|
zaterdag
27 september 2014xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
El
Burgo Ranero Puente Villarente 26 km
Vandaag was het voor mij een mindere dag. Vooreerst had ik slecht geslapen. Ik had iedereen horen snurken, alle bedden
horen piepen en kraken, iedereen naar t WC horen gaan en zelf ook meerdere
keren moeten opstaan. Bovendien raasden
mijn gedachten aan 120/uur door mn hoofd, ik voelde mijn pijnlijke teen,
kortom een nacht om vlug te vergeten.
(Trees, ik begrijp je volkomen als je zegt dat zon nachten je
kapotmaken.)
De tocht zelf was ook niet spectaculair. Die viel een beetje te vergelijken met
gisteren. Praktisch de volledige etappe
lag langs de verbindingswegen tussen de dorpjes. Op een gegeven moment was het
de spoorweg, de autoweg en ons camino-pad: alle drie naast elkaar.
Mn linker schouder- en nekspieren deden verschrikkelijk
veel pijn. Meerdere malen moest ik mn
rugzak even afnemen om wat te bekomen.
Gelukkig gaf Thomas (Noor) me enkele interessante tips mee hoe je het
best een rugzak goed draagt. Hij hielp
me daarbij. Inderdaad, t beterde, maar
zwaar bleef die wel aanvoelen!
In het stadje Mansilla de las Mulas kocht ik wat fruit +
koeken en bij de eerste zitbanken laste ik een pauze in.
In ieder dorp staat wel ergens een pelgrim, geschilderd,
in steen, brons,
Ieder dorp is trots een caminodorp te zijn en
t brengt
ook geld in t laatje.
t Was vandaag 26 km en das de moeite! k Was serieus content toen ik de brug zag
waar Willy en ik afgesproken hadden.
Willy stond echter nog een beetje verder. t Was de eerste keer dat we niet op een
camping stonden. In een restaurant,
aanpalend bij een aubergue vroeg ik mn stempel. Samen moesten we het vandaag wat primitiever
beredderen, maar ook dat lukte!
Willy houdt ervan steeds op zoek te gaan naar vogeltjes, kleine
beestjes,
|
