|
Zaterdag een leutige apero onderbroken en met volle goesting naar de achterkant van de Kemmelberg getrokken. 't Was aan mijn toer om te rijden dus we hebben geen honderd keer moeten stoppen en terugkeren of de weg vragen. Copain hielt zich stil. Het homokoppel zat gans de weg naar hun televisie te kijken. Laptop eigenlijk. Ze zijn waarschijnlijk de bruidsjurk aan het kiezen. Zou er één van de twee, ik weet nog altijd niet wie, in het wit trouwen?
'Daarvoor geef ik geen vijftien euro zulle.' Was mijn eerste volzin na de Benny zijn uitleg. De tweede was: 'Madammeke geef er hier eens vier.' Ik en copain waren het eerste cafeetje ingedoken en hadden de jonkies op inlichtingenjacht gestuurd. Wegens dorst en te koud. En nog iets. Toen we aan de kerk van Dranouter kwamen dachten we dat we van datum gemist waren. Het zou de eerste keer niet zijn.
En jawel, we waren wel van datum gemist. Maar nie veel. De Benny, tegenwoordig een computerdeskundige, had over het hoofd gezien dat ze van dag gewisseld waren. De zaterdag was nu voor de Engelsen en de zondag voor de inboorlingen. En Engelsen liepen daar ook nie veel. Ze hadden nogal wat locale krijgers moeten halen om aan 35 auto's te geraken. Verleden week zo'n Engelsman zien rondtuffen in een WRC en geen zin om er zo vijftien te zien passeren. Benny en Kevin zijn toch een rit gaan bekijken. Copain en ik zijn een braadworst gaan eten en die doorgespoeld met een aanzienlijke hoeveelheid Jup.
Kevin mocht rijden in het weerkeren. Mijne maat en ik mochten achteraan op de laptop kijken. Nee niet naar bruidsjurken.
|
