|
Het was gisterenavond een prachtige rustige avond.
De rede daarvan is dat ik me voorgenomen had om Romeo heel moe te maken. Wij zijn naar Veurne gereden en hebben heel het centrum rond gewandeld, het park en de "Sint Walburga" kerk. Die kerk is de moeite om te bezichtigen met vele schilderijen en beelden.
Ik heb daar foto' genomen die te zien zijn.
Het park er rond is heel mooi en gezellig met ook veel beeldhouwwerken, veel banken en een heuvel die over het park uitziet. Op de achtergrond is daar een stuk van het oude Veurne te zien.
Waar ik wel van verschoot, er zijn daar een paar vogelkooien, het heeft misschien een rede waarom er vogels opgesloten worden maar ik heb voorlopig niets kunnen vinden dat daar op wijst.
Daarna zijn we naar Oostduinkerke gereden om een grote strandwandeling te maken.
Op een terras hebben we een ijsje gegeten, lekker en fris want het was redelijk warm.
Dan zijn we onze kleindochter gaan ophalen die 2 nachten bij ons blijft, alhoewel ze zich niet meer op haar gemak voelt met Romeo, was gisteren gelukkig heel rustig. Ze kon dan eens praten met mij. Ieder kind heeft de Bomma nodig om hun hartje te luchten. Dat doet hen goed.
.
Door de heel grote wandelingen was Romeo heel moe, als we thuis kwamen gaf ik hem zijn medicijn voor "Alzheimer" hij is op de zetel gaan liggen en geslapen tot deze morgen 08U00.
Hij was zo moe dat hij niet gegeten heeft en zelfs geen slaapmedicijn genomen heeft.
Ik zal dat zeker nog herhalen.
Alle dagen zulke wandelingen gaat niet met de artrose aan mijn knie, maar ik zal het zeker nog doen.
Het salontafel is dus nog eens een avond mogen blijven staan en de draperie toe.
Wat van de vorige avonden niet kan gezegd worden, dan was het weer salontafeldans en als kers op de taart de draperie open, toe, open, toe...........
Vrijdagavond ging ik naar de badkamer en zag iets op de grond liggen zonder direct te zien wat het was.
Ik laat jullie raden, het was zijn tandprothese, die lag gewoon op de grond. Ik heb ze opgeraapt en in zijn potje gestoken.
's Morgens wist hij niet dat hij ze niet in had en heb ik hem verplicht van ze terug in te steken.
Romeo heeft nog zo iets plezant gevonden, al twee maal legt hij zijn vuil toiletpapier, van je weet wel wat, op de grond naast het wc.
Gelukkig heb ik een stoommachine zodat het na het kuisen terug hygiënisch is.
Onze dochter was hier vrijdag en ze wou wachten tot Romeo terug was van het dagcentrum. Zijn taxi zette hem af, hij komt binnen en trekt gewoon zijn broek uit zodat hij in zijn onderbroek staat.
Gisteren bij onze kleindochter van het zelfde, toen begon hij zelfs zijn broek al uit te trekken in onze hall. Voor onze kleindochter is dat ook vervelend, ze weet wel van Romeo zijn ziekte maar het is toch verschietachtig. Ze is 13 jaar, we denken wel al groot maar uiteindelijk nog half een kind.
De kleindochter was zo blij, dat we met ons tweetjes buiten konden eten.
Gezellig was het met dit goede weer en onze hond heeft er mee van genoten, goed rondgelopen tot hij ook moe was.
Ik hoop vandaag op een rustige dag want het is koers, Parijs - Roubaix. Ik zie dat wel graag maar het zonnetje wenkt ook, we zullen wel zien.
Eerst en vooral mijn was buiten hangen.
Gisterenavond hebben we gegeten;
Gekookte aardappels, gestoofd witloof en kippenschnitzel.
Met al dat gedoe eet ik minder, De kleindochter heeft goed haar buikje gevuld.
Donderdagavond zijn we op afspraak bij onze huisarts geweest, buiten de "Alzheimer" is Romeo gezond.
De dokter heeft wel gezegd dat ik naar mijzelf moet beginnen zien want dat ik er onderdoor ga.
|
