Beetje bij beetje bouwde ik mn conditie op.Die dagelijkse training was goed!Elke dag liet ik mn kuiten hun werk doen En
vaak wandelde ik in het weekend een langere toer, meestal met een doel voor
ogen.Zo stapte ik op 21 juni (begin van de zomer!) een twaalftal kilometertjes
om enkele brieven te bussen: de uitnodigingen om aanwezig te zijn op de voorstelling
van het boek: Optimisme@levenselixir.be .In dit boek staat ook mijn verhaal, mijn
bedenkingen, behandelingen, gevoelens toen ikzelf te kampen had met mn
borstkanker.Op vrijdag 5 september 2014
wordt dit boek met de 10 getuigenissen voorgesteld.
Met gemengde gevoelens leefde ik naar de laatste
schooldag toe.Blij dat ik die eindmeet
gehaald heb!Spijtig dat ik afscheid
moet nemen van zovele aangename collegas.Ik ben achteraf gezien best trots op mn carrière.Met hoogtes en laagtes, met vallen en
opstaan, met vreugde en verdriet heb ik me 38 jaar lang ingezet voor die vele
leerlingen van Sint Idesbald.Ik heb er
een goed gevoel bij. Maar ik zal mn vrienden-collegas missen.Af en toe een bezoekje brengen zal soelaas
brengen.
Gelukkig wacht een grote uitdaging op me en daar ga ik me
nu voor 100% op concentreren.