Je stelt je soms de vraag hoe het er aan toegaat in het fabriek waar ze je motor gemaakt hebben..De fabriek bevindt zich in Irbit en om daar even naartoe te gaan is niet zo evident.Laatst hebben ze er een reportage gemaakt,wel in het frans maaar zefs als je het niet verstaat is het steeds leuk om te zien hoe het er aan toegaat.Indien je besluit naar Irbit te gaan en de fabriek te bezoeken is het nog beter maar dit is heel leuk meegenomen.Op het internet zal je zeker bij you tube de vroegere filmpjes vinden.In sommige opzichten is er nog veel niet verandert.Maar ook daar staat de tijd niet stil en er word gemoderniseerd.Je ziet hoe het met de hand gemaakt word,hoe degelijk het materiaal is en zo merk je dat je geen kat(of plastiek) in een zak koopt. Enjoy http://dai.ly/I6rKaf
De vrouwen van het vmc hadden besloten om ook eens een rit ineen te steken.Dat beloofde! Er was algehele geheimhouding want anders ging er op voorhand misschien al commentaar op komen(van de mannen).Na een hele tijd van voorbereiding was het zover.Er werd afgesproken in Affligem,voor ons heel gemakkelijk en niet ver.Het weer viel mee,het had de hele week geregend maar die zondag was het droog.De leden druppelden stilaan binnen.Juist voor het vertrek had er nog iemand een platte band.Op zich is dit niet erg bij de oude modellen (reservewiel)ware het niet dat hij zijn bout om het achterwiel op zijn plaats te houden had vervangen door een gewone bout.De normale bouten hebben een uitsparing maar de zijne niet.Deze bout zat muurvast en met veel hameren en wringen hebben vele helpende handen hem er toch uitgekregen.Dan was het maar een kwestie van minuten om het wiel te vervangen en weg waren we.Een heel plezante rit met veel bekijks.Het thema was ridders en princessen zodus waren er weer enigen verkleed.Een verplichting is dat niet en iedereen is daar vrij in.Het ging langs kleine en heel kleine wegjes.De voorbereiding was gebeurd per auto zodus konden we nog enkele verrassingen krijgen.Wanneer je de rit niet helemaal per motor eerst afrijd heb je ook geen zicht op het er al dan niet doorgeraken met je machine.Al bij al viel het heel goed mee.Wel heel diepe putten waar je steeds allert moet op zijn wil je je vering niet stukrijden.S'middags werd er naar traditie in een heel leuk restaurantje gegeten dat op voorhand was besproken.Het zijn steeds democratische prijzen dat ze respecteren bij de club.De rit werd voortgezet en op zeker moment kwamen we zelfs op een werf waar enkel werfvrachtwagens doorkonden.Modder en gruis (van die werken)tot halverwege de motor.Daar komt het voordeel van de gewone ural naar boven,die staat hoger dan de retro en heeft meer grondspeling.Vuil tot halverwege de modder.Ook liggen er op de retro baanbanden en op de gewone motors off-road banden.Geen sinecure voor ons om daar door te geraken.De uitlaten raken zelfs de grond en da's af te raden.Na het nodige ploeteren er toch doorgeraakt.Na een dagje van allerhande wegen kwamen we weer op ons vertrekpunt aan waar we nog een drankje nuttigden.De ridder van dienst werd gehuldigt en daarna begaven we ons weer op weg naar huis.Eerste werk wanneer we thuis kwamen was alles met de hoge-drukspuit reinigen.Nadien nog verder met de hand afwassen en na een uurtje of twee was hij weer toonbaar.Een hele leuke rit maar voor ons ietsje te veel modder en gruis.
In de tijd dat we de moto al hadden was er op de benzinetank een plek gekomen.We hadden er niet verder bij stilgestaan en konden deze verwijderen.Na verloop van tijd was de plek er terug.Verwonderd waarom dit gebeurde merkten we dat de remkabel en langs de andere zijde de kabel van de sigarettenaansteker de benzinetank raakten.Daar de retro 2011 een geheel andere benzinetank heeft zonder de gebruikelijke rubbers(op alle andere modellen)konden deze kabels de tank raken.Met wrijfsporen als gevolg.Dit gebeurde enkel bij heel kort afdraaien.Omdat het nog maar het begin was besloten we Northsiders te kontakteren.Geen enkel probleem was hun antwoord,dat fiksen we wel even.Na een gemaakte afspraak reden we erheen.Ze wilden dit ook bij ons thuis doen maar indien er serieus aan gewerkt moet worden is hun atelier beter.Het is ook een hele leuke rit naar Rumes.Via Brakel,Ronse en zo verder,midden in de vlaamse ardennen.De rit alleen is al de moeite waard om te doen en daarom pakken we dit met beide handen aan om nog eens te rijden.Enkel kleine en heel kleine wegen op de gps.Daar aangekomen waren ze met twee:Alexis en Manu.Het probleem was snel opgelost maar bovenal keken ze nog eens alles na(en da's redelijk veel)nog enkele tips waarop te letten en we konden er weer tegenaan.Kostprijs voor het werk en de steeds leuke babbel:0.Geen gedoe:garantie is garantie en zo hoort het ook.De terugreis aangevat langs dezelfde kleine wegen.Een heel tevreden man op een heel tevreden ural.
In de Ardennen is het steeds leuk toeven.De banen zijn merendeel heel rustig en indien er verkeer rijdt houden ze wel rekening met een zijspan.Omdat er heel veel bochten zijn is het steeds remmen geblazen,ook al omdat het naast de weg soms heel steil naar beneden gaat.Het is hier niet aangeraden om ook maar één bocht te missen aangezien 350 kg ietsje teveel van het goede is om mee neer te storten.Het is altijd rustig rijden en da's zo een beetje wat we zoekn.Op http://www.vakantieveilingen.nl/ hadden we een leuk hotelletje http://nl.hotels.com/ho365975/la-sapiniere-vresse-sur-semois-belgie/ zien staan in Laforet,niet zo ver van Bouillon en Dinant.Het is een veilingsite waar je moet bieden op het arrangement dat er aangeboden staat.Ook word er een kost aangerekend voor de site maar dit is te verwaarlozen.We hadden een veiling gewonnen van 3 overnachtingen voor de totale prijs van 85.Ontbijt kon je er bij nemen voor de prijs van 7 per persoon.Zo kwamen we aan de prijs van 127 voor 3 nachten met ontbijt.Da's een peuleschil met wat je soms moet betalen in sommige hotels.Voor het avondeten en het middageten zouden we wel zien wat we deden.Het was ongeveer 200 km rijden en ginds dan nog wat rondtoeren.Een hele boterham maar we zagen er reeds naar uit.Je kan in je zijspan redelijk wat gerief kwijt en we hadden de bagagedrager ook nog.De baan naar ginder viel redelijk mee,het weer was droog maar redelijk fris.In een zijspan is het steeds koud.Je hebt steeds koude lucht die langs de zijkant het bakje binnen komt en na een tijdje ben je dan ook verkleumd.Een dekentje en ook de bache over je benen spannen is een must,handschoenen ook.Het lijkt misschien overdreven tot als je zelf daar zit,dan snap je het wel.De rit naar ginder verliep heel gemakkelijk tot als we tegen La louvière kwamen.Daar was het heel moeilijk om de weg te vinden en ze stuurden ons steeds naar de autostrade.Omdat het zo moeilijk was hebben we dit dan ook maar gedaan.Het kan geen kwaad om dit eens te doen zolang je het maar geen kilometers lang blijft doen.Tegen 70km/u dan maar op de autosnelweg.Nood breekt wet.De eerstvolgende afrit en van daar voort.Het hotel is gemakkelijk te vinden,heel groot en de eigenaars zijn vlamingen.Er stonden al wat auto's op de parking,vlamingen en nederlanders (ook van vakantieveilingen.nl)Er was een restaurant met alle voorzieningen en lekkers in het hotel en we besloten daar te blijven eten daar het reeds laat was.Het viel ons zo mee qua prijs en kwaliteit dat we besloten om daar iedere dag te eten.Da's weer een zorg minder voor iedere dag.De tweede dag zijn we naar Bouillon gereden en van daar naar Sedan in Frankrijk.Die dag hebben we in Luxemburg,Belgie en Frankrijk gereden.Steeds wanneer we ergens stonden waren er nieuwsgierigen.Een hele leuke rit met een groot scala aan verzichten en kleine wegen.De parking stond intussen al heel vol en ook het restaurant was goed gevuld.We hadden er kennisgemaakt met een koppel van onze streek en die vertelden ons dat er een heks in een naburig dorpje woonde die heksen op ambachtelijke manier maakte: http://yvette-et-ses-sorcieres.over-blog.com/.De dag erna was ons eerste werk daarheen rijden.We werden heel vriendelijk ontvangen en konden echt prachtig handgemaakte heksen bewonderen. Natuurlijk konden we niet weerstaan en zo vervoegde Prunelle (ze hebben allemaal een naam)ons.De reste van de dag nog wat in de omgeving rondgereden en s'avonds terug naar het hotel.Na 3 nachten lonkte ons huisje en de terugreis werd aangevat.Geen regen en alles verliep vlot.Na de nodige pitstops tegen de late namiddag weer thuis.Het lang weekend was voorbij maar we hadden genoten.Totale afgelegde kilometers 570.Daar zouden ze ons nog terugzien.
Een helaas overleden lid van het vmc was Johny.Een man in de zuiverste zin van het woord.Hij kwam toe met zijn legermotor,zelfs met jas en alle bijpassende legerattributen.Met zijn motor door de velden raggen vond hij super.Indien zijn motor nog te proper was reed hij wel even het veld in om de nodige modder te verzamelen. Om deze memorabele man te herdenken werd er een rit bedacht waarop sommigen hun motor versierden in het voorbeeld van Johny.Sommige personen versierden niet enkel hun moto maar kwamen zelfs verkleed toe.Als er al mensen naar de zijspannen keken was dit nu zeker het geval met dan nog een verklede op die motor.Op sommige momenten heel grappig. Zo werd deze rit gereden vanuit Antwerpen.Niet meteen een streek waarvan je zou verwachten dat ze aangenaam zou zijn om zijspan te rijden.Niets is minder waar.Na zelfs nog geen 10 minuten kom je op banen waarvan je vermoed dat je op de buiten bent.Minder veldwegen maar wel de kleine baantjes die o zo leuk zijn .Onder de baan nog een gewoon caffeetje aangedaan waar de tijd overduidelijk heeft stilgestaan.Dit is het soort plaatsen die je bij deze zijspanmannen tegenkomt en waar je als leek naar zoekt maar nooit vind.Het teruggaan in de tijd zoals het allemaal was voor het grote geld(euro)alles veranderde.Waar ze je naam ook nog kennen.Het is niet zo dat we in de tijd zijn blijven hangen maar enige nostalgie is toch gewenst.Deze rit was leuk in al zijn eenvoud,ik zou zelfs durven zeggen:het betere werk.Maar ook daar laat ik ieder in zijn vrijheid.Voor mij persoonlijk hoeft de modder tot in de oren nu eenmaal niet.Een gepaste rit om een heel gepaste man te herdenken.En dat mocht van deze dag zeker gezegd worden.
De Red october rit.Een jaarlijks gebeuren bij het vmc.De naam zegt het al,het is een rit in oktober en het red slaat op het russisch.De link met de oktoberrevolutie zal de aandachtige leerling niet ontgaan zijn.In oktober kan het allerlei weer zijn en dat draagt ook bij aan de charmes ervan.Iedereen is op deze rit welkom maar een moderne machine is een uitzondering.Het zijn allemaal voorstanders en rijders van ural en dnepr.Ik moet zeggen dat dnepr meer vertegenwoordigt is dan ural.Ook al zijn deze twee aan elkaar gewaagd,het moet gezegd dat er op een dnepr meer authentiek getinte stukken zitten.Bijvoorbeeld de omgekeerde handvaten en de koplamp,om er maar twee van te noemen.De ural heeft dan soms wel de militaire stukken zoals de verstevigde wielen.Maar da's voor iedereen zijn eigen keuze.Het vertrek was in Mechelen waar we bijeenkwamen aan een recreatie-domein.Veel water alom.De rit staat garant voor een mengeling van kleine landwegen en ietsje minder kleine landwegen.Maar het boerenleven is nooit ver weg.Rijden in de natuur met gelijkgestemde lieden is steeds fijn.Ook het tempo is trager dan wanneer je met gewone motors rijdt.Onder de baan heb je steeds veel bekijks want zeg nou zelf,hoeveel keer zie je zo een hoop zijspannen bijeen (en dan nog oldtimers(of er toch zo uitziend)).De mensen blijven staan om je te zien passeren en als je stil staat komen ze van dichtbij kijken.Een praatje is dan steeds meegenomen.Deze zijspannen zijn de sociaalste motoren die er rondrijden.Steeds je babbel onder de baan.Tijdens de rit moet je steeds wel bedachtzaam zijn om de mensen om je heen.Een wielertoerist die niet wil wijken is op deze rit de oorzaak geweest dat er iemand in de gracht terecht kwam.De eerste motor moest uitwijken en tegen dat hij stil stond zat hij al in de gracht en de wielertoerist was onderwijl allang niet meer te zien.Door het mindere remvermogen kom je later tot stilstand dan je zou willen.Het gewicht en de trommelremmen dragen daar ook hun steentje bij.De nieuwe modellen hebben een schijf vooraan en da's een heel groot voordeel,zeker met 350kg onder jou.Het voordeel van deze motoren is ook dat je zelf je carrosserie kan herstellen aangezien het dik en stevig ijzer is.De rit werd voortgezet zonder verdere problemen.Soms stoppen ze onderweg om even de fles whodka of ander zwaar russisch spul boven te halen.Steeds in zuinige mate omdat er nog moet gereden worden.Om de koude te verdrijven is zwaar spul heel efficient.Na het middageten in een plaatselijke taverne word in de namiddag de rit verder gezet om te eindigen waar we begonnen.Vandaar nog de rit naar huis.Onder de baan hadden we ook gefilmd en achteraf een filmpje van gemaakt.Enjoy http://www.youtube.com/watch?v=6ejUkuI7pxw
Net zoals met onze andere motoren rijden we diverse ritten met diverse groepen.In Oostende was een rit voorzien met zijspannen.Het waren wel moderne motoren maar hier en daar zouden er wel enkele oudjes bij zijn.Mtvo organiseerde ieder jaar deze rit en het moet gezegd dat het een speciaal soort mensen betrof.Echte bikers ,nog uit echte klei gestampt.Langs de binnenbanen een goede twee uurtjes onder de baan.We konden al wat sneller rijden aangezien de rodage reeds voorbij was.Daar aangekomen moesten we wel even zoeken omdat het aan de zijkant van Oostende was.Een verwarmde tent met daarnaast plaats om je tent te zetten.Tot onze verbazing stonden er enkel tenten geplaatst.Nu had het s'nachts gevroren,iets waar we helemaal geen voorstander van zijn.Echte mannen dus,dat beloofde voor de rit.Er stonden ook enkel speciale motoren bij,honda's,harley's maar ook zelf ineengetimmerde zijspannen.Sommigen hadden het tot hun levensfilosofie gemaakt en hadden met hun zijspan reeds een groot gedeelte van de wereld gezien..De rit zelf was heel leuk,de snelheid lag ietsje hoger dan we gewend waren maar al bij al viel het heel goed mee.Onder de baan zijn we gestopt voor een echt bikercaffeetje.Precies of je jaren in de tijd terug ging.Heel gezellig.De afstand die we reden was ook niet gigantisch groot.Zijspannen net als trikes maken geen ritten van 150km of meer.Het gaat om de beleving en niet de kilometers.Het bijeenzijn is belangrijker dan al het andere.Net zoals het vroeger jaren was.Vriendschap en de babbel over de machine primeert.Na de gedane rit besloten we om naar huis terug te keren wegens het niet voorzien van een tentje.Het was intussen al weer berekoud geworden.Thuisgekomen direkt de douche in om weer enigszins op te warmen.Het was heel leuk geweest.Volgend jaar misschien weer?
Na de eerste 1000km is er een onderhoud voorzien om na te gaan of er geen onnodige slijtage is.De motor olie word vervangen en alles wordt nagegaan.Het leuke van dit alles is dat je overal bij aanwezig mag zijn.Het is net als vroeger,je ziet wat ze doen en je staat erbij.Zo leer je ook nog eens iets.Heb je vragen,stel ze.Deze mannen antwoorden je eerlijk en tonen het je als het moet.Ze vertellen er ook bij waar je moet op letten,altijd leuk meegenomen.In de hedendaagse tijd een unicum.Ze rijden dan ook zelf met een side-car en weten perfect wat er bij de mensen speelt.Hun side-car staat momenteel te koop wegens eens wat anders willen.Speciaal gespoten en met de nodige garantie,maar dan wel zonder de rodage.
Bij de aanschaf hadden Alexis en Manu van Northsiders erop gedrukt dat één van de belangrijkste dingen de rodage was.Wil je motor langer meegaan dan moet je er in het begin wel extra zorg van dragen.Een goede inrijding van de motor voorkomt latere problemen.Ze hadden gezegd de eerste 1000 km het stilaan op te bouwen.We begonnen tegen 40 a 50 km/u en dit voor ongeveer een 600km.Het spreekt vanzelf dat je de motor nooit in hele hoge toeren laat draaien.Veel afwisseling,korte stukken met constante snelheid afgewisseld met langere stukken.Iedereen doet het zoals hij het het beste vind.Na die 600 km zijn we stillaan sneller beginnen rijden tot ongeveer 80km/u.Net zoals in het begin de ene maal wat sneller optrekken dan de andere keer.Na 800 km gereden te hebben hebben we stelselmatig de motor wat meer belast tot zelfs ongeveer topsnelheid.Op die 1000 km leer je ook goed omgaan met je machine en da's goed meegenomen. Een gewone motorrijder zal zeggen dat 50 of zelfs 80km/u een slakkegangetje is maar vergis je niet.Op zo een zijspan (en dan bedoel ik niet een modern japans zijspan)is snelheid helemaal anders dan op een gewone motor.Tegen 100km/u is het bijna of je begint te vliegen.Het gevoel is helemaal anders dan op andere motors.Je moet het gedaan hebben om het te begrijpen.Omdat we toch een 1000 km moesten rijden hadden we dan ook besloten om een weekendje weg te gaan.We hadden een hotel geboekt in Verviers,het Van der Valk hotel.Heel mooi ,geweldig modern en met alle voorzieningen.Wanneer je redelijk ver rijdt en je overnacht in een hotel,zie dan steeds dat er een bad is.Je spieren zijn zulke ritten niet gewoon en s'avonds kan je languit relaxen in je luxe poel.Het is in het begin echt vermoeiend en na een dagje rijden ben je dan ook stram.We hadden de weg reeds uitgestippeld om geen autoweg te hoeven te doen.Niet altijd simpel want zelfs als je je gps instelt voor kleine wegen stuurt hij je soms de autoweg op.De rit heeft ongeveer 3 uur geduurd eer we daar arriveerden.Heel plezant en zeker op ons gemak om geen overbelasting te riskeren.De motor weegt 350 kg en daar bagage bij en twee personen,reken zelf maar even uit.Het maximum beladen gewicht is 610 kg.Maar zelfs beladen met twee personen rijdt hij heel vlot.Echt doortrekken hoeft niet ,de 750cc heeft power genoeg.De tweede dag hebben we de streek verkend en een bezoekje gebracht aan de grotten van Han.Eens leuk want geen van beiden hadden we dit ooit gezien.De rit van en naar de grotten was er één waar je echt leert omgaan met je machine,vele bochten,dalingen en hellingen.Het was er allemaal aanwezig.Een gewone motard smijt zich in de bochten,bij ons was het remmen en opletten geblazen.Na een tijdje durf je natuurlijk steeds wat meer.De retro is ook lager bij de grond zodus het omhoog komen van de bak gebeurt later dan bij de andere modellen.Als er iemand bijzit komt die zelfs niet meer omhoog. De volgende dag uitgerust de weg aangevangen naar huis.Een kleine drie uur rijden maar dan wel met tussenstops.Na ieder uur hebben we pauze genomen,ook een tip voor een goede rodage.De motor krijgt de kans om weer af te koelen en zich te 'zetten'. Het was een heel leuk weekend geweest .Nu we een nieuwe motor hadden was er dan ook geen sprake meer van pannes.Alles verliep vlot en we keken reeds uit naar de volgende tocht.
We waren heel tevreden over het werk en de samenwerking met Northsiders.Aangezien ze nog maar kortelings opgestart waren hadden ze nog niet veel promotiemateriaal.Er waren flyers en kaartjes maar dat was het zo wat ongeveer.Daarom hebben we besloten om een t shirt te maken met hun logo.Als eerste in Belgie met een ural retro 2011 en nu ook als primeur met het nieuwe Northsiders t-shirt.
Na de verplichte weken 'on hold' kregen we eindelijk het verlossende telefoontje.Onze ural was gereed.Ze gingen hem aan huis leveren en we kregen er een full-service pack bij.Dit betekende dat gelijk wat er gebeurde ze zelfs aan huis kwamen voor een eventuele reparatie of onderhoud en dit geheel kosteloos.Van een service gesproken.Ook kregen we er een cursus zijspanrijden bij indien we dit nodig achten.Met onze nodige ervaring vonden we dit niet nodig maar sommige mensen raad ik dit zeker aan.Verleden jaar viel er een dode wegens het missen van een bocht.Die persoon kwam in de gracht terecht en overleed ter plaatse.Dit jaar is er een persoon met een nieuw zijspan na 150 meter (niet kilometer)links kort afgedraaid.Resultaat:zijspan in duik naar beneden en linker kant omhoog.Net niet overkop maar wel met stukken erbij.Na 1 maand reeds te koop in geschonden staat.Nu ben ik niet de beste zijspanrijder die er is maar met het leren op parkings en voorzichtig te zijn op straat was er toch al enige gewenning.Voor beginners zeg ik:neem je tijd en dan komt het wel.Als je kosteloos bij Northsiders kan oefenen is dit steeds meegenomen.Ze waren liever zeker dat je ermee overweg kon dan dat je hem gewoon meenam en er op goed geluk mee ging rondtoeren.Als dit geen service was dan wist ik het niet meer.Dit hadden we nog nergens meegemaakt.Meestal was het dat ze de controles even uitlegden en dat was het dan.Inpakken en wegwezen.Zijspanmensen waren precies toch even iets anders.En zo dadelijk zouden we ook deel uitmaken van het selecte clubje.Nu moeten jullie weten dat we nooit aan zijspanrijden zijn begonnen om het 'heb je mij gezien 'effect.De mensen willen tegenwoordig allerlei voertuigen om gezien te worden.Indien je dit doet bij uralrijden kom je bedrogen uit want de motor is nog echt 'werken'.We hadden hem gekocht omdat het in onze levensstijl lag.Als je 150 km moet rijden en je bent 3 uur onderweg dan gaat het niet over 'heb je mij gezien'.Als je bij iedere scherpe bocht op moet letten dan gaat de fun er snel af als het niet met de juiste bedoeling is.Het is ook meer een individuele beleving omdat je toch niet meekan met andere motors en zelfs autostrade is er niet bij(zelfs niet bij de nieuwe modellen).De topsnelheid ligt op 105km/u en de motor is niet gemaakt voor de snelweg,dit heeft te maken met de oliepomp.Even snelweg kan geen kwaad maar je moet dit zeker geen 100km ver doen tegen een constante snelheid. Op een donkere avond werd hij geleverd.De motor stond op een aanhanger en werd door de verdeler in de garage geplaatst.Uitleg werd gegeven ,een pintje gedronken.Rijden was er niet onmiddelijk bij want het was al snel donker.Dat zou voor de komende dagen zijn en dan nog altijd in de buurt op een parking,kwestie van een zekere gewenning te krijgen Le nouveau ural est arriveé
Nu we beslist hadden om nieuw te kopen was een keuze de volgende
stap.Aangedreven zijspannen vielen af en na veel wikken en wegen viel ons oog op
de ural retro 2011.De moto was lager dan de rest en had zodus minder
grondspeling.Dit zou enkel verschil maken bij het off-road rijden.Er was ook
geen reservewiel aanwezig maar ook dat vonden we niet belangrijk.Het meeste dat
we gingen rondtoeren was in Belgie.De keuze van de kleur was geen
sinecure.Wanneer je enkel op papier kan kiezen is het niet gemakkelijk.In Belgie
was er nog geen enkele retro2011 en eens gaan kijken was er zodus niet bij.Zwart
met een witte bies leek te veel op het vorige model.In het rood vonden we het
heel mooi maar het was wel opvallend.Het olijfgroen daarentegen was dan weer
meer neutraler en ook meer retro.Niet gemakkelijk.Tijdens de onderhandelingen
kwam er sprake van een scherm voor het zijspan en een bagagedrager.Beide zijn
niet standaard bijgeleverd ook als staan ze op de foto.Een scherm is
onontbeerlijk als je met een passagier rijd en een bagagedrager was een must als
je eens op reis ging.Beiden werden toegezegd door de verdeler en zo kwam de
verkoop tot stand.Tot het laatste moment wisten we het niet over de kleur.We
hadden een beetje schrik dat het rood TE opvallend ging zijn.De motor viel al
zo op en met een rode kleur was het misschien zoals een rode lap op een stier.Te
veel is trop.De mensen zouden al kijken en in het rood was het er misschien echt
over.We besloten daarom te gaan voor het olijfgroen,een hele mooie kleur op
papier.De bestelling was er door en nu was het wachten geblazen.Zou het
olijfgroen wel zijn wat we wilden of was het een vergissing?Het was afwachten
geblazen.Northsiders ging ons op de hoogte houden van zodra de motor toekwam(ong
3 weken).Hij moest nog afgemonteerd worden want hij kwam in een kist toe.Regelen
en aanpassen van het zijspan aan de motor was één van de vele dingen die er
moesten gebeuren.Maar als hij ineenzat zouden we een kanjer van een motor
hebben.
Na veel wikken wegen besloten we om toch te gaan voor een nieuw model.Niet alleen omdat je er ook een garantie bij kreeg van 2 jaar maar omdat onze motor meer en meer mankementen vertoonde.Het lijstje werd groter en groter,maar daarbij kwam ook de kost.Geld steken in iets van wat je niet weet wat het resultaat gaat zijn is risicovol.Na de gedane kosten misschien nog steeds brokken hebben is niet het idee wat we van ons gezond verstand verwachten.Maar er was meer.Je moet ook niet vergeten dat als je vertrekt dat je ook nog moet kunnen weerkeren.Onze baas zou het geen leuk idee vinden als we hem belden dat we vast zaten in bijvoorbeeld Frankrijk.Vertrouwen in een motor moet er zijn anders kan je niet meer op je gemak vertrekken.Daarom besloten we hem op een verkoopsite te zetten aan een redelijke gunstige prijs.Je kan steeds de volle pot vragen maar dan heb je wel de kans dat je er mee blijft zitten en dat was nu ook weer niet de bedoeling.Het gedane werk was een goede leerschool en iedere hobby kost geld.Als je gaat vissen of fiets rijdt kost het geld en da's hier ook van dat.Maar hetgene we geleerd hadden zou ons in de toekomst zeker van pas komen.Sommige mensen betalen voor avondschool,dit was onze avondschool.Er kwam heel snel reactie op de motor en na 2 dagen was hij verkocht.Voor de onderdelen moest er nog even onderhandeld worden maar ook deze konden we in bulk verkopen.En zo was er plaats voor iets nieuws.
Aangezien we nu in Belgie een verdeler hadden was het misschien interressant om eens te zien wat er allemaal te koop stond.Er bestaan verschillende modellen maar er bestaan maar 2 versies.De ene versie is met een aangedreven zijspanwiel en het andere heeft dat niet.De vraag is dan natuurlijk wat je er mee wil doen.Ben je van plan om veldwegen en zelfs slechter dan dat te doen of ben je meer baangericht.Op die vraag moet je op voorhand een antwoord weten aangezien je je aankoop niet zo maar kan inwisselen bij de verkeerde keuze.We hadden al veel modder gezien maar als je die motor meer dan alleen gaat gebruiken dan in je vrije tijd is de baan meer in het voordeel.Woon-werk verkeer hoeft geen aangedreven zijspan.Een aangedreven zijspan is enkel nuttig in extreme omstandigheden en met onze (niet aangedreven) zijspan waren we overal al doorgeraakt.Zelfs in extreme modder waren we met het zijspan nooit vastgeraakt.Iedereen moet daar zijn eigen keuze in maken.Op gebied van handeling of rijden maakt dit geen verschil maar als je in de woestijn of in de brousse zit is het wel aangeraden om op je zijspan ook traktie te hebben.In Belgie of naburige landen heb je geen echte extreme omstandigheden (of je moet ze zelf gaan zoeken) en daarom opteerden we voor een gewoon zijspan.De prijs met en zonder scheelt ook evenals het onderhoud.Het zou er bij ons ééntje worden zonder zijspantraktie dat verkleinde het aantal al.Alle modellen zijn te vinden op http://www.ural.com/ en dan even doorklikken op Europa.Alle modellen zijn verkrijgbaar in Belgie behalve de solo's (moto zonder zijspan).de solo's hebben geen homologatie in Belgie en zo een solo komt omhoog vooraan bij het remmen wegens de swingbar.De retro is de enige met een gewone vering.Die swingbar zorgt voor een speciale vering die je nodig hebt bij zo een zijspan.Bij de retro is dit anders omdat de retro kleinere wielen heeft en een ander kader.Wanneer ik over retro spreek dan bedoel ik steeds de retro 2011 en niet het vorige model dat gewoon retro heet.Heden ten dage bestaat er zelfs een basisversie (model T)maar daar vind je geen reservewiel,scherm enz meer op,das echt basic.Heb je dat reservewiel nodig? Als je vooraan lek rijd kan je het wiel er op plaatsen maar dan heb je daar geen rem meer.Zijkant en achteraan is geen probleem om te vervangen.In verre landen of als je echt op reis bent een aanrader,hier in Belgie zoals je hetzelf het beste vind.Je hebt sowiezo binnenbanden nodig omdat tubeless hierop niet bestaat.Een wiel vervangen duurt ongeveer 15 minuten en je kan weer voort.Een nieuwe binnenband steken ietsje langer.Er word ook werkmateriaal meegeleverd zodat je je band er af kan halen onderweg (mits enige oefening)Alles bij elkaar genomen veel om over na te denken.
