Om twaalf telefoontje van de Bazin.
' Zijt ge thuis Vroum?' ' Ik ben binnen een kwartier bij je.' 'En waag het niet van te vertrekken.'
Bazin was boos.
Nog voor ze binnenkwam begon ze al. 'E-wel Vroum, wat is der hier aan de hand? Brigit is vanmorgen niet komen opdagen en gij zit hier thuis niks te doen.' 'Peis ge misschien dat ik mijn kot kan kuisen en tegerlijkertijd jouw werk nog kan doen ook?' 'Expliqueer da hier ne keer of ge gaat nie meer moeten aan de slag gaan. Der zijn meer gasten die olie kunnen verversen dan goeie kuisvrouwen zulle. Als ge da maar weet.'
Bazin was boos.
Ken haar al een tijdje. In feite was ze er nie goe van. Ik weet dat Brigit meer vriendin dan poetsvrouw is.
Ik had geen zin in een discutie.
Om het kort te maken zei ik. ' Weet ge wat? Geef mijne bon maar.' En ging naar binnen.
Geen bazin meer.
Als ge toch bezig zijt met je leven te verklooien kunt ge het maar goed doen. Zo ben ik. Volharden in de dommigheid. 't Is de eerste keer nie. En 't zal de laatste keer nie zijn ook.
Fuck you all.
|