--Dualismen zoals geest en materie, Uitgebreidheid en Denken, Ziel en Lichaam, zijn de grootste struikelstenen tot én belemmeringen voor goede meta-fysica .
--Het was Descartes, die met zijn 'Cogito ergo Sum' het principe van dualismen opnieuw in het licht plaatste, en er zijn filosofie op bouwde .
--"Alle filosofie begint met de twijfel" zei Descartes . Hij kon echter niet loochenen, dat hij 'dacht', of liever dat er 'geconcentreerde gedachten of ideeën' bestonden... in zijn ego of persoon . --Daaruit concludeerde hij, dat hij ook effectief moest bestaan ; ...ergo Sum...
--En dit leidde tot een dualisme van twee werelden ; vanuit het 'zijn' of bestaan van zijn denken en bewustzijn, besloot Descartes ten onrechte tot een reëel existeren van een stoffelijke persoon, zijn 'ik', in een stoffelijke wereld ; en dit in een parallel samengaan met een wereld van het 'denken'- de geest . --Uitgebreidheid en denken maakten gans zijn wereld uit ..;
--Het is echter moeilijk enig dualisme of pluralisme te begrijpen, in te zien, of aan te nemen .
--Immers hoe verklaar je de 'osmose' tussen bv. het geestelijke en het stoffelijke ? Hoe kan je een inter-actie voorstellen tussen ziel en lichaam, geest en materie ?
--"Cogito, ergo Sum' kan alleen doen besluiten of concluderen, dat er zo-iets als gedachten of ideeën zijn ; nl. het intelligibele ; maar conclusies tot het stoffelijk- materiele zijn hier echter onmogelijk .
--Niet van twee walletjes eten !!
--Die 'eenheid' blijkt ook uit de 'categorieën-leer' zowel van Aristoteles als van Kant . --Categorieën-leer waar logica en meta-fysica naar een ware band en eenheid zoeken . --Aristoteles zag de categorieën als de leer van het zijn en de zijnden ; terwijl Kant de categorieën eerder als à priorismen in de geest zag . --Categorieën zijn aldus zowel de vormen van het 'zijn' als van het 'denken' of de logica ...En zowel de logica als de ontologie kunnen zich van diezelfde categorieën bedienen . --De categorieën zijn het logisch of grammaticaal alfabet van de 'cosmos' en.. van de ontologie
--Zou : ZIJN (dan toch) = DENKEN ?
--"Het intelligibele kan zich wel de stoffelijke-materie voorstellen ; maar de stoffelijke-materie kan nooit tot enig inzicht komen van en leiden naar het intelligibele" ... Valère--
--Kant zag de ruimte en de tijd slechts als aanschouwingsvormen- of categorieën- van én in onze 'geest' ; en als geen werkelijkheden buiten die geest . --Dit toonde hij aan met zijn antinomieën van de ruimte en de tijd zelf , en ook met het à priori-zijn ervan in onze geest, nog voor alle waarneming . --Ruimte en tijd zijn als een bril, die net zoals een rode bril de indruk wekt dat er slechts een rode werkelijkheid is ; ons de schijn geeft, dat alles zou bestaan in die ruimte en tijd . --In zijn 'Transcendente Aesthetica' zegt Kant, dat zonder deze aanschouwingsvormen ons kenproces niet functioneert . --Ruimte en tijd, zogezien, begrenzen ons kennisgebied, omdat buiten de ruimte en de tijd er geen 'bestaan' -in reële zin dan- mogelijk is . --Aldus zijn de ruimte en de tijd geen gevolg of uitvloeisel van de 'reële' wereld, want dan zou er 'ervaring' voor en buiten de ruimte en de tijd mogelijk zijn ; hetgeen niet kan . --En toch waren er voor Kant andere 'werkelijkheden' buiten die ruimte en die tijd ; die niet bepaald zijn door beide categorieën ; en dit waren de 'ideële' realiteiten- de noumena...
--Kant wist niet wat de 'dingen op zich' zijn ; en dat hoefde niet voor hem ; omdat die dingen nooit anders dan in een verschijning kunnen 'verschijnen' . --Het innere der dingen kon men immers nooit kennen .
--'Das Ding an sich' blijft aldus verstoken van een 'reële' existentie in en van een reële ruimte en tijd . --Zowel de substantie als 'het zijn' zelf blijven onbekend, omdat ze transcendent zijn .
--'Das Ding an sich' is aldus het 'noumenon' bij uitstek ; en heeft een 'innere'- een inhoud, die transcendent is aan onze 'gemeende' ruimte en tijd ; en aldus ook aan wat wij 'stoffelijke materie' noemen . --M.a.w. 'Das Ding an sich' moet van een 'geestelijke', ideële orde zijn; en moet het 'innere' zelf een faculteit van 'wil' en 'bewustzijn' zijn ...
Ik ben Valère De Brabandere
Ik ben een man en woon in Tielt (België) en mijn beroep is gepensioneerde ambtenaar.
Ik ben geboren op 27/02/1935 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: o.a. filosofie.
