Voor sommigen een oplossing vooraleer een zijspan te kopen en misschien een onnodige kost te doen. Je kan er eentje huren. Weliswaar niet in België maar wel in Nederland. Ok ,het is niet bij de deur maar dan maak je er toch een dagje van. Je reserveert en de dag van afspraak vertrek je op tijd om de dag van je leven te hebben(met 2 of 3 personen). De voordelen zonder de nadelen. Verzekering inbegrepen. De prijs valt nog mee, de borg iets minder, maar die krijg je terug. Bij een miskoop ben je vast en zeker veel meer kwijt. Zo kan je het zijspanrijden eens ervaren zonder dat je je eerst lam moet sleutelen of een smak geld moet verleggen om er één te kopen. Het is alvast beter om het eens op voorhand te kunnen proberen, zo krijg je de smaak al eens te pakken.
http://www.silverline.nl/motorverhuur_motoren_ural_tourist_zijspan
Veel plezier
Voor mensen die graag het laatste nieuws weten over ural is er de ural-newsletter.
Gewoon even je gegevens invullen en het laatste nieuws zit binnenkort in je mailbox.
Al wat je wou weten over ural
http://www.imz-ural.com/ural-newsletter/
Meermaals krijg ik de vraag: er mankeert dit of dat aan mijn motor ,ken jij iemand die me kan helpen of wat kan het probleem zijn?
Nu weten we allemaal (de anciens)dat er geen vaste mekaniekers zijn in ons belgenlandje. Het is geen japanse machine waarmee we bij een dealer binnen kunnen rijden. Het is en blijft een russisch rijtuig waar er in beperkte mate handleidingen voor bestaan. Als er al een handleiding bestaat is deze meestal dan nog in het duits of uitzonderlijk in het engels. En als er een handleiding bestaat dan moet je ze nog kunnen vinden ook. Niet simpel ook al leven we in een tijdperk van computers. Daar komt dan nog eens bij dat er veel verschillende modellen en verschillende motors zijn. Bij de ene staan er zulke carburators op en bij eenzelfde machine dan weer andere. Niet simpel om dan via mail te kunnen zeggen waar het euvel zit. Ter plaatse hoor en zie je natuurlijk veel meer maar we wonen niet allemaal naast elkaar dus daar is tijd en afstand dan weer het probleem.
Meestal geef ik de raad om te beginnen bij het begin. Is er benzine, ontsteking, stroom? Simpel zal je zeggen maar zo simpel is het soms niet (en wel).Het heeft geen zin om te denken dat het de carburator is als je niet weet of het probleem niet eerder begint. Sluit niets uit want als je dit doet kan het zijn dat je het niet vind. Soms zijn het de kleine dingen die je het meeste problemen geven. Een slecht werkend benzinekraantje of niet genoeg doorlatende benzinedarm kan een probleem zijn waar je niet aan denkt omdat er benzine in de carburator komt. Bij het rijden rijd je de carburator leeg (meestal die die het verst van de aanvoer zit)en dan heb je zodus een probleem. Zo kunnen er vele problemen zich aandienen waar je geen besef van hebt. Zoeken en niet denken dat het dit of dat niet is maar nakijken. Beginnen bij het begin is dus noodzakelijk en daarmee sluit je veel uit waar je nadien niet meer moet aan denken.
Je kan ook altijd avondschool gaan volgen maar das geen optie als je NU wil rijden. Je kan natuurlijk ook de avondschool in je buurt contacteren om je een handje te laten helpen. Al bij al is het niet simpel om soms simpele euvels te vinden en deze vakmannen vinden soms problemen waar jij zelfs niet aan denkt. Zoeken en lezen en proberen is wat je zal doen om de oorzaak van je problemen te vinden
Als je een recente motor hebt dan kan je steeds terecht bij de invoerder en die fikst het wel even. Daarom moet je je bij je aankoop meteen de vraag stellen of je wel genoeg kennis hebt van mechaniek en het oplossen van problemen. Geduld is ook een goede eigenschap maar niet iedereen heeft dit. Misschien is het interessanter om je een recentere machine te kopen dan een oude waar je na verloop van tijd er de brui aan geeft omdat er steeds iets aan scheelt. Persoonlijk heb ik ook deze stap gezet nadat een borgpen uit de alternator was losgekomen en zich een weg gebaand had naar de kleppen. Soms is het sop de kool niet waard.
Sommige mensen hebben nog steeds het idee: we kopen ons een zijspan en we rijden er lustig op los. Zeer waar als het een recent voertuig is en we er rekening mee gehouden hebben dat het rijden op zichzelf al niet simpel is. Afgelegde afstand in tijd met een gewone motor x 2 (als ervaren rijder)of x3 (als beginner)is ook een vaak vergeten feit. Autosnelweg is ook geen optie want je motor kan blokkeren. Bij navraag bij de invoerder hoe dit komt is zijn uitleg dat bij een constante hoge snelheid de olie zodanig begint te koken dat ze de cilinders niet meer bereikt en de motor kan vastlopen.(wat bij sommigen al gebeurd is) Van 100 naar 0 in seconde om nog niet te spreken van het achter komende verkeer. Dit wil je niet meemaken. Schakelen en een variabele snelheid is de norm voor die nieuwe machines.
Maar als dit allemaal je niet afschrikt is het een ervaring die je niet meer zal willen missen eens je ingereden bent. Het is en blijft een beleving van het echte motorrijden wat je niet aan anderen kan uitleggen. Maar jij weet het en das het enige dat telt.
Na de revolutie en de evolutie nu de innovatie: ural verandert zijn modellen. Van uitzicht is alles nog steeds hetzelfde maar qua mechaniek zijn er enkele vergaande aanpassingen gedaan. De carburators behoren definitief tot het verleden. Een injectie neemt de plaats in. Qua benzineverbruik kunnen we dit toejuichen want minder verbruik voel je al snel in je portemonnee. Injectie geeft ook meer vermogen wat steeds meegenomen is. Het nadeel is natuurlijk als je in panne staat in een ver land je nooit meer plan kan trekken met de plaatselijke onderdelen. Maar een injectie is ook een ontwikkeling waar weinig of geen problemen mee voorkomen. Het betere overheerst het mindere en dan is de keuze snel gemaakt. De trommelremmen behoren ook tot het verleden. Alle wielen krijgen brembo remmen die onafhankelijk werken. Eindelijk hebben ze het begrepen. Komende van vertragers,want zo noem ik de trommelremmen ,tot de voorste schijfrem met achteraan en zijspan trommelremmen naar allemaal schijven. De retro remde al heel goed maar beter is nog steeds beter. Onervaren rijders gaan zich meer op hun gemak voelen. Ervaren rijders gaan nu sneller rijden want ze weten toch dat ze kunnen stoppen. Algemeen genomen is dit een gigantische verbetering. Misschien is een reservewiel weer een mogelijkheid want bij de retro heb je er feitelijk 2 nodig: één voor vooraan met schijf en één achteraan met trommel. Het zicht is héél anders maar functie voor looks hebben ze bij ural gedacht. Het oliefilter bevindt zich aan de buitenkant. De frictiestuurdemper is vervangen door een andere stuurdemper die het rijden aangenamer en veiliger moet maken. Nieuw is ook dat je bij de 2-wiel aandrijving zal kunnen kiezen tussen één wiel of tweewielaandrijving met een schakelaar. Gemakkelijk eenvoudig. Er zijn ook nog enkele kleine aanpassingen gedaan zoals de rubbers van de benzinetank en de indicatorlichtjes op de hoofdlamp. Al deze innovaties komen met een prijskaartje natuurlijk.De prijs begint bij 15399 dollar en daar is niets inbegrepen,ook geen btw,leveringskosten,kosten van de dealer enz. En dan spreken we nog over de amerikaanse prijzen. De motor wordt in amerika gemaakt en dan komen er voor europa nog invoerrechten,vervoer en dergelijke bij. Naar ik aanneem is het era van de goedkope ural nu wel voorbij. Maar daarmee kan je nu wel een betrouwbare ural kopen wat sommigen weerhield om er één te kopen. Vertrekken en terugkomen zonder problemen was er met de vorige modellen al bij en nu komt er veiligheid daar bovenop. Het uiterlijk verandert ook bijna niet,algemeen genomen dan.Sommigen zullen zeggen dat het niet meer hetzelfde is als de vroegere modellen maar vooruitgang kan je niet tegenhouden. En tegenstanders die dit zeggen rijden toch ook met een nieuwe auto? Een mens heeft graag gemak en dit kan je nu ook hebben op je ural.
Na vele dagen regen scheen de zon eindelijk weer eens.De zon had al enkele dagen kat en muis gespeeld met de regen.Ook als het droog was dan was er het werk die het niet toeliet om te gaan rijden.Er word ook gewerkt in het weekend en dan is het niet altijd evident om te gaan toeren met twee.Maar vandaag was het weer uitstekend en te lang stilstaan is niet goed voor de retro.Banden nagekeken en op de juiste spanning gezet.Dit zijn dingen die je regelmatig moet doen want bij stilstand verlies je sneller de spanning dan als je er dagelijks meer rijdt.Eerst gaan tanken want na de rit naar Beclers (Northsiders atelier)stond hij droog.Een klein toertje was voldoende om er weer de smaak van te pakken te hebben.Geen vlot geschakel zoals op een japanse machine,geen gezoef op de baan.Trillingen die door je achterste naar je ruggegraat gaan.Dat zijn dingen die het ural-rijden zo plezant en zo echt maakt.Het klak- geluid van de ural in versnelling te zetten is dag en nacht verschil met een japanner.Ook het schakelen gaat met datzelfde geluid.Dit zijn dingen die een andere motorrijder argwanend aanhoort maar waarvan we weten dat het normaal is.Je kan een motor kopen en dat gevoel krijgen van vrijheid waar ze allemaal over spreken maar bij een ural krijg je meer een totaalpakket.Niet te vergelijken en na een tijd ook niet meer te missen.Met een kilometer of 30 achter de kiezen terug naar af. Deze keer geen kleine baantjes maar de betere wegen, dit mag ook eens.Het was heel plezant om het seizoen weer eens te kunnen starten.Kuisen was er ditmaal niet bij,de baan was droog.De vorige kuiswerken (na Beclers)hadden 2 dagen geduurd en vandaag bleef ik dit eens gespaard.Een mens mag ook al eens geluk hebben.En nu op naar de zomer en langere ritten.Het leven was vandaag mooi.
De rit naar Northsider voor het onderhoud van de retro was afgesproken en vrijdag en zondag van dat weekend scheen de zon maar de zaterdag was een echte plensdag.Niets aan te doen ,afspraak is afspraak en weg waren we.De gps was niet regenbestendig maar tot Ronse wisten we het van buiten en tegen dat we daar waren was het misschien al gedaan met regenen.Niets was minder waar.Het bleef regenen en na Brakel begon de regen stilaan door te sijpelen.Van een gezellig ritje was er dus niet veel sprake.Als goede belg behelpen we ons met wat we hebben en dus trokken we een diepvrieszakje over de gps.Goed doorzichtig en waterdicht.Met zulk weer rijden we normaal niet maar dit was dus de uitzondering.Reservekledij zat in de bak opgeborgen dus de terugweg waren we toch tenminste droog.Als die regen tenminste er mee ophield.Het onderhoud van de retro was niet geweldig groot maar de mannen van Northsiders doen er wel hun werk aan.Kleppen werden nagekeken,olie van motor en versnellingsbak ververst.De dichting van de alternator had het begeven en moest ook vervangen worden.Geen grote werken maar alles werd nagekeken.Stonden alle moeren nog vast? Door het daveren gebeurt dit meermaals dat er loskomen of die je zelfs onder de baan verliest.We doen soms off road dus dan mag je dit zeker verwachten.Onze kledij was goed doorweekt en daar hadden ze ook een oplossing voor.Manu had een soort kapstok gemaakt op wielen waar je je helm ,handschoenen,laarzen,vest en al de rest van je attributen kon aan hangen.Dit plaatste hij voor het heteluchtkanon (niet te dicht wegens brandgevaar) en drogen was kinderspel.Een eigen vinding en ook een eigen maak.En dan nog in gegalvaniseerd ijzer zodat het ook nog eens niet kon roesten.Meenemen was geen optie want daarvoor was het wat te groot.Later gaan we er wel eens achter met de auto(als het werk het toelaat)Je hangt er alles aan en de dag nadien is alles droog.Hangend droogt alles beter en hij had dat goed bezien.Later als het thuis staat trek ik er wel eens een foto van om hier te plaatsen.Na de gedane werken de terugweg aangevat(het regenen was gestopt) en de terugreis was enigszins veel plezieriger dan de heenreis.Maar ja ,wat moet gebeuren dat moet gebeuren en we waren weer goed voor een jaartje bollen.En dat is een nat regenpak waard.Na regen komt immers steeds zonneschijn.
Naar jaarlijkse traditie komt er ook in het Aalsterse de
Sint.In heel ons belgenland komt Sinterklaas maar in Aalst en nabije omgeving
komt Sint-Maarten.Rij je 15 kilometer verder en het is al Sinterklaas wat de
klok slaat maar hier dus niet.Het verschil is ook dat het 11 november gevierd
wordt ipv 6 december.
Dit jaar had ik de vraag gekregen om de Sint te gaan halen
tesamen met zwarte piet.Soms komt hier de vraag binnen om mee te werken aan
allerhande evenementen gaande van trouwen tot film en fotoshoots.Vraag is wat
je wel en niet doet maar dit kon ik moeilijk weigeren daar het over de heilige
man gaat ;-). Afspraken werden gemaakt
en op 8 november begaf ik me naar Herdersem,een dorpje dat ook deel uitmaakt
van stad Aalst.Het was de vrijdag voor Sint-Maarten en de kleuter- en lage
school keken met verwachting uit naar de Sint. Iedereen in het Meivisje (zo
heet de school) had zijn best gedaan om iets te maken en stond met al dan niet
zenuwen op de heilige man te wachten.De Sint werd opgeladen en de rit van 500
meter vatte aan.Het lagere gedeelte stond in de straat naar de school en al de
kleutertjes stonden aan de school.Lawaai en geroep alom ,ouders met
fotoapparaat of camera in de aanslag.Steeds heel leuk en onder groot lawaai maakte de Sint zijn intrede in het
schoolgebouw.Grote ogen van de kleintjes en iets minder van de groteren.Maar
steeds leuk want iedereen krijgt een cadeautje.De Sint werd afgezet op de
speelplaats en de gezangen konden beginnen.De gekende sint-liedjes passeerden
de revue.Na dit gebeuren gingen de Sint en piet naar de turnzaal waar zijn
troon klaar stond om de kleuters en lagere afdeling te ontvangen.Steeds heel
leuk om te zien hoe de kleutertjes staan aan te schuiven om bij de heilige man
te gaan die alles weet of ze braaf zijn geweest of niet.Het staat in zijn grote
boek.
Daar mijn rol uitgespeeld was was het tijd om terug te
rijden.De hele morgen zouden de kinderen aanschuiven en na het gebeuren werd de
Sint teruggevoerd met de wagen.Het was geen lange rit terug en ik was niet de
hele dag op de baan geweest maar het plezier was er daarom niet minder om.Het
moet niet altijd meer zijn om meer te zijn.En in dit geval was less more.Een
heel tevreden uralrider keerde naar huis terug en misschien lag er ook een
cadeautje te wachten.Tenslotte blijven we in ons binnenste allemaal een beetje
kind.
Naar jaarlijkse traditie bij het VMC werd er ook dit jaar
een octoberrit gereden.Ondanks de hele slechte vooruitzichten van de
weerman(regen en kans op onweer)besloten we toch uit te rukken.De afspraak was
te Mechelen in een caffeetje langsheen de dijk.Op tijd vertrokken want Mechelen
ligt toch op een uurtje rijden van waar we wonen.Met de auto ben je er veel
vlugger maar de ural gaat over genieten en dan duurt het wat langer.Aangekomen
waren er al wat leden aanwezig en sommigen waren onder de baan.Na het voorziene
ontbijt alleman naar hun machines en weg waren we.Door slechte communicatie
mankeerdenwe enkele leden maar besloten
de inrichtende personen toch verder te rijden.Correcte informatie leidt tot
goede afspraken zoals we al meermaals mogen ondervinden hebben.De weg ging
langs mooie wegen en paadjes.Nog niet zo veel verder was het al een beetje
modderploeteren.Beter zoiets in het begin,je motor is dan toch al vuil voor de
rest van de rit en dan steekt het niet nauw meer voor de rest van de toer.Er werd
redelijk snel gereden en de kilometers vlogen voorbij.Modder langs alle
kanten.De ural is omdat het een baanmodel is niet zo geschikt voor off-road.Het
is het enige model met 18 inch wielen en ligt door de andere kader die gebruikt
is heel wat lager bij de grond. Alle andere modellen van ural hebben andere
kaders en 19 inch wielen en liggen gemakkelijk 10 cm hoger.Je kiest ervoor bij
de aankoop maar door het gebruik van een noppenachterband komen we ook overal
door.De motor schept daardoor meer vuil en modder.Op de middag gingen we eten
op een camping.Frietjes met stoofvlees.Heel lekker en meer dan genoeg.Wat moet
een mens meer hebben? Na het eten de rit voortgezet langs diezelfde wegjes als
de ochtend.Heel leuk en je komt op plaatsen die je anders nooit zou gezien
hebben.Persoonlijk voor ons was de rit ietsje te lang en waren er ietwat te
veel putten.Met een baanmodel ofroad rijden is leuk maar na een tijdje heb je
het wel gezien.Das een beslissing die je neemt bij de aankoop en daarmee moet
je het doen.Maar voor de weinige keren dat we dit doen zou ik geen off-road
model willen.De retro heeft een veel betere baanligging en kan ook
sneller.Bovendien heeft de side-car meer luxe en das toch ook belangrijk.Na 120
km waren we weer op ons beginpunt.Met nog een goede 50 km te gaan besloten we
niet te lang meer te aarzelen om ons huiswaarts te begeven.Na aankomst stond er
voor die dag een goede 230 km op de teller.Als je rekent voor een ural dat de
afgelegde kilometers gerust maal 3 mogen gedaan worden met een gewone motor dan
hadden we een kleine 750 km met een gewone motor gedaan.Niet te onderschatten
dus.De modder die er aanhing was iets voor de volgende dagen.Een karweitje dat
ons wel een dag of 2 zou bezighouden.We waren nog geen uurtje thuis of het
begon al te gieten.Van heel de dag geen drupje regen.Een mens moet al eens
geluk hebben en voor deze uralrider was het weeral een geslaagde dag.
