Eindelijk was de dag aangebroken, was al even aant aftellen, na deze wedstrijd begint mijn voorbereiding op de IFF marathon. Ik wist dat ik niet dezelfde tijd kon lopen als vorig jaar, ik had vorig jaar immers heel de winter en het voorjaar op snelheid en korte afstanden getraind en nu slechts een kleine 2 maand, een podiumplaats zou moeilijk worden, maar natuurlijk was dat wat iedereen verwachtte van mij. Vorig jaar stond ik hier immers op het hoogste schavotje. Ik zou mijn best doen en de 10km proberen onder de 40min te lopen, dat zou ik toch moeten kunnen. Eerst nog even met de kindjes langs mijn schoonouders getrokken, zij zaten midden in een verhuis en Herbert was daar aant meehelpen, nadat ik de kindjes had afgeleverd begaf ik mij naar de afspreekplaats, al gauw kwam ik Mario en Steffan tegen, even mijn nummer ophalen samen met de coole Kaat en dan konden we ons rustig begeven naar de start van de 4,5km, hier zouden we fungeren als supporter, jammergenoeg hebben we niemand gezien, Kaat en Nancy waren goed verstopt in de menigte. Het begon voor mij nu echt wel tijd te worden om eraan te beginnen, dus nog gauw even een toilet bezoekje, nog even iedereen goeiendag zeggen en dan klaar voor de start. We dachten dat we vrij vooraan stonden, maar blijkbaar stonden er een paar vooraan die daar niet thuis hoorden, het duurde toch wel enkele honderden meters eer ik vrij kon lopen, op dat moment liep ik 5 de vrouw. In de verte zag ik Tine Diels lopen, jammergenoeg is de afstand heel de 10km hetzelfde gebleven, misschien had ik toch een risico moeten nemen en ernaartoe lopen, maar ik durfde niet. Al gauw liep ik in derde positie en zal mij al op het podium staan, de tweede dame werd goed begeleid door 2 mannen,mijn eerste gedachte was om gewoon mee te lopen met dit groepje en wat mee te profiteren van het haaswerk, maar voelde mij daar niet echt welkom, dus zei ik foert, ik voelde wel dat ik sterker was dan deze dame. Blijkbaar heb ik stom gedaan door altijd mooi op het pad te blijven lopen ipv de bochten af te snijden. Vanaf km5 was het echt afzien, het werd zwaar, ik had dorst en die derde vrouw bleef maar op mijn hielen lopen, ik hoorde ook die mannen dikwijls zeggen van: zijt ge klaar?, gaan we erover?, maar dat ging ik toch niet laten gebeuren ze. Wat was ik blij toen plotseling Mario mij voorbijstak, ik kon aanklampen en liep weg van de vrouw, maar toen kwam er een zandpaddeke, pfff zo'n 2,5km voor het einde had ik hier geen zin meer in, het tempo ging achteruit en ik verloor meters op Mario. Terug uit het zandpaddeke kon ik terug aanklampen tot 1km voor het einde, dan zei Mario: en nu gaan hé!! Halloooo, ik zie al zwart voor mijn ogen ik ben al vollen bak aant gaan, Mario ging dus en ik probeerde gewoon om niet af te zwakken, wat duurde die km lang, maar wat was ik blij aan de finish!! Toch een podiumplaats en echt diep gegaan, afgezien gelijk de beesten ;). Ik moest even zitten om te bekomen en begon dan de zoektocht naar het podium, na kussen van de burgemeester konden we onze trofee en bos bloemen in ontvangst nemen. Het was heel plezant op het podium, Tine en An waren heel sympathiek, maar voor mij hoeft dat toch niet echt ze. Na een verkwikkende douche nog even een terraske gedaan met de meute, het was een zalige avond, weeral ééntje om in te lijsten!! Hier nog enkele foto's met dank aan Frank en Stefke!! De trofee van dit jaar is de rechthoekige.
Brrr, vanavond loop ik dwars door Geel, de start is om 20u dus hopelijk is de grootste hitte dan verdwenen. Ik heb mij voorgenomen om mijn eigen wedstrijd te lopen, en zo hopelijk in de buurt van mijn pr te komen, heb het gevoel dat ik toch wat meer tijd nodig heb na de marathon van eind april om echt terug snelheid te kunnen maken. De voorbije week heb ik wel terug een supergevoel, dus hopelijk kan ik dat omzetten in een mooie tijd deze avond, wish me luck!!!!! Ik laat jullie deze avond nog wel iets weten.
Hier zijn we nog een keertje!! Ik heb genoten van de nacht van vlaanderen, ik was er wel niet bij, maar het was zalig om al die mooie prestaties te lezen, je kan je zo voorstellen hoe Chris, Katrien, Veerle en de vele anderen zich voelen, jammer dat Nico zijn juiste benen thuis vergeten was, maar nu kan ik hem hier aan het werk zien in de marathon van Balen, zo zie je weer, alles slecht heeft toch ook een positief kantje hé ;). Wat mij ook interesseerde was hoe de ulralopers het ervan brachten op de 100km, ik krijg maar niet genoeg van de filmpjes en heb heel veel bewondering voor Conny Braeckman die weeral haar titel van Belgisch kampioen wist te verlengen, in een tijd juist onder de 9u. Met mijn trainingen gaat het alsmaar beter, de tempo's die enkele weken haast niet gehaald werden worden nu soepel gehaald. Ik hoop dat er zaterdag in Geel een mooie tijd inzit voor mij, we gaan er alleszins ons best voor doen, het belooft weer lekker warm te worden. Maar eerst is het braderij tijd!!! Joehoe!!!!
Een heel speciaal wedstrijdje omdat je echt tegen de klok loopt, iedere deelnemer vertrekt om de minuut. Eerst moest ik Siebe nog aan school afzetten, want hij zou met zijn klasje een nachtje kamperen in school, het zou dus een spannende avond worden voor ons alletwee. Mijn ouders waren supporter van dienst en mooi op tijd vertrokken we richting Beerse, daar aangekomen zag ik al snel Gunter die juist aankwam, hij liep aan een serieus tempo! Even met hem gepraat, het parkoer bleek toch wel zwaar te zijn, een stevig windje en haakske bochten, tja dan was het maar zo. Mij vlug klaargemaakt en gaan warmlopen op het parkoer, heel vreemd die eerste km's waren echt eenzaam, er waren haast een supporters en je hebt niemand om tegen te lopen, ik wist dat het mentaal ook wel zwaar zou worden. Toen ik mij naar de start begaf kwam in nog Eva, haar petekindje en Mike tegen, jeej aanmoedigers!!! Stipt om 20u22 mocht ik eraan beginnen, mijn eerste doel zou worden om de dame die voor mij vertrokken was in te halen, dit lukte al na 1,7km, nu had ik natuurlijk geen mikpunt meer en was het eenzaam beuken tegen de wind. Vanaf 4km was het ergste voorbij, dan kwam je terug voorbij de markt en was er animatie tot de aankomst, ik kwam al kokhalzend aan in 19min33s, had graag de 19min gehaald maar ja, ik ben niet snel tevreden hé. Daarna kon de pret beginnen, nog even een praatje gemaakt met Veerle Dejaeghere, en dan samen met mijn ouders genieten van de topatleten, vooral Veerle en Dama tassame blijven me bij, die Dame zijn eindspurt was waanzinnig, wat een kracht, wat een snelheid, echt bangelijk! Het was echt plezant om ééns mee te doen, wel eenzaam lopen, maar dat ben je snel vergeten als je die toppers aan het werk kunt zien!
Op mijn facebook pagina is ook een filmpje te zien, gemaakt door Mike Schrijvers, mercikes!!!
Moest er nog twijfel geweest zijn dan is dat bij deze helemaal verdwenen, ik krijg soms opmerkingen dat ik nog vrij jong ben en dus nog tijd genoeg heb om te ultralopen, maar ik weet niet wat de toekomst brengt hé, wie weet verandert er iets aan de huidige situatie en kan ik mijn ultradroom nooit waarmaken, ik ga wel rustig opbouwen hoor! Vanaf juli zal ik mij dus helemaal focussen op de marathon,en daarna op mijn allereerste 6u loop te Stein ergens in maart. Dit jaar loop ik de iff marathon op 12 september zo hard als ik kan, en mijn nummer van de halve marathon te Eindhoven heb ik laten omzetten naar een nummer voor de volledige marathon, hier ga ik het wel wat meer opt gemak doen. Daarna even een rustperiodeke inlassen om dan vollen bak te trainen voor de 6u van Stein, als alles dan goed verloopt dan loop ik in juni de nacht van west vlaanderen (marathon). Maar nu zijn we al een jaar verder, in dit jaar wordt er volgende week nog een wedstrijdje gelopen, de domestic te Beerse, een heel speciaal wedstrijdje, met hetzelfde principe zoals een tijdrit bij het wielrennen, hier doen ook heel veel topatleten aan mee, dus een podiumplaats zit er helemaal niet in, dit geeft mij wel een geruststellend gevoel, geen verwachtingen en gewoon maar lopen voor wat ik waard ben, ik kijk er al naar uit!
Verder ga ik ook lid worden van een atletiekclub, vooral voor het val nummer, voor de rest zal er niet veel veranderen, ik blijf met de schema's van Mario trainen, gelukkig ziet hij mijn gekke plannen ook zitten en hij is diegene die mij overhaalt heeft om in Eindhoven de hele marathon te lopen.
Gisteren was het eindelijk zo ver, een gezamelijke training en lactaattesten met het ultramarathon abc project. Ik had rond 7u30 afgesproken met Michael en Carmen in Geel zodat ik ze kan volgen tot Wommelgem waar we dan Gert Mertens oppikten en met 1 auto verder reden naar Torhout. Even vreesden we voor file, maar eigenlijk overal vlot kunnnen doorrijden, ook de piste vrij makkelijk gevonden maar daar vonden we dan de ingang niet. Ik dus maar even over een draad gewipt zodat ik de weg kon vragen aan Jan Vandendriessche en Andre Mingneau die daar al aanwezig waren. Het onthaal was heel hartelijk en ik voelde mij al direct op mijn gemak. Na even warm gelopen te hebben begonnen we aan de lactaattesten, het was al vrij warm wat mijn hartslag niet ten goed kwam. De eerste 3 ronden moest ik tegen 5min/km doen en dan zat mijn hartslag al aan 166 wat toch wel vrij hoog is, even bloed prikken en ik mocht de volgende 3 rondes lopen tegen 4,40min/km hier kon ik mijn hartslag toch wat in toom houden en had nu 170, dan volgden er nog 3 toeren van 4,20min/km en 3 van 4min de km, hierna mocht ik 3 toeren stevig doorlopen om dan de laatste 300m er alles uit te persen, toen haalde ik hartslag 197. Even kregen we de tijd om te bekomen en daarna konden we beginnen aan de groepstraining, normaal gezien gingen er 3 groepen gemaakt worden, maar aangezien er maar een kleine 10man aanwezig was, besloten ze om in 1 groep te lopen. Een crescendo loop, beginnen tegen 5,10 en eindigen tegen 4,15. Ik had al wel een vermoeden dat ik het zwaar zou krijgen, het was rond de 28gr, en ik ben lange duurlopen boven de 15km ook niet meer echt gewend, maar zou mij toch niet laten kennen en proberen zo lang mogelijk te volgen. Tot km 15 kon ik mee, maar toen moest er versneld worden tot 4,20min/km en ik zat al aan hartslag 190, dus maar niet mee volgen en proberen die 4,30 zo lang mogelijk vol te houden was mijn plan, gelukkig was ik niet de enige die moest lossen, 2 mannen kropen in de bezemwagen en nog 1 man bleef bij mij, gelukkig had ik ook nog de fietsbegeleiding van Jan Vandendriessche. Na 20,2km tegen een gemiddelde van 4,48min/km was ik o zo blij om de piste te zien. Eigenlijk schrik ik er wel van dat ik zo diep ben moeten gaan om dit tempo aan te houden, hopelijk zit het weer er voor iets tussen, want eigenlijk zou ik dit toch wel makkelijker moeten kunnen. Na de training nog even wat gepraat en dan onder de douche, het werd een ijskoude douche voor mij, maar ik genoot er wel van. Daarna nog even een terrasje gedaan in Torhout samen met Gert en Michael om dan terug te vertrekken richting Antwerpen, onderweg konden we dan nog Gert Mertens helemaal uithoren, wat die man al bereikt heeft met vrij weinig trainingskm's, Michael en ik konden er niet bij. En ik heb het gevoel dat al de puzzelstukjes op hun plaats vallen, dit is echt mijn ding (denk ik, helemaal zeker weet je natuurlijk pas wanneer je het effectief gedaan hebt), volgend jaar zou ik zeker een 6uren loop willen doen. Dit jaar verandert er niks aan mijn planning, volgende grote doel is de iff marathon. Ik kijk al uit naar de volgende bijeenkomst van de abc ploeg, en ik zal dan niet meer lossen (hoop ik ;)).
Deze avond nog even een 1u losgelopen, hartslag mocht niet boven de 140 komen, de beentjes zijn toch wat stijf van gisteren, in totaal toch een 27,5km gelopen (gisteren).
Zondag een hele leuke 20km gelopen samen met Mario en Steffke, altijd plezant met die twee lolbroeken. Maandag stond er rustdag op mijn schema, en daar hou ik mij dan maar aan.
Dinsdag moest ik nog ééns naar het huisje van ons ma gaan om te zien of alles nog aanwezig was dus zou ik evengoed daar mijn training kunnen doen, altijd leuk om eens ergens anders te lopen. Ik was precies vergeten hoe leuk het daar lopen is, heb tijdens mijn eerste 8km juist 3 man tegengekomen, voor de rest niemand te zien en niks te horen, zalig!!! De weg terug naar huis verloopt dan op het fietspad langs een baan dus daar was het even minder rustig, maar had eigenlijk maar een training van 9km en der dan 16 van maken dan zal ik de coach weer horen vrees ik, ik heb het dus nog vrij beperkt gehouden en stond terug aan de auto na een 12km genieten. Hier 2 filmpjes die ik met het ipodje heb genomen, jammer dat je niet gewoon foto's kunt trekken met dat dingske.
Deze morgen een goede 14km gelopen en morgen nog een 10km, voor de rest zullen we vooral genieten van het mooie weer en uitkijken naar de training met de ultralopers zaterdag. Kijk hier enorm naar uit om deze toch wel kanjers te ontmoeten, vrees zelfs dat ik één van de traagste lopers zal zijn, niet erg, weeral motivatie om goed en stevig te blijven trainen ;).
Kiekeboe! Ik ben Wendy Lenaert, 31 jaar, gehuwd en mama van 3 zoontjes. Sinds feb 2008 verslaafd aan het lopen, mijn favoriete afstanden zijn de halve en hele marathon.
Running Lady
