maandag 2 februari 2015

Vandaag, ’t is trouwens Erics verjaardag (proficiat hé), valt alles weer een beetje in de juiste plooi.

Zaterdag was het immers m’n verjaardagsfeestje in de nieuwbouw van 't BuSO St. Idesbald!

En ‘k ben gelukkig.  ’t was best gezellig.

Met een stevig schema vorige week was alles netjes gepland: wanneer, wat, hoe, … qua bestellingen, klaarzetten, afhalen, … van al het nodige om het feestje vlotjes te laten verlopen.  Lies en Willy hebben me geholpen met inkopen en klaarzetten, Bert zorgde voor een play-list om tijdens de avond goeie muziek te laten weerklinken en de drie mannen tezamen (Willy, Bert en Ward) bakten de braadworst op de bbq.

Ook m’n godsdienstcollega’s staken de handen uit de mouwen.  Ilse stond in voor de versiering van (haar) het lokaal en samen met de anderen voorzagen ze de genodigden van spijs en drank. 

Mag ik mij gelukkig achten omringd te zijn door zoveel lieve, helpende zielen!

Tijdens de avond kreeg ik van Katrien, de vlotst (door een micro) sprekende van de bende,  lovende woorden over me heen.  In “De BRON” hadden ze een mooi Mariabeeldje aangekocht.  De manier waarop Katrien de diepere waarde van de 3 symbooltjes (die erbij zaten) koppelde aan m’n carrière en onze vriendschap, pakte me wel.

Daarna vertelde ik aan de hand van een aantal geselecteerde foto’s m’n Compostela-verhaal.  Ik voelde het: ’t was alsof ik weer over de Pyreneeën trok, door de prachtige steden stapte, door de uitgestrekte Meseta wandelde, heerlijke ontmoetingen had met de vele pelgrims, in de kathedraal van León m’n kaarsje liet branden,  overnachtte in een of andere aubergue of camping, genoot van de prachtige verzichten, de heerlijke rioja wijn proefde, een nieuwe stempel kreeg in m’n stempelboekje, het wierookvat in Compostela zag zwieren door de kerk,… ja, ik ging zo op in m’n verhaal dat Willy me kwam verwittigen: “zet er wat vaart in, de braadworsten zijn klaar”.  En inderdaad, een eindje later stond Bert met een volle schaal geurende worsten in de deuropening. 

De aanschuiftafel met “broodje/braadworst” had succes. 

Er werd nog gezellig  nagepraat…  Sommigen zien het ook zitten om die stap te wagen, om de camino als pelgrim te bewandelen.  Ze voelden m’n enthousiasme!  En ze kunnen zeker bij mij terecht om info, weetjes en documentatie.

Onze kleine Mill was er ook.  Wat verandert dat ventje toch, dag na dag.  Hij is reeds 4 weken oud!  Wat vliegt de tijd. 

Gisteren ruimden we het lokaal op,…  ook dat verliep vlotjes.  We waren blij thuis te komen na enkele drukke uurtjes.  Ik bewonderde  m’n bloemen, geschenkjes, …  Eentje trok toch extra m’n aandacht: een fijne creatie van Ilse: een theelampje, gemaakt met 4 kadertjes, elk gevuld met een foto van mij (eentje met Milltje, met Trees, met de godsdienstcollega’s en eentje van m’n pelgrimstocht) op doorschijnend perkament.  Echt tof!  Dat krijgt een ereplaatsje.  Deze kleine attentie zal me steeds glimlachend doen terugkijken op dat voorbije feestje, m’n voorbije pelgrimstocht, die vele toffe momenten met m’n collega’s,  m’n voorbije leven. 

Vanaf nu kan ik ook rustig vooruitkijken, genieten van wat komen zal. 

Hopelijk beleef ik nog vele schitterende, mooie momenten, samen met al wie me dierbaar zijn.

02-02-2015 om 14:34 geschreven door christine bentein