Enkele maanden terug liet ik mij overhalen door een grootse campagne. Ik schreef me in bij basic fit. De formule was duidelijk. Voor amper 15,95 euro kon je gebruik maken van alle basisvoordelen die een fitnessclub heeft te bieden. Het enige waar je geen beroep op kan doen, is persoonlijke begeleiding.
En daar knelt het schoentje. Begeleiding zou the key moeten zijn. Zeker in een wereld waar mensen overladen worden met gezondheidstips en vaak het kaf van het koren niet meer onderscheiden. Uiteraard was ik voordien lid van duurdere gyms en ook daar liet de coaching vaak te wensen over. In vele gevallen kreeg je niet meer dan een veralgemeend schema. Ook al maakte zo'n club reclame voor het feit hun personeel universitair was geschoold, de desinteresse in hun clienteel was soms schrijnend.
Ik stelde mezelf dan ook de vraag: wat maakt het uit? Veel. Je bespaart op maandbasis gemiddeld 50 euro. En soms veel meer. Privégyms verbieden hun klanten vaak om eigen water mee te brengen waardoor je op maandbasis meer aan water hebt verspild dan aan je eigenlijke abonnement. Dan is de keuze voor zo'n basic fit snel gemaakt. En toch zie ik na enkele maanden vooral nadelen? Er is een overbevolking aan cliënteel. Vaak moet je aanschuiven om één toestel te bemachtigen. Gewichten worden ondanks waarschuwingen zelden terug op hun plaats gelegd. Het personeel is vrij laks, vertoont een totale sportieve desinteresse en lijkt enkel geboeid wanneer je een potentiële nieuwe klant aanbrengt. Kapotte toestellen worden niet snel hersteld. Mensen die een oefening fundamenteel fout uitvoeren, worden niet gecorrigeerd.
Het abonnement is goedkoop, maar uiteraard zit er een addertje onder het gras. Wanneer je niet tijdig en via aangetekend schrijven je lidmaatschap stopzet, gaat de formule over in een stilzwijgend verlengen. Iets waar menig enthousiasteling zich aan laat vangen. Uitkijken blijft de boodschap.
Vanuit overheidsstandpunt vind ik Basic Fit deels geslaagd. Sporten moet financieel toegankelijk zijn voor iedereen. Juist. Toch zijn het vaak minder intelligente mensen die geen kaas hebben gegeten van hoe hun lichaam precies werkt. Zij worden aan hun lot over gelaten en dreigen terecht te komen in een mallemolen van overtraining en blessureleed. Je zou hen moeten beschermen.