Gistermorgen met lange tanden naar 't werk. Zoals altijd als ik op verlof ga, laten ze de rare werkskes staan en bibi kan de boel opkuisen. Het was deze keer niet anders. Met één groot verschil. De Gerdy heeft in't weekend zijn machien een wreef gegeven. De lange tanden veranderden in een big smile. De lamme trekhond zit in 't café altijd tegen Bigit te zeiken. Nu is't mijn toer. Hij is zondag tegen een container geknald, de container gaf geen krimp, en van piekens gebaard. Met zijn gemonsacreerde tuut tot aan de garage gesukkeld, en hem daar zo'n beetje weggemoffeld. De klakken noemen dat vluchtmisdrijf. Ik noem dat sjans, alléé voor mij toch. Bazinneke zei dat ik toch niet te veel mocht overdrijven. Ik ga er geen rekening mee houden. 

Vanavond gaan copain, Dré en ik naar de oude bakken kijken. Ze mogen trainen nie ver van bachten de kupe. 't Is daar ieder jaar wreed te doen, naar't schijnt. Den aannemer rijdt, das meegenomen. 'Ik wil die karretjes eens van dicht zien.' zei hij toen hij vroeg of we meegingen. Z'n tronie stond op 'onschuldig'. Den aannemer heeft weer een verborgen agenda volgens mij. 

Vanmorgen reeds twee uurkes depanage gedaan. Nu bokes naar binnen spelen en om negen travail.