Paul Walker is overleden. De man die in zijn films snelheid promootte, ging ten onder aan zijn passie. Hoe je het draait of keert, dit blijft een drama. Jaarlijks gaan zovelen ten onder aan iets waar lacherig over wordt gedaan. Flitspalen, monsterboetes,...het maakt niet uit. Hard rijden blijft cool. Wie snelheid aandurft, is een held, hét voorbeeld voor toekomstige chauffeurs. Een boete blijft een middel om mee op te scheppen bij vrienden. En heb je rijverbod, op facebook of twitter doe je makkelijk een oproep naar een privé-chauffeur. Nu, het is de kick die telt. Je weet wel: DE verboden vrucht. Maar wat als het verkeerd loopt? Pleeg je dan zelfmoord of betrek je ook anderen op je "highway to hell".
Zonder te moraliseren: ik ben een brave chauffeur. In de bijna veertien jaar waarin ik rijd, veroorzaakte ik geen enkel ongeval. Ook boetes zijn me vreemd. Puur omdat ik het niet begrijp. Je bestuurt een moordwapen, hebt dat grotendeels zelf in de hand en toch loert er die drang. Ik wil het nooit begrijpen.