Nog een kleine twee weken en onze laatste triathlon voor dit seizoen gaat van start.
Na de IM Nice en de halve IM Antwerpen, tijd voor de long distance Almere.
Deze wedstrijd was vorig jaar mijn eerste lange afstand en een zeer mooie herinnering. Het was toen schitterend zomerweer. Hopelijk krijgen we in dat weekend opnieuw een prachtige zonnige dag.

Ik wil van mijn come back een tijdsverpulvering en eens een 10'... i.p.v. een 11'... op mijn eindtijd zien staan. Ik hoop dat het fietsen stukken vlotter gaat dan in Antwerpen. Ik ben toch van plan om in Nederland niet met vierkante wielen te rijden. Het lichaam en geest voelt goed.

Ik ben opnieuw magnesium aan het slikken om krampen te vermijden tijdens het lopen en waarschijnlijk nog een cortisone spuit tegen de pijn in mijn knie.

We kijken er in ieder geval naar uit en ook naar de 10 dagen rust in de Ardèche na de wedstrijd.

Rust ?? Ach, ik heb gepland om op de laatste dag nog maar eens op de Mnt. Ventoux te lopen vanaf Bedoin  straight to the top.
Dat kan ik toch niet zo maar laten links liggen, of wel?

Tot binnenkort.

Na -voor mijn doen slechte prestatie in Antwerpen had ik een triathlondipje. Na enkele telefoontjes met mijn trainer en nu ook bij deze -mental coach, zie ik het licht opnieuw branden in Almere.
De mail die ik vandaag kreeg van Ben is zo mooi dat ik het niet kon laten deze aan jullie te laten lezen, misschien zijn er nog die hun motivatie hieruit kunnen putten.

...

Dag Serge,
 
In bijlage het schema voor volgende week. Hopelijk ben je tegen maandag terug hersteld. Lichamelijk maar zeker even belangrijk mentaal!! Na deze week volgt nog een halve week training en dan is het reeds opnieuw rusten geblazen richting Almere. Besef Serge, dat jij één van die paar duizenden gelukkige bent die op hun 40e nog de kwaliteiten hebben om een IM af te werken onder de 12h en misschien zelfs onder de 11h. Dit laatste heb je zelf in de handen. Ik herhaal Serge: onthou goed wat er op je shirt staat. It's all in the mind!! Natuurlijk moet je de signalen van je lichaam volgen igv vermoeidheid en blessure maar igv motivatiedip moet je weten dat het een voorrecht is om te mogen en kunnen afzien en genieten op training en wedstrijd . Weet dat er ergens in Wuustwezel ne wereldtopper woont die dezelfde leuze heel hoog in het vaandel draagt en die er miljoenen voor over zou hebben om jou schema van volgende week nog eens te kunnen afwerken!!
 
Ga er nog voor, geniet van de trainingen en de voldoening in Almere zal enorm zijn!! Dan kan je met een smile tot achter je oren genieten van de wijn in Frankrijk.
 
KOMAAN!!

Ben.

De eerste van het seizoen zit er op.
Tot en met vorige dinsdag was het weer in Zuid Frankrijk bar slecht. Regen en koud.
Woensdag is de zomer hier begonnen met op de dag van de Iron Man extreem warm.

Met 2500 atleten de grootste van de wereld dus dat beloofde een waar gevecht tijdens het zwemmen. Bij elke draai rond een boei lag er een hoopje atleten te vechten om verder te geraken; Gevloek alom en ook ik kon bij momenten mijn *verdommes niet bedwingen.
Rond de boeien ook tijd verloren, dat is opnieuw een ervaring bij om de volgende maal niet te dicht bij de boei te draaien. Zwemtijd slecht zoals ( nog ) altijd: 1:17, maar toch 5min. beter dan Almere.
Ik kwam al bij al zéér fris uit het water en ik had er echt zin in.
Na een vrij vlotte wissel mijn Planet X bike op en weg waren we. De temperatuur in de bergen viel goed mee. We zaten rond de middag ongeveer aan 24°, dus lekker fietsweer.
De benen gingen goed en ik profiteerde na elke klim , en er zijn er veel, om de afdalingen zo snel als mogelijk te doen. Mijn rijervaring in de bergen heeft zeker zijn vruchten afgeworpen.
Ik heb een vermoeden dat ik een 1000-tal atleten ben gepasseerd, dat zullen we deze avond zien bij de uitslagen.
Terug in Nice na 5u42 liepen de temperaturen op tot 35°. Ik heb nog nooit zo véél stervenden bij elkaar gezien tijdens een marathon. Ambulances reden constant over en weer. De hitte woog zwaar door, zéér zwaar. Ik kon me niet inhouden om bij elke bevoorrading even te rusten, te drinken, te eten maar vooral me te verfrissen. Het nadeel is dat ik op deze manier telkens per ronde 6 min. verloor ( 6x bevoorrading per ronde, dat wil zeggen een meertijd van 24 min) .
Mijn marathon was 40 min. te lang en dus was mijn te halen tijd van 10h30 voorbij.

In ieder geval was dit mijn zwaarste marathon en ben ik al bij al toch nog 17 min. vlugger aangekomen dan in Almere.

Totale eindtijd: 11h10
Klassement: rond de 350ste plaats

Content? 
Absoluut zéér tevreden.

De teller van de IM NICE gaat sneller en sneller naar 0 dagen, 0 minuten en 0 seconden. We zijn toe aan de laatste voorbereidingen van mijn uitdaging.

Ondertussen draait het triathlonseizoen al op volle toeren, het mijne kan ook beginnen. Eerst de IM te Nice, daarna gaan we ons voorbereiden op de halve IM van Antwerpen en 2 weken later staan we in ALMERE voor de Long Distance.

Drie kleppers kort na elkaar. Als Stefaan Engels er 20 kan zal ik er wel 3 aan kunnen, enfin dat hoop ik. Ik wil uiteraard ook nog mijn doelen bereiken.

Op 15/6 vertrekken we richting Ardèche om daar nog een weekje tot rust te komen. Genieten van het 'niets'-doen. Materiaal op punt stellen, lezen, gezond eten en drinken, slapen, wat zwemmen en lichtjes de benen los gooien. Vooral het hoofd laten leeg lopen, als dat nog niet het geval was tenminste

Ik wil hierbij vooral mijn vrouwke bedanken voor het vele geduld en de ongelofelijke steun om me dit te laten doen. Al de uren die een triatleet uit huis is om te trainen, wel chapeau vrouwke, You are the best ! Ik ken anderen die hun passie voor hun of door hun vrouw hebben moeten stop zetten en daarbij ook nog eens hun atleet-vrienden verloren. Dit is voor mij nog ondenkbaar. Triathlon is een ware passie, een levensvisie. Iets wat niet-triatleten moeilijk kunnen begrijpen.

Het gevoel om die laatste 100 meter naar de finish te lopen, daarvoor doen we het. Het geluk de streep te halen. Een geluk dat enkel bij de atleet zelf leeft. Dat duurt een paar minuten, hoogstens een paar uur en dan is het weer voorbij. Maandenlange trainingen voor ...enkele minuten genot.

Of zoals Bert Jammaer vertelde in zijn speech na zijn overwinning in Lanzarote: " ...volgende week moet ik waarschijnlijk terug toiletten poetsen in de brandweerkazerne." Zo groots, zo klein.

Bij ons geen glitter, geen glamour, geen poepchique auto's met naast ons een stel benen van 2 meter, geen champagneknallen of decadente feestjes.

Neen, dit is geen voetbal maar TOPSPORT !

En uiteraard niet te vergeten: BEN, bedankt jongen, ik denk dat je goed werk hebt verricht!

Tot de volgende en keep the spirit UP !

Serge

ps. waarschijnlijk op maandag 23/6 verslag IM NICE