'Ha, de Vroum en zijn copiloot!' De zoon van mijne copain kwam breed lachend op ons toe. We zaten gisteren, zoals gewoonlijk de zondagmorgen, in 't café van een frisse pint te genieten. Genieten was nu ook de meest treffende benaming niet, de eerste twee smaakten naar dweilwater.
Bon, hij kwam breed lachend op ons toe. ' Koopt ge geen steunkaart voor onze souper?' Hij duwde een groen stuk karton onder mijn neus met in grote letters ' Rallyteam De korte bocht'. Het duurde eventjes voordat ik het doorhad. De Ben heeft een rallyauto gekocht! Zonder dat wij het wisten. De puistekop. Ik voelde mij niet goed. En het was niet van de Jups.
Achteraan het vodje stonden de sponsors vermeld. Waaronder het gourmetkot van aan de statie en mijn baas! Ik viel bijna van mijn stoel. 'Patron, twee nieuwe graag!'

Alles werd duidelijk toen ik de naam van zijn co las. De Ben trekt al een aantal maanden op met de zoon van de aannemer waar de bazin een boontje voor heeft. Zeg maar boon. Ik noem hem smalend mijne copain zijn toekomstige schoonzoon. Hij heeft dat niet graag. Mijn copain wel te verstaan want de Ben ziet het wel zitten. Die potschijters gaan nog trouwen, alleen weten ze het nog niet.