Wat heb ik een leuke dagen achter de rug! Zaterdag met mijne jongste op stap, met de trein naar Antwerpen om mijn startnummer te gaan ophalen, en ééns rustig over de beurs te wandelen, wat hebben we een pret gehad. Sen was vooral onder de indruk van de voetgangerstunnel die ons naar linkeroever bracht, de afdaling gebeurt daar door middel van 2 lange roltrappen, geweldig vond hij dat! Toen we aankwamen op linkeroever begon hij opgewonden te roepen: "wij zijn in een nieuwe wereld, hoe kan dat nu" (het zijn nog een nintende mario fans bij ons thuis), toen hij dan moest plassen nam ik hem mee naar zo'n plastiek wc'ke die al opgesteld waren voor de 10M van zondag en weeral één en al wonder voor Sen, hij dacht dat hij blauw geplast had (zit zo van dat blauwe product in van die dixiekes) het was dus een magische dag voor Sen. Natuurlijk kon een bezoekje aan de zenuwachtige Jess ook niet ontbreken, ook nog een broek voor Herbert gekocht, hij staat er heel mooi mee. Terug thuis stond er weeral een verassing op ons te wachten, een gigantische trampoline stond daar te blinken in de zon, wat een plezier hebben ons mannen gehad!
Zondag was het dan de dag waar ik al lang naar uitkeek, ik zou samen met Jess de marathon van Antwerpen lopen. Rond 6u40 stond Benny voor de deur en vetrokken we naar het station van Mol, we zouden er een dagje samen op uittrekken, vanaf Herentals hadden we het gezelschap van Mike Schrijvers die zou deelnemen aan de bedrijvenmarathon, (hun ploeg bleek ook nog ééns als eerste te eindigen, proficiat dus Mike!!!), mooi op tijd kwamen we aan in Antwerpen om dan met de tram de start van de marathon te bereiken. We waren redelijk vroeg maar konden toch al redelijk wat bekenden spotten, Gert, Frankie, Jess, Bert, Peter1, Peter2, Carmen, Michael,... ik vergeet er waarschijnlijk nog een hele hoop maar kan er even niet opkomen. Samen met Jess, Carmen en Benny trokken we naar de start, ik had nu toch ook wat zenuwkes want Jesske hare garmin startte niet op, dus moest ik het tempo in het oog houden (!!!), brrr had veel schrik dat ik veel te snel zou starten en zo Jess hare marathon naar de vaantjes zou doen, maar Jess kent natuurlijk wel haar tempo hé. Benny ging de pacers van 3u30 opzoeken, Carmen die van 4u en Jess en ik die van 4u15. We bleven bij de pacers tot na de konijnepijp, toen stond er bevoorrading en lieten we ze een stuk achter ons, Jess bleef mooi op het schema, ik heb nog nooit zoveel op de garmin gekeken, als we te traag of te snel gingen probeerde ik het zo onopvallend mogelijk te corrigeren, ik beschouwde het ook als mijn taak om haar mee te delen hoe we op het schema zaten. Onderweg konden we ook nog zo'n 10km genieten van het gezelschap van Wim geerts die daar een dagje kwam fietsen, en daarna heeft haar vriendje Bert heel de tijd meegereden. Bij mij persoonlijk liep het heel goed, die knie waar ik vorige keer van sprak is helemaal terug de oude, de hartslag bleef ook lekker laag en de beentjes begonnen pas na 33km vermoeid aan te voelen. Er was slechts 1 probleempje, na zo'n 3u 20 min moest ik toch wel echt naar het toilet, ik kon er niks aan doen, maar moest Jess even in de steek laten toen ik een voetbalveld met aangrenzende kantine tegenkwam, vlug even naar het toilet en man, wat liep dat goed zeg. Even een sprintje ingezet tot terug bij Jess, ze had het tempo goed aangehouden (thats my girl!!), en samen begonnen we aan de laatste km's. Ik merkte dat Jess het zwaarder kreeg en ik weet dat je dan liever niet meer teveel praat en gewoon ongestoort doorloopt, dus liet ik haar gewoon weten dat ze moest blijven lopen, het tempo maakte niet veel uit, maar zeker niet stappen en dat heeft ze prima gedaan, de laatste 500m zette ze nog een versnelling in en zo haalden we het mooie doel van 4U15min. Ik moet zeggen dat ik na de aankomst echt flauw werd, heel de marathon geen last gehad, ik stop met lopen en ik voel mij helemaal leeg. Nog een gelleke van Benny gekregen om wat op krachten te komen en toen ging het terug wat beter, nadat we gevonden hadden waar de shuttle kwam om ons naar de douches te brengen kon ik genieten van een heerlijk verfrissend doucheke. Terug in Antwerpen nog vlug een colake gedronken en dan naar de Meir om de doorkomst van de 10M te zien, zalig om te zien, maar ik werd weer zo flauw als iets, dus maar samen met Benny vlug ietske gaan eten en dan rustig terug naar het station om onze trein naar Mol te nemen. Ik heb zoooo genoten van deze dag, maar heb mij echt wel leeg gelopen, ben al een hele dag aant eten, niet gewoon, ik heb wel geen last van stijfheid, maar moet van de coach toch 2 rustdaagjes inlassen, en dan beginnen we aan de korte snelle trainingen, volgende week vrijdag staat er dan ook een wedstrijdje van 4km gepland. Oh ja, even vergeten te vermelden welke tijd Benny gelopen heeft, hij ging niet echt doorlopen maar heeft toch een tijd van 3U23 gehaald, het is ne krak!!
Ik heb nu ook Herbert aan het lopen gekregen, hij wil wel niet meer dan 10km lopen en gaat ook een schema van Mario volgen om 2 wedstrijdjes tot een goed einde te brengen, het zal hem zeker lukken in een mooie tijd. Wat ook goed is, ik krijg een nieuwe garmin en hij gaat mijne oude verder gebruiken, jeej!!!!!
Er zijn dit weekend veel mooie prestaties geleverd, een hele dikke proficiat voor iedereen!!!
Pff, ik lees altijd zoveel van mensen die buiten het lopen ook nog gaan fitnessen of spinnen of weet ik veel wat, maar als ik dat doe dan ben ik direct geblesseerd, verleden jaar ging ik fitnessen, hup een blessure aan mijn adductoren, verleden week ging ik koreke spring doen en hup een spiertje achter mijn knie speelt op. Gelukkig is het geen loopspiertje, heb voor alle zekerheid zaterdag een extra rustdagje genomen, zondag 23km afgelegd op net 2u, maandag 10km losgelopen, gisteren een tempoloopje van 8km en vandaag intervallen. 4x(5X300m tegen 22s/100m) stond er op het schema, natuurlijk met de nodige rust tussen versnellingen en reeksen, heb toch wel het gevoel dat ik snelheid verloren heb en wil er zo snel mogelijk aan werken om die terug te vinden, volgende week beginnen we eraan, kijk er al naar uit. Wat is het nu juist met die knie? Wel het is iets heel vreemds, het is al een heel stuk beter dan verleden weekend, kan niet echt zeggen dat het pijn doet, enkel met de trap aflopen, hij is ook niet dik of zo en ik kan perfekt door mijn knieën gaan zonder pijn, ook tijdens het lopen is er niks aan te merken. Ik masseer het spiertje geregeld en merk dat dat goed helpt, s'morgens heb ik zo een gevoel van stijfheid dat dan na een massageke direct verdwijnt. Ik verwacht dat het snel zal verdwijnen, zeker als ik niet meer koreke spring doe, ik hou het voorlopig enkel op het lopen, heb geen zin meer om iets anders erbij te doen ;).
Zondag loop ik samen met Jesske en Carmen de marathon van Antwerpen, ben eens benieuwd hoe dat gaat gaan, ik wil een goede steun zijn voor Jess, maar heb zelf toch ook een beetje zenuwkes, heb nog nooit zo lang gelopen en hoop dat ik geen krampen ofzo krijg en Jess mij dan moet verder sleuren ;). We zullen wel zien! Aan al de andere marathon of 10M lopers, heel veel succes, en vergeet geen zonnecréme mee in je sportzak te steken hé, het ziet er naar uit dat het nodig gaat zijn!
Hier zijn we nog maar ééns, het is volop genieten van het zalige weertje, we hebben er lang op moeten wachten maar hier is het! Het is weer leuk trainen nu, geen lange broeken meer, geen slippertjes, en het is ook nog niet superheet, zo mag het van mij nog een hele tijd blijven. De trainingen verlopen ook vrij goed, al ben ik de laatste dagen zo moe, ik ga om 22u slapen en sta pas om 8u op en heb dan nog niet echt het gevoel om uitgeslapen te zijn, vreemd, maar misschien nog een nawee van de marathon en de antibiotica kuur. De trainingen verlopen toch vrij goed, dinsdag een hele leuke training gedaan, samen met heel het gezin naar de sporthal gelopen, zij met de fiets natuurlijk, dan kon ik mij uitleven op de piste terwijl de kindjes helemaal los konden gaan in de binnenspeeltuin die er gebouwd was, en daarna terug samen naar huis. Mijn training bestond uit 2X10 keer 200m met 100m rust en tussen de reeksen 1Km loslopen, ik had eigenlijk gedacht dat het makkelijker zou gaan, maar de bovenbenen waren toch nog wat slapkes. Gisteren een tempoloop van 10km gedaan, ik wou toch ééns goed doorlopen en het geplande tempo van 4,45min/km halen, en het ging ook vrij goed, in het begin duurt het altijd even bij mij voor ik in vorm kom, maar heb de afstand toch gelopen tegen 4,32min/km, een kleine uitspatting op mijn schema dus, maar ik beloof dat het de laatste keer is, had het echt ééns nodig. We willen natuurlijk geen blessure oplopen! Straks staat er nog een wisselloopje gepland en morgen een rustdagje.
Na drie dagen rust zijn we terug stillekes vertrokken, eergisteren en gisteren 10km losgelopen en vandaag een wisselloop van 15km in de beentjes, die trouwens al terug goed aanvoelen. Ik heb ook niet echt het gevoel van een roze wolk gehad, was heel blij met de prestatie hoor, heb zeker tot 30km echt genoten, de zwaarste km's waren de laatste 3 voor mij, maar die had ik goed ingedeeld, 1km voor Siebe, één voor Lander en de laatste voor Sen en daar was de finish!! Ik heb natuurlijk ook veel geluk dat mijn gezin achter mijn zotte plannen staat, en mij altijd de kans geeft om de trainingen af te werken, ook heb ik een zeer goed coach die mij op het rechte pad houdt en schema's maakt op mijn maat, we kennen hem waarschijnlijk allemaal: een applause voor Mario!!! Ook de steun die ik krijg via facebook en dit blogje zijn goud waard. Momenteel zit ik even in een gekke periode, want ik loop binnen 2 weekjes de marathon van Antwerpen mee met Jess, er staat de komende week terug een interval en versnellingen gepland in functie van de kortere afstanden waar ik mij na Antwerpen de komende maanden even voor 100% aan ga weiden. Ik zit nu vol ongeduld te wachten op de uitslagen van medelopers, denk dat iedereen wel ergens aan de slag was vandaag, was het niet in Oostende dan in Eeklo of in Rotterdam of in Parijs, keuze genoeg. Mannen en vrouwen, ik heb geduimd hé!!
Via, via ben ik toch aan enkele foto's geraakt van de marathon deze maandag, je kan ze direct aanschouwen! Het is maar een rustig weekje, denk dat ik echt verslaafd ben aan het lopen, want moet mij vandaag al heel de dag bedwingen om de schoenen niet aan te binden, ik kijk al serieus uit naar morgenvroeg, want dan mag ik van de coach (Mario) rustig gaan loslopen,Jeejj!!!
De stijfheid is vandaag al een heel stuk minder, eigenlijk viel het best nog mee, dinsdag ging het allemaal wat moeilijker, maar gisteren kon ik al terug soepel de trap op en vandaag loop ik hem op. Volgende week begin ik al terug wat snelheid te trainen, ik kijk er al naar uit!
Hoera, mijn tweede marathon is een feit!! Deze week was het toch wel even twijfelachtig of ik wel aan de start zou staan en of er doorgelopen zou worden. Maar een testloopje zaterdag deed mij beslissen om ervoor te gaan en hopen op het beste! Deze morgen liep het wekkerke vroeg af, de bus vertrok hier om 6u45 stipt, gelukkig had ik alles al klaargezet en was er deze morgen niet veel meer te doen. Steffke was taxi en zorgde ervoor dat Mario en ik op tijd aan de sporthal waren alwaar de bus al klaarstond en mooi op tijd vertrok. Het was een vrolijke boel op de bus en al gauw waren we ter plaatse, de vabco had het heel mooi geregeld, onze bus stond op enkele meters van de start en het beursgebouw en bleef de hele dag toegankelijk. Voor de start nog met Geert afgesproken die al voor mijn startnummer had gezorgd (mercikes), ook nog even Bjorn gezien, en dan was het tijd voor de laatste sanitaire stop en hup naar het startvak (ook hier konden we dankzij de vabco bij de wedstrijdlopers starten). Boenk, het startschot en we waren weg voor een lange tocht, wij waren: Mario, Steffke, Benny, Gunter, Geert en Geert, allen aan elkaar gewaagd en we bleven dan ook samen tot aan het halve marathon punt, dan begon Mario wat te versnellen, ik was van plan om hem alleen te laten gaan maar kon toch nog mooi volgen tot op km 29, dan versnelde hij nog wat en liet ik hem gaan. Ik liep nu dus helemaal alleen, gelukkig kwam ik onderweg nog het webloggersteunpunt van Ronald tegen, en ook Joris zijn aanmoedigingen deden deugd! De laatste 9km waren hels en het was tandenbijten om vol te houden, ik liep helemaal alleen met wind op het kopke, het was er zelfs zo doods langs het parkoer dat ik even twijfelde of ik wel nog juist liep ;). Dan planten ze op 3km van de streep nog ééns een brug neer, wat een gedacht, maar alléé dat kon er nog wel bij, het bleef heel stilletjes langs het parkoer, pas op de laatste 200m kwam er wat ambiance en kon ik toch nog genieten van een triomftochtje, mijn tijd was 3u6min en ??sec. Ik ben dus heel blij en had deze tijd eigenlijk nog niet verwacht, had meer 3u10 in gedachten, dus ben heel tevreden. Ben ook heel onder de indruk van Mario, die ijzersterk heeft gelopen en een supersonische tijd heeft neergezet, Benny heeft ook zijn pr verbroken net zoals Gunter en Heidi, STefke en Geert waren iets minder blij met hun prestatie, maar ik vind dat ze karakterkoppen zijn, en volgende keer heus wel een pr zullen lopen! Het was een heel geslaagd dagje, zo'n mogen er nog wel meer komen!!! ;)
En weet je wat???? Blijkt dat ik ook nog ééns een reis naar Zweden heb gewonnen met de tombolla, het kan niet op!!!
Ik ben supergelukkig met deze tijd en besef meer en meer dat de marathon mijn ding is! Binnen 3 weken loop ik er nog ééntje, maar nu zal het echt genieten worden met Jess, we zullen samen de finish bereiken, ik kijk er al naar uit!
Alvast heel erg bedankt voor de proficiats die ik al had ontvangen voor ik thuis was, leuk om een mailbox vol felicitaties te vinden!
Maandag zag ik het zo zitten, een dagje naar Antwerpen, Jess hare mooie winkel bezocht en ik voelde mij super! Dinsdag sta ik op met wat rug en keelpijn, maar niks ernstig, wel direct nurofen en orofar genomen om toch maar geen risico te nemen. In de namiddag een wisselloop van 15km gedaan en ik voelde dat het niet echt goed zat, dacht dat het wel aan het koolyhdraatarm dieet zou liggen, maar s'avonds ging het plotseling niet meer, de keel deed veel meer zeer en ik voelde mij echt niet goed, ben dan maar in de zetel gekropen en veel gerust. Woensdagmorgen deed de keel nog meer pijn en s'avonds kon ik haast niet meer spreken of slikken, zelfs mijn nek draaien deed heel veel pijn. Mijn lichaam voelde wel terug beter aan, geen spierpijn meer, en ik voelde mij niet fysiek moe, maar jammergenoeg haast niet geslapen van de pijn dus donderdag toch maar naar de dokter geweest. Hij nam een kijkje in mijn keel en zag dat het helemaal niet goed was, alles was dik en ontstoken, een ferme keelontsteking dus, en na wat discusiëren heb ik dan toch maar toegegeven en heb een week antibiotica aan mijn been. Op dit moment gaat het terug beter met de keel, kan terug eten en drinken zonder heel het huis bijeen te schreeuwen, straks ga ik toch ééns proberen om 10km te lopen, ben wel ééns benieuwd hoe het lichaam aanvoelt. Hoe zit het nu met Utrecht maandag, de dokter heeft mij zeker niet gezegd om deze niet te lopen, maar heeft er wel bijgezegd dat ik mijn verwachtingen wat zal moeten temperen, maar daar heb ik echt geen zin in, dus heb ik zo in mijn achterhoofdje om in Utrecht niet door te lopen en alles op Antwerpen te zetten. Het enige waar ik echt mee zit is dat ik Jess had beloofd om met haar mee te lopen, we zullen wel zien, ik heb nog 3 dagen hé. Utrecht wordt alleszins gelopen, ik weet dus wel nog niet wat precies het tempo wordt, ben nog aant overleggen met Mario. Ben ook al een paar dagen niet meer op de blogjes geweest, ik gun iedereen mooie prestaties en knappe trainingen hoor, maar moet toegeven dat het even pijn deed :). Hou jullie goed en prettig weekend gewenst!!! Ik laat zondag wel weten wat het wordt in Utrecht!
Kiekeboe! Ik ben Wendy Lenaert, 31 jaar, gehuwd en mama van 3 zoontjes. Sinds feb 2008 verslaafd aan het lopen, mijn favoriete afstanden zijn de halve en hele marathon.
Running Lady
