Bad news travels fast. 

't Is ook al een tijdje geleden dat ge je rijbewijs gehaald hebt, zeker?' Ik stond in de stock naar de verschillende afsluitingen te gapen toen Staf me aansprak. Ik draaide me om hem van antwoord te dienen, ben nu eenmaal licht geraakt, toen ik me bedacht. Staf is de oude baas van de stock en helemaal gene slechte. 

' Je hebt zo één vandoen, Vroum.' Hij wees op één van de duurste exemplaren. ' Ze verkopen als koekebroodjes sinds ze aant café staan. Als er nu nog iemand de eerste van de rij een draai geeft, heeft de cafébaas in de laatste twee jaar een volledig nieuwe afsluiting van zijn klanten gehad. Goeie truuk dadde.' 

Mijn interesse was gewekt. Als er nog cafégasten de boel daar in de vernieling hebben gereden wilde ik dat graag weten. Da zou van pas komen bij mijn verdediging.

' I am from Barcelona. I know nothing.' Staf imiteerde Manuel uit die klotefeuilleton van vroeger. 

'Wie gaat die boel plaatsen, Vroum?' Vroeg hij zonder op mijn antwoord te wachten. 'Gij toch niet. Je gaat daar voor lul staan. Iedereen gaat op je poten staan kijken met een Jup in hun hand terwijl jij aan het klooien bent. Want jij zult dat niet geplaatst krijgen. 't Is gene bougie indraaien hé?.

Hij stond me daar met zijn gerimpelde breedsmoelmkikkergrijns een beetje uit te lachen. Ik bleef cool. Gelukkig. 

'Weet je wat Vroum? Betaal Dominiek vijftig Euro en mij een Duvel of drie en we zorgen ervoor dat het spel tegen vanavond geplaceerd is. Je moet je van niets aantrekken. Hier, geef dit af aan de kassa. Wij brengen de boel mee.' 

Een half uur later nipte ik, drie dagen overuren lichter, aan mijn eerste Jup van de dag. 't Was nen zuurderen dan ik verwachtte. Gelukkig waren de volgende van betere kwaliteit.