Ik was totaal vergeten dat het vandaag mijn verjaardag is. Mijn dochter niet! Ik mocht verleden week twee dagen doppen. Of moet ik zeggen; ik MOEST twee dagen doppen? Soit. Donderdag belde ze met de mededeling dat ze voor het weekend gereserveerd had om samen met hare vriend naar de Ardennen te gaan en dat ze een kamer geboekt hadden voor mij. Voor mijn verjaardag. Nu ben ik geen fan van de Ardennen. Frans is mij totaal onbekend alhoewel dat ik denk dat Frans mij kent. Ik wilde haar niet teleurstellen en ben meegegaan.
Toen we vrijdagavond in het hotel arriveerden begon de hotelbaas in het Duits tegen mij! Ik had ‘s middags in mijn stamkroeg nogal uitbundig geaperitieft, bestaat dat woord wel, en had bijna de ganse rit liggen maffen. Ik wist dus in de verste verte niet waar we zaten. Ik dacht dat ze met mijn kloten aan het spelen waren en begon in mijn beste Jean-Marie Pfaff’s terug te zeveren. Het kon mij niet bommen, ik was moe en had honger. Als het eten maar goed is. En dat was het! Tegen dat het goed tien uur dertig was lag de Vroum al te snurken gelijk een zat varken. Morgen de rest.