in de hersenen . Hij aanvaardde slechts een inter-actie van senso-receptieve en senso-motorische prikkels en bewegingen, die na een zekere concentratie van energie omgezet werden in denken en daarna in handelen . --Aldus werd de ziel hier herleid tot een loutere 'translatoire omzettingsmachine'.. --Van een vrije wil, die ongedetermineerd handelt, kon aldus geen sprake meer zijn . Hier kon ook geen sprake meer zijn van moraal, verantwoordelijkheid, initiatief, intentie ,of zelfs van een waardig mens-zijn . --En hier blijft dan niets meer over van de ziel als onbewogen beweger ?
--Maar toch heeft men er zich nadien niet helemaal van ontdaan van die 'transcendente' 'intellectus agens' -zij het dan onder andere gedaanten ... --Er moest een 'vrije stuurman' blijven, die het schip leidde over de baren van senso-receptieve bewegingen van de zintuigen en van de inwendige prikkels ; om die dan verder te centraliseren, te abstraheren tot begrippen, ideeën en later om te vormen tot denken en handelen .
--Die ziel is aldus een 'eerste beweger' die net als de eerste beweger in de cosmos aanzet tot bewegen uit 'liefde of verlangen naar'...En deze 'begeerte' is dan ook de enige echte oorzaak van iedere vrije beweging ; die steeds ontstaat uit een vrije wil ; en vanuit een toestand van rust en een 'niets' tot act en actie overgaat . --Misschien moet men het wel zo zien, dat er slechts één Wil is, waarvan onze eigen wil een tijdelijk aandeel is ; en misschien is die Wil wel het substraat van al wat is .
--Nu terug naar het fenomeen van 'beweging' zelf . Wat betekent beweging inhoudelijk ? Dit is niet duidelijk, net zoals het begrip 'energie' . Beweging kan men slechts zien en begrijpen in relatie tot het 'andere' . --Ook de relativiteits-theorie heeft ons nieuwe inzichten gegeven in de beweging . Wat beweegt immers ? Is het de pijl, of is het zijn omgeving, die voortsnelt ?
--Voor Parmenides en Zeno bestond echter geen beweging, alles 'was' ; terwijl Heracleitos enkel beweging en worden aannam, voor hem was er geen 'echt zijn' .
--Misschien is beweging, die slechts in de ruimte en in de tijd kan plaatsvinden, ook slechts te zien als een 'à priorisme' van en in onze geest ; net als de ruimte en de tijd zelf dit zijn (vlgs Kant) .
--En misschien is de beweging zelf, na tenslotte door een transcendente oorzaak en onbewogen beweger veroorzaakt te zijn, niets meer dan een 'flits' in onze geest ? Valère--
--Men stelt meestal vragen omtrent de 'zijnden' . Wat is 'iets' ? Wat is de wereld, de cosmos, de mens de lichamen, enz. En meestal is het antwoord in overeenstemming met de opgedane percepties van deze zaken . --Het zijn vooral de essenties van de dingen, die genoemd worden ; de uiterlijke gewaarwordingen ervan, die beschreven worden . --Reeds van in de oudheid, en vooral sedert Thomas van Aquino heeft men de objecten van onze waarneming gesplitst in enerzijds de essentie en anderzijds de existentie ervan . ---De 'existentie' zou dan eerder moeten gaan over het 'zijn' zelf . --Men zou kunnen stellen, dat de existentie der dingen het 'innere der dingen' zelf is . Dat innere kan niet gekend worden, verklaarde Kant reeds tweehonderd jaar geleden . Schopenhauer van zijn kant, loste dit probleem op door te stellen, dat dit innere niets anders was dan 'Wil' ; t.t.z. het streven van de dingen om te blijven in de tijd ; om als het ware de 'vierde' dimensie van de dingen zelf te worden . Het aanhouden der vormen, de essenties van de dingen, zou het ware 'zijn' kunnen zijn ? --Geen tijd zonder duur ; en duren is blijven en dit is dan 'zijn' ; --Misschien kan mijn dissertatie omtrent het 'zijn' hier reeds beëindigd worden ; doch laat ons nog wat verder het 'zijn' in betrekking met het 'bewustzijn' en het 'worden' van het 'al' nader beschouwen .
--Men moet zich de vraag stellen, wat is, wat wordt en wat blijft . --Algemener vragen kan men zich in de metaphysica niet voorstellen . --Het 'zijn', nog in een grotere mate dan de 'zijnden' zelf, was in de geschiedenis van de metaphysica het grondprobleem en een der hardnekkigste knelpunten voor de meeste filosofen . --Enkelen hebben zich heel gedecideerd en op hun eigen manier uitgesproken omtrent het 'zijn' . --Parmenides hield stand, dat er enkel 'zijn' is, en geen 'worden' ; dus geen verandering, geen beweging...Aldus besloot hij, dat alles 'is' en 'blijft' ; maar zij het dan wel onder verschillende verschijningsvormen . --Voor Heraclitos was er slechts het 'worden' . Niets blijft of 'is' ; Alles verandert steeds- "Panta rhei"- en men kan "geen tweemaal in dezelfde rivier stappen "... --Plato kende enkel de 'ideeên' als de ware zijnden, die aldus het ware 'zijn' zelf ook hadden . Alle wereldse bestaande lichamen en substanties waren voor hem slechts 'afstralingen' van die eeuwige 'ideeën' ; die de vormen en de vormers van alle zijnden waren . --Aristoteles van zijn kant was nuchtigder van opvatting en verwierp de 'ideeënleer' van Plato . Hij aanvaardde wel dat er vormen waren, die de materie begrensden tot de werkelijke 'zijnden' . Wat deze vormen, die de aanzet, het motief en het doel van de zijnden waren, zelf waren, heeft Aristoteles nooit klaar uiteengezet . --Verder in de geschiedenis van de meta-physica is men nooit meer gekomen om het 'zijn' zelf te ontrafelen . --Patricia De Martelaere in haar essay "Wat blijft", had het eveneens over dit probleem, en stelde zich ook de vraag : "Wat is er dat wordt, als er geen enkele vorm van 'zijn' meer overblijft ?". --Om dit 'grootste' metaphysisch raadsel te trachten op te lossen, stelde zij voor eens te kijken naar het eigen 'ik' ., ons eigen ik, dat voor ons wel het meest vertrouwde- maar daarom nog niet het best gekende- object is ... --Het 'cogito' van Descartes is inderdaad de enige zekerheid voor het 'sum' en voor het 'zijn' zelf . We moeten aanvaarden, dat het zoeken naar een eenheid van en in het 'ik' nooit echt gevonden werd . Het 'ik' blijkt niets anders te zijn dan een verzameling van waarnemings- en voorstellingsbeelden , zonder te ontdekken wat deze beelden maakt of verbindt en ordent . --Ons 'bewustzijn' is aldus noch een verzameling van al zijn inhouden, noch een onderdeel er van . --Maar het bewustzijn blijft wel voor en na deze beelden-activiteiten over als een zelfstandige entiteit ...
--Volgens Sartre was een bepaalde 'negativiteit' de 'sleutel' en de oplossing voor het probleem van het bewustzijn . --Het oude Griekse "Ken U zelf" kan de aanzet hiertoe zijn . We kennen onszelf, beweren wij . Het 'ik' dat kent is echter niet hetzelfde als het 'ik' dat gekend wordt . Hier is een scheiding van onderwerp naar lijdend voorwerp toe. En toch ligt er tussen beide 'ik's' niets . Dit 'niets' nu was voor Sartre het 'bewustzijn' zelf , t.t.z. een niet samenvallen met zichzelf ; wat voor hem aldus een 'tekort' was in de volheid van het 'zijn zelf' . --Levenloze substanties , en zelfs planten en dieren, hebben volgens Sartre een grotere en meer perfecte volheid van het 'zijn' dan de mens . Ze bestaan en zijn 'en soi' . De mens met zijn bewust verstand is er veelal 'pour soi' . De mens kan buiten zichzelf en naast zijn natuurlijke instincten alles bezien en overwegen ; zowel zijn eigen ik als alles wat hem omgeeft . --De mens leeft steeds met het beeld van zich-zelf; zoals hij is, maar ook zoals hij wil, dat hij zou zijn en worden . Hierin ligt voor de mens de ware vrijheid ; maar tevens zijn verantwoordelijkheid . --Hij -de mens- behoort aldus, verstandelijk, niet tenvolle tot de causale natuur en wereld ; maar hij bezit de 'ex-istensie' met eigen keuzes, die hij moet maken . En dit laatste stemt de mens niet altijd gelukkig . Dikwijls poogt hij aan deze vrijheid te ontsnappen ; want het is eenvoudiger slechts een 'en soi' te zijn dan een 'pour soi' ; en te kunnen bestaan zonder verlangens, hoop, spijt, angst en andere zielepijnen . Aldus verlangt de mens naar het samenvallen van het 'en soi' met het 'pour soi' . Al wil en kan hij dit niet in zijn totaliteit verwezenlijken ; omdat hij beseft, dat deze eenheid een bewusloze toestand wordt en zelfs de dood voor hem kan en zou worden . --'Bewust zijn' en gewoon 'zijn' tegelijk kan hier niet ... ---Paradoxaal bereiken we in de dood en in het onbewustzijn de volheid van het 'zijn' . --Voor Sartre was dit trouwens een bewijs, dat God niet kon bestaan ; want God, die wij ons voorstellen als de absolute coïncidentie van 'zijn' en 'bewustzijn' ; en als een Super 'pour-soi', dat samenvalt met het hele universum als een 'en-soi', zou immers een contradictie zijn ..? ---Maar het is en blijft hopeloos voor de mens, die in zijn diepste streven en inzicht geen eenheid en vervulling kan vinden . --Sartre was pessimist en vatte bewustzijn op als een 'negativiteit' .. --Bewustzijn is immers slechts een beperkende en nihiliserende acte ; daar het slechts een terugvallen is als een onderwerp tot vele bepaalde en beperkte voorwerpen . Het bewustzijn bestaat slechts uit een tegenstelling . Deze tegenstelling is de acte van de 'Logos', de eeuwig zijnde 'logica', die als enige absoluut is en blijft, terwijl al het overige werkelijk contingent is en vervloeit . --Het menselijk bewustzijn, waarin alle geestelijke activiteiten en voorstellingen ontstaan en bestaan ; is op zich genomen een 'niets', een leegte tussen het volle 'zijn' en zijn beperkingen, die het voorstelt ; Het "Niets nietst dan toch" ? Het 'niets' is het 'al', dat door een geestelijke activiteit zich beperkt tot alle voorstellinen of 'zijnden' ; --De ruimte tussen iets en niets is een 'iets' dat het lege bewustzijn is . --Tussen onze gedachten en andere bewustzijns-inhouden is er of zijn er 'tussenruimten', nl; het 'lege bewustzijn' . Deze leegte is steeds het 'steunpunt' in het worden van het 'al' en van onze bewustziijn -inhouden .
--Deze absolute 'houvast' is echter een 'niets', dat blijft ...Alleen het 'niets' blijft, en is het bewustzijn zelf , in een potentiele toestand ... --Het 'niets' is het enige en ware wezen van het 'ik' ; maar is ook de 'oergrond' van de gehele werkelijkheid . Want wat geldt voor de inhouden van ons bewustzijn, geldt net zo goed voor de 'veronderstelde' dingen buiten ons, die wij niet anders kennen dan als bewustzijn-inhouden . --Hoe meer we onze bewustzijns-inhouden beschouwen als reële 'dingen' en entiteiten buiten ons, hoe meer ze ons teleurstellen door hun verscheidenheid en vergankelijkheid . Maar als we ze leren begrijpen als manifestaties van een onbepaalde en transcendentale 'aanwezigheid'- wat een 'niet-iets is'- wordt alles één en oneindig . Zoals de dingen zichtbaar worden in en door het licht, terwijl het licht zelf niet echt zichtbaar wordt . --Het Boeddhisme ziet zowel de werkelijkheid als het bewustzijn als dit alomtegenwoordige 'oerlicht', waarvan de 'materiele' werkelijkheid een soort van kristalisatie is . --Dit oerlicht is een god, waar ik in mijn diepste wezen mee samenval . Dit besef leidt het Boeddhisme tot het 'Nirwana' van het Niet-iets ... --Het volmaakste is het 'niets, dat blijft ... --Het 'ik' heeft wel een zekere realiteit ; doch niet deze, die het denkt te hebben . Het beeldt zich in een onproblematische eenheid te zijn ; terwijl het in tegendeel zijn eenheid voortdurend hoeft te bedenken . Het 'ik' is een illusie ; maar de absolute 'Wil' echter niet ... Het 'moeten zijn' van en in de 'logica', en in de wiskundige of andere exacte wetenschappen, is dan ook het enige absolute en eeuwige, dat is en blijft als een absolute 'wil' .; waarin alles zijn ontstaan, evolutie en doel vindt . --Wat men in de psycho-analyse de veelheid van onbewuste motieven, die ons voortbewegen, noemt, is geen illusie ;maar is werkelijk het 'zijn' zelf . --Onbewuste motieven, naast ook bewuste, blijven werkzaam in de wereld en in het 'ik' , dat zo zijn eigen 'wereld' zelf schept ... --Kant aanvaardde het transcendente van het verstand in zijn kennisleer door à priorismen voor onze rede en begripsvorming aan te nemen . --Schopenhauer bepaalde het 'innere der dingen en der 'zijnden'- hetgeen Kant niet kon kennen- wel als de 'wil' .; maar dan wel een wil tot voorstelling der zijnden ...-zie zijn " De wereld als Wil en Voorstelling" ...
--Mag men besluiten dat het 'zijn' van een geestelijke of spirituele aard is, nl. een zekere 'wil' tot scheppend voorstellen door een 'eeuwig' verstand ...de Logos ? --De Logos als enig absoluut zijnde als eeuwige wet, en voortbrenger van alles ..,zien als 'het Denken van het denken'- volgens Aristoteles ... --Die Logos is het voorstellend bewustzijn en is aldus het 'zijn' zelf, dat zich uit in een worden van alle zijnden als 'materie' en 'bewustzijn' ...
De 3 Grote uit de Filosofie ; het WARE, het SCHONE en het GOEDE .
De 3 grote uit de filosofie : het WARE, het SCHONE, en het GOEDE .
--De voornaamste activiteiten van de mens zijn ongetwijfeld denken en 'doen' . Ook de filosofie is daarom sedert eeuwen gedualiseerd qua inhoud ; en niet enkel in materialisme en idealisme, geest en uitgebreidheid of lichaam en ziel ; maar ook enerzijds in een theoretische en anderzijds in een praktische filosofie . --We gaan het vooral over de 'praktische filosofie' hebben ...
--Kant schreef meer dan tweehonderd jaar geleden ook enerzijds zijn 'Kritiek der zuivere Rede' en anderzijds zijn 'Kritiek der praktische Rede' . --'Zuivere rede' is eerder diep-metafysisch van inhoud en strekking ; terwijl 'praktische rede' eerder via een zekere levenswijze de waarheid en vooral het juiste doen en laten tracht te ontwarren, om de mens te dienen en hem verder te helpen in het leven .
--Tot de theoretische filosofie behoren in het bijzonder : de ontologie (leer van het zijn en de zijnden) ; de cosmologie (leer van de wereld en zijn inhouden) ; de theologie ( de leer van het opperwezen..) ; alsook de theoretische psychologie ( de leer van de ziel zelf ) . Deze theoretische disciplines zijn van diep-metafysische aard , daar ze verder tot de kern der dingen trachten door te dringen dan de experimentele wetenschappen zoals fysica of scheikunde, enz. --De praktische filosofie was, en is nu nog voornaamlijk samengesteld uit disciplines, waarvan de mens onmiddellijk gebruik kan maken . Zo kennen wij de logica ( de leer van het juiste denken en kennen), de ethiek of moraal ( de leer om juist en goed te handelen en te leven ), en ook nog de esthetica ( de leer van het schone en van de kunst ) De laatste drie disciplines handelen aldus concreet gezien respectievelijk over het Ware, het Schone, en het Goede . --Ook Plato kende deze drie toppers of koppen van de filosofie reeds in zijn leer over de ideeën ; voor hem waren ze als uithangborden voor een praktische, correcte levenswijze . Ze moesten de mensen voorhouden, hoe ze het best moesten denken om tot de waarheid te komen ; hoe zij het best moesten handelen om het goede te bereiken , en hoe ze het schone moesten kennen en nastreven om tot een harmonieuse, aangenamere wereld en eigen leven te komen .
A. Hoe vindt men het Ware ...; op praktische wijze via de kennisleer, de wiskunde en de wetenschappen ; maar eerst en vooral door de logica, die zelf een systeem voor dit 'vinden' is . --De logica kreeg zijn naam als discipline veel later, na Aristoteles, die de basis ervan legde in zijn 'organon' of logische geschriften ; die hij zelf eerder analytica of interpretatie noemde . Toch is Aristoteles de 'uitvinder' van het beroemde syllogisme, dat als een wonder-truc aanzien werd en nog wordt ,door om via minimum drie termen en proposities de sleutel en hefboom te zijn voor een bewijsvoering . In feite is het syllogisme niets meer of minder dan een uitgewerkte vergelijking, zoals men die in de wiiskunde kent , en steunt zij op het eerste 'ken' of oordeels-principe, nl. dit van de 'identiteit' ; A = A, of A is niet enkel A, maar ook B ; dus A = B ; dat gaat verder als B = C, waaruit volgt dat A = C, enz...; zo eenvoudig is en moet logica zijn . Een evolutie vanuit het begrip-het woord- de volzin- een of meerdere volzinnen of proposities en tenslotte de conclusie, het betoog of argumentatie ... --Er bestaan allerlei logica's en methoden : er is aldus de 'deductie'-methode of afgeleide-methode, waarvan het syllogisme het proto-type is . En er is ook een bewijsvoering vanuit de ervaring en de feiten, die stelregels en bewijzen tracht op te stellen , nl. de 'inductie' . -- Logica als denkleer is ook in die zin meta-fysisch, daar het ordenend beginsel in het begrippen- en geheugenbestand , de 'intellectus agens' van een transcendente oorsprong moet zijn (ook voor Aristoteles ) . Toch blijft logica vooral een praktische discipline om beter te denken. --Het Ware moet steeds gezocht worden om tot ware communicatie, gerede argumentatie en zelfs tot echte wetenschap en kennis te komen . Tot daar de zoektocht naar het Ware ...
B. Wat is het Schone ? Het schone is een tweede topper voor ons streven en handelen . --Dit schone uit zich eveneens in een gedeelte dat min of meer van meta-fysische aard is ; nl. als definitie van het 'schone' zelf . Wat is schoon of schoonheid ? Wat streeft men na om schoonheid te bereiken ? Wanneer is iets of iemand mooi of schoon ? --Mogelijk antwoord : als iets, iemand of het beeld van iets of iemand 'bevalt', behaagt of aangenaam is . Maar wat is de voorwaarde en conditie om te bevallen, te behagen of aangenaam te zijn ? Hier ligt de diepere aard van het schone . --Een zekere orde, harmonie en vooral een redelijkheid of logisch -zijn, staan borg voor dit behagen van iets of van iemand . --Het ideale beeld ; of het volledig aan de definitie beantwoordend model van iets of iemand, kan en moet men schoon noemen . Een mens is werkelijk schoon te noemen als alles erop en eraan de juiste maten en proporties heeft, en harmonieus in evenwicht is . Alsdan schept hij behagen en is hij aangenaam voor zijn omgeving ...,kortom hij is een mooi mens . --De ware grond van het schone dient m.i. gezocht te worden- ja, natuurlijk in het behagen, en aangenaam zijn ; maar dit behagen zelf vindt zijn 'grond' en principe in het redelijk of logisch zijn en functioneel en harmonieus zijn van zijn vormen en inhouden . Alles wat behaagt is aldus schoon te noemen, omdat het kritiekloos kan 'gezien' en bewonderd worden . --Naast de theorie van het schone is er ook nog de 'kunst', die het praktische deel ervan is . Kunst is eerst en vooral een handeling, die het ideale 'zijn' in harmonie en proportie wil bereiken ; t.t.z. het medehelpen aan de perfectie van zowel het 'zijn als de zijnden . Dit kan zich uiten in bv. schoonheidzorg, onderhoud en eveneens in imitatie via beelden, schilderijen en andere afbeeldingen zowel in plastische vormen of zelfs in woord en klank . --Voor Plato was het beeld of schilderij slechts een secondaire en zelfs tertiaire schoonheid ; daar dit beeld slechts een afbeelding was van een persoon bv., die dan zelf maar een 'afgietsel' was van de als idee bestaande, transcendentale mens . --Voor Aristoteles was kunst eerder een perfecte 'imitatie'- zij het meestal wel in een verbeterde uitvoering . --Voor Kant was iets 'schoon' wanneer zijn delen zo gerangschikt zijn, dat daardoor de overeenstemming van fantasie en verstand verkregen wordt . Schoonheid moest men eerder in het toeziende subject zelf zoeken, dan in het bewonderde object ; daar het 'innere' der dingen dan toch niet gekend kon worden, en er slechts affecties van die dingen waargenomen konden worden . --Aldus is Kunst een kunnen ; een imiteren, een aanvoelen van impressies, die door de kunstenaar door zijn eigen expressies weer naar buiten gebracht worden . Zoals eerder gezegd : kunst is de aller- individueelste expressie van de aller-individueelste impressie of emotie .. --Kunst wil de werkelijkheid meestal op een geïdealiseerde en verbeterde wijze uitbeelden en weergeven ; en is op zijn beurt een streven naar het 'transcendentale' perfecte, logische en redelijke ...
C. De derde topper is het Goede . --Volgens de ideeën-hiërarche van Plato was het Goede de allerhoogste waarde, die diende nagestreefd worden .Het Goede is evenals het Ware en het Schone een abstract begrip, dat evenwel door iedereen begrepen wordt ; maar niet steeds op dezelfde wijze gezien wordt . --Het Goede was voor Plato de Godheid zelf, en de goddelijkste onder de ideeën. Reeds eerder werd door de Epicuristen het 'goede' vereenzelvigd met het 'goede leven', dat moest gevolgd en betracht worden ... Goed- leven volgens bepaalde regels in deugdzaamheid, moed en vooral in matigheid- t.t.z. volgens de 'gulden middenweg' van Aristoteles, was het motto . Hieruit zou dan de 'gelukzaligheid' voortvloeien . --Het Goede was vooral een ethische of morele doelstelling...Hoe leven ?... Volgens uw geweten zoals ook de Christenen dat leren ? Volgens Kant was dit te bereiken door het naleven van zijn 'categorische imperatieven' ."Leef zo, zodat uw levenswijze kan gelden als 'Wet' ..en Gebruik de mens nooit als als een middel, maar steeds als doel .." --Leef eerlijk en deugdzaam volgens de regels van de 'logica' als het ware ; zo behoort het . Leef goed, niet enkel om tijdelijke of eeuwige straffen te vermijden ; maar vooral omdat het nu eenmaal zo 'hoort' ; en aldus de meest logische handelwijze is . Deugden moeten nu eenmaal logisch zijn... --Leven volgens uw conscientie of geweten ; is leven volgens de Rede en de logica ; een logica die enigszins dwingend is ; maar toch een vrije keuze laat van doen of laten . De mens werd doorheen de geschiedenis steeds geloofd om zijn goede daden en gelaakt of gestraft om zijn slechte daden ; en steeds werd en wordt verondersteld, dat hij deze daden in vrijheid kan stellen . Want zonder die vrijheid van handelen, kan hij nooit verantwoordelijk gesteld worden, en is van ware ethiek geen sprake . --Leef 'juist', zo leef je goed ; moet de 'slogan' zijn voor een goede ethiek en moraal .
--Na een beknopt overzicht gegeven te hebben omtrent de 'drie grote koppen' uit de filosofie ; moet men besluiten dat ieder van deze drie als 'idool' of voorbeeld kan gelden en moet aanzetten tot navolging . --Alle drie doen zij een streven ontstaan naar het 'hogere' en naar het 'transcendente' . --Zowel het Ware als het Schone en het Goede staan als ideaal torenhoog boven het gewone leven, dat om 'meer en beter' vraagt . "Excelsior" is het motief om deze toppers te bereiken ...
--Maar, alle drie de waarden steunen werkelijk op een zekere 'logica', zowel het Ware, het Schone als het Goede moeten volgens de logische weg en redelijk handelen bereikt worden . --De ware basis voor een praktische en goede levenswijze waarvoor het Ware, het Schone en het Goede het uithangbord zijn, is dus de logica of de redelijkheid .
--Het Ware zal wel het dichtst bij de 'logica' betrokken zijn ; omdat het tevens een 'term' of begrip is 'uit eigen huis'. --Schoonheid eist een logische harmonie en evenwicht in alles . --Goedheid tenslotte vraagt om een juiste en logische levenswijze en een inzicht om tot het echte 'geluk' te komen .
--De 'logica' ( de Logos ?) waarin alle streven, zowel zijn causaliteit als zijn finaliteit vindt, is dan ook het 'transcendente' zelf, waarnaar de mens in zijn vrijheid naar verlangt, naar hunkert en zelfs aanbidt .
--Die 'logica' vindt de mens in zichzelf terug, daar hij zelf deel heeft aan het 'absolute bewustzijn', dat de 'logica' zelf is ...
---Weeral een nieuw begrip in onze samenleving en in onze filosofie ?
In ieder geval, net als ietsisme of holisme en new-age, een fenomeen, dat iedereen vroeg of laat zal boeien, of misschien wel zal afschrikken .
Religieuze leiders en andere behoudsgezinden liggen er nu al van wakker .
---Transhumanisme is een wetenschappelijk manipuleren van vooral het menselijk brein- de maakbare mens-; maar dan vooral met het doel het brein of de 'ziel' te perfectioneren . M.a.w. een hogere orde van 'mens' creëren is het streefdoel . Ook al begint het in de praktijk met het zoeken naar een verbetering voor Alzheimer-patienten ; of het verbeteren van de levensomstandigheden van doven, blinden, enz.
---Vooral via de genen tracht men ook het veroudering-proces te vertragen ; of de geestesmogelijkheden uit te breiden ; ook worden transplantaties geplant, zelf met kunstmatige organen in de hersenen ..
---Vraag blijft : hoever kan dit alles gaan ? ---In hoeverre kan de mens door eigen manipulatie, niet alleen aan organen of zintuiigen ; maar ook aan wat men de 'ziel' zelf noemt , zijn eigen status van traditionele 'homo sapiens' transformeren naar een hogere soort van bewust, levend wezen ?
---Zal de 'mens' door een nieuwe zelfgeschapen concurrent voorbijgestoken worden ?
---Of wilt de mens een halfgod of misschien wel god zelf worden ?
---En behoort ook deze lijn van vooruitgang tot de evolutie en evolutie-leer ?
---De logica ontwikkelt zich op dialectische wijze . De ruimte en de tijd zijn de 'à priorismen' van onze geest ., van ons denken, en ook van het 'zijn' zelf .; maar ze zijn eveneens categorieën van de logica ; dit was ook al zo sedert Aristoteles en ook nog met Kant .
---Ook 'ruimte' en 'tijd' evolueren op dialectische wijze ; het universele-zijn verwisselen ze voor het individuele-zijn van de substanties in hun 'hic en nunc' pose - het hier en het nu van de dingen en van hun onderlinge relaties .. Beide categorieën slaan als het ware terug op zich zelf in de verenkeling van dat 'nu en hier',zo als het collectief bewustzijn dat zich bewust wordt van zichzelf in de individualisering in het nu en het hier..., of van subject tot object .
---Zowel ruimte als tijd kunnen het niet zonder die moment-opnamen van het 'hier en nu' . De tijd ontvouwt zich steeds vanuit een ver verleden tot het 'nu' en wacht op een verre toekomst . Enkel het 'nu' is actualiserend en daadwerkelijk in het 'zijn' . Hetzelfde geldt voor de ruimte, waar ook slechts de verenkeling in de substantie en in het 'hier' daadwerkelijk is .
---De logische categorieën en de à priorische vormen van de 'geest' moeten zich aldus 'concentreren' op de ideeën , die de 'dingen' voorstellen en ook 'zijn' .
---Deze dialectiek kan men ook de potentie noemen, die zich actualiseert uit pure logische noodzaak, want zowel de logische evolutie van de tijd als van de ruimte hebben noodzakelijk dit 'nu en hier'-moment ...; geen tijd zonder verleden of toekomst, dus ook niet zonder het scharnier-punt, wat het 'nu' is . .En ook geen ruimte zonder het 'hier' of het 'daar' ...
---Deze voortgang van tegendelen en dialectiek is dan ook de wijze van denken en van zijn ; omdat op deze wijze het 'absolute' van de logica zich ontwikkelt...tot alle 'zijn' en 'zijnden' ...
---Volgens de Bijbel en Prediker : Pr.13. "...en ik zette mijn hart er op wijsheid te zoeken en na te vorsen in verband met alles wat er onder de hemel is gedaan ; die rampzalige bezigheid, die God aan de mensen gegeven heeft, om zich daarmede bezig te houden."
....filosofie een ijdelheid ?
---Uit de Oosterse poësie :
"Het Doel is het Al ; en Al wat het Doel niet is, beschouwen we het best als Niets . Alleen met Niets bereik je het Al . En als je het Al bereikt; dan is het Niets."
.... ontmoedigend ? of niet ?
---Aristoteles in zijn 'Lof aan de wijsbegeerte' zegt : "De meest hoogstaande bezigheid voor de mens is filosoferen." ...
Quid ?
---Is alles dan ijdel, zinloos of niet ; ook filosofie ? Of kennen wij alleen de ware 'zin' van alles niet ? Of mogen we eenvoudigweg die 'zin' niet kennen ; om het voor ons mensen 'menselijk' te houden ?
---En toch blijft het aangewezen vooruit te denken en te zien; en steeds naar meer en beter te streven, en de 'zin' te blijven zoeken .
.... want,
---" De Zin van het Leven zou wel eens 'het Zoeken naar die Zin' zelf kunnen zijn ?" .
Argumenten zijn nog geen bewijzen , maar wel redelijke betogen ...
---Het is duidelijk, dat in mijn onderwerpen en antwoorden steeds een ontologisch idealisme als basis-principe naar voor geschoven werd . En dikwijls wordt mij gevraagd meer bewijzen of argumenten, verzameld, op te voeren . Daar wil ik hierbij enigszins aan voldoen . ---Toch blijft het meta-fysica en filosofie ; dus geen wiskunde, zodat 'bewijzen' niets meer dan hypothesen en redelijke theorieën kunnen worden . ---Na opzoeking in de discussiegroepen, waarbij ik aangesloten ben, heb ik volgende argumenten van mij-zelf teruggevonden . ::: Arg.1. Uitgangspunt was : 'Van immaterialisme naar idealisme' : een antinomie van de 'ruimte' .: Processus ; Stelling A. - 'De ruimte is eindig' : Als de ruimte in zijn, laat ons zeggen , gewone 'materiele' betekenis en zin zou 'bestaan', moet ze een bepaalde omvang hebben ; in principe meetbaar zijn ; een bepaald aantal kubieke km. of zelfs kubieke lichtjaren tellen ; anders 'is' ze er niet . Stelling B . - 'De ruimte is on-eindig' : Indien de ruimte dan een bepaalde omvang moet hebben , moet ze wel begrensd en als het ware om-muurd zijn ...Vraag blijft dan echter : 'wat is er achter die muur of voorbij die grens ?' ..Ja, alweer ruimte ; anders kan men zich dat niet voorstellen .; dus een on-eindige ruimte . De ruimte moet aldus zowel eindig als oneindig zijn ... Wat een contradictie is ... Conclusie : De ruimte kan zodoende slechts 'ideëel' 'bestaan of zijn . ;en is ze ook samen met de 'tijd' slechts in de 'geest' bestaande ; hetgeen Kant zijn beroemde 'à priorismen' noemde ... Gevolg alle 'substanties', die zich in de ruimte bevinden, kunnen aldus ook slechts een ideëel bestaan leiden ; en net als de à priorismen zelf, waarin ze zich voordoen, slechts in dé of in een geest bestaan .--Zie ook Berkeley .
Arg.2 : Ook had ik het over het 'stoffelijk' nihiliseren van zowel 'vormen' als 'inhouden' van alle substanties . Substanties als vormen zelf, geëvolueerd vanuit de punt, dat een 'niets' is, via de lijn, naar het oppervlak, en naar het lichaam (als vorm), waarvan elk element op zich alweer een 'nihil' is, moesten op hun beurten 'onstoffelijke nihils' zijn .; en slechts bestaan als 'ideeën' .
Arg. 3 : Hetzelfde werd gezegd van de inhouden van de dingen of substanties, die we ook volgens Kant niet kunnen kennen . Want bij het zoeken naar die diepere inhouden stuit men alweer op vormen en oppervlakten, die een materieel 'niets' zijn ; zelfs bij het splitsen van de kleinste partikeltjes kan men slechts nieuwe vormen waarnemen ; maar nooit geen 'innerlijkheden' . Die inhouden zelf blijven verborgen buiten alle empirisch onderzoek, en kunnen slechts ideëel begrepen worden als een soort energie, die men slechts een naam kan geven .
Arg. 4 : Ook de 'tijd' is gezien geworden, als bestaande uit 3 delen ; nl. het verleden, het heden en de toekomst. Het verleden, dat niet meer is, en slechts in een geheugen blijft bestaan . De toekomst, die nog niet is ,en slechts als een verwachting eveneens in de geest bestaat . En het 'heden' of het 'NU' is net als de punt zonder afmetingen, een moment dat op zich een 'nihil' is . Zodat ook het begrip 'tijd' als een 'ideêel' iets moet gezien worden ...Tijd is eveneens een à priorisme van Kant ...
Arg. 5 : Verder werd gesteld, dat enige vormen van 'intelligentie' in onze wereld zeker niet kunnen geloochend of ontkend worden . ; zie onze verstandelijke-, en wils faculteiten. Niemand gaat toegeven, dat hij geen verstand of geen eigen wil heeft . Is het bestaan of het hebben van een intellectueel- of wils vermogen dan een enig feit in onze cosmos ? Ook als men, net als de ziel, intelligentie op een materiele wijze zou interpreteren en begrijpen, dan nog moet men besluiten, dat in 'materie' een vorm van intelligentie of bewustzijn verscholen moet zitten , en er uit geëvolueerd is . Aldus moet men aanvaarden, dat zogenaamde 'materie' als inhoud een zeker energiek-onstoffelijk bewustzijn moet bezitten, insluiten ,of in potentie hebben ..
Arg. 6: Hetzelfde kan gezegd worden over causaliteit, finaliteit, en vrijheid, waarvan bij de mens zeker enige vorm van te vinden is . Zonder enige vrijheid is geen verantwoordelijkheid, geen moraal en geen intentionaliteit mogelijk. En vrijheid leidt ons ongetwijfeld buiten het empirische naar het 'transcendente' en het 'ideeële .
Arg. 7 : We hadden het ook dikwijls over dualismen, of pluralismen in de filisofie ; die dan volgens mijn opinie niet konden aangenomen worden . ;Dus geen 'denken en uitgebreidheid', geen 'lichaam en ziel', geen geest en stoffelijke materie samen mogelijk ...; daar geen enkele 'osmose' tussen meerdere grond- of basisprincipes kunnen aanvaard worden . Hoe kan geest op 'stoffelijkheid' inwerken, enz.? "Geest kan wel materie voorstellen ; maat materie op zich kan geen voorstellingen maken" . Stoffelijke materie is aldus slechts een verschijningsvorm , een fenomeen van een ongekende, bewuste energie of geest ..; Bewustzijn zelf is echter niets anders dan voorstelling subject tot object... ---Verder heb ik nog aangehaald, van : ..Democritos en zijn a-tomen-leer . Democritos stelde dat de atomen verder ondeelbaar waren .. Is alles wat stoffelijk-materieel is dan niet niet verder deelbaar ? Democritos poneerde hierdoor, dat de inhoud van die atomen niet echt 'stoffelijk' kon zijn ...; alhoewel hij de eerste materialist werd genoemd ... ..Kant stelde dat het 'innere der dingen' niet empirisch kon gekend of gezocht worden . ..Schopenhauer vulde dat innere in met een intellectuele Wil, als oorzaak en beweegreden van alles . ..Hegel zag alles eerder als een evolutie van de Absolute Idee --- ...Leibniz tenslotte begon zijn Monadologie als volgt : 1. De monade is een eenvoudig 'iets', een enkelvoudige substantie, dus zonder delen . 2. Er moeten eenvoudige of enkelvoudige substanties bestaan, omdat er samengestelde zijn ; want samengestelde zijn samengevoegde enkelvoudige . 3. Daar in de monade geen delen zijn, is geen uitgebreidheid, geen vorm of deelbaarheid mogelijk . En die monaden zijn werkelijk de atomen van de Natuur - in een woord de 'elementen' van alle dingen ... Enz.....
Arg. 8: Besluiten voortvloeiende uit de relativiteits-theorie en de quantum-mechanica hebben aangetoond, dat de stelling van materie als mechanisch en stoffelijk, niet langer kan weerhouden worden ; gezien het enigszins gelijkschakelen van 'massa en energie' en vice versa ; en ook anderzijds met het terug invoeren in de wetenschap met een zekere 'creatio ex nihilo' een ontstaan of schepping uit het 'niets' ; namelijk door het waarnemen van sub-atomaire deeltjes die ontstaan en weer verdwijnen in het 'niets' , enz.. Materie is voor de quantum-theorie eerder een ideëel 'iets' of begrip dan een 'tastbaar' ding .
Arg. 9: Er bleef enkel nog een vorm van 'energie' over , die dan van een intellectueel, berwuste aard moest zijn . ; en op zich zelf niets meer dan de 'eeuwige logica' zelf kon zijn . De logica van de wiskiunde, de formele logica of de wetmatige natuurwetten , deze wetten waren dan het enige 'absolute' in onze cosmos ; en al het overige bestaande moest als 'contingent' worden gezien. Alles moest dus uit die eeuwige absolute Logos - logica geëmaneerd zijn . Logica is zelf een 'moeten zijn', en intelligente wilsakt als het ware, die enigszins met de Wil van Schopenhauer kan vergeleken worden . Schopenhauer vond aldus ook een oplossing voor het 'ongekende innere der dingen' van Kant ...; hij noemde dit innere een 'Wille' ...
Arg. 10. Die enige energie was dan ook de voorstelling of bewustzijn, dat alles schiep als 'idee', en waaraan wij ook samen met alles deelnemen . Een bewustzijn, dat op zich, zoals reeds aangehaald, enkel voorstelling is; -een juxta-posering van 'nietsen' als punten en nu-momenten -.en waarin object en subject samen vallen ...zie Hegel- Alles zien als 'ideeën', gedachten, voorstellingen of bewuste acten, uitgaande van een allerdiepst, onderbewust 'zijn', lijkt aangewezen .== Idealisme ... "Ken je zelf, dan ken je 'god', of dan ken je het 'principe' van alles" , wordt toepasselijk . Wij zelf , allen en alles zijn dan als het ware, slechts 'moment-ideeën' van één Super -ego ; 'Het denken van het denken' zelf -..Zie Aristoteles .
---Besluit : Geen egoïstisch solipsisme, maar een SUPRA-SOLIPSISME, als vorm van idealisme kiezen, blijft een redelijke keuze...
---Deze argumenten zijn transcendente 'richtingaanwijzers' ; Maar omtrent het 'transcendente' zelf moet men toegeven, dat het een 'Weten van niet-weten' blijft .. .Maar zeker is : "Er is meer dan ..." ... Het blijft echter META-FYSICA ...
---Dikwijls heeft men het in de filosofie of in de meta-fysica over evolutie, evolutie-leer, Darwin, enz. Maar kan er ook sprake zijn van enige evolutie in de meta-fysica zelf ? ... Ik denk het wel .
---De oudste vormen van meta-fysica, ver voor de naam van die discipline zelfs bestond, kwamen enigszins voor als natuur-religies . Natuurverschijnsels, hemellichamen, e.a. waren oorzaak of finaliteit van alle gebeuren op onze wereld . Er ontstond stilaan een veel-godendom ; meta-fysisch vertaald in een 'veel-oorzakendom'... Later ontstonden ook monotheïsmen als religie ; en ook de meta-fysica ontwikkelde zich van een 'meer-oorzakendom' tot een 'één of slechts enkele elementen-wetenschap' .
---Bij de oud-grieken ontstond de tendens alles één oorzaak toe te kennen ; m.a.w. men wilde klaarheid en vooral een eenheid in de cosmos . Dit was dan reeds en thans nog het doel van de meta-fysica . Die elementaire oorzaken waren echter materialistisch van aard . De ene zag water als basis element van alles . Anderen beperkten zich tot de 'vier elementen' als oorzaak van alles . En Democritos herleidde alles tot atomen, die verder ondeelbaar moesten zijn ; en steeds in beweging waren in een ledige ruimte .
---En zo ging het verder ; maar bij die oud-grieken reeds ontstond toen de tegenhanger van dit materialisme . Plato stelde, dat de 'ideeën' alleen de echte substanties waren, en dat de vermeende substanties slechts een afschijnsel waren van die eeuwige vormen of Ideeën . Hier begon inderdaad een zekere vorm van idealisme, zij het dan als dualisme, dat tot op heden nog wel ingang vindt . Naast het materialisme ontstond het idealisme ; dat weliswaar verschillende vormen kende .
---Ook bij het begin van de moderne filosofie behield men dit dualisme zij het dan onder andere vormen . Descartes had het idee, dat alle substanties -of bijna alle- van materialistische aard moesten zijn , en dat hun werkingen volledig mechanisch waren ; een 'hotsen en botsen' van stoffelijkheden ...Voor de mens zelf aanvaardde hij daarboven wel nog een ziel die in het lichaam zetelde en onsterfelijk was . Ook nam hij het bestaan van een God aan, als souvereine schepper van alles . Maar hij bleef hoofdzakelijk materialist . Beiden zowel Democritos als Descartes hebben echter de ware 'inhoud' van die stoffelijkheden nooit kunnen 'waarnemen' of enigszins kunnen beschrijven of zelfs vermoeden ..; en verder dan de vormen of de ideeën van Plato kwam men ook niet .
---De meta-fysica ontwikkelde zich later wel tot het idealisme ...Te beginnen met Kant ; zijn à priorismen en het 'innere der dingen' dat men nooit kon kennen . . Dit ging zo verder met Fichte, en ook Schopenhauer, die de Wil als een bewuste, intelligente energie, vanuit een a-logische en blinde positie, tot de voortbrenger en ontwikkelaar van alles voorstelde . Hegel hield het bij de 'absolute Idee', die dialectisch alles voortbracht en ontwikkelde .
---Men stelt aldus vast, dat de meta-fysica zich ook ontwikkeld heeft, net zoals de organische wezens en misschien wel zoals alles ; vanuit een 'materialistisch' minder intellectuele positie naar intellectuele, bewuste entiteiten , of concentraties .
---Vanuit een zuivere mechanische voorstelling van alles, is men stilaan gekomen tot een intellectueel-logische en bewuste ontwikkeling van alles . . Van het empirische is men voortgegaan naar het rationele en het meer bewuste en intelligibele, om het zo te zeggen .
---De Quantum-mechanica en andere hedendaagse wetenschappen en opinies bevestigen deze evolutie tenvolle . Onlangs las ik in het werkje 'Filosofie voor krantenlezers'- uit Trouw van het jaar 2002, volgende citaten omtrent moderne filosofen ;
..." in tegenstelling met Kant stelt Schopenhauer, dat het 'ding an sich' juist wel kenbaar is ; dat het zelfs het 'kenbare bij uitstek' is ; doch niet van buitenuit, zoals de wetenschap probeert aan te tonen ; maar van binnen-uit . In je-zelf ligt de toegang tot de werkelijkheid, en daarvan zegt Schopenhauer, dat het 'Wille' is, aanvankelijk blind en zinloos -voor ons althans ..."
...en verder over Heidegger nog : "Heidegger maakte een scherp onderscheid tussen Dasein en Sein . Dit onderscheid noemde hij 'de differenz' . Het Sein kan niemand definieren . Het is een 'totaliteitscategorie', een zingevende horizon . Het Sein verleent zijn betekenis aan al wat is ..Vanuit het Dasein, het gewone dagelijkse bestaan, kan en moet men zich richten op het Sein . De mensen, die dit doen, noemt Heidegger de 'eigenlijken' ; en zij, die dat niet doen, de 'on-eigenlijken'--" Beoefen dus de meta-fysica !!!
---Ook las ik nog van Piet Vroon het volgende : " Op micro-niveau is materie, volgens de quantum-mechanica, als het ware meer een 'idee' dan een 'tastbaar ding' .."..en nog :"Materie is een verschijningsvorm of een afgeleide vande 'geest'" , enz... ---Verder hebben nog volgens Chopra : "Sub-atomaire deeltjes zijn geen stoffelijke dingen ; ze zijn slechts schommelingen van 'energie' en informatie "... :. Hij heeft het ook over de band van de waarnemer tot het waargenome :" Voordat de waarnemer besluit sub-atomaire deeltjes waar te nemen, zijn ze niet meer dan waarschijnlijkheidsgolven en wiskundige verschijnselen in een veld van oneindige potenties ."...enz...
---De evolutie van de meta-fysica zal m.i. van het uiterlijke, verschijnende naar het intuitieve en innerlijke moeten verder verlopen . M.a.w. men moet in de zaken - in de dingen- in de allerminiemste deeltjes- durven indringen . En men moet het empirische van de 'materie' durven overschrijden om tot de ware kennis van het 'innere' en aldus ook van 'alles' te komen.
---En uiteindelijk moet en zal men komen tot een ongekende 'eenheid' van bewuste-energie, die alles emaneert en zich hier voor ons slechts onder vormen van fenomenen en 'materialismen' voordoet ...
--De meta-fysica heeft zeker nog een toekomst . Valère--
--Voor George Berkeley ( Ierland 1685-1753) was de werkelijkheid volledig ideëel, en bestond niets buiten de ideeën, de onze en die van God . --Hij trok alle waarnemingen, die tot een materiele werkelijkheid moesten leiden, in twijfel . --De klassieke en beroemde filosofische vraag omtrent de plaats en de invloed van de waarnemer in de werkelijkheid luidt als volgt :
" Als in een bos een boom omver valt, maakt dit dan een geluid ; ook als er niemand is in het bos om het te horen ?"
--Een vraag om over te filosoferen ... --Wat we horen, gebeurt inderdaad enkel via onze oren in onze hersenen of onze geest . Luchttrillingen van die vallende boom op zich zijn nog geen geluid, als niemand het hoort ... --Zelfs muziek zelf is zonder enige 'zelfstandigheid' als er geen toehoorders zijn ; en is niet meer dan een variatie van luchttrillingen . --Men zou hetzelfde kunnen beweren omtrent het zicht of het zien . --Zichtbaar zijn van iets komt enkel en alleen onder invloed van gepercepteerde kleuren. Ook de vormen van substanties worden eerst duidelijk door kleuren of een afwezigheid ervan . Maar kleuren op zich zijn slechts golflengtes en lichtgolven . En eerst door opvang in onze ogen en door een verwerking in onze hersenen 'zien' wij objecten . --Met onze tastzin zou het niet anders verlopen . Voelen of tasten zou slechts een gewaarwording zijn van een zekere 'weerstand' die ons een object doet veronderstellen .
--Berkeley besloot, dat alles slechts als ideeën in de geest kon bestaan . --De werkelijkheid 'bestond' wel degelijk; maar dan alleen onder de vormen van 'geestelijke-bewuste 'energie ; en immaterialisme ... De ene idee die de andere representeerde ... --Kan men besluiten dat naast geluid en kleur, dat afhankelijk is van de waarnemer, vele andere 'dingen' afhankelijk zijn van zijn waarnemers ??? --Ja, waarschijnlijk wel . Ook volgens de huidige wetenschappen, en vooral de quantum- theorieën,, is het soms vaag en moeilijk, de waarnemer van het waargenomene te onderscheiden . Alles wordt als het ware meer en meer als een 'eenheid' van interagerend bewustzijn gezien .
--Zullen de toekomstige wetenschap en filosofie niet meer moeten gefocust worden op het 'innere' der dingen dan alleen op het fenomenale van de uiterlijkheden ? --Een zal een zicht op het diepste 'innere' in ons 'zelf' niet leiden tot een Supra-solipsisme, de eenheid van 'bewustzijn', waarin alles als idee interageert ? Herinner de oude spreuk "Ken jezelf, dan ken je god" ...
--Volgens de nihilisten heeft het leven geen zin, mijn leven niet, en ook jouw leven niet . Existeren zelf heeft geen enkel zin of doel . Er zijn ook geen ultieme waarden of normen . M.a.w. niets is van belang of van enig nut . "God is dood." ; er is geen 'goed' of 'kwaad' ; dus geen absolute moraal, die ons leven vorm of regel geeft .
--M A A R ,
--Niettegenstaande dat zinloze en a-morele van ons bestaan, leven de meeste mensen en 'nihilisten' toch alsof er wel een doel of een zin zou verborgen zijn achter al hun denken en al hun handelen . En toch zijn de mensen steeds druk bezig op zoek naar steeds meer en beter ; en trachten ze volgens bepaalde normen en regels door het leven te gaan .
--Van waar die CONTRADICTIE ?
--Misschien is er dan toch nog ergens 'IETS', een principe, dat als predikaat 'Absoluut', of misschien als definitie 'God' verdient ?
--Of is het zo, dat het INTUITIEVE van ons ONDERBEWUSTZIJN dieper weet door te dringen tot de kern der dingen, dan onze 'REDE' zelf dat zou vermogen ?
--Men kan het hebben over het 'begin' in de tijd of in de ruimte ; maar ook over het 'begin' als principe, als bron of oorzaak ;... dan spreken we eerder over het begin(sel) ...
--Volgens Aristoteles was de cosmos eeuwig en zonder begin (ook zonder einde) ; maar de cosmos ,de wereld had wel een beginsel, een principe of eerste oorzaak ; Alhoewel hij ook, evenals Heraclitos alles veeleer als een eeuwige beweging en een voortdurend worden zag ; vond hij toch dat die eeuwige verandering en beweging een oorzaak, principe of beginsel moest hebben . Dit principe of begin(sel) noemde hij dan de Onbewogen Beweger . --Voor een begin- het begin- kunnen wel parallelle versies gevonden worden .
--Versie 1 : In (het) begin schiep God de hemel en de aarde, enz... Zo begint de Bijbel . Alles wordt door God in het begin geschapen ; en wel uit het 'niets' ; want alleen God 'was' voordien ... --Moet men hier een begin in de tijd zien , of een begin als beginsel, als prima causa ? In de meeste bijbel-boeken staat : 'In (den) beginne, of 'In (het) begin ' ..'Het' of 'den' staat dan tussen haakjes . Waarom ?...Omdat 2 versies mogelijk zijn . Men kan een begin in de tijd aannemen, of ook een begin zien als beginsel, principe, of oorzaak . God schept alles in den beginne, of God is de schepper uit principe, buiten de tijd om . Hij is een permanente schepper, ook nu nog ...Hier zou men ook een compromis kunnen vinden tussen creationisme en evolutionisme. God schept steeds verder een evoluerende cosmos ...Maar alles onstaat zodoende als een 'schepping' uit een 'onstoffelijk iets'...uit God zelf .
--Versie 2 : 'In den beginne was de Big Bang, ' zou men als parallel kunnen stellen ...Ook hier is sprake van een ontstaan uit een 'niets', stoffelijk-materieel gezien dan ...; een onstaan uit een massa '0' en uit een energie 'oneindig', waaruit alles 'geëmaneerd' en verder uitgedijd is . --Die oneindige energie heeft als het ware zichzelf beperkt en bepaald in vormen met een meetbare massa en een bepaalde energie . ...Zo ontstond onze cosmos en alles en allen daarin ...Ook hier kan men 'begin' als 'beginsel' en enigszins buiten de tijd zien. Volgens de quantum-theorie immers ontstaan en verdwijnen de allerkleinste deeltjes of' 'bouwstoffen' voortdurend in en uit een 'onstoffelijk' iets ; want massa = energie . En zodoende is hier ook een zekere eeuwige 'schepping' aan de gang .. --Wat is hier het beginsel ? Een energie zonder enige omvang, die op een schijnbaar 'bewuste' wijze tot een 'scheppen' overgaat . Is die energie hier dan de God achter en in alles ? Quid ?
--Versie 3 : Een ander 'beginsel' en quasi-begin of schepper zou het 'bewustzijn' zelf kunnen zijn . Wat dit dan ook moge wezen ? --Het enige bewustzijn, waarvan we enigszins 'bewust' zijn, is ons eigen bewustzijn zelf . In dit bewustzijn immers bestaat voor ons alles als waarneming, geheugen en voorstelling ...Het 'Cogito' is onze enige houvast en zekerheid . Ons bewustzijn geplaatst in een 'no place' in onze hersenen kan inderdaad een ganse cosmos 'binnenhalen', verwerken en construerend weer voorstellen ... --Bewustzijn als 'beginsel' van 'zijn' ; als tegenstelling van subject naar object, is als het ware de 'schepper' van dit zijn en van de zijnden zelf ...Puur idealisme hier ...
--Kan men dan als 'besluit' stellen, dat de oneindige God, de oneindige energie of het algemeen, oneindig bewustzijn één en hetzelfde principe of begin van alles moeten zijn ?
--"In den beginne schiep God de hemel en de aarde.'; of 'In den beginne was de Big Bang '; of 'In den beginne 'schept' het Bewustzijn' ...
--Niet alleen in de meta-fysica is een zekere dialectiek werkzaam ; maar ook in de politiek als filosofische wetenschap. --Is politiek ook filosofie ? Ja wel . Aristoteles zag politiek als de meest verheven filosofie, tenminste dan als praktische 'kennis' . Politiek was voor hem de voortzetting en de bekroning van de moraal of de ethica . --In zijn 'Ethica' had Aristoteles het vooral over het 'goede', het 'geluk' en de deugden om deze te bereiken . In zijn hoofdwerk 'De Politiek' veralgemeende hij dit streven naar het 'goede en het rechtvaardige' . Hij definieerde de mens als een ' politiek wezen'; en verder zei hij ; "Iedere Staat (of stad-staat), die wij kennen, is een zekere 'gemeenschap' . En iedere gemeenschap wordt gesticht met zicht op een zeker 'goed' als doel ... Alle gemeenschappen streven dus naar een zeker goed . Maar het opperste goed, dat alle goederen omvat, zegt hij, is de Staat zelf ; de Staat of de 'goede politieke gemeenschap' .
--Het is zo, dat bij een klein groepje mensen,, waar slechts weinig gebeurt en luttele goederen uitgewisseld worden, de spelregels automatisch opgesteld worden en bijna vanzelfs mogelijk zijn . Bij een grotere groep mensen, waar de omgang zich vermenigvuldigt, wordt het noodzakelijk, dat een zekere 'overheid' tussen komt, om die regels door wetten te bepalen, en ze te doen naleven om onvermijdelijke conflicten op te lossen ...Zodoende wordt de Staat gesticht . Die stichting is geen 'verschijnsel', dat alleen uit een vrije wil voortvloeit ; maar is ook een gedetermineerde progressieve constructie, ontstaan door het overwinnen van vele obstakels .
--Politiek is aldus een wetenschap of een filosofie van het individu als lid van een gemeenschap . Een politieke staat moet gebaseerd zijjn op een 'sociaal contract' tussen de burgers en tussen hun gezamenlijke belangen . --Staten kunnen aldus ofwel : democratisch als een republiek of als een constitutionele monarchie bestaan ; ofwel bestuurd worden door een oligarchie (bestuur door enkelen) ; of zelfs door een alleenheerser of tiran beheerst en zelfs onderdrukt worden . --Leiders kunnen aan de macht komen via democratische verkiezingen ; door erfenis of zelfs door een staatsgreep . --Volgens Plato moesten de leiders van een Staat filosofen zijn ; en liefst nog neutrale wijzen, die het niet gemunt hadden op 'macht', rijkdom of persoonlijke eer . --Er kan een liberaal bewind heersen, dat de vrijheid van de burgers hoog in het vaandel voert; de vrije markt, enz. voorstaat . Er kan ook een 'communistisch' regime aan de macht zijn . Communisme of een vorm er van , die zowel door Plato in zijn Republiek, als door Thomas More in zijn Utopia als de ideale staatsvorm werd voorgespiegeld ; maar in de praktijk spijtig genoeg nooit echt verwezenlijkt kon worden of kon blijven ... De mens is tenslotte meer gesteld op zijn vrijheid dan op een zogenaamde opgelegde 'orde' ...
--Hoe moet de juiste Staat of bestuursvorm dan zijn ?..Volgens Aristoteles moet hij rechtvaardig zijn zowel voor de burgers als voor zichzelf . Voor anderen moest de Staat de zo hoog mogelijke vrijheid in de samenleving garanderen . Nog anderen zagen de eerste taak van de overheid, te zorgen voor een zekere verdeling van de 'goederen' ; zodat ook het bestaan van de minsten leefbaar wordt . Ten allentijde moet de staat ook zorgen voor de veiligheid en de verdediging van iedereen . --Een zekere 'middenweg' zal ook hier de gulden regel zijn ...
--Politiek is net als de menselijke historie zelf een dialectisch gebeuren . Via thesis naar anti-thesis en synthesis, enz. Van bv. absolute tirannie of monarchie naar grondwettelijke monarchie en verder naar democratie en republiek ; om dan misschien in crisis-tijden terug te vallen op een zekere alleenheerschappij en zelf een tirannie ; waar mee men meestal begonnen is . --Het is een feit dat de begrippen : welvaart, tegenspoed, rechtvaardigheid, macht en vrijheid een grote rol toebedeeld krijgen naargelang de staatsvorm .
--Quid ??? Hoe moet een staat evolueren ? Of zelfs : "moeten er nog staten zijn" ? Moeten er nog grenzen zijn ? Want grenzen zijn in feite niets anders dan lidtekens van politieke evoluties .. --De mensheid is nog jong ; is nog in zijn puberteit . De ideale staat zou zeker 'anarchistisch' van aard kunnen en moeten zijn . Voor hem (de staat) moet het volstaan, dat alle burgers eerlijk en genereus zouden zijn ; t.t.z. dat ze hun 'mens-zijn' volledig betrachten . Zo kan de Staat de perfecte 'begeleider' worden voor iedere individuele mens tot het bereiken van zijn eigen ontwikkeling, en van het gezamenlijke doel van de mensheid zelf ...
--Veel hedendaagse wetenschappers en filosofen nemen aan, dat er slechts 'bewustzijn' is . Deze stelling is zeker het gevolg van moderne 'kennissen', zoals de relativiteitstheorie, de quantum-mechanica, de new-age principes en niet het minst de oosterse filosofie .
--Maar de vraag blijft : wat is 'bewustzijn' dan zelf wel ? Er zijn weinig afdoende definities van te vinden ; doch het gaat veelal om tegenstellingen, tussen subject- en object ; van these naar anti-these en synthese, en opnieuw.. ; kortom het gaat meestal om een dialektisch proces en een 'eenheid' in de tegenstelling...
--Maar 'tegenstelling' waarvan ? En welke 'eenheid' ? Ja, van 'bewustzijn', dat zowel object als subject moet zijn . En zo komen we steeds in een vicieuze cirkel terecht .
--De stelling zelf is en blijft "alles is 'bewustzijn' ; en de vraag blijft ook "wat is dan 'bewustzijn' ?
--Feit is, dat er soorten en vormen van 'bewustzijn' zijn ; en wij er slechts een gebrekkige vorm van kennen en zelf 'hebben' ...; maar alle vormen wijzen op een ongekende 'geestelijke' energie .
--Mogelijk antwoord dan op de vraag : wat is 'bewustzijn', is :"het Ene Absolute Zijn " ... --En zo kunnen we nog verder gaan .........
--Van alles en van alle substanties is enkel de vorm empirisch of fenomenaal voor te stellen , of te kennen . De inhouden zelf van de dingen blijven ongekend, mysterieus, 'het ongekende innere der dingen' vlgs Kant .
--Maar ook vormen zijn niets meer dan een juxta-positie vanuit een punt, die zelf niets meer is dan een materieel 'nihil' . De punt zet zich tegenover een ander punt als een nihil tegenover een ander nihil ; en aldus wordt de lijn 'gevormd' . Die tegenstelling kan men een bewuste act noemen ; want bewustzijn zelf is niets meer dan tegenstelling - subject contra object . --De punt wordt aldus de lijn ;de lijn wordt het vlak ;het vlak wordt een lichaam of een vorm, en aldus een substantie . Maar zowel punt als lijn of vorm en lichaam blijven op zich materiele 'nihils' . --Die tegenstellingen, die we bewustzijn kunnen noemen , moeten aldus ontstaan vanuit dit 'ongekende innere der dingen', dat fysisch niet ken-of meetbaar is, en alles is zodoende een bewuste juxta-posering vanuit een schijnbaar 'niets' .
--Dit niet te kennen 'innere' moet dus ook bewustzijn hebben of zelf zijn ,om zich in vormen of ideeën te kunnen manifesteren . Want ook al volgens Aristoteles, waren vormen hetzelfde als ideeën ... --Dit manifesteren van de vormen of ideeën is dus de emanatie vanuit dit 'innere der dingen', dat het enige absolute is, niet contingent of afhankelijk ;... de absolute wetten van de evoluerende 'logica' zelf . --Het absolute 'moeten-zijn' van die logica en wetten, is dan de ongekende 'wil', die uit de omni-potentie van de 'logica' alles als een 'hier en een nu- fenomeen' in ruimte en tijd moet actualiseren ...; of de logica als principe en causa voor de realiteit ... Valère--
--Is de taal van een bovennatuurlijke oorsprong ? Werd ze door God meegegeven aan Adam en Eva in het aardsparadijs ? Kan ze van dierengeluiden voortgekomen zijn ? --Is de taal ontstaan uit 'sociaal' overleg en akkoorden om de dingen en handelingen te noemen en te duiden ? --Is de taal ontstaan op een natuurlijke wijze, uit het 'niets' als het ware en logisch verder geëvolueerd tot een nuttig gebruiksartikel ? --Kan de evolutie van de oer-taal via rauwe en primitieve klanken- als van de dieren- naar woorden en zinvolle communicatie, vergeleken worden met de geschiedenis van het schrift, dat via primitieve beelden en hiërogliefen naar woorden en letters evolueerde ? Misschien wel ...
--Hierna volgt een uittreksel uit de 'Kratylos' van Plato over het ontstaan van de 'taal' . --Uit de Kratylos : * Sokrates : "Ik denk eigenlijk, dat mijn denkbeelden over de oorspronkelijke woorden nogal gewaagd en belachelijk zijn . Ik zal ze U mededelen als ge dat wilt . Als ge misschien iets beters weet, zegt het mij dan ." * Hermogenes : "Dat zal ik doen . laat maar horen " ; * Sokrates : "Ten eerste is volgens mij de letter 'R' de typische letter voor alle beweging (kinésis) . Die letter verklankt de snelle beweging in de woorden zoals : 'rhein'=stroom ; 'rhoé'=stroming ; 'tromos'= huivering 'trechein'=draven ;'kronein'=treffen;'rumbein'=dwarrelen...Al die woorden zijn heel beeldend gemaakt door de 'R' . Want Hij ( de schepper) zag waarschijnlijk, dat de tong bij die letter nauwelijks in rust is, en heel snel beweegt . De letter 'i' gebruikte Hij daarentegen voor transparente dingen, die overal doorheen kunnen gaan . Zo hebben we 'ienai'= gaan ; 'hiestai'= voortsnellen... Met de letters ' t, ps, s, en z, ', die met veel lucht moeten worden uitgesproken, verbeeldde Hij weer andere woorden, zoals 'psuchros'=koude; 'zeon'=koken; 'seistai'=trillen; 'seismos'=schudden ; die letters gebruikt Hij om iets opgeblazends weer te geven . Bij het uitspreken van de 'D' druk je de tong samen, en bij de letter 'T' zet je hem vast . Daarom vindt Hij de eerste letter geschikt voor het woord 'desmos'=boei; en de tweede voor het woord 'stasis'= stilstand . Bij de 'L' maakt de tong eerder een glijdende beweging en daarom gebruikt Hij deze letter in de woorden : 'Leia'= glad ; 'olisthanein'= glijden ; 'liparon'= glanzend . Waar de 'G' zich in combinatie met de glijdende beweging doet gelden, heeft Hij bv. 'glischros'=glibberig; en 'glukus'= lievig... Hij heeft gemerkt, dat de 'N' binnen-in klinkt, en gebruikt hem daarom in de woorden 'endon'=binnen en 'entos'= innerlijk , om met deze letter de betekenis aan te geven . Wat groot is, gaf Hij de letter 'A' mee ; en aan wat lang is de letter 'é' , want deze zijn grote letters . De 'O' had Hij nodig om aan te duiden wat rond was : 'gOngulos' =rond ... Zo maakt de naamgever ook van andere letters gebruik . Hij geeft ieder ding naam en betekenis met behulp van letters en lettergrepen ;... en de overige woorden zijjn door onderlinge combinatie van woorden en door imitaties ontstaan ... Dat versta ik nu over de juiste naamgeving ..." ----en verder : * Sokrates : " Ge zijt het er dus eens mee, dat de naam een weergave of beeld is van het 'ding' ... En schilderingen zijn een ander soort weergave van de dingen (evenals letters, enz.)" ----en verder ; * Sokratres : "Verlang niet dat alle letters er in zitten ( in de namen) om precies hetzelfde te zijn als het ding, waar het de naam van is ; en zie ook een letter, die er niet bijhoort, door de vingers ( als een of ander voor- of achtervoegsel ) . En erken, dat een ding goed wordt verwoord, zolang de essentie van het ding maar bewaard blijft ". ----en verder : * Sokrates : " Zijn we er van overtuigd, dat woorden alleen deugen, als ze bestaan uit de geschikte letters . geschikt wil zeggen, dat ze gelijkenis moeten vertonen met de objecten..."
---einde citaten ...
--Het gaat hier dus over de aanzet en de evolutie tot een primitieve vorm van taal, een oer-taal; die zeker niet meer bestaat . --En het gaat hier 'niet' over latere evoluties en mutaties van talen in hun meer recente historie ... --Kan men besluiten, dat de oer-taal niet door een God aan de mensen meegegeven is ; maar net zoals 'alles' volgens een wel bepaalde logica geëvolueerd is ?... --Sociale akkoorden en afspraken omtrent taal, enz. zijn zeker niet te loochenen in de taal-histories ; maar over het allereerste begin van taal moet men een durende logische ontwikkeling aannemen . --Zelfs als na eeuwen-lange evoluties en mutaties die logica nog moeilijk kan teruggevonden worden ?? Valère--
--Moraal of ethiek gaan eerder over het 'behoren' dan over het 'zijn' . --Hoe moet de mens handelen of leven : voor zich-zelf en vooral in een gemeenschap ? --Moraal gaat over 'goed en kwaad' . Over gelukkig en in vrede leven . Vragen worden gesteld : waarom mag dit en dat niet ? Antwoorden hierop waren altijd al zeer varierend .
--Aristoteles meende het geluk te kunnen bereiken door de deugd te beoefenen ; te leven volgens de rede, in rechtvaardigheid ; en alle extremen te mijden . --Anderen meenden te moeten leven volgens de natuur . En in de middeleeuwen hadden we een 'gesloten' moraal, waar enkel de goddelijke wet heerste . Er was : de 'boom van goed en kwaad', waarvan men ver af moest blijven ; en aan Mozes werden de 'tien geboden' gegeven. --Dwang en angst waren meestal de drijfveren om goed te leven en te handelen . Er was een God die strafte -ook soms beloonde-; of er waren de burgerlijke wetten, die met boeten of gevangenistraffen dreigden, om de orde en de rust in de maatschappij te verzekeren .
--In een persoonlijke God wordt steeds minder geloofd, en burgerlijke wetten kan men soms al te gemakkelijk omzeilen .
--De mens is vrij om goed of kwaad te doen . En die vrijheid is een absolute voorwaarde om moreel te kunnen handelen . Ja, is zelfs nodig om als 'mens' te kunnen door het leven gaan ...Zonder vrijheid kan er geen doel of planning bestaan in het leven ; want dan worden we toch geleefd, als we niet kunnen kiezen en vrij denken en doen . Zonder die vrijheid is geen persoonlijke intentie meer mogelijk .
--Ook Sartre gaf de verantwoordelijkheid aan de mens zelf voor zijn leven . --Hoe moet de mens die vrijheid dan gebruiken ?
--Kant deed de moraal stoelen op zijn categorische imperatieven, die als volgt luidden :-Handel zo, dat uw handelwijze wet wordt .- en : Gebruikt de mens nooit als middel maar steeds als doel ...
--De vrijheid en vrijheids-beperking moet de mens zelf uitzoeken en vinden in zijn 'geweten' ;zegt men .. Maar het geweten zelf is in feite slechts een voortgaan op zijn eigen redelijk inzicht en op de 'rede' in het algemeen . De rede of het redegevoel moet bij iedere mens ontwikkeld worden ; dat is zijn opvoeding en ook zijn plicht .
--Onder invloed van de oosterse filosofie zag Schopenhauer dat alles één was in onze wereld . Daarom stelde hij 'medelijden' als basis voor zijn ethiek of moraal ... Het medegevoel en medeleven van een met allen..., want tenslotte maken we allen deel uit van zijn 'Wereld als Wil en Voorstelling' ...
--Besluit: of eigen visie : Alleen door logisch denken, alle doen en laten af te wegen, voordelen en nadelen van alles te zoeken en te meten ; en ook door uit de juiste premissen de juiste conclusies te trekken, kan men juist of ethisch denken, leven en handelen .
--Het enige absolute in deze wereld is of zijn de eeuwige wetten van 'logica'- de Logos-, al het overige is contingent . En het is dan ook maar redelijk, dat volgens die logische wetten wordt geleefd en gehandeld .
--De mens zelf is slechts een 'hic et nunc' van en in dat 'absolute zijn' en 'moeten zijn' .van de logica . En de zin van het leven ligt niet alleen in ons-zelf ....
--Leef juist, dan leef je goed ; en dat beloont zich-zelf : 'een hemel op aarde' ...
-Als kleine jongen hoorde ik mijn oude buurman 's avonds als we moesten gaan slapen, zeggen : "als ge slaapt, zijt ge dood" -dus geen verloren tijd,;;. en later zullen we nog lang genoeg dood zijn . Dit is mij bijgebleven .....
-Inderdaad slapen, onbewust-zijn, in coma zijn, enz. hebben veel mee van dood-zijn ; tenminste dat beseffen we er van . Zal dood-zijn ook niet anders zijn dan slapen ?
-Adequate definities zowel van slapen of van dood-gaan en dood-zijn, zijn moeilijk te vinden . Bij het slapen werken onze hersenen onbewust verder ; ademhaling, hartslag, bloedsomloop, werking van maag en darmen, enz. stoppen niet bij het slapen . Stoppen deze functies wel, dan zijn we dood . Juist 'wanneer' dit gebeurt, is weer een moeilijker vraag .
-Ook bij het slapen is het zo ; wanneer we 'suf' en moe zijn, halfverdoofd misschien, slapen we nog niet ; maar alleen als we van alles onbewust worden, slapen we echt ...
-Gedurende de slaap kunnen we ook nog dromen ...Kunnen we iets dergelijks doen als we gestorven zijn ? Of leven we nog een beetje zolang we nog niet volledig in ontbinding zijn ?
-Blijven anderzijds onze 'gedachten' verder leven na de dood ? Misschien wel als ze zouden 'ge-uit' zijn geworden tijdens ons leven, dan kunnen ze misschien verder bestaan in het geheugen van anderen..., ja ook als ze op papier neergeschreven zouden zijn , en ook met nog andere mogelijkheden ; zodat ideeën en gedachten onze dood kunnen 'overleven' ...
-Waarschijnlijk slapen we als we volledig ophouden de gedachten en ideeën, die in ons geheugen opgeslagen zijn, te manipuleren ; en deze laten rusten .
-Kan het ook niet op een dergelijke wijze zijn, dat als we sterven, we zelf als een 'idee' of gedachte verlaten worden in een of ander super-geheugen of super-ziel ; waarin alles en allen slechts als gedachten en ideeën aanwezig zijn ...?
-Puur idealisme ? ...waarom niet ...
Valère--
--Een poging tot verklaring van de slaap werd vergeten in deze tekst . --'Slapen' zou een vermindering van concentratie van ons bewustzijn kunnen zijn . --De mens is een 'eenheid' , als hij denkt, is alle bewustzijn geconcentreerd op een punt, een gedachte . Ook als de mens handelt of beweegt, is zijn bewuste energie geconcentreerd op die ene of enkele bewegingen . --Deze concentratie van bewuste-energie vraagt een grote inspanning ; en vandaar dat als de zenuwen, het brein, de spieren, enz. vermoeid geraken, die ook moeten rusten en recupereren . --Deze 'recup' is niets anders dan 'slapen' t.t.z. de concentratie van het bewustzijn zelf, die op het lagere niveau van de cellen, enz. komt te liggen ...; zodat de eenheid van 'persoon' eventjes verlaten wordt .. --Is de dood iets 'analoogs' ' ???
--Democritos was de vader van het materialisme . Hij beschrijft de atomen als materie-deeltjes en als de bouwstoffen van de toen gekende elementen, aarde, water, lucht en vuur, en zodoende ook van alle substanties . --Hij noemde deze kleinste deeltjes 'a-tomen' ; wat wil zeggen 'ondeelbaren' ;deze bewogen zich in de ruimte. Door het feit, dat hij aannam, dat ze ondeelbaar waren,moest men wel aanvaarden dat ze tegelijk 'onstoffelijk' moesten zijn . --Immers alles wat stoffelijk is, is deelbaar, en kan tot in het oneindige gesplitst worden --Democritos was zodoende in feite een beetje 'idealist' ? Door aan te nemen,dat het innere der deeltjes tenslotte onstoffelijk moest zijn . ; en als substraat en inhoud een soort van 'geestelijk' energie moest bevatten .
--Ook Leibniz zag zijn allerkleinste deeltjes, de 'Monaden' , enkel als 'geestelijke' entiteiten . Zijn Monadologie begint als volgt ; 1. De Monade is niets anders dan een enkelvoudige substantie, d.i. zonder delen . 2. Er moeten enkelvoudige substanties bestaan,aangezien er samengestelde bestaan,want alle samengestelde zijn niets anders dan ophoping van enkelvoudige substanties . 3. Welnu waar geen delen zijn, is er ook geen uitgebreidheid-geen ruimte-, geen vormen en geen deelbaarheid mogelijk . En die Monaden zijn de echte 'atomen' van de natuur, in een woord de elementen van alle dingen . 4. ... enz....
--Hier ook moest ondeelbaarheid en 'niet in de ruimte bestaande ' leiden naar een zeker 'spiritueel' bestaan van substanties en dingen ; die niets meer konden zijn dan uitingen van een geestelijke en bewuste energie .
--Vandaar de beroemde uitspraak van Kant :'men kent het innere der dingen niet';omdat hij ook van mening was, dat er achter het fenomenale van de materie iets voor de wetenschappen onverklaarbaars schuil moest gaan ..
--Dit loste Schopenhauer op door aan dit 'innere' een geestelijke inhoud toe te kennen .Hij noemde die inhoud 'Wil' ....dat alsdan het substraat van alles moest zijn ....
--Materialisme vergaat enigszins in idealisme ; en vice versa is het de geestelijke inhoud of energie, die aan de fenomenen van de materie vorm geeft .
-Meta-fysica is Ontologie, de leer van het 'Zijn' . 'Zijn' zelf is het substraat van onze fenomenale 'empirie' .
-Logica is de leer van het 'denken', de cognitie, en de evolutie van de ideeën ; maar is ook de absolute, wetmatige orde en principe van het zijn en de zijnden .
A. Premisse :
-Het enige wat werkelijk 'absoluut' en eeuwig is, zijn de eeuwige wiskunde- , natuur-, en logicawetten ; al het overige is contingent te noemen . -Alles moet derhalve uit dit ene 'absolute' emaneren .====> de 'Logos'
B. Premisse :
-Het 'Cogito ergo Sum' van Descartes moet in feite beperkt worden tot het 'cogito', tot het denken zelf , en tot de zelfstandige gedachten of ideeën, die ook de enige echte 'zekerheid' van bestaan hebben voor ons .====> 'Absolute Idee'
Conclusie ;
- Logica leidt tot evoluerende ideeën en vormen van bewustzijn- - Bewustzijn leidt tot 'Zijn' en 'zijnden' ...
'-Ietsisme', een nieuw begrip en trend aan de religieuze-filosofische horizon, klinkt misschien wat 'new age-achtig' . Maar is in evolutie en opgang heden ten dage . Ook de Paus vindt het een onrustwekkend verschijnsel, en zelfs een ernstige concurrent voor het tanend christendom . -Duidt dit nieuw fenomeen op een heropleving van het katholicisme of religie in het algemeen ; of worden deze hiermee definitief aan de 'dijk' gezet, als zijnde 'oubollig', onwaarschijnlijk ; of mythologisch en sprookjesachtig ? -Het 'ietsisme' is in feite niet alleen een vervanging van en voor de klassieke religies ; maar is tevens een nieuwe, positieve stellingname van de agnosticus, en de scepticus die tenslotte ook meer duidelijkheid en antwoorden wensen . -De agnosticus meent het weer 'te weten'-, er is weer 'iets'- iets transcendents, bedoelt hij dan...; maar dit blijft niet nader te bepalen of duidelijk 'in te zien' . Vandaar hij 'gelooft', of liever hij is zeker van het feit, dat er 'iets hogers' is en het niet kan 'kennen' . -Zal de Paus en ook de andere religieuze leiders tevergeefs streven naar 'bekering' van de aanhangers van het 'ietsisme' ? -De mens blijft zeker enigszins 'religieus' geloven in dit hogere ; is zelf meer verzekerd hieromtrent dan voorheen ; maar stelt zich dat niet meer op die vorige naieve wijze voor . Hetgeen voor de meer erudiete mens meer en meer voor scepsis en verwarring zorgde . Hij wil op een quasi- wetenschappelijke manier en volgens de regels van de rede of logica dit 'iets' aannemen zonder het nader te willen bepalen .Hij is misschien niet minder overtuigd dan vroeger ; maar weet minder 'waarvan' . -En moet men de traditionele godsdiensten dan enkel nog zien als ceremoniele instituten, zoals een monarchie in een hedendaags staatsbestel ? -Quid ? Ietsisme voor elk wat wils... ; om mee voort te doen ?
Ik ben Valère De Brabandere
Ik ben een man en woon in Tielt (België) en mijn beroep is gepensioneerde ambtenaar.
Ik ben geboren op 27/02/1935 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. filosofie.
