Ik wist dat de vakantie een drukke periode ging worden, maar zo druk had ik niet verwacht! De kindjes vragen serieus veel aandacht en zijn wat in de war met de plotse omschakeling van schoolweek naar vakantie, binnen enkele jaartjes zal dat wel beter zijn, maar zo'n klein mannekes hangen heel erg vast aan gewoontekes en als dat dan plots wegvalt, tja dan werken ze dat uit op de mama hé ;). Gelukkig is er altijd nog tijd om te trainen, maandag liep ik mee in the classic van Tessenderlo, ik liep met Benny zijn nummer zodat ik in het voorste startvak kon starten, had wel geen ambities, wou gewoon lekker doorlopen zonder diep te gaan en echt genieten van de sfeer en ambiance. Er was overal veel volk langs de kant wat heel plezant was, al mochten ze iets meer enthousiast zijn, zo ne keer klappen of roepen is plezant als je passeert ;), we zijn er bijna maar kunnen toch nog iets leren van de Nederlanders :D. Het liep echt vlot, het weer was voor mij ook perfect, heb geen enkele keer afgezien en gedacht van "zijn we er nog niet". Ik kwam aan in een tijd van 39.33 (niet officieel), en voel dat de conditie terug in stijgende lijn is, daarom heb ik beslist om in Dwars Door Kasterlee voor de 10 te kiezen en nog eens goed door te lopen, dit wordt ook de laatste wedstrijd voor de marathon. Misschien loop ik wel de 2u mee in Herentals maar dan echt als training dus op het gemak, we zien nog wel! Gisteren dan mijn eerste clubtraining gedaan met de vabco en het is mij heel goed meegevallen, morgen ga ik nog een keertje, dan staat er een fartlek op het programma, en ik weet dat ik in het zanderige pad best wel een paar hazen kan gebruiken, dus Wim houd u niet in hé ;). Ik weet niet of ik de komende maand nog veel ga kunnen bloggen, sta gigantisch achter met het huishouden, en wil mijn schoonmoeder ook een beetje helpen want die heeft een serieuze hernia en kan dus best wat hulp gebruiken. Groetjes
Ik wist dat de vakantie een drukke periode ging worden, maar zo druk had ik niet verwacht! De kindjes vragen serieus veel aandacht en zijn wat in de war met de plotse omschakeling van schoolweek naar vakantie, binnen enkele jaartjes zal dat wel beter zijn, maar zo'n klein mannekes hangen heel erg vast aan gewoontekes en als dat dan plots wegvalt, tja dan werken ze dat uit op de mama hé ;). Gelukkig is er altijd nog tijd om te trainen, maandag liep ik mee in the classic van Tessenderlo, ik liep met Benny zijn nummer zodat ik in het voorste startvak kon starten, had wel geen ambities, wou gewoon lekker doorlopen zonder diep te gaan en echt genieten van de sfeer en ambiance. Er was overal veel volk langs de kant wat heel plezant was, al mochten ze iets meer enthousiast zijn, zo ne keer klappen of roepen is plezant als je passeert ;), we zijn er bijna maar kunnen toch nog iets leren van de Nederlanders :D. Het liep echt vlot, het weer was voor mij ook perfect, heb geen enkele keer afgezien en gedacht van "zijn we er nog niet". Ik kwam aan in een tijd van 39.33 (niet officieel), en voel dat de conditie terug in stijgende lijn is, daarom heb ik beslist om in Dwars Door Kasterlee voor de 10 te kiezen en nog eens goed door te lopen, dit wordt ook de laatste wedstrijd voor de marathon. Misschien loop ik wel de 2u mee in Herentals maar dan echt als training dus op het gemak, we zien nog wel! Gisteren dan mijn eerste clubtraining gedaan met de vabco en het is mij heel goed meegevallen, morgen ga ik nog een keertje, dan staat er een fartlek op het programma, en ik weet dat ik in het zanderige pad best wel een paar hazen kan gebruiken, dus Wim houd u niet in hé ;). Ik weet niet of ik de komende maand nog veel ga kunnen bloggen, sta gigantisch achter met het huishouden, en wil mijn schoonmoeder ook een beetje helpen want die heeft een serieuze hernia en kan dus best wat hulp gebruiken. Groetjes
Hoikes allemaal, de grote vakantie is begonnen! Terwijl dat voor de meeste mensen een rustperiode is, is dat hier een hele drukke periode, elke activiteit moet zorgvuldig gepland worden. Volgende week begin ik eindelijk aan de marathonvoorbereiding en er zal dus veel s'morgens in de vroegte en s'avonds getraind worden, gelukkig is het al vroeg licht dus is dat geen probleem. Deze week is het een rustweek, maar heb toch al elke dag gelopen hoor, ik kan het niet laten, vandaag heb ik mezelf gedwongen om niet te lopen en het begint al zo in mijn kopke te malen, om toch maar een rustige 5km te doen deze avond, dat kan toch geen kwaad hé ;). Maar ik ga niet toegeven en mijn lichaam even wat rust gunnen. Morgenavond loop ik nog een 10km met versnellingen en zondagvoormiddag ben ik terug te vinden in Balen, ik ga supporteren voor de deelnemers aan de cm marathon Balen. Ik ga ook de laatste 2 ronden meefietsen met Benny, denk er al aan om mijn ipodje en boxkes mee te nemen ;). Maandag sta ik aan de start van the classic in Tessenderlo, ik loop er de 10km, maar het is zeker niet de bedoeling om door te lopen, wil genieten en het parkoer ook effectief eens zien. Dinsdagavond trek ik naar de training van de vabco Mol, ja, ik heb eindelijk toegegeven en ben vanaf nu dus lid van de vabco, zo ben ik binnenkort dus ook in het bezit van een VAL nummer. Trainen zal we nog vaak alleen gebeuren, het is niet de bedoeling om elke training aanwezig te zijn. Ik denk wel dat ik in de winter wat meer intervallen zal gaan doen met de club, heb al gemerkt dat ik in de winter nogal flauw ben en rapper opgeef als ik de snelheid niet haal, denk met zo'n bende mannen achter mij dat ik wel zal doorlopen :). In juli zal ik nog deelnemen aan 2 wedstrijdjes: 21 juli loop ik dwars door Kasterlee en 30 juli loop ik de 2u in Herentals, daarna is het alles geven en laten voor de IFF marathon. Nog nen dikke merci en knuffel voor de leuk reacties die ik kreeg op dwars door Geel!!!!!!!
Eindelijk was de dag aangebroken, was al even aant aftellen, na deze wedstrijd begint mijn voorbereiding op de IFF marathon. Ik wist dat ik niet dezelfde tijd kon lopen als vorig jaar, ik had vorig jaar immers heel de winter en het voorjaar op snelheid en korte afstanden getraind en nu slechts een kleine 2 maand, een podiumplaats zou moeilijk worden, maar natuurlijk was dat wat iedereen verwachtte van mij. Vorig jaar stond ik hier immers op het hoogste schavotje. Ik zou mijn best doen en de 10km proberen onder de 40min te lopen, dat zou ik toch moeten kunnen. Eerst nog even met de kindjes langs mijn schoonouders getrokken, zij zaten midden in een verhuis en Herbert was daar aant meehelpen, nadat ik de kindjes had afgeleverd begaf ik mij naar de afspreekplaats, al gauw kwam ik Mario en Steffan tegen, even mijn nummer ophalen samen met de coole Kaat en dan konden we ons rustig begeven naar de start van de 4,5km, hier zouden we fungeren als supporter, jammergenoeg hebben we niemand gezien, Kaat en Nancy waren goed verstopt in de menigte. Het begon voor mij nu echt wel tijd te worden om eraan te beginnen, dus nog gauw even een toilet bezoekje, nog even iedereen goeiendag zeggen en dan klaar voor de start. We dachten dat we vrij vooraan stonden, maar blijkbaar stonden er een paar vooraan die daar niet thuis hoorden, het duurde toch wel enkele honderden meters eer ik vrij kon lopen, op dat moment liep ik 5 de vrouw. In de verte zag ik Tine Diels lopen, jammergenoeg is de afstand heel de 10km hetzelfde gebleven, misschien had ik toch een risico moeten nemen en ernaartoe lopen, maar ik durfde niet. Al gauw liep ik in derde positie en zal mij al op het podium staan, de tweede dame werd goed begeleid door 2 mannen,mijn eerste gedachte was om gewoon mee te lopen met dit groepje en wat mee te profiteren van het haaswerk, maar voelde mij daar niet echt welkom, dus zei ik foert, ik voelde wel dat ik sterker was dan deze dame. Blijkbaar heb ik stom gedaan door altijd mooi op het pad te blijven lopen ipv de bochten af te snijden. Vanaf km5 was het echt afzien, het werd zwaar, ik had dorst en die derde vrouw bleef maar op mijn hielen lopen, ik hoorde ook die mannen dikwijls zeggen van: zijt ge klaar?, gaan we erover?, maar dat ging ik toch niet laten gebeuren ze. Wat was ik blij toen plotseling Mario mij voorbijstak, ik kon aanklampen en liep weg van de vrouw, maar toen kwam er een zandpaddeke, pfff zo'n 2,5km voor het einde had ik hier geen zin meer in, het tempo ging achteruit en ik verloor meters op Mario. Terug uit het zandpaddeke kon ik terug aanklampen tot 1km voor het einde, dan zei Mario: en nu gaan hé!! Halloooo, ik zie al zwart voor mijn ogen ik ben al vollen bak aant gaan, Mario ging dus en ik probeerde gewoon om niet af te zwakken, wat duurde die km lang, maar wat was ik blij aan de finish!! Toch een podiumplaats en echt diep gegaan, afgezien gelijk de beesten ;). Ik moest even zitten om te bekomen en begon dan de zoektocht naar het podium, na kussen van de burgemeester konden we onze trofee en bos bloemen in ontvangst nemen. Het was heel plezant op het podium, Tine en An waren heel sympathiek, maar voor mij hoeft dat toch niet echt ze. Na een verkwikkende douche nog even een terraske gedaan met de meute, het was een zalige avond, weeral ééntje om in te lijsten!! Hier nog enkele foto's met dank aan Frank en Stefke!! De trofee van dit jaar is de rechthoekige.
Brrr, vanavond loop ik dwars door Geel, de start is om 20u dus hopelijk is de grootste hitte dan verdwenen. Ik heb mij voorgenomen om mijn eigen wedstrijd te lopen, en zo hopelijk in de buurt van mijn pr te komen, heb het gevoel dat ik toch wat meer tijd nodig heb na de marathon van eind april om echt terug snelheid te kunnen maken. De voorbije week heb ik wel terug een supergevoel, dus hopelijk kan ik dat omzetten in een mooie tijd deze avond, wish me luck!!!!! Ik laat jullie deze avond nog wel iets weten.
Hier zijn we nog een keertje!! Ik heb genoten van de nacht van vlaanderen, ik was er wel niet bij, maar het was zalig om al die mooie prestaties te lezen, je kan je zo voorstellen hoe Chris, Katrien, Veerle en de vele anderen zich voelen, jammer dat Nico zijn juiste benen thuis vergeten was, maar nu kan ik hem hier aan het werk zien in de marathon van Balen, zo zie je weer, alles slecht heeft toch ook een positief kantje hé ;). Wat mij ook interesseerde was hoe de ulralopers het ervan brachten op de 100km, ik krijg maar niet genoeg van de filmpjes en heb heel veel bewondering voor Conny Braeckman die weeral haar titel van Belgisch kampioen wist te verlengen, in een tijd juist onder de 9u. Met mijn trainingen gaat het alsmaar beter, de tempo's die enkele weken haast niet gehaald werden worden nu soepel gehaald. Ik hoop dat er zaterdag in Geel een mooie tijd inzit voor mij, we gaan er alleszins ons best voor doen, het belooft weer lekker warm te worden. Maar eerst is het braderij tijd!!! Joehoe!!!!
Een heel speciaal wedstrijdje omdat je echt tegen de klok loopt, iedere deelnemer vertrekt om de minuut. Eerst moest ik Siebe nog aan school afzetten, want hij zou met zijn klasje een nachtje kamperen in school, het zou dus een spannende avond worden voor ons alletwee. Mijn ouders waren supporter van dienst en mooi op tijd vertrokken we richting Beerse, daar aangekomen zag ik al snel Gunter die juist aankwam, hij liep aan een serieus tempo! Even met hem gepraat, het parkoer bleek toch wel zwaar te zijn, een stevig windje en haakske bochten, tja dan was het maar zo. Mij vlug klaargemaakt en gaan warmlopen op het parkoer, heel vreemd die eerste km's waren echt eenzaam, er waren haast een supporters en je hebt niemand om tegen te lopen, ik wist dat het mentaal ook wel zwaar zou worden. Toen ik mij naar de start begaf kwam in nog Eva, haar petekindje en Mike tegen, jeej aanmoedigers!!! Stipt om 20u22 mocht ik eraan beginnen, mijn eerste doel zou worden om de dame die voor mij vertrokken was in te halen, dit lukte al na 1,7km, nu had ik natuurlijk geen mikpunt meer en was het eenzaam beuken tegen de wind. Vanaf 4km was het ergste voorbij, dan kwam je terug voorbij de markt en was er animatie tot de aankomst, ik kwam al kokhalzend aan in 19min33s, had graag de 19min gehaald maar ja, ik ben niet snel tevreden hé. Daarna kon de pret beginnen, nog even een praatje gemaakt met Veerle Dejaeghere, en dan samen met mijn ouders genieten van de topatleten, vooral Veerle en Dama tassame blijven me bij, die Dame zijn eindspurt was waanzinnig, wat een kracht, wat een snelheid, echt bangelijk! Het was echt plezant om ééns mee te doen, wel eenzaam lopen, maar dat ben je snel vergeten als je die toppers aan het werk kunt zien!
Op mijn facebook pagina is ook een filmpje te zien, gemaakt door Mike Schrijvers, mercikes!!!
Moest er nog twijfel geweest zijn dan is dat bij deze helemaal verdwenen, ik krijg soms opmerkingen dat ik nog vrij jong ben en dus nog tijd genoeg heb om te ultralopen, maar ik weet niet wat de toekomst brengt hé, wie weet verandert er iets aan de huidige situatie en kan ik mijn ultradroom nooit waarmaken, ik ga wel rustig opbouwen hoor! Vanaf juli zal ik mij dus helemaal focussen op de marathon,en daarna op mijn allereerste 6u loop te Stein ergens in maart. Dit jaar loop ik de iff marathon op 12 september zo hard als ik kan, en mijn nummer van de halve marathon te Eindhoven heb ik laten omzetten naar een nummer voor de volledige marathon, hier ga ik het wel wat meer opt gemak doen. Daarna even een rustperiodeke inlassen om dan vollen bak te trainen voor de 6u van Stein, als alles dan goed verloopt dan loop ik in juni de nacht van west vlaanderen (marathon). Maar nu zijn we al een jaar verder, in dit jaar wordt er volgende week nog een wedstrijdje gelopen, de domestic te Beerse, een heel speciaal wedstrijdje, met hetzelfde principe zoals een tijdrit bij het wielrennen, hier doen ook heel veel topatleten aan mee, dus een podiumplaats zit er helemaal niet in, dit geeft mij wel een geruststellend gevoel, geen verwachtingen en gewoon maar lopen voor wat ik waard ben, ik kijk er al naar uit!
Verder ga ik ook lid worden van een atletiekclub, vooral voor het val nummer, voor de rest zal er niet veel veranderen, ik blijf met de schema's van Mario trainen, gelukkig ziet hij mijn gekke plannen ook zitten en hij is diegene die mij overhaalt heeft om in Eindhoven de hele marathon te lopen.
Gisteren was het eindelijk zo ver, een gezamelijke training en lactaattesten met het ultramarathon abc project. Ik had rond 7u30 afgesproken met Michael en Carmen in Geel zodat ik ze kan volgen tot Wommelgem waar we dan Gert Mertens oppikten en met 1 auto verder reden naar Torhout. Even vreesden we voor file, maar eigenlijk overal vlot kunnnen doorrijden, ook de piste vrij makkelijk gevonden maar daar vonden we dan de ingang niet. Ik dus maar even over een draad gewipt zodat ik de weg kon vragen aan Jan Vandendriessche en Andre Mingneau die daar al aanwezig waren. Het onthaal was heel hartelijk en ik voelde mij al direct op mijn gemak. Na even warm gelopen te hebben begonnen we aan de lactaattesten, het was al vrij warm wat mijn hartslag niet ten goed kwam. De eerste 3 ronden moest ik tegen 5min/km doen en dan zat mijn hartslag al aan 166 wat toch wel vrij hoog is, even bloed prikken en ik mocht de volgende 3 rondes lopen tegen 4,40min/km hier kon ik mijn hartslag toch wat in toom houden en had nu 170, dan volgden er nog 3 toeren van 4,20min/km en 3 van 4min de km, hierna mocht ik 3 toeren stevig doorlopen om dan de laatste 300m er alles uit te persen, toen haalde ik hartslag 197. Even kregen we de tijd om te bekomen en daarna konden we beginnen aan de groepstraining, normaal gezien gingen er 3 groepen gemaakt worden, maar aangezien er maar een kleine 10man aanwezig was, besloten ze om in 1 groep te lopen. Een crescendo loop, beginnen tegen 5,10 en eindigen tegen 4,15. Ik had al wel een vermoeden dat ik het zwaar zou krijgen, het was rond de 28gr, en ik ben lange duurlopen boven de 15km ook niet meer echt gewend, maar zou mij toch niet laten kennen en proberen zo lang mogelijk te volgen. Tot km 15 kon ik mee, maar toen moest er versneld worden tot 4,20min/km en ik zat al aan hartslag 190, dus maar niet mee volgen en proberen die 4,30 zo lang mogelijk vol te houden was mijn plan, gelukkig was ik niet de enige die moest lossen, 2 mannen kropen in de bezemwagen en nog 1 man bleef bij mij, gelukkig had ik ook nog de fietsbegeleiding van Jan Vandendriessche. Na 20,2km tegen een gemiddelde van 4,48min/km was ik o zo blij om de piste te zien. Eigenlijk schrik ik er wel van dat ik zo diep ben moeten gaan om dit tempo aan te houden, hopelijk zit het weer er voor iets tussen, want eigenlijk zou ik dit toch wel makkelijker moeten kunnen. Na de training nog even wat gepraat en dan onder de douche, het werd een ijskoude douche voor mij, maar ik genoot er wel van. Daarna nog even een terrasje gedaan in Torhout samen met Gert en Michael om dan terug te vertrekken richting Antwerpen, onderweg konden we dan nog Gert Mertens helemaal uithoren, wat die man al bereikt heeft met vrij weinig trainingskm's, Michael en ik konden er niet bij. En ik heb het gevoel dat al de puzzelstukjes op hun plaats vallen, dit is echt mijn ding (denk ik, helemaal zeker weet je natuurlijk pas wanneer je het effectief gedaan hebt), volgend jaar zou ik zeker een 6uren loop willen doen. Dit jaar verandert er niks aan mijn planning, volgende grote doel is de iff marathon. Ik kijk al uit naar de volgende bijeenkomst van de abc ploeg, en ik zal dan niet meer lossen (hoop ik ;)).
Deze avond nog even een 1u losgelopen, hartslag mocht niet boven de 140 komen, de beentjes zijn toch wat stijf van gisteren, in totaal toch een 27,5km gelopen (gisteren).
Zondag een hele leuke 20km gelopen samen met Mario en Steffke, altijd plezant met die twee lolbroeken. Maandag stond er rustdag op mijn schema, en daar hou ik mij dan maar aan.
Dinsdag moest ik nog ééns naar het huisje van ons ma gaan om te zien of alles nog aanwezig was dus zou ik evengoed daar mijn training kunnen doen, altijd leuk om eens ergens anders te lopen. Ik was precies vergeten hoe leuk het daar lopen is, heb tijdens mijn eerste 8km juist 3 man tegengekomen, voor de rest niemand te zien en niks te horen, zalig!!! De weg terug naar huis verloopt dan op het fietspad langs een baan dus daar was het even minder rustig, maar had eigenlijk maar een training van 9km en der dan 16 van maken dan zal ik de coach weer horen vrees ik, ik heb het dus nog vrij beperkt gehouden en stond terug aan de auto na een 12km genieten. Hier 2 filmpjes die ik met het ipodje heb genomen, jammer dat je niet gewoon foto's kunt trekken met dat dingske.
Deze morgen een goede 14km gelopen en morgen nog een 10km, voor de rest zullen we vooral genieten van het mooie weer en uitkijken naar de training met de ultralopers zaterdag. Kijk hier enorm naar uit om deze toch wel kanjers te ontmoeten, vrees zelfs dat ik één van de traagste lopers zal zijn, niet erg, weeral motivatie om goed en stevig te blijven trainen ;).
Hallokes!! Na mijn wedstrijdje van maandag was ik dinsdag niet te houden, het zonnetje scheen dus werden de schoenen aangebonden voor een mooi duurloopje van 10km, in de namiddag haastte ik mij naar de kapper, ik durfde het eindelijk aan om mijn haren lekker kort te laten knippen, heb er 2 jaar over gedaan, maar ben nu toch tevreden met het resultaat, zalig om s'ochtends niet als een palmboom op te staan. Woensdagochtend vertrok ik rond 9u richting het bos voor een heuveltraining, ik zet twee stappen buiten en het begint te regen, en dat is het blijven doen, kletsnat en onderkoeld kwam ik na 2u terug thuis aan. Wel heel trots dat de training volledig afgewerkt werd, al lagen de tempo's wel iets lager dan het schema aangaf.
Donderdag was het dan de dag waar ik al enkele weken naar uitkeek, een duurloopje in Uden bij één van onze bekendste zuiderburen: Tiny. Mooi op tijd kwam ik bij Tiny aan en vertrokken we naar Harry om van daaruit naar het mooie stukje natuur te lopen. Samen met Tiny, Ron, Harry en Maria werd het een heel mooi rustig duurloopje, zalig om zo ééns ergens anders te lopen, jammer dat we geen hele lange duurloop konden doen, maar dat paste nu éénmaal niet in onze schema's. Na dit duurloopje nog even langs de Keien gereden, waar we een ereronde op de blauwe piste liepen en een mooi toerke in het nabij gelegen park. Ik heb er echt van genoten! Daarna nog even op thee bij Sjan en na een doucheke terug op weg naar huis! Bedankt aan Tiny en Sjan voor de hartelijke ontvangst!
Gisteren werd er niet gelopen, maar gigantisch veel huishoudelijk werk ingehaald, stond serieus achter!
Deze morgen rond 9u richting piste gelopen voor lange versnellingen 3 reeksen van 500, 1000,500m tegen 3,50min/km en het ging super, heb ze allemaal onder de 3,50 gelopen, mijn snelste km ging in 3,45 en de traagste in 3,47, ben er dus tevreden van. Morgenvroeg is het terug vroeg opstaan want we vertrekken al om 6u30 aan onze 18km duurloop.
Deze namiddag stond het schoolfeest gepland, mijn drie klein mannekes hebben echt heel mooi gedanst op het podium, ben heeel trots op hun, ze hebben dat schitterend gedaan!
Al van gisteravond zat ik met de zenuwkes, ik vind zo'n 5km wedstrijdjes precies veel enger dan een marathon, het zal zeker nooit mijn lievelingsafstand worden, maar langs de andere kant wou ik wel ééns zien hoever het nu stond met de conditie, zo een maand na de marathon van Antwerpen. Ik had heel de familie opgetrommeld om te supporteren voor mij en Mario, dus rond 14u waren we ter plaatse nog even inschrijven en mij klaar maken, dan nog wat rustig inlopen samen met Mario, elkaar een beetje zenuwachtig maken en we konden onder een brandende zon vertrekken voor onze 5km. De eerste km liep ik tegen 3,42min/km, maar toen kwam er een stukje wind op kop en ging het tempo naar beneden, kon Mario inhalen en voorbijsteken en liep na ongeveer 1,5km eerste vrouw, alles ging redelijk goed, het was wel zwaar en ik kreeg dorst, maar had wel het gevoel dat ik niet vertraagde. Ongeveer 1,2km voor de finish was er een haakse bocht en verwittigde Mario mij dat de tweede vrouw in aankomst was, ik hoorde ook precies vrouwelijk gehijg achter mij, dus probeerde ik te versnellen, maar veel versnellen zat er niet meer in. De omroeper riep mij om als winnares en net voor ik over de streep ging lopen stak die tweede mij voorbij, ik vond dat op het moment helemaal niet erg, nu vind ik het wel een beetje jammer, maar ja. Mijn tijd was 19:29min en als eerste 5km wedstrijdje van het jaar kan ik daar best wel mee leven, al hoop ik wel binnen enkele weken sneller te kunnen lopen in Beerse, we zijn dus terug supergemotiveerd! Mario had ook een mooie tijd gelopen, was maar 11s achter mij. Ben dan nog even gebleven om te supporteren voor Benny, die weer Mattéo in de buggy bij had. Het was een leuk namiddagje, ook bedankt voor de supporters, mijn ventje en de kinders, maar ook Steffke was afgekomen om ons bij te staan!
De dag dat ons moeder 48 jaar wordt!! Meer dan een sms'je zit er niet in, want zij bevindt zich op dit moment in Portugal. Hier in België werden er nog een paar mooie trainingen afgewerkt, intervallen en fartlek, het begint allemaal terug wat beter te gaan. De voorbije week werd op loopvlak wel een rustig weekje, ik loop morgen namelijk een wedstrijdje van 5km, ben eens benieuwd in wat voor vorm we ons bevinden. Donderdag trokken we met het hele gezin naar plopsa land in coo, we hadden geen betere dag kunnen uitkiezen, zalig weertje en het was er heel rustig, nergens moeten aanschuiven en we konden de meeste attracties verschillende keren doen. Sen heeft het record met 10 keer in de draaimolen :). Ik moet wel zeggen dat het echt wel een pretpark is voor de kleinere onder ons, Siebe die bijna 6 jaar is, kon gemakkelijk elke attractie aan, het was precies op zijn maat, de rollercoaster (die niet over kop ging) vond hij fantastisch, en ik ook trouwens ;).
Ik heb ook de ongelofelijke kans gekregen om mee te doen aan het abc project van het belgische ultramarathon vzw, hier vind je meer info over het project, ik start dus als C atlete en hoop om ooit A atlete te worden, er zal hard gewerkt moeten worden maar dat zie ik helemaal zitten. Eerste doel is ongetwijfeld om sneller te worden op de marathon, mijn grote doel om onder die 3u te geraken blijft zeker en vast bestaan, hoe het allemaal concreet in zijn werk gaat weet ik nog niet juist, volgend jaar zal er zeker een ullraloop op het programma staan,op za 5 juni is er een bijeenkomst gepland met lactaattesten en ik hoop dan zo wat meer te weten te komen, dit jaar blijft de planning ongewijzigd. En wat ik heel belangrijk vond, ook Mario neem ik mee in mijn wilde plannen, hij zal dus mijn schema's blijven maken, joepie!!! Ik heb dus weer veel om naar uit te kijken, morgen een wedstrijdje, donderdag trek ik naar Uden om samen met Tiny en vrienden een duurloopje te doen en dan 5 juni is er de training van het abc project. Het worden leuke weken, volgende week zaterdag kan ik ook nog gaan genieten op het schoolfeest van mijn duveltjes, ben eens benieuwd naar hun dansjes :)!! Ik hou jullie dus morgen op de hoogt hoe mijn wedstrijdje gegaan is, als je niks te doen hebt, duim dan even voor mij want de kriebeltjes zijn nu al voelbaar!
Al de trainingen verlopen eigenlijk heel goed, niet veel te vertellen dus, een uitschieter van verleden week vond ik toch wel de fartlek training, dan mocht ik eerst 10 keer 100m heuvel op lopen om dan na een rustige km 8x500m alles te geven met 500m rust tussen, ik moest er ook echt alles uit persen om toch maar het opgegeven tempo van 3.40/3.45min/km te halen en dat is slecht 1 keertje niet gelukt toen ik 3.49min/km uitkwam. Er waren ook flauwe plezanten in het bos aanwezig, en die vonden het blijkbaar leuk om mijn flesje water leeg te kappen, zodat ik halverwege mijn training zonder drinken kwam te zitten, volgende keer dus maar wat beter verstoppen. Zondagochtend stond er terug een duurloopje gepland samen met Steffke en Mario, dit is nu het enige waarvoor je mij op een zondag om 6u uit mijn bed krijgt zi. Het is zalig lopen zo s'morgens, Mario liep weer veel te snel (hij zegt dat ik het was, maar dat geloven jullie toch ook niet hé), de 5.30min/km werden er 5.13min/km, maar het ging goed, enkel die achterkant van mijn knie bleef mij wat zorgen baren. Even met Mario besproken en dan toch maar de beslissing genomen om er wat verder mee te gaan, het sleept nu toch al zo'n 3 weken aan, beter nu gaan voor ik misschien een paar weken niet meer kan of mag lopen. Dus deze morgen zat ik al om 9u30 in de wachtzaal van de dokter, hij is ondertussen ook begonnen met lopen en is dus een heel stuk meer sportminded dan een tijdje geleden. Na een grondig onderzoek, bleek het niet mijn knie te zijn ook niet mijn hamstrings, maar ging het om de musculus plantaris, die zit blijkbaar vastgehecht in de knieholte en op één of ander manier heb ik die gekwetst. Dit is een blessure die haast niet voorkomt omdat het een spier is die niet echt een nut meer heeft, het is enkel bij de apen goed ontwikkeld omdat die grijpen en eten met hun voeten. Het is een raadsel hoe ik dit weer geflikt heb, maar ik mag gewoon verder blijven lopen en moet naar niks kijken, het kan nog wel een tijd duren eer het helemaal weg is, maar het kan totaal geen kwaad. Moet zeggen dat het een hele opluchting is, en waarschijnlijk zal ik de knie nu ook al een stuk minder voelen, omdat je door bezorgdheid er toch veel meer op let. Morgen gaan we dus vollen bak intervallen, al valt het met 10 keer 300m een beetje tegen :D, ben de laatste weken meer gewend hé. Donderdag trekken we met het hele gezin naar plopsa coo, maar ssssstt het moet nog een verrassing blijven voor ons mannen, anders slapen ze woensdagavond niet goed en zitten we donderdag met 3 wrakjes opgescheept.
Wat mij vorig weekend ook enorm heeft beziggehouden was het wk 24u lopen in Brize (france), knap wat die mannen en vrouwen daar gepresteerd hebben, wie weet een voornemen voor ik 50 wordt???? ;)
Al de trainingen verlopen eigenlijk heel goed, niet veel te vertellen dus, een uitschieter van verleden week vond ik toch wel de fartlek training, dan mocht ik eerst 10 keer 100m heuvel op lopen om dan na een rustige km 8x500m alles te geven met 500m rust tussen, ik moest er ook echt alles uit persen om toch maar het opgegeven tempo van 3.40/3.45min/km te halen en dat is slecht 1 keertje niet gelukt toen ik 3.49min/km uitkwam. Er waren ook flauwe plezanten in het bos aanwezig, en die vonden het blijkbaar leuk om mijn flesje water leeg te kappen, zodat ik halverwege mijn training zonder drinken kwam te zitten, volgende keer dus maar wat beter verstoppen. Zondagochtend stond er terug een duurloopje gepland samen met Steffke en Mario, dit is nu het enige waarvoor je mij op een zondag om 6u uit mijn bed krijgt zi. Het is zalig lopen zo s'morgens, Mario liep weer veel te snel (hij zegt dat ik het was, maar dat geloven jullie toch ook niet hé), de 5.30min/km werden er 5.13min/km, maar het ging goed, enkel die achterkant van mijn knie bleef mij wat zorgen baren. Even met Mario besproken en dan toch maar de beslissing genomen om er wat verder mee te gaan, het sleept nu toch al zo'n 3 weken aan, beter nu gaan voor ik misschien een paar weken niet meer kan of mag lopen. Dus deze morgen zat ik al om 9u30 in de wachtzaal van de dokter, hij is ondertussen ook begonnen met lopen en is dus een heel stuk meer sportminded dan een tijdje geleden. Na een grondig onderzoek, bleek het niet mijn knie te zijn ook niet mijn hamstrings, maar ging het om de musculus plantaris, die zit blijkbaar vastgehecht in de knieholte en op één of ander manier heb ik die gekwetst. Dit is een blessure die haast niet voorkomt omdat het een spier is die niet echt een nut meer heeft, het is enkel bij de apen goed ontwikkeld omdat die grijpen en eten met hun voeten. Het is een raadsel hoe ik dit weer geflikt heb, maar ik mag gewoon verder blijven lopen en moet naar niks kijken, het kan nog wel een tijd duren eer het helemaal weg is, maar het kan totaal geen kwaad. Moet zeggen dat het een hele opluchting is, en waarschijnlijk zal ik de knie nu ook al een stuk minder voelen, omdat je door bezorgdheid er toch veel meer op let. Morgen gaan we dus vollen bak intervallen, al valt het met 10 keer 300m een beetje tegen :D, ben de laatste weken meer gewend hé. Donderdag trekken we met het hele gezin naar plopsa coo, maar ssssstt het moet nog een verrassing blijven voor ons mannen, anders slapen ze woensdagavond niet goed en zitten we donderdag met 3 wrakjes opgescheept.
Wat mij vorig weekend ook enorm heeft beziggehouden was het wk 24u lopen in Brize (france), knap wat die mannen en vrouwen daar gepresteerd hebben, wie weet een voornemen voor ik 50 wordt???? ;)
Zaterdag ochtend was ik al om 6u30 aan het lopen, het opstaan deed een beetje pijn, maar ééns je door de nog slapende Kempen loopt dan ben je dat zo vergeten! Er stond een stevig heuveltrainingske gepland, er werd serieus gepuft en gevloekt maar de snelheden werden behaald en het gevoel naderhand was dan ook heel goed. Zondag mijn ventje meegesleurd om van Geel (waar we een feestje hadden) naar Mol (onze thuishaven) te lopen, en het was plezant, het zonnetje kwam zelfs even te voorschijn een laag tempoke dus er kon serieus gezeverd worden. Herbert heeft wel een klein blazeke en we moesten wel 4 plaspauzes houden, hij had zelfs 300m meer dan ik, volgens garmin, omdat hij altijd de boskes moest induiken :). Maandag stonden er 2 trainingen gepland, s'morgens om 6u 5km loslgelopen en rond 14u een wisselloopje van 9km gedaan, het zijn allemaal nog korte afstandjes, en ik maar uitkijken tot ik terug 20gers of 30gers mag lopen. Deze morgen een intervaltraining goed afgewerkt, 5 reeksen van 200/400/600m, leuke afwisselende training.
Vorige week met een kleine depressie te maken gehad ivm mijn aankomende verjaardag :), maar ben er nu al terug overheen en ben al woeste plannen aan het maken. Toen ik 20 werd, wou ik tegen mijn dertigste een man hebben (check), een huisje (check), non-food verantwoordelijke zijn in de colruyt (oeps), 1 kindje (check, check, check), en een marathon lopen (check). Die marathon zit al heel lang in mijn kopke, zelfs toen ik niets van sport deed bleef ik zeggen dat ik ooit een marathon zou lopen, nu ik dat gedaan heb wil ik hier nog wat sneller in worden en dan??? Wat wil ik bereiken voor ik 40 ben: wel opgevoede kinders hebben die ik alleen kan thuislaten terwijl moeder gaat lopen :D, nog altijd bij dezelfde man zijn, nog steeds hetzelfde huis (ben tevreden met wat ik heb), haltijds werken (niet meer), en ik wil een 100km gelopen hebben! Denk dat dat laatste de grootste uitdaging gaat worden, rustig opbouwen en we zullen wel zien hoever we geraken! Volgend jaar ga ik alleszins een ultraloopje meedoen, waarschijnlijk in het najaar en in het voorjaar een marathon.
De trainingen deze week verliepen uitstekend! Mijn nieuwe garmin doet het ook schitterend, puur op gebruik is er niet veel verschil met de 305, ik gebruik maar 1 veld waar ik hartslag, afstand en tempo kan aflezen, meer heb ik tijdens het lopen echt niet nodig, die ring vergrendel ik dan en dus heb ik ook totaal geen last van het verspringen van velden door per ongeluk die ring aan te raken, of door regen. Hij zit mij wel veel beter rond de pols, ik doe er wel een zweetbandje onder, anders moet ik het bandje toch wel serieus forceren om hem vast rond mijn pols te krijgen. Ik heb ook wel het gevoel dat hij iets sneller reageert op tempowisselingen, maar puur om functionaliteit had ik nooit een nieuwe garmin gekocht hoor, die 305 is zeker even goed, maar die is dus nu van Herbert, en ik heb toch een beetje een eleganter machientje rond mijn pols hangen.
Normaal gezien stond er deze avond een wedstrijdje gepland, maar doordat Herbert vanavond terug thuis kwam van een weekje aan de zee voor zijn werk, en hij dan nog de reclamefolderkes (die ik al gesorteerd had) moest rondbrengen, heb ik het maar afgelast, mijn volgende wedstrijdje zal dus pas op 24 mei zijn in Dessel.
Maandag en dinsdag na Antwerpen moest er gerust worden, omdat ik haast niet stijf was en het stilzitten in het prachtige lenteweer al beu was na 1 dag ben ik dinsdag met de fiets naar ons ma gereden, met een omwegske was dat toch goed voor een 23km beweging, ik haalde op mijn "mama"fiets toch een tempoke van 22km/u en de poep deed al zeer. Fietsen is een hele mooie sport, maar het zal zeker nooit mijn favoriet worden. Woensdag kon ik dan gaan loslopen, aahh zalig!! Donderdag een wisselloopje en dan vrijdag terug een rustdag. Zaterdag werd een razend drukke dag, Siebe had een vriendje en zijn broertje uitgenodigd om te komen spelen, het was de eerste keer dat er kindjes kwamen spelen dus ik wist ook niet zo goed wat ervan te verwachten. En het was druk, ik moest hier alles met hand en tand beschermen, dat kleine broertje nam alles vast dat los was, hij is nochtans zo oud als onze Sen en voor hem moeten wij niks wegleggen. Onze gsm's, mijne garmin, mijn gellekes alles heb ik moeten wegleggen, nochtans ligt alles mooi opgeborgen in een kast, maar daar stoorde die zich niet aan. Allé Siebe en de de rest vond het een plezante dag, en ik was dolgelukkig dat de mama die twee deugenietjes om 15u kwam halen en sprong dan direct in mijn loopkledij om een beetje te ontstressen. Er stond een fartlek op het schema, en ik had er echt zin in, 16 keer onze brug hier op en dan nog 4 keer 500m tegen 3.40min/km, en wat ik nooit verwacht had, ik heb die snelheid ook gehaald, het ging niet gemakkelijk, maar het ging. Zondagmorgen liep het wekkerke terug om 6u af, we hadden voor het eerst sinds Utrecht weer eens afgesproken met ons bendeke, jammergenoeg is Steffke nog steeds geblesseerd, maar ik vond het heel leuk dat hij ons vergezelde met de fiets, het is toch niet hetzelfde zonder hem, dan zijn we niet compleet hé!! Hopelijk kan hij snel de loopschoenen terug ombinden want het was wel duidelijk dat het hem pijn deed om te moeten fietsen.
Vandaag dan nog even snel met Benny afgesproken om te gaan loslopen, 11km hebben we gedaan, en het was weer een plezant uurke. Nadat ik 5min thuis was stopte er een zafira voor mijn deur, volgestumpt met pakskes, en ergens in die koffer bevond zich mijn nieuwe garmin. Hij heeft effkes moeten zoeken, maar vond dan toch het juiste pakje, wat voor mij een gigantische opluchting was. Online kopen is heel voordelig, maar die verzending zorgt altijd voor veel stress bij mij, heb dan altijd bang dat het pakje verloren gaat, of dat er vanalles anders misgaat, als je dan nog ééns gaat googlen dan is het spel compleet ;). Maar allé, mijn nieuwe garmin 405cx ligt hier helemaal opgeladen te wachten op de training van morgen : intervallen!!!
Kiekeboe! Ik ben Wendy Lenaert, 31 jaar, gehuwd en mama van 3 zoontjes. Sinds feb 2008 verslaafd aan het lopen, mijn favoriete afstanden zijn de halve en hele marathon.
Running Lady
