Toen we gisteren iets na éénen geen dorst meer hadden zijn copain en ik een bak frieten gaan eten.
Mijne maat heeft de manieren van een aardvark en mag zijn supermaxibestelling om onduidelijke redenen niet meer in de frituur verorberen. Op het terras mag wel. Nog net.
Ik was al een tijdje klaar toen copain om zijn dessert ging en mijn werkgever arriveerde.
' Ha de Vroum!' 'Het frietkot aan't leegeten?'
Met een veel te brede smile en na een veel te joviale klop om mijn rug zetten mijn baas zich rechtover mij. De uitgekooten had wel een frisse Jup mee.
'Ze zijn dat varken dat je maat besteld heeft aan nog het dood doen.' Grapte hij. Hij was blijkbaar goed gezind. Ik werd het minder.
' Heb je al eens naar die bakken gekeken die ik van tnet gehaald heb?' Viel hij met de deur in huis.
Ik had 's morgens al vluchtig rondgesnuffeld. Zaterdag, congé, en je baas komt je lastig vallen. Overuren zijn dat volgens mij.
' Nee patron. Nog geen tijd gehad.' Hij geloofde me niet.
' Maar om eerlijk te zijn patron, eeuuch, er zijn er twee bij waarin ge nogal gespannen zou zitten als ik da mag zeggen, patron.'
De 'patron's' volgden mekaar nogal vlug op. Niet mijn gewoonte. Maar stel je in mijn plaats.
Je moet eens aan je baas vertellen dat èm veel te vet is om plaats te nemen in zo'n machientje.' Zonder ontslagen te worden. Zoals verleden jaar.
En, ik had al wat Jups geconsumeerd. Dat heeft zo het effect van waarheidsserum bij mij.
'Ja, 'k dacht het ook. Maar bekijk het morgen of vandeweek een keer. Als je iets vind dat me zou aanstaan moet je het maar mailen, Vroum.' Je weet wat ik ongeveer moet hebben en hoeveel het mag kosten.'
'Maar eerst bik. Ik heb honger gelijk een paard.'
Copain was gearriveerd met de plateau collesterol. Drie Jups, een grote met stoverij en mayo voor de baas en drie bouletten plus een lookworst voor hem.
Ik deed teken dat ik weg wilde.'Voor thuis.' Excuseerde hij zich.
We wensten de baas 'smakelijk eten en vluchtten.
Recht naar 't café want copain z'n tuut stond daar nog.
Aléé, nog éne. Kwamen we overeen.
Om vijf in de namiddag herhaalde copain dit nog eens maar we zagen het onzinnige van die woorden in en stapten we op.
Ik had twee uur om te recupereren.
|