“Goeien dag, mijnheer.” Het begon normaal. “Mag ik Uw papieren zien?” So far, so good. Papieren in orde, een mens moet het niet zoeken. 

Maar zoals zij die mij kennen, weten, kan da nie lang duren. 't Is sterker dan mijzelf. “Mag ik niet blazen, mijnheer” 

De flik keek op van de verzekering en reageerde gelijk de meeste van die blauwhemden. Gepikeerd. “Ewel, weette wat? Ge moogd blazen, maar wilt ge eerst uwen koffer openen?” 

Oei, da had in nie verwacht. Shit.

Ik was juist bij de Berten langs geweest en had twee konijnen gekocht. De Berten had ze al van kant gemaakt, want levende konijnen zouden in de koffer nogal wat rommel maken.

Ik stond op het punt “Waarom?” te vragen maar deed het niet, de meeste van die gasten zijn niet goed in het quizzen. 

Koffer open, dan maar. 

“Ola!” De reactie had het midden tussen triomf en leedvermaak. “Is mijnheer aan het stropen geweest?” Mijn zelfvertrouwen kreeg een deuk. Niet dat ik bang werd maar hoe moet ge, aan niet bijster verstandige mensen, het verschil tussen een haas en een konijn uitleggen?

En ik had geen zin om de Berten er bij te lappen. Ik probeerde voorzichtig. “Ge ziet toch dat het konijnen zijn en geen hazen?” Mijn toon was niet deze dat hij verwacht had... “ Luister hier, mijnheer. Vervoer van illegaal geslachte dieren is verboden, of ze geschoten zijn of niet. Ga het maar uitleggen aan mijn collega in de auto.” 

Toen ik de deur van de camionette opende zag ik de Willy zitten. En hij had leute. De vortzak. Bleek dat ze me zien staan hadden bij Bert en een beetje met me klooiden.

“Je bent toch nie boos é, Vroum?” 't Is de slechtsten nog nie. 

Mijn toer komt ook nog.