Ik was gisteren net begonnen aan de montage van Ben's motorke toen zijn maat en diens vader binnenkwamen. De aannemer wilde wel geen geld in zijn zoon's hobby steken maar ze mogen niet met de snotaap zijn kloten spelen. Ik moest uitleggen wat er niet klopte en wat de verschillen waren met het geadverteerde. Hij was al aardig op de hoogte gebracht over het hoe en wat door zijn zoon en belde zijn advocaat.

In de namiddag weer bezoek gehad van de aannemer, vergezeld van een tiep die van alles foto's maakte en mij nog eens hetzelfde vroeg als André vanmorgen. Hij nam alles op met een recordertje. Bleek het een deurwaarder te zijn. ' We gaan er een zaakje van maken, Vroum. Met al de Chinezen maar niet met den dezen!' Ik zou niet graag in die garagist zijn schoenen staan.

'Vroum, je mag alles terug monteren zoals je het gehaald hebt, als je wilt, natuurlijk.' ' Je moet maar zeggen wat je ervoor moet hebben, ik betaal je wel.' Hij stopte een blauw biljet in mijn handen. Ik begin die aannemer beter te kunnen verdragen.