De eerste van het seizoen zit er op. Tot en met vorige dinsdag was het weer in Zuid Frankrijk bar slecht. Regen en koud. Woensdag is de zomer hier begonnen met op de dag van de Iron Man extreem warm.
Met 2500 atleten de grootste van de wereld dus dat beloofde een waar gevecht tijdens het zwemmen. Bij elke draai rond een boei lag er een hoopje atleten te vechten om verder te geraken; Gevloek alom en ook ik kon bij momenten mijn *verdommes niet bedwingen. Rond de boeien ook tijd verloren, dat is opnieuw een ervaring bij om de volgende maal niet te dicht bij de boei te draaien. Zwemtijd slecht zoals ( nog ) altijd: 1:17, maar toch 5min. beter dan Almere. Ik kwam al bij al zéér fris uit het water en ik had er echt zin in. Na een vrij vlotte wissel mijn Planet X bike op en weg waren we. De temperatuur in de bergen viel goed mee. We zaten rond de middag ongeveer aan 24°, dus lekker fietsweer. De benen gingen goed en ik profiteerde na elke klim , en er zijn er veel, om de afdalingen zo snel als mogelijk te doen. Mijn rijervaring in de bergen heeft zeker zijn vruchten afgeworpen. Ik heb een vermoeden dat ik een 1000-tal atleten ben gepasseerd, dat zullen we deze avond zien bij de uitslagen. Terug in Nice na 5u42 liepen de temperaturen op tot 35°. Ik heb nog nooit zo véél stervenden bij elkaar gezien tijdens een marathon. Ambulances reden constant over en weer. De hitte woog zwaar door, zéér zwaar. Ik kon me niet inhouden om bij elke bevoorrading even te rusten, te drinken, te eten maar vooral me te verfrissen. Het nadeel is dat ik op deze manier telkens per ronde 6 min. verloor ( 6x bevoorrading per ronde, dat wil zeggen een meertijd van 24 min) . Mijn marathon was 40 min. te lang en dus was mijn te halen tijd van 10h30 voorbij.
In ieder geval was dit mijn zwaarste marathon en ben ik al bij al toch nog 17 min. vlugger aangekomen dan in Almere.
Totale eindtijd: 11h10 Klassement: rond de 350ste plaats
Het Vlaamse wielercircuit staat opnieuw op zijn kop. Tom Boonen snuift ? En als het over Tommeke gaat zijn de ogen van gans de wereld op ons landje gericht. Wat mij opvalt is dat telkens er een nieuw opkomend talent is men jacht begint te maken op het vorige. Ik heb zo een gevoel dat achter dit soort zaken meer zit. In de wielerwereld gaat het over topprestaties en zijn er enorme geldbedragen mee gemoeid. Vallen de prestaties ietwat tegen of zijn die niet meer naar de zin van de sponsors, dan moet er werk gemaakt worden van vers bloed. Kijk naar de gedoodverfde VDB, ze maken hem kapot meneer. Enfin, hopelijk zit ik er helemaal naast en zijn het individuele uitschuivers. Feit is -als je alle reacties hoort en leest- zit de glamourrijke carrière van Tom er in België op, wat héél jammer zou zijn. Coke is geen doping, integendeel het tast je spieren aan. Hetzelfde geldt voor alcohol. Als den Tom, ondanks deze uitschuivers, nog steeds als de besten presteert, dan moet het toch een toptalent zijn??
De teller van de IM NICE gaat sneller en sneller naar 0 dagen, 0 minuten en 0 seconden. We zijn toe aan de laatste voorbereidingen van mijn uitdaging.
Ondertussen draait het triathlonseizoen al op volle toeren, het mijne kan ook beginnen. Eerst de IM te Nice, daarna gaan we ons voorbereiden op de halve IM van Antwerpen en 2 weken later staan we in ALMERE voor de Long Distance.
Drie kleppers kort na elkaar. Als Stefaan Engels er 20 kan zal ik er wel 3 aan kunnen, enfin dat hoop ik. Ik wil uiteraard ook nog mijn doelen bereiken.
Op 15/6 vertrekken we richting Ardèche om daar nog een weekje tot rust te komen. Genieten van het 'niets'-doen. Materiaal op punt stellen, lezen, gezond eten en drinken, slapen, wat zwemmen en lichtjes de benen los gooien. Vooral het hoofd laten leeg lopen, als dat nog niet het geval was tenminste
Ik wil hierbij vooral mijn vrouwke bedanken voor het vele geduld en de ongelofelijke steun om me dit te laten doen. Al de uren die een triatleet uit huis is om te trainen, wel chapeau vrouwke, You are the best ! Ik ken anderen die hun passie voor hun of door hun vrouw hebben moeten stop zetten en daarbij ook nog eens hun atleet-vrienden verloren. Dit is voor mij nog ondenkbaar. Triathlon is een ware passie, een levensvisie. Iets wat niet-triatleten moeilijk kunnen begrijpen.
Het gevoel om die laatste 100 meter naar de finish te lopen, daarvoor doen we het. Het geluk de streep te halen. Een geluk dat enkel bij de atleet zelf leeft. Dat duurt een paar minuten, hoogstens een paar uur en dan is het weer voorbij. Maandenlange trainingen voor ...enkele minuten genot.
Of zoals Bert Jammaer vertelde in zijn speech na zijn overwinning in Lanzarote: " ...volgende week moet ik waarschijnlijk terug toiletten poetsen in de brandweerkazerne." Zo groots, zo klein.
Bij ons geen glitter, geen glamour, geen poepchique auto's met naast ons een stel benen van 2 meter, geen champagneknallen of decadente feestjes.
Neen, dit is geen voetbal maar TOPSPORT !
En uiteraard niet te vergeten: BEN, bedankt jongen, ik denk dat je goed werk hebt verricht!
Tot de volgende en keep the spirit UP !
Serge
ps. waarschijnlijk op maandag 23/6 verslag IM NICE
Tot vorig jaar kon je tot op de dag zelf nog inschriijven voor een kwartriathlon. Twee maand geleden wou ik me als test voor Nice inschrijven in een wedstrijd die in mijn agenda paste. Alle kwarttriathlons zijn echter in een mum van tijd volzet ! De in populariteit vlugst steigende sport, dit wordt hierbij nog maar eens bevestigd. Toch nog ééntje gevonden- de BT Kwarttriathlon die gepland stond op 1 juni te Wachtebeke. 800/44/10 en plaats.
Ik had er zin in. Die 800m zwemmen in het zwembad zouden vlug voorbij zijn en dan de fiets en benen testen in een wedstrijd. Mijn doel was plaats 1. Ik kwam als 13de uit het water en voelde tijdens de wissel dat mijn benen goed zaten. Vooral héél veel zin om te lopen en vooral snel te lopen.
Maar eerst de fiets. Ik reed me warm en begon net boven de 40 te rijden als ik het eerste 6 koppige groepje op 100m naderde en ik klaar was om ze te pakken. Door me op die gasten te concentreren kon ik een put in de weg niet meer ontwijken en hoorde een geluid dat ik absoluut niet wou horen. Zoiets als: " Pfffffff...", nog 500m gefietst en het was voorbij.
Het voorliggende groepje zal ook " Pffff " gezegd hebben, een gevaar dat is geweken. Ik wou en zou op het trapje hebben gestaan maar heb het iemand anders gegund.
Nog een week en het is zo ver. Volgens velen de zwaarste Iron Man van het circuit maar volgens mij is elke Iron Man dat een beetje. Als je kijkt naar de aankomsttijden liggen die op elk parcours wel ongeveer hetzelfde. Enfin, het is in ieder geval 'zwaar', maar daarvoor en daardoor doen we het!
Bij deze wil ik iedereen veel succes toewensen en uiteraard de Belgische delegatie, in het bijzonder: Bob De Wolf, Filip Meert en Stefaan Engels (de multiple triatleet). Lanzarote is live te volgen op www.ironman.com livestream.
Daarna is Nice aan de beurt en is het ook mijn tour de force.
Moesten er nog Belgische supporters zijn die graag gezelschap willen van andere landgenoten langs de kantlijn stuur dan gerust een mailtje. Dit zal mijn vriendin zeker appreciëren. En indien er nog atleten zijn die de week voordien zin hebben om nog wat te klimmen in de Ardèche als training -stuur een mailtje- er is nog plaats, er is rust, het is er warm, men kan er zwemmen ... kortom een ideale opwarmer voor Nice. Meer dan welkom (nog 4 plaatsen). Laat het maar weten.
Normaal gezien ging ik op 11 mei een duathlon doen op de Mont Ventoux. Mijn vakantie in deze Belgische prachtige zomerdagen heeft mij doen besluiten in ons landje te blijven en hier te trainen. Als uitgeweken Gentenaar kon ik het dan ook niet laten om de stratenloop Dwars door Gent mee te pikken. Ook al een traditie aan het worden. Prachtig weer, redelijk veel wind, veel volk en veel schoon volk. Op de eerste rij zag ik de Deurnenaar Chris Crevals staan. Iemand die ik op mijn allereerste loop in Brussel, nu 4 jaar geleden, ben tegengekomen. Hij is (ook) een sterke loper. De wedstrijd start met een korte klim en dan de St Pietersberg af richting kasseien. Ik kon een mooi tempo vinden en liep samen (aan de loopstijl te zien) met een andere triatleet. Vier km voor de finish kwam ik -aja- onze Chris tegen. Een klein beetje beschaamd ben ik hem voorbij gelopen. Op dat moment dacht ik: "Ben (mijn trainer) je bent goe bezig mateke!". Onderweg de Gentse Stefaan Engels tegengekomen (www.worldtour2008.org) die deze wedstrijden meedoet als vorm van training. Wat die man doet is pas straf. Op het laatste de Blandijnberg op richting finish. Ondertussen was mijn collega al een stuk van mij weggelopen maar ook die heb ik net voor de finish ingehaald. Bij de aankomst had ik zeker nog over. Dit was een leuk tussendoortje en ja, alweer een goede tijd 39'50" op een afstand van 10,200 km. Dus de 130km fietsen door de Vlaamse Ardennen van de dag voordien heeft mij geen parten gespeeld... of zou het dan misschien nog een minuut schelen? Groetjes
Het monster is gearriveerd en uitgetest. Uiteraard was ik heel benieuwd. Eindelijk de tijdritfiets die me opnieuw naar voor moet schuiven. Zou het enkel in het hoofd zitten ? Neen, zeker van niet. Vandaag voor het eerst na mijn klimtraining op de rollen met de Stealth naar Antwerpen gereden ( 61 km ). Na een klimtraining moet ik rustig los rijden. Met dit nieuwe paard tussen mijn benen heb ik met momenten toch eens moeten testen wat een verschil deze fiets zou maken. Als ik me in positie legde ging tot mijn verbazing de snelheid al gauw boven de 40 km/h ( tegenwind ). Wat ik wel gewoon zal moeten worden is het gekraak ( carbon ) en de lichtheid. Ook de zijdelingse windstoten kunnen met momenten lastig zijn. Het is in ieder geval een compleet nieuwe rijervaring dan met mijn alu Cannondale ( waar ik trouwens héél tevreden over ben ) en ik vermoed een serieuze progressie op de Long Distance. Nu zal ik dat uiteraard moeten bewijzen. De motivatie is er in ieder geval.
De Belgische super electro band GOOSE heeft i.s.m. Nike enkele tracks opgenomen speciaal voor joggers. De nummers zijn uitgetest door goud winnaar op de olympische spelen: Venuste Nyungabo en als HIJ er op kan lopen zullen wij dat ook kunnen ! De nummers zijn bedoeld voor loopsessies van ongeveer 40 minuten en hebben een beat die je perfect in de schema's kan passen. Het is zeker de moeite om te luisteren. Link: http://www.myspace.com/passo4
Het zit er weer op. De inmiddels klassieke loopwedstrijd, mijn vijfde editie en ondertussen de grootste onder de Vlaamse loopwedstrijden. 23.OOO sportievelingen onder een prille aangenaame lentezon, ook zij was op de afspraak. Zoals ik reeds schreef is dit voor mij -en ik vermoed voor velen- een eerste conditietest. Er stonden dan ook véél triatleten in de eerste startrijen, waaronder Bart en Heidi, Sofie Goos en anderen van wie ik de benen beter herken dan ik hun naam onthoud: concurrenten !
Ook ik kreeg een kenteken om bij de "snelle" lopers te starten. Altijd een beetje fier om hier na 5 jaar tussen te mogen vertoeven, maar tegelijkertijd ook een klein beetje onzeker. Kort na 15u het startschot en daar gingen we richting Kennedytunnel. Ik weet dat je niet te vlug mag starten maar hou dat maar eens tegen vooraan, nie gemakkelijk. Na een 4-tal km begon zich dat al te manifesteren in mijn benen. Ik had ook héél veel last van een te kort aan zuurstof (ademhalingsproblemen). Oorzaak hiervan is waarschijnlijk te veel koffie drinken. Een eerste stop van een 15-tal seconden, diep ademhalen, longen vullen en weer weg. Diegenen die mij voorbij staken terug ingehaald. Een scenario dat zich een keer of vier herhaalde. Vlak voor de konijnenpijp weet iedereen dat het er bijna op zit. Nog een afdaling van 1 km, de klim en dan de spurt van 400 m tot aan de finish. Net voor de tunnel keek ik voor de eerste keer naar mijn tijd en zag dat ik aan 56'35 zat. Was ik op weg naar een persoonlijk record??? In de afdaling heb ik alles gegeven om een goed tempo te hebben in de klim. Dan de laatste "alles eruit"-sprint. KLOK 1u03'52" Tegen al mijn verwachtingen in een sterke verbetering. Alvast een positieve boost voor mijn seizoen en uiteraard DRIEMAAL HOERA voor Ben De Wolf ! ...en waar zat Filip, onze leeuw ??? Ik wou nog wachten maar ik moest helaas weg, sorry Filip.
Half april is de maand waarin de vorm al goed voelbaar moet zijn . Voor de atleten die naar Lanzarote gaan zou die bijna optimaal moeten zijn. Voor mijn Ironman Nice heb ik nog wat tijd. Maar ik voel door de aanpak van Ben en uiteraard een goede uitvoering ervan, een merkbaar verschil. In mijn rustige duurlopen is mijn snelheid vlugger dan pakweg een maand geleden terwijl mijn hartslag ruim 10 slagen lager is. Ook bij het fietsen hetzelfde verschijnsel.
Je hebt zo van die atleten die graag anderen uitdagen. Filip Meert van Go Like Hell is er zo één. " Wel Filip, ik ga je dit seizoen klappen geven. Hou je maar stevig vast als ik je voorbij stuif tijdens de M Herremans Classic, beven ga je !! " . Volgende week traditionele deelname aan de 10 miles van Antwerpen. Dit is ook een kleine conditietest. Vier jaar geleden en mijn eerste 10 miles was mijn eindtijd 1h18. Nu is mijn tijd 1h05. Het is me nog niet gelukt onder het uur te blijven maar ook deze maal doe ik een poging. Zelfs 1h03 zou mij gerust kunnen stellen voor het verdere verloop van het seizoen. Elk jaar iets ouder maar nog altijd sneller.
In ieder geval is het op de dag van de 10 miles altijd de eerste mooie lentedag met temperaturen rond de 20°, als dit opnieuw zo is kan het feest al niet meer stuk. Succes aan alle lopers en run like hell !
MAANDAG Rustdag Dinsdag Fietsen: krachttraining op rollen 20' los, 6x2 kracht, 15' los Zwemmen: 3,5 km Woensdag Zwemmen: 3,2 km Lopen: 10' los, 3x10' hoger tempo met tssn 3' los, 10' los Donderdag Fietsen duur 3 h met enkele blokken Vrijdag Zemmen: 3,4 km Lopen: 1h rustige duur met 8 versnellingen van 30'' Zaterdag Lopen: 20 km Zwemmen 2,6 km Zondag Fietsen: 3h30 duur souplesse Lopen: 5km heel ontspannen na het fietsen
De trainingen zijn niet gedetailleerd om het werk van de trainer, Ben De Wolf , te beschermen. Je kan hem altijd vragen stellen voor advies. Stuur me gerust een mailtje dan laat ik hem contact opnemen.
Ik heb me ook laten verleiden om een blog te starten. Een makkelijke en ideale manier om je ding te vertellen en anderen te bereiken. Mijn reden is vooral om op sportief gebied te vertellen wat er zoal gebeurt. Toen ik 5 jaar geleden het roken vaarwel heb gezegd besloot ik om wat te gaan bewegen. Na mijn eerste moeizame looppassen op een loopband voelde ik me langzaam fitter worden. Een deelname aan de 10 miles en enkele andere loopwedstrijden wakkerden mijn enthousiasme enkel maar aan. Een kwart 3 athlon georganiseerd door vrienden in Schoten had me fysiek kapot gemaakt met een letsel er bovenop. Toch wist ik dit is mijn ding. Nu 4 jaar later, steeds onder begeleiding en letselvrij, zijn de lange afstanden 3 athlon een ware passie geworden. Op deze blog vertel ik je mijn ervaringen, mijn trainingen ( door Ben De Wolf ) en wil ik ook elke andere collega sporter raad geven ( en krijgen ) . Ook beginnende sporters eventueel bijstaan in het op de juiste manier starten. Vraag het gerust, het doen is het allerbelangrijkste. Iedereen kan het !
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Bert Jammaer wint Lanzarote, 
Normaal gezien ging ik op 11 mei een duathlon doen op de Mont Ventoux. Mijn vakantie in deze Belgische prachtige zomerdagen heeft mij doen besluiten in ons landje te blijven en hier te trainen. Als uitgeweken Gentenaar kon ik het dan ook niet laten om de stratenloop Dwars door Gent mee te pikken. Ook al een traditie aan het worden. 
