maandag
15 september 2014xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Logroño
- Nájera 31 km
Moeder en Trees, jullie waren bij me van de eerste
wakkere minuut!
Vooral was ik bij moeder vandaag. Weet dat we, ook al waren we niet lijfelijk
in Poelkapelle, bij jullie en moeder waren tijdens de gedachtenismis.
En aan Trees stuurde ik een SMS: Gelukkige
verjaardag. Ik weet, t was voor jou
een moeilijke maandag, maar ik hoop dat vele lieve collegas jou in de watten
gelegd hebben. Dat verdien je! Hopelijk heb je wat van je dag kunnen
genieten.
Gisteren heeft het water gegoten, met bakken viel de
regen uit de hemel! Willy en ik waren op
slechts 20m van onze auto en we konden er niet naar toe! Toen het ergste toch voorbij was en we bij de
wagen aankwamen stond alles onder water.
De riolen konden het niet slikken. (Ben, toch wel een mooie Belgische
uitdrukking hé.)
Deze morgen kwam de security onmiddellijk loeren wat er
bij onze wagen gebeurde. Om 6.00u. s
morgens is het ongewoon op een camping dat er reeds beweging is, vandaar! 6.30u. , mn vast beginuur, was ik opnieuw op
stap. Twee Canadezen loodsten me mee
door de stad. Dreigende onweerswolken
voorspelden niets goeds en inderdaad, korte tijd later liep iedereen met zn
regenkledij. Tot rond 10.00u. duurde de
regenperiode, daarna opnieuw stralende zon.
Ik liep een hele tijd met Ben.
(Hij had zn vriend Peter uitgezwaaid,
die is met het vliegtuig vanuit Logroño terug naar Nederland.) Zo zijn er meerdere pelgrims die enkele dagen
een deel van de Camino wandelen en het jaar erop een volgend deel.
Ik raad het iedereen aan: wie voldoende tijd heeft en het
lichamelijk aankan, de pelgrimstocht te ondernemen: prachtige natuur waar je
middenin loopt, verrijkende ontmoetingen, historische gebouwen, lekker eten,
een aanrader.
Ik twijfelde deze morgen of ik 2 etappes in 3 dagen zou
verdelen, maar het vlotte vandaag zo goed dat ik toch de tocht tot Nájero aankon. Vele bekenden, nieuwe kennismakingen, soms
ook eens alleen,
zo gevarieerd is deze camino. In Nájero nam ik afscheid op een terrasje van
Ben en Martin (ook Nederlander) want zij zouden nog tot het verdere dorpje
trekken (+ 5,8km). Ik schreef me in, in
een Aubergue. Een douche deed
wonderen! Nog even het traject van
morgen overlopen en dan wilde ik m'n brood, toespijs en fruit kopen voor de volgende dag. Maar ik vond niet onmiddellijk een
winkeltje. Een behulpzame Spaanse dame
toonde me de weg. (Taal blijkt echt geen
probleem te zijn, met handen en voeten vertellen we wat we willen!)
Rond 18.00u. zou ik een paella gaan eten en
wie zat
daar reeds aan een tafeltje? Jawel, Gill
en Jacky! Een gezellige avond gehad.






|