Hallokes!! Na mijn wedstrijdje van maandag was ik dinsdag niet te houden, het zonnetje scheen dus werden de schoenen aangebonden voor een mooi duurloopje van 10km, in de namiddag haastte ik mij naar de kapper, ik durfde het eindelijk aan om mijn haren lekker kort te laten knippen, heb er 2 jaar over gedaan, maar ben nu toch tevreden met het resultaat, zalig om s'ochtends niet als een palmboom op te staan. Woensdagochtend vertrok ik rond 9u richting het bos voor een heuveltraining, ik zet twee stappen buiten en het begint te regen, en dat is het blijven doen, kletsnat en onderkoeld kwam ik na 2u terug thuis aan. Wel heel trots dat de training volledig afgewerkt werd, al lagen de tempo's wel iets lager dan het schema aangaf.
Donderdag was het dan de dag waar ik al enkele weken naar uitkeek, een duurloopje in Uden bij één van onze bekendste zuiderburen: Tiny. Mooi op tijd kwam ik bij Tiny aan en vertrokken we naar Harry om van daaruit naar het mooie stukje natuur te lopen. Samen met Tiny, Ron, Harry en Maria werd het een heel mooi rustig duurloopje, zalig om zo ééns ergens anders te lopen, jammer dat we geen hele lange duurloop konden doen, maar dat paste nu éénmaal niet in onze schema's. Na dit duurloopje nog even langs de Keien gereden, waar we een ereronde op de blauwe piste liepen en een mooi toerke in het nabij gelegen park. Ik heb er echt van genoten! Daarna nog even op thee bij Sjan en na een doucheke terug op weg naar huis! Bedankt aan Tiny en Sjan voor de hartelijke ontvangst!
Gisteren werd er niet gelopen, maar gigantisch veel huishoudelijk werk ingehaald, stond serieus achter!
Deze morgen rond 9u richting piste gelopen voor lange versnellingen 3 reeksen van 500, 1000,500m tegen 3,50min/km en het ging super, heb ze allemaal onder de 3,50 gelopen, mijn snelste km ging in 3,45 en de traagste in 3,47, ben er dus tevreden van. Morgenvroeg is het terug vroeg opstaan want we vertrekken al om 6u30 aan onze 18km duurloop.
Deze namiddag stond het schoolfeest gepland, mijn drie klein mannekes hebben echt heel mooi gedanst op het podium, ben heeel trots op hun, ze hebben dat schitterend gedaan!
Al van gisteravond zat ik met de zenuwkes, ik vind zo'n 5km wedstrijdjes precies veel enger dan een marathon, het zal zeker nooit mijn lievelingsafstand worden, maar langs de andere kant wou ik wel ééns zien hoever het nu stond met de conditie, zo een maand na de marathon van Antwerpen. Ik had heel de familie opgetrommeld om te supporteren voor mij en Mario, dus rond 14u waren we ter plaatse nog even inschrijven en mij klaar maken, dan nog wat rustig inlopen samen met Mario, elkaar een beetje zenuwachtig maken en we konden onder een brandende zon vertrekken voor onze 5km. De eerste km liep ik tegen 3,42min/km, maar toen kwam er een stukje wind op kop en ging het tempo naar beneden, kon Mario inhalen en voorbijsteken en liep na ongeveer 1,5km eerste vrouw, alles ging redelijk goed, het was wel zwaar en ik kreeg dorst, maar had wel het gevoel dat ik niet vertraagde. Ongeveer 1,2km voor de finish was er een haakse bocht en verwittigde Mario mij dat de tweede vrouw in aankomst was, ik hoorde ook precies vrouwelijk gehijg achter mij, dus probeerde ik te versnellen, maar veel versnellen zat er niet meer in. De omroeper riep mij om als winnares en net voor ik over de streep ging lopen stak die tweede mij voorbij, ik vond dat op het moment helemaal niet erg, nu vind ik het wel een beetje jammer, maar ja. Mijn tijd was 19:29min en als eerste 5km wedstrijdje van het jaar kan ik daar best wel mee leven, al hoop ik wel binnen enkele weken sneller te kunnen lopen in Beerse, we zijn dus terug supergemotiveerd! Mario had ook een mooie tijd gelopen, was maar 11s achter mij. Ben dan nog even gebleven om te supporteren voor Benny, die weer Mattéo in de buggy bij had. Het was een leuk namiddagje, ook bedankt voor de supporters, mijn ventje en de kinders, maar ook Steffke was afgekomen om ons bij te staan!
De dag dat ons moeder 48 jaar wordt!! Meer dan een sms'je zit er niet in, want zij bevindt zich op dit moment in Portugal. Hier in België werden er nog een paar mooie trainingen afgewerkt, intervallen en fartlek, het begint allemaal terug wat beter te gaan. De voorbije week werd op loopvlak wel een rustig weekje, ik loop morgen namelijk een wedstrijdje van 5km, ben eens benieuwd in wat voor vorm we ons bevinden. Donderdag trokken we met het hele gezin naar plopsa land in coo, we hadden geen betere dag kunnen uitkiezen, zalig weertje en het was er heel rustig, nergens moeten aanschuiven en we konden de meeste attracties verschillende keren doen. Sen heeft het record met 10 keer in de draaimolen :). Ik moet wel zeggen dat het echt wel een pretpark is voor de kleinere onder ons, Siebe die bijna 6 jaar is, kon gemakkelijk elke attractie aan, het was precies op zijn maat, de rollercoaster (die niet over kop ging) vond hij fantastisch, en ik ook trouwens ;).
Ik heb ook de ongelofelijke kans gekregen om mee te doen aan het abc project van het belgische ultramarathon vzw, hier vind je meer info over het project, ik start dus als C atlete en hoop om ooit A atlete te worden, er zal hard gewerkt moeten worden maar dat zie ik helemaal zitten. Eerste doel is ongetwijfeld om sneller te worden op de marathon, mijn grote doel om onder die 3u te geraken blijft zeker en vast bestaan, hoe het allemaal concreet in zijn werk gaat weet ik nog niet juist, volgend jaar zal er zeker een ullraloop op het programma staan,op za 5 juni is er een bijeenkomst gepland met lactaattesten en ik hoop dan zo wat meer te weten te komen, dit jaar blijft de planning ongewijzigd. En wat ik heel belangrijk vond, ook Mario neem ik mee in mijn wilde plannen, hij zal dus mijn schema's blijven maken, joepie!!! Ik heb dus weer veel om naar uit te kijken, morgen een wedstrijdje, donderdag trek ik naar Uden om samen met Tiny en vrienden een duurloopje te doen en dan 5 juni is er de training van het abc project. Het worden leuke weken, volgende week zaterdag kan ik ook nog gaan genieten op het schoolfeest van mijn duveltjes, ben eens benieuwd naar hun dansjes :)!! Ik hou jullie dus morgen op de hoogt hoe mijn wedstrijdje gegaan is, als je niks te doen hebt, duim dan even voor mij want de kriebeltjes zijn nu al voelbaar!
Al de trainingen verlopen eigenlijk heel goed, niet veel te vertellen dus, een uitschieter van verleden week vond ik toch wel de fartlek training, dan mocht ik eerst 10 keer 100m heuvel op lopen om dan na een rustige km 8x500m alles te geven met 500m rust tussen, ik moest er ook echt alles uit persen om toch maar het opgegeven tempo van 3.40/3.45min/km te halen en dat is slecht 1 keertje niet gelukt toen ik 3.49min/km uitkwam. Er waren ook flauwe plezanten in het bos aanwezig, en die vonden het blijkbaar leuk om mijn flesje water leeg te kappen, zodat ik halverwege mijn training zonder drinken kwam te zitten, volgende keer dus maar wat beter verstoppen. Zondagochtend stond er terug een duurloopje gepland samen met Steffke en Mario, dit is nu het enige waarvoor je mij op een zondag om 6u uit mijn bed krijgt zi. Het is zalig lopen zo s'morgens, Mario liep weer veel te snel (hij zegt dat ik het was, maar dat geloven jullie toch ook niet hé), de 5.30min/km werden er 5.13min/km, maar het ging goed, enkel die achterkant van mijn knie bleef mij wat zorgen baren. Even met Mario besproken en dan toch maar de beslissing genomen om er wat verder mee te gaan, het sleept nu toch al zo'n 3 weken aan, beter nu gaan voor ik misschien een paar weken niet meer kan of mag lopen. Dus deze morgen zat ik al om 9u30 in de wachtzaal van de dokter, hij is ondertussen ook begonnen met lopen en is dus een heel stuk meer sportminded dan een tijdje geleden. Na een grondig onderzoek, bleek het niet mijn knie te zijn ook niet mijn hamstrings, maar ging het om de musculus plantaris, die zit blijkbaar vastgehecht in de knieholte en op één of ander manier heb ik die gekwetst. Dit is een blessure die haast niet voorkomt omdat het een spier is die niet echt een nut meer heeft, het is enkel bij de apen goed ontwikkeld omdat die grijpen en eten met hun voeten. Het is een raadsel hoe ik dit weer geflikt heb, maar ik mag gewoon verder blijven lopen en moet naar niks kijken, het kan nog wel een tijd duren eer het helemaal weg is, maar het kan totaal geen kwaad. Moet zeggen dat het een hele opluchting is, en waarschijnlijk zal ik de knie nu ook al een stuk minder voelen, omdat je door bezorgdheid er toch veel meer op let. Morgen gaan we dus vollen bak intervallen, al valt het met 10 keer 300m een beetje tegen :D, ben de laatste weken meer gewend hé. Donderdag trekken we met het hele gezin naar plopsa coo, maar ssssstt het moet nog een verrassing blijven voor ons mannen, anders slapen ze woensdagavond niet goed en zitten we donderdag met 3 wrakjes opgescheept.
Wat mij vorig weekend ook enorm heeft beziggehouden was het wk 24u lopen in Brize (france), knap wat die mannen en vrouwen daar gepresteerd hebben, wie weet een voornemen voor ik 50 wordt???? ;)
Al de trainingen verlopen eigenlijk heel goed, niet veel te vertellen dus, een uitschieter van verleden week vond ik toch wel de fartlek training, dan mocht ik eerst 10 keer 100m heuvel op lopen om dan na een rustige km 8x500m alles te geven met 500m rust tussen, ik moest er ook echt alles uit persen om toch maar het opgegeven tempo van 3.40/3.45min/km te halen en dat is slecht 1 keertje niet gelukt toen ik 3.49min/km uitkwam. Er waren ook flauwe plezanten in het bos aanwezig, en die vonden het blijkbaar leuk om mijn flesje water leeg te kappen, zodat ik halverwege mijn training zonder drinken kwam te zitten, volgende keer dus maar wat beter verstoppen. Zondagochtend stond er terug een duurloopje gepland samen met Steffke en Mario, dit is nu het enige waarvoor je mij op een zondag om 6u uit mijn bed krijgt zi. Het is zalig lopen zo s'morgens, Mario liep weer veel te snel (hij zegt dat ik het was, maar dat geloven jullie toch ook niet hé), de 5.30min/km werden er 5.13min/km, maar het ging goed, enkel die achterkant van mijn knie bleef mij wat zorgen baren. Even met Mario besproken en dan toch maar de beslissing genomen om er wat verder mee te gaan, het sleept nu toch al zo'n 3 weken aan, beter nu gaan voor ik misschien een paar weken niet meer kan of mag lopen. Dus deze morgen zat ik al om 9u30 in de wachtzaal van de dokter, hij is ondertussen ook begonnen met lopen en is dus een heel stuk meer sportminded dan een tijdje geleden. Na een grondig onderzoek, bleek het niet mijn knie te zijn ook niet mijn hamstrings, maar ging het om de musculus plantaris, die zit blijkbaar vastgehecht in de knieholte en op één of ander manier heb ik die gekwetst. Dit is een blessure die haast niet voorkomt omdat het een spier is die niet echt een nut meer heeft, het is enkel bij de apen goed ontwikkeld omdat die grijpen en eten met hun voeten. Het is een raadsel hoe ik dit weer geflikt heb, maar ik mag gewoon verder blijven lopen en moet naar niks kijken, het kan nog wel een tijd duren eer het helemaal weg is, maar het kan totaal geen kwaad. Moet zeggen dat het een hele opluchting is, en waarschijnlijk zal ik de knie nu ook al een stuk minder voelen, omdat je door bezorgdheid er toch veel meer op let. Morgen gaan we dus vollen bak intervallen, al valt het met 10 keer 300m een beetje tegen :D, ben de laatste weken meer gewend hé. Donderdag trekken we met het hele gezin naar plopsa coo, maar ssssstt het moet nog een verrassing blijven voor ons mannen, anders slapen ze woensdagavond niet goed en zitten we donderdag met 3 wrakjes opgescheept.
Wat mij vorig weekend ook enorm heeft beziggehouden was het wk 24u lopen in Brize (france), knap wat die mannen en vrouwen daar gepresteerd hebben, wie weet een voornemen voor ik 50 wordt???? ;)
Zaterdag ochtend was ik al om 6u30 aan het lopen, het opstaan deed een beetje pijn, maar ééns je door de nog slapende Kempen loopt dan ben je dat zo vergeten! Er stond een stevig heuveltrainingske gepland, er werd serieus gepuft en gevloekt maar de snelheden werden behaald en het gevoel naderhand was dan ook heel goed. Zondag mijn ventje meegesleurd om van Geel (waar we een feestje hadden) naar Mol (onze thuishaven) te lopen, en het was plezant, het zonnetje kwam zelfs even te voorschijn een laag tempoke dus er kon serieus gezeverd worden. Herbert heeft wel een klein blazeke en we moesten wel 4 plaspauzes houden, hij had zelfs 300m meer dan ik, volgens garmin, omdat hij altijd de boskes moest induiken :). Maandag stonden er 2 trainingen gepland, s'morgens om 6u 5km loslgelopen en rond 14u een wisselloopje van 9km gedaan, het zijn allemaal nog korte afstandjes, en ik maar uitkijken tot ik terug 20gers of 30gers mag lopen. Deze morgen een intervaltraining goed afgewerkt, 5 reeksen van 200/400/600m, leuke afwisselende training.
Vorige week met een kleine depressie te maken gehad ivm mijn aankomende verjaardag :), maar ben er nu al terug overheen en ben al woeste plannen aan het maken. Toen ik 20 werd, wou ik tegen mijn dertigste een man hebben (check), een huisje (check), non-food verantwoordelijke zijn in de colruyt (oeps), 1 kindje (check, check, check), en een marathon lopen (check). Die marathon zit al heel lang in mijn kopke, zelfs toen ik niets van sport deed bleef ik zeggen dat ik ooit een marathon zou lopen, nu ik dat gedaan heb wil ik hier nog wat sneller in worden en dan??? Wat wil ik bereiken voor ik 40 ben: wel opgevoede kinders hebben die ik alleen kan thuislaten terwijl moeder gaat lopen :D, nog altijd bij dezelfde man zijn, nog steeds hetzelfde huis (ben tevreden met wat ik heb), haltijds werken (niet meer), en ik wil een 100km gelopen hebben! Denk dat dat laatste de grootste uitdaging gaat worden, rustig opbouwen en we zullen wel zien hoever we geraken! Volgend jaar ga ik alleszins een ultraloopje meedoen, waarschijnlijk in het najaar en in het voorjaar een marathon.
De trainingen deze week verliepen uitstekend! Mijn nieuwe garmin doet het ook schitterend, puur op gebruik is er niet veel verschil met de 305, ik gebruik maar 1 veld waar ik hartslag, afstand en tempo kan aflezen, meer heb ik tijdens het lopen echt niet nodig, die ring vergrendel ik dan en dus heb ik ook totaal geen last van het verspringen van velden door per ongeluk die ring aan te raken, of door regen. Hij zit mij wel veel beter rond de pols, ik doe er wel een zweetbandje onder, anders moet ik het bandje toch wel serieus forceren om hem vast rond mijn pols te krijgen. Ik heb ook wel het gevoel dat hij iets sneller reageert op tempowisselingen, maar puur om functionaliteit had ik nooit een nieuwe garmin gekocht hoor, die 305 is zeker even goed, maar die is dus nu van Herbert, en ik heb toch een beetje een eleganter machientje rond mijn pols hangen.
Normaal gezien stond er deze avond een wedstrijdje gepland, maar doordat Herbert vanavond terug thuis kwam van een weekje aan de zee voor zijn werk, en hij dan nog de reclamefolderkes (die ik al gesorteerd had) moest rondbrengen, heb ik het maar afgelast, mijn volgende wedstrijdje zal dus pas op 24 mei zijn in Dessel.
Maandag en dinsdag na Antwerpen moest er gerust worden, omdat ik haast niet stijf was en het stilzitten in het prachtige lenteweer al beu was na 1 dag ben ik dinsdag met de fiets naar ons ma gereden, met een omwegske was dat toch goed voor een 23km beweging, ik haalde op mijn "mama"fiets toch een tempoke van 22km/u en de poep deed al zeer. Fietsen is een hele mooie sport, maar het zal zeker nooit mijn favoriet worden. Woensdag kon ik dan gaan loslopen, aahh zalig!! Donderdag een wisselloopje en dan vrijdag terug een rustdag. Zaterdag werd een razend drukke dag, Siebe had een vriendje en zijn broertje uitgenodigd om te komen spelen, het was de eerste keer dat er kindjes kwamen spelen dus ik wist ook niet zo goed wat ervan te verwachten. En het was druk, ik moest hier alles met hand en tand beschermen, dat kleine broertje nam alles vast dat los was, hij is nochtans zo oud als onze Sen en voor hem moeten wij niks wegleggen. Onze gsm's, mijne garmin, mijn gellekes alles heb ik moeten wegleggen, nochtans ligt alles mooi opgeborgen in een kast, maar daar stoorde die zich niet aan. Allé Siebe en de de rest vond het een plezante dag, en ik was dolgelukkig dat de mama die twee deugenietjes om 15u kwam halen en sprong dan direct in mijn loopkledij om een beetje te ontstressen. Er stond een fartlek op het schema, en ik had er echt zin in, 16 keer onze brug hier op en dan nog 4 keer 500m tegen 3.40min/km, en wat ik nooit verwacht had, ik heb die snelheid ook gehaald, het ging niet gemakkelijk, maar het ging. Zondagmorgen liep het wekkerke terug om 6u af, we hadden voor het eerst sinds Utrecht weer eens afgesproken met ons bendeke, jammergenoeg is Steffke nog steeds geblesseerd, maar ik vond het heel leuk dat hij ons vergezelde met de fiets, het is toch niet hetzelfde zonder hem, dan zijn we niet compleet hé!! Hopelijk kan hij snel de loopschoenen terug ombinden want het was wel duidelijk dat het hem pijn deed om te moeten fietsen.
Vandaag dan nog even snel met Benny afgesproken om te gaan loslopen, 11km hebben we gedaan, en het was weer een plezant uurke. Nadat ik 5min thuis was stopte er een zafira voor mijn deur, volgestumpt met pakskes, en ergens in die koffer bevond zich mijn nieuwe garmin. Hij heeft effkes moeten zoeken, maar vond dan toch het juiste pakje, wat voor mij een gigantische opluchting was. Online kopen is heel voordelig, maar die verzending zorgt altijd voor veel stress bij mij, heb dan altijd bang dat het pakje verloren gaat, of dat er vanalles anders misgaat, als je dan nog ééns gaat googlen dan is het spel compleet ;). Maar allé, mijn nieuwe garmin 405cx ligt hier helemaal opgeladen te wachten op de training van morgen : intervallen!!!
Kiekeboe! Ik ben Wendy Lenaert, 31 jaar, gehuwd en mama van 3 zoontjes. Sinds feb 2008 verslaafd aan het lopen, mijn favoriete afstanden zijn de halve en hele marathon.
Running Lady
